Moja Ananke

No i mam za swoje. Z braku innych lektur zabrałam się za książkę dla młodzieży. Czy trzeba dodawać, że spotkało mnie rozczarowanie? Dlaczego? Może ze względu na zupełnie nierzeczywiste postacie młodych ludzi, które zdecydowanie odbiegają od normy. Może ze względu na idealne rozmowy, którymi przesycona jest ta książka. Może to były chwyty psychologiczne, które wykształceni w tym kierunku rodzice używają, aby wpłynąć na swoje pociechy. Nie wiem. Temat przewodni jest ważny, mimo wszystkich lekcji przygotowania do życia w rodzinie, jakie mają uczniowie. A mianowicie, główna bohaterka zachodzi w ciążę, nieplanowaną, trudno kategorycznie stwierdzić, iż niechcianą. I o ile sam temat jest potraktowany dość pieczołowicie, to autorka porzuca go w dość bezpiecznym momencie. Przed rozwiązaniem, gdy jeszcze dzieci mogą być dziećmi i nie muszą podjąć ostatecznej decyzji czy zostaną rodzicami. Jakoś nie przekonała mnie autorka do swojej wizji, więc ciężko mi z czystym sumieniem polecić tę książkę.

Słowem podsumowania: Ewa Nowak napisała kolejną wspaniałą lekturą, w której nie zabraknie dobrego humoru, sympatycznych i realistycznych bohaterów, poruszania ważnych problemów i dobrego warsztatu. Jedyne, co mogę zarzucić autorce to wątek Behemota. Jego finalne ujęcie jest nijakie, nie budzi tyle emocji, ile czytelnik mógłby sobie życzyć. Niemniej jednak najnowsza jej książka jest jak najbardziej godna polecenia. Mądra, wywołująca uśmiech na twarzy. To doskonały wybór jeśli chodzi o spędzenie przyjemnych chwil z książką w ręku. Gorąco polecam!

Więcej: ...

Ananke, w mitologii greckiej bogini należąca do bóstw pierwotnych; uosobienie konieczności, bezwzględnego przymusu, nieuchronności, siły zniewalającej do podporządkowania się wyrokowi przeznaczenia. Dla tych, którzy powieść Ewy Nowak przeczytali, tytuł nie będzie żadnym zaskoczeniem.

Moja Ananke to moje pierwsze spotkanie z prozą Ewy Nowak. Przyznaję, że zaskoczyła mnie ta opowieść. Spodziewałam się błahej historyjki o młodych ludziach, a otrzymałam naprawdę całkiem niezłą literaturę, którą w dodatku czyta się wyśmienicie.

"Marzenia to moja specjalność. Nie wiem, czy się taka urodziłam, czy się tego nauczyłam, ale sporo marzę. Marzenia przynoszą ulgę i rozładowują napięcie, ale dają też możliwość bycia, kim tylko chcesz, i robienia rzeczy, których nigdy byś się nie odważyła zrobić. A najsłodsze jest to, że dzięki nim mogę po kilka razy przeżywać to samo. W Realu wszystko zdarza się raz i nie masz szansy na poprawki."

Główną bohaterką tej powieści jest niespełna osiemnastoletnia Jagoda. Mimo młodego wieku dziewczyna wie czego chce od życia i ma jasno sprecyzowane plany na najbliższe lata. Jest sympatyczna, inteligentna i mądra. Ma wspaniałych, bardzo wyrozumiałych rodziców i niemniej świetnego starszego brata, czyli ma wszystko co do szczęścia potrzebne przeciętnej nastolatce. W dodatku Jagoda zakochała się i to z wzajemnością w koledze swojego brata, Rafale.

Pomyślicie ? bajka. Jakże szybko można ferować wyroki, bo ja też do pewnego momentu sądziłam, że to istna sielanka, ale jednak okazało się, że książka jak najbardziej zasługuje na uwagę. Poza tym uważam, że mimo iż jest kierowana do młodzieży, jest to opowieść uniwersalna, dla osób w każdym wieku. Każdy czytelnik odbierze ją inaczej i tak być powinno.

"Zawsze jest dobry moment, żeby powiedzieć swojemu chłopakowi, że rodzice wyjeżdżają na dwa dni i mamy mieszkanie dla siebie. Można to zrobić w dowolnym momencie ? o szóstej rano czy o pierwszej w nocy, bo taka wiadomość jest zawsze mile widziana. Dla równowagi nie ma ani jednej godziny, która byłaby dobra, żeby powiedzieć swojemu chłopakowi: Wiesz, będziemy mieli dziecko. Cieszysz się? Bo ja wcale."

