Pająk

?To zabawne, że świat ciągle idzie do przodu. Powoli gubimy się w technologiach, mamy tyle pieniędzy, że nie jesteśmy w stanie ich zliczyć. Mamy nieograniczoną władzę, a wciąż ulegamy tak przyziemnemu uczuciu jak miłość. Tak niepozorna, a powinno się ją nazywać kolejnym żywiołem. Bo potrafi siać zniszczenie nie do opisania (?) To miłość jest nieprzenikniona, podstępna. To miłość zadaje ci największy ból. To miłość cię niszczy.?

?Pająk? to już trzeci tom genialnej serii Pajęczyna, stworzonej przez Laurę Passer. Jednocześnie jest to jedna z moich ulubionych serii, do której z pewnością jeszcze nie raz wrócę! Odkładając jej przeczytanie w czasie, nie wiedziałam co tracę! Ta historia była tak fenomenalna, że już nie mogę doczekać się kolejnych perełek spod pióra autorki. Co więcej mam nadzieje, że ta seria nie skończy się tylko na tych trzech tomach, bo z pewnością nie brakuje tu Pająków, o których mogłaby powstać dodatkowa historia.. :P

Tym razem w ?Pająku? poznajemy historię Shade?a - podrywacza i kobieciarza, dla którego związek to zło ostateczne. No bo na co komu smycz, jak może cały czas latać wolny i robić co chce i z kim chce. Do czasu aż na jego drodze nie pojawi się Nina, kelnerka pracująca w barze należącym do rodziny Ragnatellich. Dziewczyna stanowi nie lada wyzwanie, bowiem różni się zdecydowanie od poznawanych przez niego dotychczas kobiet? a do tego skrywa tajemnicę, której odkrycie może kosztować ją nawet życie?

Po raz kolejny jestem zachwycona historią stworzą przez Laurę Passer. Nie ma nic lepszego niż książka, w której nic nie jest przewidywalne, a każdy kolejny zwrot akcji powoduje szybsze bicie serca. Ta część jest zdecydowanie bardziej emocjonalna, bynajmniej ja ją tak odczułam. Od samego początku zostałam dosłownie pochłonięta przez tą historię i za chiny ludowe nie chciałam odkładać jej nawet na moment. Relacja między głównymi bohaterami, już od samego początku elektryzuje! Autorka w idealny sposób buduje napięcie między nimi, jednocześnie co jakiś czas dodając jakiegoś smaczku, przez który ma się ochotę obrzucić głównego bohatera błotem, bądź pomidorem - jak kto woli :P Każdy bohater tej książki, jest genialnie wykreowany - dosłownie każdy! Nawet postacie drugoplanowe skradły moje serce, swoimi docinkami, tekstami i postępowaniem. Ja ich po prostu wszystkich uwielbiam! Są dla siebie jak rodzina, wspierają się i potrafią oddać za siebie życie. Ahh, jakby było fajnie mieć takich ludzi wokół siebie!
Rzadko kiedy płacze na książkach. Zdarza mi się to tylko przy takich, które są naprawdę dobrze napisane, a emocje dosłownie się z nich wylewają. I właśnie tak było w przypadku ?Pająka?. Jak już zostałam ?wchłonięta? do tego świata, to wstrzyknięto mi śmiertelną dawkę emocji, przez co w pewnym momencie tama puściła. Poryczałam się jak bóbr? Laura, naprawdę chylę czoła, bowiem wykreowanie jednej sceny i tego co później się działo, dosłownie rozrywało mi serce na pół!
Oczywiście również sama mafia jest tu na wysokim poziomie, sprawy załatwiane przez Pająki czytałam z niezwykłym zaciekawieniem, nie mogąc doczekać się rozwoju wydarzeń. A to też nie lada sztuka, żeby wiedzieć jak zainteresować, a nie zanudzić czytelnika! Z czystym sumieniem powiem, że cała trylogia to dosłownie arcydzieło, obok którego nie można przejść obojętnie. To trzeba przeczytać i z pewnością ukochać! Droga autorko! Dziękuję Ci za tą wspaniałą trylogię! Mam nadzieje, że skusisz się jeszcze na dopisanie do niej kolejnych części, żeby im smutno nie było ;)

Zapraszam was dziś na kilka słów o najnowszej książce Laury Passer. ?Pająk? to ostatni tom serii ?Pajęczyna?. Serii, która wciąga bez reszty.

