Pomornica

"Pomornica" jest moim pierwszym spotkaniem z twórczością autorki, słyszałam o jej wcześniejszych powieściach, jednak nie miałam okazji żadnej przeczytać, postanowiłam to zmienić właśnie przy okazji tej książki. Do jej sięgnięcia zachęcił mnie intrygujący opis oraz klimatyczna i trochę mroczna okladka. Stylistyka i język jakim posługuje się autorka jest bardzo lekki i przyjemny co sprawia, że książkę czyta się niezwykle szybko. Ja pochłonęłam ją w jeden wieczór i nie odłożyłam póki nie poznałam zakończenia tej historii. Fabuła została w interesujący sposób nakreślona, przemyślana, dopracowana i bardzo dobrze poprowadzona. Autorka w umiejętny sposób przeplata tutaj przeszłość z teraźniejszością, dając Czytelnikowi lepszy obraz sytuacji. Bohaterowie tej historii zostali świetnie i pełnokrwiście wykreowni. To postaci, z którymi śmiało moglibyśmy się utożsamić w wielu kwestiach, podzielając podobne troski i dylematy otaz takie, które moglibyśmy spotkać w rzeczywistości. Na kartach powieści poznałam bliżej Julię, jej mysli, odczucia, mogłam dowiedzieć się z czym kobieta sie boryka, co pozwoliło mi również lepiej zrozumieć jej postepowanie i decyzję. Intrygowały mnie bardzo także pozostałe postaci tej historii, które również odgrywają tutaj istotną rolę, dostarczając wielu emocji i wrażeń. Muszę przyznać, że Przydryga naprawdę świetnie rysuje portrety psychologiczne postaci. Pisarka na przykładzie swoich bohaterów pokazuje, że często tajemnice i dramaty z przeszłości odciskają piętno na ich przyszłości i uderzają w najmniej oczekiwanym momencie. Autorka w umiejętny sposób buduje napięcie, zagęszcza atmosferę i wodzi Czytelnika za nos. Następuje także kilka świetnych plot twistów, których kompletnie się nie spodziewałam i które pozostawiły mnie z nie małym szokiem na twarzy. Świetnie spędziłam czas z tą książką i już wiem, że w przyszłości również sięgnę po opowieść autorki! Polecam!

Julia z mężem wprowadza się do rodzinnego domu. Kobieta w głowie ma ciągle tragedię, jaka wydarzyła się na tej posesji wiele lat wcześniej. Próba normalnego życia i wymazania traumatycznych przeżyć okazuje się jednak dla Julii ciężką przeprawą, zwłaszcza, gdy znajduje balonik, w którym ukryta jest wiadomość. Podążając znalezioną wskazówką, dociera do obskurnego motelu i dowiaduje się, że chwilę wcześniej doszło tam do brutalnego gwałtu. Ostateczny spokój małżeństwa burzy wizyta policji jeszcze tego samego dnia, a Julia zostaje wciągnięta w niebezpieczną grę, odnajdując co chwilę wskazówki, które uporczywie każą jej powrócić do morderstwa sprzed lat.

,,Pomornica" intrygowała mnie już od pierwszej strony, od pierwszego znania. Autorka umiała idealnie zadziałać na moją wyobraźnię. Oczyma wyobraźni widziałam domek na drzewie, grupę przyjaciół, chorobę, zranione serca, zabawę, obłęd, nienawiść, wyśmiewanie, wreszcie ciało chłopca tuż przy jednym z drzew ogrodu. Kreacja bohaterów to mistrzostwo, pomysł na fabułę również, tak samo jak jego wykonanie. Ta książka nie nudzi, a wciąga i nie daje się odłożyć, ani wyrzucić z myśli. To wielowątkowa historia, która nie dość, że wciąga w swój mrok to i zmusza do refleksji. Wymusza na czytelniku przeróżne, zwykle skrajne emocje. Czułam tu wiele, zarówno współczucie, jak i złość, smutek, a także żal niesprawiedliwości. ,,Pomornica" to kolejna świetna pozycja w mojej biblioteczce.