Ciężko jest pisać, jeśli nie chce się zdradzić fabuły. Mogę tylko powiedzieć jedno, gdyż wydawnictwo zrobiło to przede mną. Związek Jagody i Rafała wchodzi w stadium całkiem poważne. Młodzi ludzie kochają się, i to dosłownie. Następstwem tej miłości, jak to nierzadko bywa, jest ciąża. Teraz już wiecie, że tematyka książki nie jest bez znaczenia i nieważna. Nastoletnie macierzyństwo nie jest sprawą łatwą i często niezbyt przyjemną, zwłaszcza gdy, tak jak bohaterka ma się określone zamiary i plany na przyszłość. Wiadomość o ciąży przecież może zrujnować dosłownie wszystko, począwszy od związku z przyszłym tatusiem, a na układach z rodzicami skończywszy. Jak potoczy się dalej życie Jagody? Czy dziewczyna będzie mogła liczyć na, tak bardzo, potrzebne wsparcie?

"Rafał powiedział mi coś najfajniejszego, co mogłabym od niego usłyszeć. Że ma nadzieje, iż Ananke będzie podobna tylko do mnie, a najlepiej, żeby była identyczna. Chciałby, żeby była mocna i stanowcza (?) żeby była wesoła i za każdym razem inna i zawsze chciała wszystkim pomagać, miała otwarty umysł i moja pamięć, żeby była patologiczną optymistką, żeby ludzie ją szanowali i nie martwiła się, co ludzie sobie pomyślą?"

Ewa Nowak napisała powieść interesującą w ciekawy sposób. Autorka może się poszczycić lekkim piórem, dzięki czemu Moją Ananke czytało mi się bardzo szybko i dobrze. Wykreowane przez pisarkę postaci są prawdziwe, takie z krwi i kości. Nie są kryształowi, ale przecież w prawdziwym życiu trudno o osoby bez skazy. Polubiłam szczególnie główną bohaterkę, choć tak mądra osoba mogłaby używać mózgu też do innych rzeczy, nie tylko do nauki. Ale tak to już w życiu bywa. Nie zawsze wszystko układa się tak jakbyśmy tego chcieli. A za błędy trzeba płacić?

Moja Ananke to jak napisałam wcześniej to powieść dla młodzieży, ale oprócz młodych ludzi, przemówi do szerszego grona czytelników. I choć bohaterką jest dziewczyna, płeć męska jak najbardziej może przeczytać tę historię. Nie pozostaje mi nic innego, jak polecić Moją Ananke nastolatkom, ich matkom, babkom? każdy w tej powieści znajdzie coś dla siebie i każdy odbierze ją na swój sposób. Dla miłośników twórczości Ewy Nowak pozycja obowiązkowa. Polecam.

To historia, która mogłaby się przydarzyć każdej z nas. Każdej nastolatce, bo przecież mamy dokładnie te same potrzeby i tego samego chcemy od życia, prawda? A jednak przytrafiło się to jej? Powieść niemiłosiernie wciąga i trudno ją odłożyć na bok, bo chwilami miałam wrażenie jakbym czytała o sobie lub swoich najbliższych. Doskonała dla wszystkich dziewczyn, szczególnie na wakacje. Polecam!

?Wszystko, tylko nie mięta?, ?Diupa?, ?Krzywe 10? czy ?Ogon Kici? ? książki, na których się wychowałam. (Dziękuję za dobrze wyposażoną bibliotekę). Obok Ewy Nowak kształtowały mnie także Małgorzata Musierowicz, Krystyna Siesicka, Marta Fox, a ?słoneczniki? Snopkiewicz zajmują szczególne miejsce w moim sercu. Tak ogromną miłością zapałałam do literatury polskiej, że postanowiłam pójść na filologię polską. Dzisiaj moje marzenie się spełnia i za chwilę zostanę Panią Magister.
Ale wróćmy do tematu. Książka ?Moja Ananke? miała premierę 16 czerwca. Otrzymałam ją nawet kilka dni wcześnie, jednak inne zobowiązania (w tym sesja) nie pozwoliły mi na przeczytanie. Na szczęście, zdążyłam się ze wszystkim uporać i teraz chcę podzielić się z Wami moimi wrażeniami.
Bohaterką powieści jest Jagoda. Nastolatka, która ma kochających i wyrozumiałych rodziców, a także brata, który chwali się nią przed znajomymi. Dziewczyna nie sprawia kłopotów, dobrze się uczy, jest inteligentna, mądra i rozsądna. W przyszłości chce zostać psychiatrą, a jej konikiem jest biologia. Wszystko jest poukładane i na swoim miejscu. Do momentu, kiedy Jagoda dowiaduje się, że jest w ciąży.
Za książkami Ewy Nowak wprost przepadam. Autorka porusza w nich problemy, z którymi borykamy się na co dzień. Tutaj ? ciążę nastolatki. Dodatkowo narratorką czyni Jagodę, której oczami oglądamy całą sytuację w jakiej się znalazła. Próbuje sobie wszystko wyjaśniać i zrozumieć prowadząc małe psychoanalizy. Bo przecież dorastanie wcale nie jest łatwe. Zresztą, jak całe życie. Dodatkowo nie wiemy, kiedy w nie wkroczy Ananke i zacznie mieszać.
Bardzo duży plus stawiam rodzicom Jagody, którzy cały czas ją wspierają, są wyrozumiali i czuli. Nie potępiają jej, nie patrzą krzywo, nie wyrzucają z domu, nie zostawiają w potrzebie, nie traktują jak kogoś gorszego. Rozmawiają z nią i dają nadzieję na lepsze jutro.
Książkę szybko pochłonęłam. Napisana została bardzo lekkim piórem. Uważam, że tę pozycje powinni przeczytać, zarówno nastolatkowe, jak i ich rodzice. Aby zrozumieć sens rozmów i czym jest miłość rodzicielska. To bardzo mądra historia o miłości, więzach rodzinnych, akceptacji. Porusza także tematy filozoficzne i psychologiczne. Serdecznie polecam.

