Para spod numeru 9

Młode małżeństwo spodziewające się dziecka wprowadza się do domku należącego do babci Saffy, która obecnie przebywa w domu opieki. Podczas remontu robotnicy na terenie ogrodu znajdują dwa zakopane szkielety. Do kogo należały? W jaki sposób poniosły śmierć?

Historia została przedstawiona z perspektywy różnych bohaterów, o narrację poprowadzono zarówno w pierwszej jak i trzeciej osobie. Osobiście uwielbiam taki zabieg, gdyż pozwala on mocniej zagłębić się w opowieść, lepiej poznać samych bohaterów oraz motywy, jakimi kierują się w swoich działaniach. Poznając fabułę czytelnik wpada w nią niczym w bagno pełne intryg, kłamstw, sekretów i zbrodni, które z każdym kolejnym rozdziałem poszerzają swój rozmiar. Autorka potrafi zaciekawić wciągając odbiorcę w wir emocji, niedopowiedzeń czy zaskakujących zwrotów akcji.

Ta pozycja przybliża nam pojęcie demencji i pokazuje, jak trudna i ciężka bywa ta choroba. Obrazuje, z jakimi problemami muszą się mierzyć nie tylko pacjenci, ale także ich najbliżsi. Dla nich każdy nowy dzień to następne wyzwanie, które niesie za sobą sporą dawkę niepewności, smutku, dezorientacji bądź strachu.

Pisarka porusza również wiele innych, istotnych problemów. Pierwsze co rzuca się w oczy to trudne relacje rodzinne i toksyczne związki, którym Claire Douglas poświęciła dość dużo uwagi oraz przedstawiła w świetny, przystępny sposób. Kolejnym aspektem, oprócz wcześniej przeze mnie wspomnianych tajemnic, są demony przeszłości. Pewien typ ludzi walczy z nimi, dzielnie stawiając im czoła, niektórzy wypierają je ze swojej świadomości, a jeszcze inni uciekają przed nimi np. zmieniając swoją tożsamość.

Mozemy się też przekonać, że nie zawsze Ci, którzy powinni wzbudzać nasze zaufanie czy pomagać nam ? w tym wypadku mowa o lekarzach ? w pełni zasługują na to, by czuć się przy nich bezpiecznie, gdyż ich uczciwość lub oddanie stoją pod wielkim znakiem zapytania. Część takich osób wykorzystuje swoją pozycję, żeby móc zaspakajać swoje chore żądze, ambicje, marzenia. Mają się za kogoś powyżej zasad społecznych, co wiąże się z tzw. kompleksem Boga.

To lektura także o wielu odcieniach i rodzajach miłości, która niekiedy źle pojmowana lub w wyniku ciężkich doświadczeń może prowadzić do tragedii. Poza tym jest jeszcze mnóstwo innych wątków, do których zapoznania zachęcam Was gorąco. To rewelacyjna pozycja i myślę, iż absolutnie nikogo nie powinna rozczarować, ponieważ wśród całej tej góry różnorodnych kwestii, każdy znajdzie coś dla siebie.

