Pięcioro małych indian

Krzywda wyrządzana dzieciom zawsze porusza do głębi. Jednak ?Pięcioro małych Indian? to historia na wskroś przejmująca ogromem okrucieństwa, znieczulicy i budząca fale współczucia i sprzeciwu, które uderzają raz za razem. Ukazująca bezduszność, ułomność i pole do nadużyć systemu dopuszczającego na wyrządzanie niepojętego zła, a wszystko zgodnie z literą prawa.

Ta historia jest krzykiem ocalałych. Dzieci w wieku sześciu lat odbieranych siłą rodzicom. W imię prawa kierowanych do szkoły z internatem przy odległej misji. By wykorzenić z nich kulturę rdzennych mieszkańców Kanady i narzucić jedyną słuszną uznawaną przez katolickich i protestanckich najeźdźców. To opowieść przejmująca smutkiem i ukazująca ogrom krzywd wyrządzonych Indianom w imię kuriozalnie rozumianego humanitaryzmu, gdzie odbierano im nie tylko ich tożsamość narodową, dzieciństwo i godność, ale często i życie.

Bo ci, którzy na ustach nieśli miłość do bliźniego i miłosierdzie, w sercu mieli tylko kamień. Dzieci odzierane ze swojej beztroski, niewinności i radości, bite, poniżane i wykorzystywane seksualnie niosły swoje traumy przez całe życie. Odbierano im godność każdego dnia, cząstka po cząstce.

Wchodząc w dorosłość, nieprzystosowane do życia w mieście próbują przetrwać szukając wsparcia w sobie nawzajem. Tylko czy to wystarczy, by uporać się z traumami, zapomnieć o przeszłości i znaleźć własną drogę? Czy młody człowiek rzucony w świat, którego nie rozumie, niosąc taki ciężar traumatycznych doświadczeń jest w stanie go udźwignąć? Zrzucić z barków i zacząć normalnie żyć?

Nie każdemu się to udaje. Bohaterowie próbują radzić sobie na własny sposób, czasem destrukcyjny. Samookaleczenie, narkotyki, ucieczki, napady furii czy działania kompulsywne to ich codzienność. I tylko oni wiedzą jak duże wsparcie stanowią dla siebie nawzajem rozumiejąc się jak nikt inny złączeni wspólną tragiczną przeszłością.

Każda z tych historii jest przepełniona bólem i zapisuje się czarną kartą w historii Kanady i instytucji Kościoła. Powieść niesie w sobie ogromny ładunek emocjonalny, a jej lektura, mimo że niełatwa trzyma w fotelu do samego końca. Historia, którą warto uchronić od zapomnienia.

Pięcioro małych Indian to niezwykle poruszająca książka, która przedstawia losy rdzennych mieszkańców Kanady. Ich dzieciństwo było tragiczne, a dorosłe życie, w które wkraczają jest naznaczone (i to bardzo mocno) traumami z dzieciństwa. Poruszająca, świetnie napisana i mocno działająca na wyobraźnię historia.
To opowieść o losach małych dzieci, póżniej nastolatków, pochodzenia indiańskiego, których los, podobnie jak wielu innych mniejszości w różnych częściach świata, jest często tragiczny.
Kenny, Lucy, Clara, Howie i Maisie, zabrani rodzinom i wysłani do odległej, prowadzonej przez Kościół szkoły z internatem od początku maja pod górkę. Oderwanie od rodzinnego domu, naznaczeni piętnem mniejszości indiańskiej, pozostawieni w wielu momentach sami sobie, a kilka lat temu zupełnie nieprzystosowani do życia w społeczeństwie.
Taki przebieg wydarzeń kilkadziesiąt lat temu był w Kanadzie, ale nie tylko, bardzo częsty. Na jaw wychodzi to dopiero od kilku lat. Na przykładzie Kanady Michelle Good w niezwykle poruszający sposób opisuje destrukcyjny, chory, wynaturzony system kościelnego szkolnictwa, który stworzono żeby pod płaszczykiem troski niszczyć rdzennych mieszkańców. Ta lektura to szok i na długo, bardzo długo zostanie w mojej pamięci. Często do takich szkół siłą zabierała dzieci od rodziców kanadyjska policja. po prostu wyrywano indiańskie dzieci z rąk matek i ojców. Nie do uwierzenia. Szok. Nawet nie próbuję sobie wyobrazić, co czuły dzieci, co czuli bezsilni rodzice.
Książka porusza, przeczołguje emocjonalnie i wstrząsa czytelnikiem. Niby wie się w trakcie lektury, że to o czym się czyta to prawda, a jednak trudno w to uwierzyć. Polecam. Warto, ba trzeba przeczytać żeby wiedzieć i oddać hold ofiarom zbrodniczego systemu.