Oświadczyny Bridgertonowie

Książka, o której dziś Wam opowiem jest piątym tomem i ostatnim, jaki posiadam o rodzinie Brigerton, muszę przyznać, że z początku Eloise nie darzyłam zbyt dużą sympatią. Wydała mi się zbyt nieokrzesana, jednak z czasem to wrażenie się zmieniło. Wspólnie z Penelopą nie zamierzały wyjść za mąż, chciały spędzić życie wspólnie, bo przecież bycie starą panną nie jest takie złe, jakby mogło się to wydawać. Przeznaczenie, jednak było przewrotne, Colin i Penelope prowadzą wspólne życie, a ona pozostałą sama. Czy w końcu ułoży sobie życie na własnych zasadach? Czy ta bohaterka pozna, czym jest prawdziwa miłość?
Główną bohaterką książki pod tytułem ?Oświadczyny? autorstwa Julii Quinn jest Eloise Bridgerton, to dwudziestoośmioletnia kobieta, która nie zakładała, że małżeństwo powinno być priorytetem w życiu kobiety. Chciała od życia znacznie więcej niż tylko opiekowanie się domem, mężem i rodzenie dzieci. Eloise to wybredna istota, nie zachwycała się byle, kim, chciała mieć kogoś, kto będzie miał w sobie ?to coś?. Coś, co ją poruszy i sprawi, że będzie wiedziała, że wybrała mądrze. Cały czas wiedziała, że ma czas. Umiera daleka kuzynka kobiety więc stosownym byłoby złożenie kondolencji jej mężowi. W taki sposób nawiązała się korespondencyjna znajomość z Sir Phillipem Cranem. On wiedział, że nie wyszła za mąż, myślał, że nie grzeszy urodą, odrzuciła wiele wymagań i z chęcią przyjmie mężczyznę do swojego życia. Brzmi ciekawie? Być może, ale z pewnością nie dotyczy to Eloise, kobiety, która narażając się na skandal jedzie do niego, bo przecież ?kota w worku się nie kupuje?. Co z tego wyniknie?
?Oświadczyny? to wspaniała historia, która jest pełna napięcia, zabawnych zwrotów akcji i przede wszystkim gadatliwej Eloise Bridgerton. Te dwa słowa powinny powiedzieć Wam wszystko. Ta kobieta jest jak wulkan i karabin maszynowy w jednym, jest gadatliwa i nietuzinkowa. Na bohaterkę czekało wiele wyzwań, a począwszy od nagłego macierzyństwa, po ujarzmienie mężczyzny, który jest bardzo humorzasty i wydaje się być pozbawiony dobrych manier. Sir Philip Crane zdaje się być pochłonięty pracą i swoimi sprawami, ale czy taki jest, czy kryje się za tym zupełnie inna historia, tego Wam nie zdradzę. Styl, którym posługuje się Julia Quinn jest plastyczny, przyjemny w odbiorze, uzbrojony w zadziorne i humorystyczne dialogi i konwenanse. Bardzo polubiłam rodzinę Brigertonów i każdy tom, który czytałam był dla mnie odskocznią od codzienności. ?Oświadczyny? w tej powieści autorka po ra kolejny przełamała wcześniejsze schematy, ukazała, że każdy człowiek jest inny i zasługuje na odmienną historię, która do niego pasuje. Późne za mąż pójście okazało się czymś właściwym dla Eloise, odnalazła swoją drogę i szczęście.