?Nie skryjesz się w bunkrze, na drzewie ni w domu?
Pewnego dnia 2022 roku życie Julii wywraca się do góry nogami. Kobieta znajduje przy drzewie w swoim ogrodzie żółty balonik. Okazało się, że zawiera on jakąś wiadomość. Gdy Julia ją odczytuje już wie, że przeszłość właśnie zapukała do jej drzwi?
Od tamtego dnia dziewczyna dostaje jeszcze kilka tajemniczych wiadomości nawiązujących do wydarzeń, które miały miejsce w 2006r. Ktoś zaczyna ją obserwować, kobieta czuje się prześladowana, a stać za tym mogła tylko jedna osoba - jej przyjaciółka z dzieciństwa, chociaż... to niemożliwe! Nastka od lat była w zakładzie zamkniętym. Coraz bardziej przerażona Julia postanawia rozwikłać o co chodzi z wiadomościami i wtedy jej życie się mocno komplikuje.
Gdy Julia była nastolatką przyjaźniła się z Nastką. Nastka nie była zwykłą dziewczynką, było z nią coś nie tak. Wydawało się czasami jakby miała swój świat. Nie była lubiana w szkole, uznawana była za dziwoląga, była prześladowana i dręczona co wywarło duży wpływ na jej psychikę i późniejsze wydarzenia. Pewnego dnia, gdy przyjaciółki wracały ze szkoły, Nastka wpadła na pomysł żeby zagrać w ?piekło, niebo?. Niby niewinna zabawa, ale w tej chwili na śmierć został ?skazany? jeden z jej prześladowców. Filip Kalinowski. Julia nie wiedziała, że zabawa przeobrazi się w coś tak mrocznego i niebezpiecznego...
Po tamtym wydarzeniu, pewnego ranka pod domkiem na drzewie w ogrodzie Julii zostaje znaleziony martwy Filip.
Co się wydarzyło w 2006 roku? Kto zabił Filipa? Kto prześladuje Julię? Jaki udział w tym wszystkim miała Nastka? Do czego to wszystko doprowadzi?
Ewa jest moją ulubioną polską autorką thrillerów psychologicznych dlatego gdy tylko dowiedziałam się, że zostanie wydana ?Pomornica?, byłam bardzo podekscytowana, Nie mogłam się doczekać kiedy wezmę ją w swoje ręce i zacznę chłonąć bo książki Ewy się dosłownie chłonie.
Już od pierwszej strony przenosimy się w mroczny, tajemniczy i dość okrutny świat. Od samego początku byłam w tej historii cała, wczułam się w sytuację bohaterów i przeżywałam to co przeżywali oni. Narracja jest w pierwszej i w trzeciej osobie oraz mamy dwie linie czasowe: 2022 r. i 2006 r., co sprawia, że klimat jest jeszcze lepszy i mroczniejszy. Poznajemy historię kilku bohaterów, ale to właśnie oczami Julii widzimy większość wydarzeń. To ona przeprowadza nas przez większość książki.
Najbardziej zaintrygowała mnie postać Nastki, zdecydowanie to ona pełniła tu rolę najmroczniejszej i najbardziej skrytej. Próbowałam przez cały czas ją zrozumieć, odkryć co w jej głowie się działo - a działo się dużo. Dziewczynkę nawiedzała mara, którą nazwała Pomornica. To ona z czasem popychała małą Nastkę do przerażających działań. Do zemsty. Zapewniam Was, że gdy tylko weźmiecie tę książkę do ręki i zaczniecie czytać przeniesiecie się w tę historię, poczujecie ją i nie będziecie mogli się od niej oderwać. Emocje, jakie mi towarzyszyły podczas czytania były niesamowite, Ewa potrafi wejść w najciaśniejsze zakamarki ludzkiego umysłu, potrafi poruszać ciężkie, ale ważne tematy takie jak np. choroby psychiczne. Bardzo dobrze wykreowani bohaterowie, świetna narracja, mroczna i wciągająca historia, która przyprawia o gęsią skórkę. Czego chcieć więcej? Miłośnicy thrillerów psychologicznych na pewno się nie zawiodą! ?Pomornicę? polecam Wam z całego serca, według mnie lektura obowiązkowa! ????

