Nikt Ci nie uwierzy (twarda)

Dla mnie, a myślę, że i dla innych, którzy pracowali z osobami z rodzin z przemocą, z tymi, którzy doznali różnego rodzaju wykorzystania, książka nie będzie aż tak szokująca. Jeśli jednak ktoś nie zetknął się z tematami przemocy, wykorzystania, manipulacji itp., lektura będzie dość ciężka (tym bardziej, że oparta na faktach - to nie są bajeczki!). Niestety w swej posłudze wciąż spotykam ludzi, którzy jakby nie ufali roli prawdy i nie widzieli konieczności stawiania granic. Dlatego wewnątrz niekiedy aż " krzyczy" pytanie - kiedy się wreszcie ockną, albo inaczej - do czego musi dojść, aby zrozumieli, aby zaczęli mówić (o ile nie krzyczeć), aby szukali pomocy, aby nie zostali sami...?
.
Dlatego też gorząco polecam książkę tym, którzy pytają, gdzie zaczyna się GODNOŚĆ OSOBY LUDZKIEJ (a więc i kobiety); którzy nie boją się odkrywać roli PRAWDY i GRANIC W RELACJACH MIĘDZYOSOBOWYCH (nawet rodzinnych); a także tym, którzy chcą bardziej zrozumieć ludzi z podobnymi przejściami życiowymi, z podobnymi traumami.
.
Choć opowieść ukazuje to wszystko od strony negatywnej (co dzieje się, gdy budowany jest świat kłamstwa i przekraczania granic), jednak taki zabieg może wielu osobom tym bardziej otworzyć oczy i pomóc zanim będzie za późno...
.
Uważam, że autorka świetnie odmalowała wewnętrzny świat napięć osób doświadczających różnego rodzaju przemocy i przekraczania granic, jak i mechanizmy tworzenia takiej "pętli", która nie może nie zadusić. Treść ogromnie wciąga i sprawia, że czyta się ją niemal na wdechu.
.
Moim zdaniem fenomenalny jest ostatni akord treści, który wychodząc z tej jednostkowej sytuacji, rzuca światło na pytanie o tworzenie się struktur przemocy (aż po totalitaryzm) na skalę całego świata.

"Kogo się słucha na tym świecie, dorosłych ludzi czy małe dziewczynki? Mężczyzn czy kobiety? "

Magda Knedler w przejmującej do głębi powieści opartej na prawdziwych wydarzeniach sprzed wielu lat, obnaża problem wykorzystywanych kobiet, reakcji społeczeństwa i opresyjnego systemu prawnego. Problem, mimo upływu lat ciągle tak samo aktualny. Czy nie doświadczamy go szczególnie dziś, gdy dziesiątki tysięcy kobiet w Polsce zmuszone są wychodzić na ulice w walce o swoją godność, swoje prawa? Gdy nadal rządzący mężczyźni chcą decydować za nas, wiedząc lepiej co dla nas dobre? Czy ktoś słucha naszego głosu?

Autorka rysuje obraz dwóch dziewczynek, których życie pewnego dnia zamienia się w koszmar za sprawą mężczyzny. Obraz druzgoczący, budzący ogromny gniew, sprzeciw, ale i bezsilność. Uczucia te towarzyszą naszym nastoletnim narratorkom, ale i czytelnikowi, wylewając się z każdej strony, pogłębiając i tłamsząc. Odbierając nadzieję na poprawę losu, na możliwość decydowania za siebie, na równouprawnienie.

Przeraża reakcja najbliższych, kobiet, które zamiast bronić i wspierać, przymykają oczy czy zrzucają winę na bezbronną ofiarę. Nauczone być posłusznymi, nie ważą się wyrazić sprzeciwu wobec najgorszych bezeceństw, a kat wykorzystuje to nieme przyzwolenie i swoją władzę bez najmniejszych skrupułów.

Emocje buzują we mnie podczas pisania tej opinii równie mocno jak przy lekturze. To trudna i wstrząsająca pozycja, ale i poruszająca ogromnie ważny społecznie i niestety nadal równie aktualny jak przed stu laty problem. Refleksje, które nasuwają się po jej przeczytaniu, zestawione ze smutną rzeczywistością współczesnych kobiet w Polsce, nie napawają optymizmem. Mądra, wartościowa książka, zdecydowanie warto przeczytać.