Kochamy Julie Quinn! Za Bridgertonów, za ukazanie prawdziwej pięknej miłości, za wspierającą ciepłą rodzinę, za drugie epilogi, za to, że napisała takie cudowne książki.
Witajcie kochani, zapraszamy was na recenzje książki "Oświadczyny", czyli kolejną część przygód rodziny Bridgertonów, wydanie to pochodzi od Wydawnictwa Zysk.
"Tymczasem sir Phillip należał tylko do niej. Z nikim nie musiała się nim dzielić. Jego listy, związane fioletową wstążką, trzymała ukryte na dnie środkowej szuflady sekretarzyka, pod stosami papieru listowego.Był jej sekretem"
Tym razem przyszła kolej na Eloise. Jako dwudziestoparoletnia dziewczyna po odrzuceniu kilku propozycji małżeńskich zaczęła odczuwać smutek, pustkę, która wypełniała jej serce. Pewnego dnia jednak, jest daleka kuzynka umiera, a ona wysyła list do jej męża z kondolencjami. I zaczyna się wymiana zdań, piszą list za listem. Trwa to dosyć długo i w pewnym momencie dostaje list z propozycją małżeństwa od sir Phillipa. Jak potoczą się ich losy? Czy dziewczyna przyjmie oświadczyny?
Kochani na początku powiemy Wam, że jesteśmy ogromnymi fankami Julii oraz Bridgertonów, zarówno tych postaci ksiazkowych, jak i serialowych, dlatego czekamy już na drugi sezon serialu.
No dobra może teraz kilka zdań o książce.
Zawsze bardzo przeżywamy książki tej autorki, to jak wejść pod ciepły prysznic i delektować się kąpielą, ciepło rozpływa się po całym ciele i nie chcesz wyjść. Ta książka od początku do końca taka jest, zanurzasz się i zatracasz w głębinie słów oraz miłości, jednym słowem kochamy ją.
Opowieść przeczytałyśmy bardzo szybko, gdyż jest po prostu wciągająca, prosta, lekka, język jest znakomity, nie ma w niej trudnych słów, czyta się i czyta. Tu nie ma akcji, jest za to wszechobecna miłość. Autorka ma swoim stylu pisania książek coś takiego co hipnotyzuje. I po raz kolejny w przypadku tej historii się zatraciłyśmy.
Kochamy również humor książki, a w szczególności potyczki po między rodzeństwem, są dosyć zabawne, a jako, że my również mamy dużo rodzeństwa to rozumiemy to i lubimy. W tym przypadku również bardzo się uśmiałyśmy.
Powieść tą ukazuje, że pomimo wieku i doświadczenia, które mamy, to zawsze uczymy się nowych rzeczy. Ukazuje, że zawsze warto wspierać rodzinę, spędzać z nią czas i warto walczyć o nasze życie, gdyż może być pieknę, jak się postaramy.
Kochamy sagi rodzinne, a dodatkowo takie, które mają klimat! A tu tego klimatu nie brakuje, bale, piękne stroje, cudowna atmosfera i chociaż akcja tej książki dzieje się na wsi to również czuć tą atmosferę.
Główną bohaterkę poznałyśmy już we wczesniejszych częściach, lecz w tym poznajemy ją bardziej, głębiej, poznajemy jej skrywane uczucia, jej samotność, uwielbiamy ją. Co do sir Phillipa to również przypadł nam do gustu, po mimo tylu cieżkich chwil, które przeżył, był w stanie może nie całkowicie, ale w jakimś stopniu wychowac swoje dzieci, zrozumieć swoje błędy, był w stanie odpisać na list Eloise, to było już dużym krokiem w jego życiu.
Drugi epilog, czy spotykacie się w książkach z takim czymś, bo my nie. Przeważnie jest jeden. A tu autorka zdała sobie sprawę z tego, że czytelnicy chcą dowiedzieć się więcej, zobaczyć co było potem. Wspaniała sprawa, powinno być, więcej takich książkę.
Nie będziemy się już rozplywac nad tym, dlaczego każdy powinien znac książki pani Julii, a jedynie polecamy Wam tę część, jak i pozostałe z całej serii. A wy oglądaliscie już 2 sezon?
... Milego dnia.????

Przyszedł czas na kolejny tom świetnej serii Julii Quinn. Czy i tym razem autorka spełniła moje oczekiwania?

Eloise Bridgerton zawsze postępowała wbrew oczekiwaniom towarzystwa i głośno mówiła to, o czym myśli. Nigdy też nie zamierzała wyjść za mąż. Jednak ślub jej najlepszej przyjaciółki i brata zweryfikował jej poglądy na temat małżeństwa. Dlatego decyduje się skorzystać z oferty korespondencyjnego znajomego i wyrusza do posiadłości sir Phillipa Crane.

Gdy sir Phillip Crane proponował Eloise małżeństwo liczył, że jest ona mało atrakcyjną starą panną, która desperacko szuka męża i z chęcią zostanie matką jego dzieci. Jednak rzeczywistość okazała się zupełnie inna. Fakt Eloise ma dobre podejście do dzieci, ale cała reszta założeń okazała się błędna. Czy tych dwoje z pozoru różnych ludzi ma szansę na udany związek?

Przyznam szczerze, że po raz pierwszy jestem trochę rozczarowana najnowszą książką Julii Quinn. Styl autorki się nie zmienił, nadal jest lekki, autorka potrafi mnie rozśmieszyć i zaciekawić, jednak w historii Eloise i Phillipa czegoś mi zabrakło. W ?Oświadczynach? wszystko działo się za szybko, nie do końca czułam chemię między bohaterami. Książka ma ok. 100 stron mniej w porównaniu do poprzednich tomów i właśnie tych stron mi zabrakło. Oczywiście książka nie jest zła i nie żałuję, że ją przeczytałam, ale w porównaniu do poprzednich wypada gorzej.