Książki Ewy Przydrygi mają w sobie jakąś magiczną moc wciągania w wir opisywanych wydarzeń. W papierze czyta się je rewelacyjnie, audiobooków słucha czasami jeszcze lepiej. Mimo że jeszcze nie wszystkie tytuły są mi znane, coraz bardziej otwieram się na jej twórczość i na pewno nadrobię te dwie zaległe!

?Pomornica? gościła w moich rękach i słuchawkach dwa wieczory, ale gdyby nie konieczność wyjścia do pracy, podejrzewam, że przeczytałabym ją za jednym posiedzeniem. Jak się bowiem już wsiąknie w fabułę, ciężko jest się od niej oderwać.

Julia z mężem Wiktorem wprowadza się do jej rodzinnego domu, w którym przed laty wydarzyła się tragedia. Jeden z uczestników imprezy nastolatków został brutalnie zamordowany. Cień podejrzenia bardzo szybko padł na Nastkę - dziewczynkę, która na swoim groziła śmiercią rówieśnikom, w tym zabitemu Filipowi. Niedługo po przeprowadzce, Julia znajduje w ogrodzie balonik z zaszyfrowaną wiadomością. Podążając jej tropem, kobieta trafia do hotelu, w którym przed momentem doszło do brutalnego gwałtu. Tego samego dnia mąż Julii zostaje aresztowany, a bohaterka zostaje wciągnięta w niebezpieczną grę ściśle związaną z wydarzeniami z przeszłości.

Autorka stworzyła dynamiczną historię, w której nie ma miejsca, ani czasu na uczucie znudzenia. Z połączenia wydarzeń teraźniejszych i przeszłych oraz narracji pierwszoosobowej z trzecioosobową powstał kawał świetnej fabuły i o dziwo tym razem żadna z płaszczyzn czasowych nie wysuwała się na prowadzenie ? obie były dla mnie intrygujące i poznawałam ich bieg z zapartym tchem.

Szczególnie jednak na moje uznanie zasłużyły sobie wątki opisane w części z roku 2006, które czynią tę opowieść wyjątkową i wyróżniającą się ze stosu innych tytułów należących do tego gatunku. Co do zakończenia, finał wydarzeń z przeszłości nieco bardziej zaskakujący niż ten z teraźniejszości, niemniej ani jednego, ani drugiego sama się nie domyśliłam ????

Ewa Przydryga to niezwykle utalentowana młoda autorka, której karierę śledzę, od chwili przeczytania jej thrillera "Bliżej niż myślisz", w którym nie ma pędzącej akcji, za to jego siła tkwi w mrocznej atmosferze i niedomówieniach. Po przeczytaniu kilku następnych książek autorki mogę śmiało stwierdzić, że ma swój wypracowany styl i we wszystkich jej książkach najważniejsza jest psychologia postaci i mroczny klimat. Autorka w jednym z udzielonych wywiadów przyznała, że od zawsze fascynował ją człowiek w całej swej złożoności, a szczególnie te głęboko ukryte w nim zadry albo warstwy, do których nie chciał albo nie potrafił dopuścić. Tę fascynację czuć w jej książkach i po lekturze kilku thrillerów autorstwa Ewy, jestem przekonana, że pisze świetne książki i że w pisaniu o trudnych tematach autorka nie ma sobie równych. Nazwisko Przydrygi stało się dla mnie gwarantem, jakości, która nie zawodzi. "Pomornicą" Ewa Przydryga potwierdziła tylko, że jest w świetnej formie i pokazała się w swoim najlepszym wydaniu.

"Pomornicę" rozpoczyna prolog w wielkim stylu. Nieoczywisty, mroczny, intrygujący. Rozlega się w nim głos osoby, który opowiada o zbrodni, którą popełniła. To są myśli niewątpliwie chorego umysłu kogoś, kto podążył ścieżką zbrodni. Osoby, która odebrała życie młodemu chłopakowi.