Macie czasem tak, że czekacie na jakąś książkę z niecierpliwością? Przebieracie nóżkami na samą myśl, że już niedługo będziecie ją mieć w swoich rękach, a kiedy już ją wyściskacie, to nie chcecie jej zacząć czytać, bo wiecie, że później już nic nie będzie takie samo. Wiecie, że będziecie czuli pustkę, bo to ostatni tom jednej z waszych ulubionych serii? Ja właśnie tak miałam tym razem. Cieszyłam się jak dziecko, a kiedy dostałam ją w swoje ręce, było mi żal zaczynać ją czytać, bo czułam, że później mi będzie smutno, że to już koniec tej serii.

Nina zatrudnia się jako kelnerka w barze należącym do rodziny Ragiatellich. Jak się później okazuje, to nie był przypadek, że dziewczyna szukała pracy właśnie tam. Poznaje Shade?a jednego z Pająków. Jak się pewnie domyślacie, ich znajomość przerodzi się w romans, ale co z tego wyniknie przekonajcie się sami ????

Oczywiście kolejny raz dałam się zwieść, że fabuła będzie przewidywalna, ale ze strony na stronę przekonywałam się, jak bardzo się myliłam. Ta powieść zaskoczyła mnie nie raz i nie tylko pod względem wydarzeń, ale również emocji, jakie towarzyszyły mi podczas czytania. Akcja od początku powoli nabiera tempa. Mniej więcej od połowy książki czytałam z takim zainteresowaniem, że wściekałam się, jak ktoś próbował mnie odciągnąć od lektury. Nawet nie wiem, kiedy zaczęłam przeżywać emocje tak jakbym była w centrum tych wszystkich wydarzeń.

Lekki styl pisania, świetny pomysł na fabułę, zwroty akcji, bohaterowie, których nie da się nie lubić, oraz ogrom różnych emocji, to to, czym mnie kupiła ta seria. Jeśli lubicie niebanalne historie, to koniecznie sięgnijcie po serię ?Pajęczyna?! Dajcie się zaskoczyć i wciągnąć w świat mafii i pająków.

Trochę przykro, że musimy się rozstać z tymi bohaterami, ale niestety coś się kończy, a coś zaczyna. Z niecierpliwością czekam na kolejne książki!

P. S. Osoby bardziej wrażliwe podczas czytania mogą potrzebować chusteczek ????

,,Granicę wciąż tworzyły pieniądze, ale z każdym dniem przekonywałam się, jak niewiele one znaczą. Jak wielkim cierpieniem są poparte jak wielką ilością krwi przelane. I to nas łączyło, cierpienie. Pomyślałam o sobie i Grandzie. Nawet nie potrafiłam wyobrazić sobie jego bólu. Miałam świat za czarno biały. Z ludźmi dobrymi lub złymi. My byliśmy dobrzy, wszyscy inni źli, tak to widziałam."

,, Pająk" to książka, która pokazuje, że miłość jest naszym złodziejem, skrada się pomału, by zaatakować z zaskoczenia ! Shade to kolejny z pająków, którego możemy poznać bliżej, chętnie korzysta z życia i swojego uroku osobistego, a rodzina Ragnatelli zawsze jest na pierwszym miejscu, bo to bracia, na których może zawsze liczyć.

Nina piękna kobieta, która swoim pojawieniem w środowisku niezabezpieczonych gangsterów namiesza, a zwłaszcza jednemu z nich, który na moment straci czujność! Shade i Nina zaczynają prowadzić grę, lecz z góry skazana ona jest na porażkę, bo jedno z ich od samego początku gra nie feer. Co z tego wyniknie? Czy bezwzględny mafioso pokaże swoją prawdziwą twarz? Jakie tajemnice ujrzą światło dzienne? Tego Wam nie zdradzę, ale koniecznie przeczytajcie książkę, by znaleźć odpowiedzi na pytania.

Nie jest wielkim zaskoczeniem, że książki autorki uwielbiam, ale muszę przyznać, że " Pająkiem" totalnie mnie zaskoczyła w pozytywny sposób! Książka nie tylko załamała jednego z bohaterów, ona złamała mnie, a jestem w 100% pewna, że i złamie każdego czytelnika! Shade to taki typ mężczyzny, który przeszedł w swoim życiu wiele i tak naprawdę nic już nie jest w stanie go złamać, a tym bardziej nikt nie jest w stanie go rozszyfrować, ale wszystko się zmienia za sprawą Niny, która od samego początku książki ma zadanie do wykonania i nie spocznie, póki nie osiągnie zamierzonego celu. Zadziwiające w książce jest to, że głównych bohaterów raz się uwielbia, by za chwilę zmienić zdanie o nich!