?Oświadczyny? mają swoje plusy, na pewno takim plusem jest relacja Eloise z dziećmi Phillipa. Główna bohaterka nie dała się im zastraszyć, a nawet sama robiła im różne psikusy, które powodowały, że się uśmiechałam. Eloise dostrzegła to, że dzieci bardzo kochają ojca, tylko nie wiedzą jak do niego dotrzeć.

Jak zwykle podobał mi się również epilog, po epilogu. Tym razem dotyczył on Amandy, córki Phillipa, bardzo mnie on zaciekawił i chętnie przeczytałabym jej dalsze losy.

Podsumowując, nadal polecam książki Quinn. ?Oświadczyny? są lekką historią, którą czyta się bardzo przyjemnie, chociaż nie z aż takim zaangażowaniem jak poprzednie tomy.

Oświadczyny to piąty tom w cyklu o rodzinie Bridgertonów. Tym razem bohaterką jest dwudziestoośmioletnia Eloise, która po ślubie najlepszej przyjaciółki Penelopy z Colinem, poczuła  w końcu, że brakuje jej bratniej duszy. Do tej pory to Penelopa ją wspierała i była dla niej oparciem, a obecnie dla niej najważniejszą osobą stal się mąż. To właściwie Eloise powinna pierwsza wyjść za mąż, biorąc pod uwagę ilość odrzuconych kandydatów, a nie Penelopa, która przez lata nie miała ani jednego konkretnego adoratora. Eloise pragnęła  do tej pory małżeństwa z miłości, ale zważywszy na zaawansowany wiek zaczęła brać pod uwagę również małżeństwo z rozsądku. Już około roku prowadziła korespondencję z wdowcem, niegdyś mężem jej dalekiej kuzynki Mariny. Pewnego dnia dostarczony został jednak od niego osobliwy list, który w swej treści przekazywał Eloise propozycję przyjazdu do nieznanego majątku. W dodatku mowa była o prawdopodobnym małżeństwie.  
Eloise myślała nad zawartością listu ponad miesiąc, gdy zdecydowała się ułożyć w głowie sprytny plan opuszczenia swojej wielkiej rodziny i wyruszenia w nieznane rejony Anglii, aby spędzić czas z trzydziestoletnim sir Philipem Cranem. Oczywiście była przerażona, bowiem nie znała baroneta osobiście. Postanowiła wykorzystać jednak szansę, jaką zesłał jej los. Cóż z tego, że pojawiła się w jego posiadłości bez zapowiedzi, cóż z tego, że akurat w tym czasie nie było przyzwoitki i cóż z tego, że okazało się, że w domu jest dwójka rozbrykanych dzieci. Eloise postanawia spędzić w posiadłości Crane?a dwa tygodnie. Wszystko to jednak bez wiedzy swojej matki i swoich braci. Życie pełne jest niespodzianek.
Sir Philip Crane to mężczyzna, który wskutek choroby żony stał się człowiekiem stroniącym od towarzyskich uciech. Jego pasją jest botanika, ale po śmierci brata stając się jedynym dziedzicem musiał porzucić karierę badacza i zająć się majątkiem. Nie miał też dobrych stosunków z ojcem, nie kochał właściwie żony, i nie był też dobrym ojcem dla swoich dzieci. Same problemy. Eloise jest gadatliwa, głośna, inteligentna uśmiechnięta i pełna optymizmu. Do tej pory jawiła się jako bohaterka niekonwencjonalna i odważna. W tej powieści po prostu jest zwykłą dziewczyną żyjącą w okresie regencji. Potrafi też postawić prędzej czy później na swoim. Często wpada jednak w irytację, gdy Philip nie rozumie jej intencji.
W powieści mowa jest też o znanych członkach rodziny Bridgertonów. W tle poruszony został problem depresji i myśli samobójczych. Powieść jest dowcipna, momentami jednak przesadzona, a czytający szybko wyrabia sobie opinię dotyczącą zachowania Cranea jako mężczyzny i Eloise jako kobiety tamtych czasów. Każdy rozdział został poprzedzony fragmentem korespondencji Eloise, jaką prowadziła z członkami rodziny na przestrzeni lat. Atutem tego wydania jest dodanie rozdziału pokazującego dalsze losy Eloise i Philipa.