Do domu rodzinnego po latach wraca Julia wraz z mężem. Kobieta chce tchnąć na nowo w ten budynek życie, które tu zamarło dawno temu. Niestety nie będzie to powrót marzeń. W baloniku przyczepionym do gałęzi Julia znajduje wizytówkę zajazdu, a na jej odwrocie zapisaną datę, godzinę i numer pokoju. Wiedziona złym przeczuciem jedzie pod wskazany adres, a po dotarciu do obskurnego motelu, dowiaduje się, że w tym pokoju, którego szuka, przed chwilą ktoś dokonał brutalnego gwałtu. Po powrocie do domu na nią i jej męża czeka już policja. Wiktorowi zostaje postawiony zarzut dokonania gwałtu i mężczyzna natychmiast trafia do aresztu. Julia nie może uwierzyć w winę męża, ale dowody zebrane na miejscu przestępstwa jednoznacznie wskazują na niego. Głównym świadkiem oskarżenia jest poszkodowana dziewczyna.

Od tej chwili zaczynają na jaw wychodzić przez lata skrywane tajemnice i mają miejsce różne zdarzenia dotyczące przeszłości Julii.

Wspaniale skonstruowany thriller, jeden z najlepszych autorki. Niesamowita analiza psychologiczna bohaterów i tajemnice z przeszłości, które stopniowo wypływają na powierzchnię. Żadne z bohaterów nie ma czystego sumienia, każde z nich od lat coś ukrywa. Każde kłamało, a teraz przeszłość ich dopadła i niszczy. Główna bohaterka też nie jest bez winy, ale wyparła ze świadomości tamte zdarzenia. Bliski sąsiad Juli też wie więcej, niż wtedy opowiedział. Milczy on, milczy Julia, a także inni, którzy wzięli udział w tamtym zdarzeniu. Julia gruntownie posprzątała dom, ale dawnych win nie da się zmyć, zedrzeć razem z farbą. Zło, które dawno temu zamieszkało w tym domu, nadal w nim jest i stopniowo niszczy jej życie. Żadne z nich nie jest bez winy, każdy, kto, był tego feralnego dnia na miejscu tragedii lub w jego pobliżu, coś ukrył, coś przemilczał. A teraz pojawił się ktoś, kto wie, co się wtedy zdarzyło, ktoś, komu bardzo zależy na ujawnieniu prawdy.

"Pomornica" to historia genezy obłędu, który rodzi się latami i świetnie przedstawiony motyw winy i pokuty. To wspaniały, mroczny, niezwykle sugestywny, doskonale napisany thriller. Moim zdaniem jedna z najlepszych książek Ewy Przydrygi w jej karierze. Każda przedstawiona tu scena jest przemyślana i perfekcyjna. "Pomornica" to pokręcone relacje międzyludzkie prowadzące prosto na krawędź przepaści. Skrywane tajemnice, które przez lata obciążają sumienie. Bohaterka balansująca na granicy obłędu. Przeszłość i teraźniejszość. Wszystko ze sobą współgra, tworzy jedną całość. Jest wina, musi być kara.

Julia zostaje wplątana w grę, do której jest zmuszona dołączyć, by w końcu poznać prawdę, o wszystkich biorących udział w tragedii tamtej nocy, która zmieniła wszystko. Ewa Przydryga stworzyła niezwykle klimatyczną powieść, w której przyjemność sprawiało mi nie tylko podążanie za tą niezwykłą historią, którą autorka opowiada, ale przede wszystkim możliwość wniknięcia w umysły bohaterów. Próbę odpowiedzi na pytania, które Przydryga stawia przed czytelnikiem. "Pomornica" to opowieść o zdradzie, cierpieniu, tragicznych w skutkach decyzjach. To książka, która intryguje, fascynuje i przeraża zarazem. Przedstawia obraz niezgłębionej natury ludzkiej, że tak naprawdę w każdym człowieku drzemie bardzo mroczna, podatna na manipulację, często wyjątkowo okrutna natura. Autorka stworzyła niezwykle mroczną łamigłówkę, w której trudno było wytypować kto jest dobry, a kto zły. W którymś momencie kończy się jednak łańcuch tajemnic. Jaka jest prawda o brutalnej zbrodni sprzed lat? Kto ponosi faktycznie winę za wszystkie te zdarzenia?