O czym dokładnie jest ,, Pająk" - o miłości, która potrafi boleć, a bywa i tak, że czasem jest jedynym ratunkiem przed stoczeniem się na dno, ważne jest jednak to, by zrozumieć, że o miłość trzeba walczyć, bo obecność drugiego człowieka w naszym życiu równa się zaakceptowaniu samego siebie, a to jest kluczem, który otwiera drzwi do nadziei, która jak wiemy, umiera ostatnia.

Książka opowiada o przyjaźni, która nie ma daty ważności, bo w przyjaźni nie patrzy się na ilość dni spędzonych razem, a na to, kto Cię nie zostawił w najgorszym momencie życia!

" Pająk" to książka, o której nie sposób zapomnieć! Emocje w tej powieści to ściana pocisków, które celują w czytelnika i mnie one złamały! Płakałam, śmiałam się, by za chwilę mieć złamane serce! W tej książce pewniak staje się wielkim znakiem zapytania, gwarantuje Wam, że nic nie można zakładać z góry, bo ta książka zaskakuje! Styl autorki jest bardzo lekki, a poczucie humoru na najwyższym poziomie! Autorka pisze, że to już ostatni tom z tej serii, ale ja się z tym nie zgadzam, Pająki zasługują na więcej i wiem, że nie tylko ja mam takie zdanie na ten temat, więc droga autorko proszę o więcej! Polecam Wam "Pająka" i uważam, że skala w tym wypadku jest za mała 11/10!

"Pająk" to książka, która roztrzaskała moje serce na kawałeczki, a dusze pozostawiła w strzępach.

Jest mi ciężko zebrać myśli po przeczytaniu tej historii, chociaż słowo "przeżywanie" lepiej określa to, co z nią robiłam. Już od pierwszych stron zostałam pochłonięta przez akcje i bohaterów, którzy nie dawali mi ani chwili wytchnienia. Laura Passer ma ogromny talent w przelewaniu słów na papier i ożywianiu ich.

W 3 części "Pajęczyny" zostaje nam przybliżona postać Shadea, kolejnego pająka należącego do gromady Ragnatelliego. Chłopak bywa narwany, nie stroni też od panienek na jedną noc, jednak swoje obowiązki traktuje bardzo poważnie. Mafia jest dla niego wszystkim, a jego najbliżsi współpracownicy niczym bracia.
Za każdym razem zachwyca mnie sposób, w jaki autorka opisuje więzi, które łączą pająki. Są oni, jak muszkieterowie, których hasło brzmi: jeden za wszystkich, wszyscy za jednego. Naprawdę czuć między nimi te przyjaźń i to, jak stoją za sobą murem.
Shade zdobył moją sympatię praktycznie od razu. Owszem, miał swoje za uszami, ale po poznaniu jego sekretów i przeszłości, nie dało się nie spojrzeć na niego przychylniejszym okiem. Miał też swój wyjątkowy urok.

Z kolei Nina to dziewczyna, której lekko udało się mnie zwieść. Z początku nie wiedziałam, co o niej myśleć, ale już po chwili mocno trzymałam za nią kciuki. Miała naprawdę wyjątkowy charakter i coś czuję, że mogłabym się z nią zaprzyjaźnić.

Relacja Shadea z Niną nie jest taka oczywista. Dużo między nimi zawirowań, niepewności i tajemnic, ale nie brakuje między nimi ognia.

Jak już wspominałam, Laura Passer złamała mi tą książką serce. Nawet teraz, gdy przypomnę sobie pewne sceny, to po moich policzkach płyną łzy. I wiecie, ja ogólnie jestem uczuciową osobą, ale mało która książka tak na mnie działa, że ja po jej skończeniu wciąż o niej myślę i płacze.
"Pająk" to przepiękna historia. Znajdziecie w niej dużo bólu, ale również ciepła i nadziei. Ta książka pokazuje, jaką siłę ma rodzina, niekoniecznie ta związana krwią, i że człowiek zasługuje na drugą szansę. Kocham to, co stworzyła Laura, kocham pająki, kocham każde słowo zawarte w tej książce, dlatego proszę przeczytajcie "Pajęczynę" i zatraćcie się w niej tak mocno, jak ja.