Od zawsze kochałam domy owiane tajemnicą, czy też brudnymi sekretami. To jest mój ulubiony motyw w książkach, więc nic dziwnego, że ta powieść tak bardzo mi się spodobała. Tutaj poznamy kilka postaci, które będą związane z pewnym domem. Wiążą się one bezpośrednio i pośrednio. Jedni wiedzą co się w tej posesji działo, inni nic o tym nie wiedzą, a my wiemy, że kłamią, a jeszcze ktoś ma problem z pamięcią i nie wiemy na ile możemy ufać jej osądom. Starsza kobieta ma przebłyski pamięci i przyznam, że to o czym opowiadała bywało przerażające. W ogóle podobało mi się to, kiedy dochodziło do zwyczajnej sytuacji i nagle ktoś mówił coś dziwnego, bądź gdzieś ktoś się ukrywał. Zawsze była to taka odrobina, która bardzo nas interesowała. Autorka ma bardzo dokładne i wylewne opisy, dlatego to właśnie w nich przemycała rzeczy niepokojące. Jakby nie chciała, byśmy stracili uwagę z rzeczy najważniejszych.
W momencie, kiedy pod posesją trwają remonty, robotnicy zauważają kawałek ludzkiej kości. To od tego zaczynają się te mroczne elementy i tajemnice. Jest wiele osób, które wstrząsają się na tą wiadomość. Trudno jest znaleźć sprawcę zbrodni, gdyż każdy zachowuje się dziwnie. Podejrzaną niby wydaje się starsza kobieta, która wciąż pamięta swoją pierwszą miłość. Na słuch o domku robi się niespokojna i wspomina coś o niegrzecznej dziewczynce. Równie podejrzana jest matka Saffron, która będąc po czterdziestce wciąż ubiera się jak nastolatka i ma dużo młodszych partnerów. Bardzo zazdrości córce wszystkich czułości, które ona wymienia ze swoim partnerem. Jest nieco zaniepokojona faktem, że jej dziecko jest w ciąży, gdyż wydaje jej się, że zniszczy tym swoje życie. Często ucieka pamięcią do dawnych lat, w tym do momentów, kiedy sama mieszkała w tym domu, lecz nie kończy myśli, gdyż zbyt szybko jej ulatują. Ulatują, albo nie chce o tym mówić. Również dziwne zachowanie miał partner Saffron, który często gdzieś wychodził i autorka zaznaczała, że niby wiadomo gdzie wychodzi, ale grymasy na jego twarzy sugerowały coś innego. Jest też pewien mężczyzna, który interesuje się całą sprawą. Wiemy, że bardzo śledzi tok śledztwa i nie jest z niego zadowolony. W międzyczasie pojawiają się też inne osoby, które nieraz na chwilę, ale sieją spory zamęt. Jakby wszyscy wiedzieli co się tam stało, ale byli na tyle z tym związani, że nie chcieli, by cokolwiek wyszło na jaw i by ktokolwiek ich z tym powiązał. Jest też główna bohaterka, która będąc w siedemnastym tygodniu ciąży bardzo przeżywa całe zajście. Mamy również ukryty motyw jakim jest więź matki i córki w różnych pokoleniach. Osoby z perspektywy czasu widzą pewne błędy, niekiedy mają ukryty żal, boją się o swoje dzieci i choć mają kogoś, to jednak czują się samotni. My opowieść poznamy z czasu obecnego i dawniejszego. Różne osoby za pomocą narratora wypowiadają się o swoich obawach. Wiemy co ich boli, czym są zaniepokojeni i te emocje przechodzą na czytającego. Niby toczy się sprawa dwóch zgonów, jednak my czytamy ją z perspektywy ludzi, nie prowadzonego śledztwa. To daje bardziej emocjonalny wydźwięk i zmienia ją w thriller obyczajowy. Jesteśmy bardzo długo trzymani w napięciu i niekiedy ich traumy bardziej nas interesują, niż osoba, która dopuściła się zbrodni. Zamiast się bać, częściej byłam wzruszona i poruszona. Bardzo mi się ta książka podobała, gdyż wpadła nie tylko w pamięć, ale i w serce. Bardzo ją polecam!

Saffron Cutler przeprowadza się wraz ze swoim chłopakiem Tomem, do domu pod numerem 9 Skelton Place. W trakcie rozbudowy kuchni robotnicy odnajdują w ogrodzie dwa ciała, które jak się okazuje, zostały pogrzebane przynajmniej 30 lat wcześniej. Policja jest zmuszona przesłuchać Rose, babcię Saffy, która choruje na Alzheimera i z jej pamięcią jest coraz gorzej.

Ta książka zrobiła na mnie niemałe wrażenie. Fabuła wciągła mnie już od pierwszej strony, byłam zaintrygowana w jakim to wszystko zmierza kierunku i ciekawa jaki będzie jej finał. Historia jest przedstawiona w dwóch płaszczyznach czasowych i przez kilku bohaterów, między którymi są różne relacje, ale każdy wnosi coś do fabuły i wzbudził moje zainteresowanie. Najbardziej polubiłam i przywiązałam się do Rose, która była przesympatyczną staruszką i mimo swojej choroby chciała na swój sposób pomóc w śledztwie, widać było, że nadal coś pamięta, choć jej wspomnienia są wyblakłe i pogmatwane. Było mi jej żal i nie chciałam się żegnać z jej osobą, chociaż gdy była młodsza to wcale nie była taka święta, swoje miała za uszami i popełniła sporo błędów - ale z resztą, kto nie?
"Para spod numeru 9" to wielowątkowy thriller, który został poprowadzony w absorbujący sposób, wszystko zostało dokładnie przemyślane, pomimo iż na początku sądziłam, że niektóre motywy nic nie wniosą do fabuły, jednak byłam w ogromnym błędzie. Każda intryga powoli odnajduje swoje miejsce oraz cel, a każdy, nawet najmniejszy szczegół łączy się w jedną wielką całość. Przez całą historię towarzyszy nam niepokojący klimat z całą masą tajemnic, rodzinnych sekretów, kłamstw i traumatycznej przeszłości. Jedna osoba ma o coś żal do drugiej, czy po tylu latach w końcu będzie w stanie zapomnieć i przebaczyć?
Zakończenie wywołało we mnie sporo emocji, ale przede wszystkim byłam i właściwie dalej jestem oszołomiona i zszokowana, nie spodziewałam się zupełnie takiego finału, troszkę mnie to nawet zabolało i z pewnością książka na długo nie pozwoli mi o sobie zapomnieć, polecam!

Wyobraźcie sobie, że Wasz wymarzony dom skrywa tajemnice sprzed lat, które zamienią Wasze życie w horror????