?Pomornicy strzeż się, dziecię, gdy cię wybierze, toś martwy, nie skryjesz się nigdzie na świecie...?


?Pomornica? autorstwa Ewy Przydrygi to najnowsza powieść tej autorki, która w ostatnim czasie zdobyła sporo pozytywnych opinii. Czy wszelkie ?ochy? i ?achy? są zasłużone? Zdecydowanie tak! Takiego thrillera psychologicznego po prostu potrzebowałam. Autorka stworzyła tak brutalną oraz zawiłą historię, od której nie sposób jest się oderwać.

Julia i Wiktor, nowożeńcy, wprowadzają się do rodzinnego domu panny młodej. Pod nieobecność męża kobieta zauważa w ogrodzie balonik z zaszyfrowaną wiadomością. Znaleziona w nim wizytówka prowadzi Julię do obskurnego motelu na obrzeżach miasta, do pokoju, w którym kilka chwil wcześniej doszło do brutalnego gwałtu. Jeszcze tego samego dnia w ich domu zjawia się policja, a Wiktor zostaje aresztowany. Idealny świat Julii w jednej chwili legł w gruzach. Kobieta zostaje wciągnięta w niebezpieczną grę, która miała swój początek w jej dzieciństwie w dawnej kryjówce małej Julii. Był nią znajdujący się w ogrodzie domek na drzewie. Szesnaście lat wcześniej jej matka i dziesięcioletnia wówczas Julia znalazły pod nim okaleczone zwłoki zaprzyjaźnionego z rodziną chłopca.
Wkrótce okaże się, że prawda o tej śmierci była zupełnie inna niż wersja, którą przed laty ustalili śledczy.

Ależ to było dobre! ?Pomornica? to powieść, która dosłownie mnie pochłonęła i na samym końcu brutalnie wypluła, przez co przez kilka minut po skończeniu tej książki nie potrafiłam pozbierać myśli - po prostu czułam się jak przeżuty kawałek mięsa. Było to dopiero moje trzecie spotkanie z twórczością tej autorki, ale nie pewno nie ostatnie. Czemu? Ponieważ każda kolejna książki pani Ewy zaskakuje mnie i moją wyobraźnię coraz bardziej.

Przydryga przygotowała dla nas historię, w której królują dwie sfery czasowe, co tylko pobudzi Waszą ciekawość oraz apetyt na więcej. Przyznam się bez bicia, że niektóre fragmenty z przeszłości spowodowały u mnie ciarki.

A skoro już o gęsiej skórce mowa, to pragnę pogratulować autorce tak dobrych i realistycznych opisów. Niektóre z nich były na tyle mocne, że w trakcie czytania zmuszona byłam zamknąć oczy oraz przewinąć książkę do kolejnej strony, by moja wyobraźnia nie wyobraziła sobie zbyt wiele, a uwierzcie mi przy pozycjach Przydrygi wyobraźnia lubi płatać mi figle...

Po raz kolejny pani Ewa przygotowała dla swojego czytelnika bohaterów z wyższej półki, których rozłożyła na czynniki pierwsze, (co w thrillerach po prostu uwielbiam). Im bardziej poznawałam poszczególną z postaci, tym bardziej czułam szok oraz strach, z jakimi bohaterami przyszło mi tym razem się zmierzyć. Jak zawsze autorka przygotowała dla nas zranionych przez życie bohaterów, którzy ukrywają w sobie wiele sekretów, które dla ich dobra nigdy nie powinny wyjść na światło dzienne. Moją ulubioną postacią z tej lektury jest bez wątpienia Nastka, która przyciągnęła mnie do siebie swoją tajemniczością, ale również zasmuciła, kiedy czytałam, w jaki sposób układała się jej relacja z rodzicami.

Na koniec kilka słów o zakończeniu, które (mówiąc skromnie) jest po prostu genialne. Przydryga bardzo dobrze połączyła wszystko w jedną gładką całość od początku do końca i nie powinęła jej się przy tym noga. Jestem zaskoczona jakim cudem udało jej się stworzyć kolejną powieść, której finału nikt nie jest w stanie przewidzieć.