PRZEDPREMIEROWO
Ewa Nowak, to jedna z najbardziej znanych, ostatnimi czasy pisarka, wpisująca się swoją twórczością, w tak zwaną powieść dla młodzieży. Seria Miętowa, to jeden z jej najbardziej rozczytywanych cykli.

Książka"Moja Ananke", wpisuje się doskonale w ten nurt powieści młodzieżowych.Jagoda, to prawie dorosła już dziewczyna, która wiedzie, wręcz doskonałe życie.Sama jest prawdomówna, uczynna miła, z jasno określonymi planami na przyszłość.
Dodatkowo jej brat, mając taką siostrę chwali się nią gdzie tylko może, co dodatkowo utwierdza nas w tej idylli.Niestety, los to przewrotna bestia i nasza dziewczyna wkrótce się przekona, jak wiele może w życiu zmienić się na gorsze, a nawet całkowicie odwrócić do góry nogami.

Tytułowa Ananke, to uosobienie konieczności, bezwzględnego przymusu i nieuchronności, co doskonale oddaje odmienny los jaki spotka naszą bohaterkę.

Pisarka jest mistrzynią w portretowaniu młodzieży i jej problemów, dodatkowo, ma wiele wyrozumiałości do jej wybryków. W swoim powieściach doskonale oddaje różne charaktery, oraz portretuje młode osoby, nie tylko w szkole, ale i w innych aspektach życia.
Co świetnie widać i w tej powieści.

Powieść ukaże się 16 czerwca nakładem Wydawnictwa Literackiego.

KAŻDY JEST ANANKE

Ewa Nowak to jedna z najlepszych rodzimych autorek opowieści dla młodzieży. Jej bohaterowie nie muszą podróżować w czasie, zwiedzać całych wszechświatów ani mieszać się w wielkie wydarzenia, by zdobyć miłośników. Uwagę czytelników przykuwają czymś innym ? zwyczajnością, realizmem i problemami, które mogą dotknąć każdego z nas.

?Ananke??, jej najnowsza powieść, która na rynku pojawi się już 16 czerwca, doskonale wpasowuje się w podany powyżej opis. Oto osiemnastoletnia ledwie Jagoda wiedzie całkiem udane życie. Prawdomówna, skromna, wycofana, spokojna i z jasno sprecyzowanym celem życiowym w szkole nie ma zbyt lekko, jednak poza murami placówki edukacyjnej układa jej się niemal idealnie. Jej brat, Ignacy, jest jak spełnienie marzeń, chwali się nią, zabiera na próby grupy teatralnej czy imprezy, spędza z nią czas, znajduje jej nawet doskonałego chłopaka, który w niczym nie przypomina znienawidzonych szkolnych głupków. Jej rodzice natomiast są wyrozumiali i układa się między nimi znakomicie. Właśnie udało się jej także w nowej uczennicy Justynie znaleźć pierwszą prawdziwą przyjaciółkę, a gdy nawet rodzinę dopada nieoczekiwany wypadek Ignacego, wszystko kończy się dobrze. Czy taki stan rzeczy może utrzymywać się już zawsze? Niestety nie, o czym Jagoda przekonuje się już wkrótce?

Tytułowa Ananke to grecka bogini przeznaczenia i temat przeznaczenia właśnie staje się pytaniem, na które Jagoda stara się znaleźć odpowiedź. Czy nasz los z góry jest już ustalony czy może jednak każdy z nas jest swoją własną Ananke? Kiedy rozpada się całe nasze życie i świat, każdy chciałby wierzyć, że to nie przepadek jedynie, że istnieje w tym jakiś większy sens ? a przynajmniej ktoś, kto jest za to odpowiedzialny. Kwestie, które roztrząsa Ewa Nowak w swoich książkach, zadawane przez nią pytania i psychologia postaci to ? wraz z budzonymi w czytelniku emocjami ? największa siła jej powieści. Dzięki temu trafiają do serca, do umysłu, do pamięci. I chce się do nich wracać i sięgać po kolejne. Nawet jeśli czasem absolutnie z autorką się nie zgadzam.

Co ważne dla współczesnych młodych czytelników, nastawionych na szybki odbiór, powieści Ewy Nowak są napisane lekko, żywym językiem, w sposób nowoczesny i łatwy w odbiorze. Spełniają więc ich oczekiwania, a że przy okazji niosą ze sobą ważne treści i dotykają kwestii, które dotyczą każdego nastolatka, dają nadzieję, na zainspirowanie ich do przemyśleń nad naturą rzeczy, które ich spotykają.

Polecam więc.