Główna bohaterka Saffron i jej partner Tom przeprowadzają się do odziedziczonego domku, w którym mają rozpocząć nowe życie. Oczekują na narodziny dziecka. Podczas remontu robotnicy odkrywają dwa ciała. Policja podejrzewa, że ciała zostały pogrzebane conajmniej 30 lat wcześniej, czyli w czasie, gdy w tym domu mieszkała Rose, babcia Saffron. Niestety okazuje się, że Rose choruje na Alzheimera i szwankuje jej pamięć. Policja prowadzi śledztwo, a wkrótce Saffy zaczyna obawiać się, że ktoś obserwuje jej dom.
Co stało się na terenie tego domu?
Jakie sekrety rodzinne wyjdą?
Przekonacie się sami czytając tę książkę.
Ja jestem pod ogromnym wrażeniem. Fabuła wciągająca i intrygująca już od pierwszej strony. Mroczna i mrożąca krew w żyłach. Świetnie skonstruowane portrety psychologiczne bohaterów. Tajemnice, sekrety rodzinne, morderstwo,śledztwo, kłamstwa, intrygi. Autorka świetnie podsuwa mylne tropy. Powoli odkrywałam elementy tej łamigłówki. Podczas czytania czułam dreszczyk napięcia, gęstą atmosferę i niepokój. Nieoczekiwane zwroty akcji sprawiły, że nie mogłam oderwać się od tej książki. Finał powieści totalnie mnie zaskoczył i wbił w fotel. Nie spodziewałam się tego.
Uwielbiam takie pokręcone historie.
Gwarantuję Wam, że przeżyjecie niesamowitą przygodę i poczujecie się jakbyście byli na kolejce górskiej.
Rewelacja!
Polecam gorąco!

Jakie cechy (Waszym zdaniem) powinien posiadać świetny thriller?

?Para spod numeru 9? autorstwa Claire Douglas to thriller, który zapewni Wam wiele emocji (ciarki na plecach przez ponad połowę lektury gwarantowane), troszeczkę Was sponiewiera, a ilość sekretów oraz zaskakujące zakończenie wbije Was w fotel. To jak, jesteście zainteresowani? Za chwilkę opowiem Wam coś więcej o moim odczuciach ;)

Kiedy ciężarna Saffron Cutler przeprowadza się ze swoim chłopakiem, Tomem, do domu pod numerem 9 Skelton Place, ostatnią rzeczą, której się spodziewa to odkrycie przez robotników ciała. Dwóch ciał. Kryminalistycy twierdzą, że ciała zostały pogrzebane w tym miejscu przynajmniej 30 lat wcześniej, co prowadzi policję do przesłuchania byłej właścicielki domu, Rose.
Rose choruje na Alzheimera, co oznacza, że jej pamięć jest coraz bardziej pogmatwana. Nie może pomóc policji ? ale bardzo jasne jest to, że Rose coś pamięta.
Kiedy pofragmentowane wspomnienia Rose powracają i policja zaczyna zagłębiać się w śledztwo, Saffy zaczyna się obawiać, że jej dom jest obserwowany?

Jak możecie zauważyć, Douglas w swojej najnowszej książce serwuje nam historię morderstwa sprzed lat. Przyznam, że cała intryga została poprowadzona dość zgrabnie - autorka bardzo powoli przeprowadziła mnie przez całą historię, przy okazji wciskając mi niebywałe kity, które ja łykałam jak pelikan.

Na samym początku miałam dziwne wrażenie, że autorka wplątała niektóre wątki na siłę - jakoś nie pasowały mi one do tej historii oraz niczego nie wnosiły do fabuły. Jak możecie się domyślić, byłam w błędzie. Im bliżej końca byłam, tym zaczęłam pojmować, o co tutaj tak naprawdę chodzi, a wątki, które uważałam za mniej ważne, okazały się kluczowe w tej sprawie.

Claire Douglas bawi się nie tylko swoim czytelnikiem, ale również bohaterami. A skoro już o nich mowa, przyznam, że moją ulubienicą jest bez wątpienia Rose. Autorka wpadła na genialny pomysł, by kluczowa postać całej sprawy zmagała się z chorobą zaniku pamięci. Owszem, przerabiałam ten schemat już kilka razy, ale tylko postaci Rose udało się spowodować u mnie ciarki oraz pewien dyskomfort.

Przez ilość przeczytanych thrillerów miałam wrażenie, że ten gatunek nie jest już dla mnie - nic mnie nie zaskakiwało jak kiedyś, jednak ?Para spod numeru 9? i jej finał przebił wszystkie przeczytane do tej pory pozycje. Niestety nie zdradzę Wam, co dokładnie działo się na kilkunastu ostatnich stronach tej książki, ale przygotujcie się, że zakończenie wbije Was w fotel oraz doprowadzi do takiego stanu, że trudno będzie Wam o tym tytule zapomnieć.

Czy książkę polecam? Jeśli rozglądasz się za niebanalnym thrillerem, którego finał jest trudny do przewidzenia, to ?Para spod numeru 9? jest idealna dla Ciebie!