Czy książkę polecam? ?Pomornica? to historia z mroczną atmosferą, która zagęszcza się powoli z każdym kolejnym rozdziałem. Kiedy na jaw zaczynają wychodzić kolejne sekrety poszczególnych bohaterów, na ich miejscu pojawiają się kolejne. Koniecznie sięgnijcie po ten tytuł i przygotujcie się psychicznie na niezapomnianą przygodę oraz zarwaną nockę - ta książka jest po prostu nieodkładalna!

?Pomornica? to thriller psychologiczny, który zawiera wszystko to czego poszukuję w tym gatunku. Od pierwszych stron byłam wrzucona w wir wydarzeń. Towarzyszyło mi również napięcie. Świetnie wykreowane postacie, którą kłamią, knują intrygi a nawet są obłąkane. Do końca nie wiadomo komu można zaufać. Książka posiada również wiele zwrotów akcji i zaskakujące zakończenie, które nigdy bym się nie domyśliła. Gdy byłam już bliska rozwiązania zagadki, okazało się, że mój trop jest błędny.
Julka i jej mąż Wiktor po wielu latach wprowadzają się znowu do jej rodzinnego domu. Przed latami, w ich ogrodzie doszło do tragedii. Znaleziono martwe ciało, jednego z ich kolegów Flipa Kalinowskiwgo. Winną została uznana Anastazja, zwaną Nastką. Dziewczyna była leczyła się psychiczne i łatwo było ją oskarżyć. Ale czy na pewno ona zabiła kolegę? Jaki miała motyw?
Pewnego dnia podczas nieobecności męża znajduje na drzewie przywiązany balonik, w którym była krótka informacja. Sprawia ona, że nie tylko Julka, ale również czytelnik zaczyna czuć napięcie. Bohaterka postanawia jechać pod wskazany adres, w którym dosłownie przed chwilką doszło do brutalnego gwałtu. Z motelu wychodzi Milena Kos. Kim jest i co ma wspólnego z jej mężem?
?Bo o tamtej nocy, kiedy zginął Kalinowski, wiem przecież znacznie więcej, niż zapisano w oficjalnych rejestrach. Możliwe, że zło już wtedy tu zalęgło się, a potem, w sprzyjających warunkach, tylko na dobre się rozpleniło?.

Przydrygowe klimaty ???? Mogłabym się założyć, że po tekście byłabym w stanie rozpoznać, czy jest autorstwa Ewy Przydrygi. Styl pisania, oplatania emocjami, osaczenie bohaterów, przekazywanie niepokoju, niepewności, gęsta, duszna atmosfera są wyraziste, charakterystyczne i nie pozostawiają wątpliwości. Żelaznym elementem jest też porcja emocjonalnego rozchwiania postaci, balansowanie na skraju szaleństwa, czającego się tuż pod skórą ? skaleczoną, rozdrapaną i krwawiącą.

W ?Pomornicy? jest wiele bólu fizycznego i słabości, które podcinają skrzydła, ograniczają możliwości, ale nie zabierają wszystkiego, bo zawsze znajdzie się przestrzeń na mały choćby fragment wolności? Więcej jest jednak dotkliwego cierpienia psychicznego, a przyczyn ? cała paleta. Odrzucenie, samotność, niezrozumienie, brak zaufania, oparcia, akceptacji, szacunku. Zaburzenia psychiczne , czy przekraczanie granic rozsądku powodują, że bohaterowie idą w problemy niczym ćmy w ogień. Nieobliczalni. Nierozsądni?

Wszystko jest prostsze do zniesienia, gdy jest ktoś obok, gdy nie idzie się samotnie. I taka przyjacielska, braterska więź jest najmocniejszym ogniwem. Ale lojalność wobec najbardziej zaufanej osoby też może przynieść prawdziwe kłopoty i latami sączyć truciznę wyrzutów sumienia, równie silną, co zdrada.

Tajemnice i kłamstwa, przykryte grubą już warstwą kurzu, zaczną wypełzać, by przywrócić właściwy kształt prawdzie. Przemilczenia w końcu doczekają się prawa głosu.

