Nieświęty Mikołaj

Ciepła i przyjemna w czytaniu książka. Historia Jaśminy, młodej dziewczyny, którą porzucił "chłopak". Pisze w cudzysłowiu bo jak się okaże jest tym czarnym charakterem. Kim jest Nieświęty Mikołaj? Jaka rolę odegra w historii Jaśminy? Kim jest chłopiec z zadartym noskiem? Książka o sile przyjaźni, rodzinie i tym, że dzięki wierzę i nadziei wszystko się nam uda. Książka także o marzeniach i ich spełnianiu.

Każda z przyjaciółek Jaśminy, to odrębna bajka. Każda a swoją historię, ale łączy je siłą przyjaźni, razem są w stanie przenosić góry. Barwnymi postaciami s ciotka i babcia Jaśminy... Tę książkę trzeba przeczytać.

Miłość, wiara i nadzieja to przewodni motyw książki... Uwielbiam książki tej autorki.

Jaśminie wydawało się, że wiedzie szczęśliwe życie, mimo że nie posiada swojej wymarzonej pracowni, w której tworzyłaby najróżniejsze cuda na swych drutach. Wszystko rekompensował jej wymarzony chłopak, do czasu aż okazało się, że dała się najzwyklej w świecie oszukać, a zamiast oświadczyn, dostała od niego list, w którym wyjaśnia, że zostawia ją z długami, a sam ucieka z kochanką i pieniędzmi. Przyjaciółki oraz babcia ostrzegały ją przed nim, niestety miłość bywa ślepa. Kiedy na jej drodze staje chłopiec z chochlikami w oczach, jej życie zmienia się diametralnie. Jest jeszcze pewien Nieświęty Mikołaj. Co takiego wydarzy się tej zimy w życiu bohaterki?

Uwielbiam twórczość Magdaleny Kordel. Przeczytałam niemal wszystkie jej powieści. Do cyklu o Uroczysku i Malowniczym chętnie wracam, ale tym razem coś mi w tej książce nie zagrało, choć sama historia jest naprawdę urzekająca. Nie spodobały mi się przydługie opisy i wolno rozwijająca się akcja. Zabrakło mi lekkich, nieco ironicznych dialogów, choć postać Tomisi ? babci Jaśminy nieco ratuję tę powieść w moich oczach. Nie wiem, jak ?Minka? mogła być tak naiwna, idealnie wpasowuje się w mój ranking ?smutnych sarenek?, które należy ratować z opresji.

Ciężko mi szło czytanie ?Nieświętego Mikołaja?, wielokrotnie sięgałam po tę powieść, a po kilku stronach ją odkładałam. Nie można jej zarzucić braku świątecznego klimatu, gdyż czuć wśród bohaterów zbliżające się święta, a okładka przyciąga wzrok, nie idzie przejść obok tej książki obojętnie, ale długie rozmowy, nieco monotonny charakter, nieporadna bohaterka skutecznie mnie od siebie odpychały.

Nie jest to zła książka, ale raczej uplasowałabym na środkowej pozycji wśród ocen. Grudzień jest idealną porą, by gdzieś pomiędzy przedświąteczną krzątaniną poczytać coś lekkiego, niezobowiązującego. Podobał mi się sposób, w jaki przedstawiona została przyjaźń pomiędzy główną bohaterką, a jej koleżankami. Szczerze powiedziawszy, zazdrościłam Jaśminie takich bratnich dusz, na które może liczyć w dosłownie każdej sytuacji. Do tego dwie rezolutne starsze panie ? babcia i ciocia, dodają blasku jej życiu.

Prezentowana przeze mnie pozycja jest ciepłą, chwytającą za serce opowieścią, w której prócz złego charakteru w postaci byłego chłopaka Jaśminy, jest mnóstwo serdecznych ludzi, kolorowych włóczek oraz mały chłopiec, który ma pewien sekret. Skusicie się, by wraz z bohaterką go poznać?