Powrót do domu rodzinnego, przypominającego o tragedii, to odważne posunięcie? A koszmar się nie skończył! Przydryga zaczyna z wysokiego C i nie odpuszcza aż do finału. ?Pomornica? ląduje na podium moich ulubionych książek Ewy.

Będzie emocjonalnie, niepokojąco i baaardzo wciągająco ????

Zdecydowanie polecam!

Lubię książki, które mają nieoczywistą fabułę. Taka, w moim odczuciu jest najnowsza książka Ewy Przydrygi ?Pomornica?.

Już na samym początku autorka wrzuca nas na głęboką wodę - mąż głównej bohaterki - Julii, zostaje zatrzymany i oskarżony o gwałt, a sama Julia zaczyna trafiać na zagadkowe wiadomości, które wiążą się z tragicznymi wydarzeniami z przeszłości.

Podobało mi się to, jak autorka skonstruowała fabułę. Nie ma tu prostych i gotowych odpowiedzi. Stopniowo i sukcesywnie podrzucane są czytelnikowi kawałki układanki, które mogą, ale nie muszą do siebie pasować. To sprawiło, że próbowałam domyślać się rozwiązania całej zagadki, ale mi się to nie udało. Natomiast autorce udało się mnie zaskoczyć.

Kolejnym plusem jest narracja ? teraźniejszość przeplata się z przeszłością, więc możemy bardziej zagłębić się w tej historii.

Całość jest wciągająca, tajemnicza, momentami dość mroczna i zaskakująca. Szczerze polecam.

Co wspólnego ma ze sobą uroczy domek na drzewie, żólty balonik zaczepiony o gałęziach krzewów w ogrodzie, upalny, letni wieczór i gra "Piekło-Niebo"? Czy mają jakiś związek ze śmiercią Filipa Kalinowskiego? I czym jest tytułowa Pomornica? Mnóstwo pytań, ale nim dojdziemy do finału, czeka nas nie lada intrygująca i nie pozwalająca na chwilę oddechu historia. Mrok jest wszechobecny na każdej stronie. Mało tego. Bohaterowie również są nim przesiąknięci. Ich zachowanie i myśli wręcz przerażają. Ewa Przydryga odkrywa przed czytelnikiem najciemniejsze zakamarki ludzkiej psychiki. Szczególnie zagłębia się w tę nastoletnią. Ukazuje skomplikowane i szokujące relacje rodzinne. Nie wszystko jest takim, jakim się wydaje. Autorka potrafi namieszać w głowie. Postaci będący z założenia dobrymi, okazują się być złymi i na odwrót.

Skrywane tajemnice z przeszłości, kłamstwa, intrygi, śmierć, strach, zastraszanie, niewypowiedziane słowa oraz te, które nigdy nie powinny były paść - zostajemy osaczeni pajęczyną gęstej atmosfery niepewności, domysłów i podejrzeń. Dopiero na koniec wszystkie elementy rozrzuconych puzzli układają się w całość. 

Historia pokazuje, do czego zdolni są posunąć się rodzice, by chronić swoje dzieci, ale i siebie samych. Zrzucić winę na kogoś innego, byle tylko uniknąć odpowiedzialności? Niektórym przychodzi to łatwo. Wstrząsające jest to, że mogą przy tym zniszczyć życie innemu dziecku i jego rodzinie. Droga, jaką obrali bohaterowie, rodzi pytania o moralność, etykę, której próżno w nich szukać. Zrozczarowują swoim zachowaniem. Postać Nastki może być bliska tym, którzy przeżyli coś podobnego, co dziewczyna. 

Dużo tu ciężkich i zmuszających do głębokich refleksji tematów. Odrzucenie i nękanie przez rówieśników, choroba, śmierć, radzenie sobie ze stratą, poświęcenie dla najbliższych - czasu na nudę nie ma.

To duszny, zatrważający, przesiąknięty emocjami thriller psychologiczny, który boleśnie obnaża ludzką naturę. To powieść o zdradzie, zemście, ale również o zaufaniu i miłości. Gotowi na spotkanie z "Pomornicą"? Zapewniam, że Przydrygowy świat fascynuje!

Julia wraz z mężem Wiktorem wprowadzają się do jej rodzinnego domu. Z domem tym kobieta nie ma dobrych wspomnień. Przed laty w jego ogrodzie został brutalnie zamordowany kolega Julii brata. Chce jednak tchnąć nowe życie w ten dom i stworzyć nowe wspomnienia.

Wszystko zaczyna się psuć, kiedy w ogrodzie znajduje balonik z adresem i godziną. Julia trafia do obskurnego motelu, z którego właśnie wyprowadzana jest brutalnie zgwałcona kobieta. Niespodziewanie to Wiktor zostaje oskarżony i zatrzymany. Julia zaś dostaje kolejne wiadomości, które prowadzą ją w miejsca związane z przeszłością.

Czy obecne wydarzenia łącza się z tragedią z przeszłości?

"Pomornica" to mroczna i duszna fabuła, która skrywa wiele tajemnic. Czyta się jednym tchem. Już dawno tak dobrze i szybko nie czytało mi się żadnej książki.

Narracja prowadzona jest dwóch przestrzeniach czasowych. Czytelnik śledzi teraźniejsze wydarzenia i stopniowo odkrywa, co wydarzyło się przed szesnastu laty. Bardzo lubię takie zabiegi. Z początku wszystko wydaje się proste i oczywiste. Jednak jak się okazuje, nic takie nie jest.

Wykreowane postacie są intrygujące, pełne sprzecznych emocji, bólu, traum. Zwłaszcza postać nastoletniej Nastki, gnębionej w szkole, zafascynowanej śmiercią, ale bardzo opiekuńczej w stosunku do młodszej siostry.

Mrok, tajemnica i ból przebijają z każdej strony i otulają czytelnika. Ewa Przydryga stworzyła niepowtarzalny klimat. Przeszłość miesza się z teraźniejszością, a ból z chęcią zemsty. Ta historia po prostu fascynuje i wciąga w swój mroczny świat.

To wyglądało tylko na niewinną zabawę. Gdy na jednej ze ścianek origami pojawiło się imię Filipa, nikt nie spodziewał się, że wkrótce zostanie on znaleziony pod domkiem na drzewie... martwy. I chociaż od krwawej zbrodni minęło już wiele lat, a osoba za to odpowiedzialna poniosła karę, powrót do rodzinnego domu przyniesie Julii nie tylko stare wspomnienia, ale i nowe tragedie...

Było lekko po pierwszej w nocy, gdy wsłuchując się w soundtrack z "Twin Peaks" przewracałam ostatnie strony "Pomornicy". I zdecydowanie było warto. Powiem więcej - jeśli miałabym wybrać tylko jedną polską autorkę thrillerów, bez cienia zawahania wybrałabym właśnie Przydrygę. Nikt bowiem tak jak ona nie brodzi w ciemnych zakamarkach umysłów bohaterów, wyciągając na światło dzienne to, co w nich najmroczniejsze.

"Pomornica" oszałamia nie tylko tym specyficznym, ziemistym klimatem, który stał się swoistym wyróżnikiem dzieł autorki. Zachwyca również zawiłością fabuły, nieustannym, tlącym się w tle uczuciem paranoi i genialną kreacją postaci, które wymagają od czytelnika nieustannego zaangażowania. A już szczególnie postać Nastki. Jakkolwiek dziwnie to zabrzmi, piekielnie dobrze siedziało mi się w jej głowie - już dawno nie spotkałam się z tak pokręconą, intrygującą i jednocześnie niepokojacą bohaterką.

Zakończenie wbija w fotel. Nie tylko pod względem fabularnym, ale i emocjonalnym. Wzbudza poczucie niesprawiedliwości i mimowolnie zmusza do refleksji - co by było gdyby?

"Pomornica" mocno trzyma w szponach napięcia i stopniowo budzi do życia demony przeszłości. A one osaczają, mącą i wciągają w swoją mroczną grę. To jak, podejmiecie się jej?