Luc Junior (twarda)

Tytułowy Luc Junior to młody początkujący reporter, który nie boi się wyzwań i ciągle szuka pomysłu na nowy ciekawy reportaż. Pociąga to za sobą szereg niezwykłych wydarzeń, które są zarówno widowiskowe, jak i niebezpieczne. Jego przygody są stosunkowo dobrze zróżnicowane, dosyć intrygujące i co najważniejsze są one satysfakcjonujące dla czytelnika (w każdym wieku). Nie brakuje tu również solidnej dawki prostego, ale sprawdzonego humoru, który urozmaica całą treść. Powodów do narzekania nie można mieć również na głównego bohatera. Jest on dosyć wyrazistą postacią (podobnie zresztą jak towarzyszący mu fotograf), chociaż może nie jest on tak charakterny, jak wspomniany już Asterix.

Jeśli chodzi o rysunek to mamy tu do czynienia ze sprawdzonym stylem, który powinien być znany każdemu miłośnikowi prac Uderzo. Kadry z akcją są dynamiczne, projekty postaci dobrze nakreślone, a całość dopełnia kolorowa przyjemna dla oka paleta barw.

PRZYGODY LUCA

Może ta okładka, z miejsca kojarząca się chociażby z ?Tintinem?, nie wygląda jakoś szczególnie zachęcająco i nie nastraja do komiksu zbyt optymistycznie, mimo nazwisk wielkich twórców na niej, ale to tylko pozory. Środek to ten świetny duet Goscinny / Uderzo, który pokochaliśmy za ?Asteriksa?. Może i to wszystko nieco odmienione, nieco inne, czasem kojarzące mi się z naszym swojskim ?Kajtkiem i Kokiem?, ale znakomite i absolutnie warte poznania.

Seria przedstawia nam losy reportera, niejakiego Luca Juniora, towarzyszącego mu fotografa i psa. W życiu pełno jest spraw, dochodzeń, dociekań i przygód. I tak to życie jakoś się im toczy?

Gościnny i Uderzo, zanim w roku 1959 zaczęli pracę nad ?Asteriksem?, mieli za sobą już parę lat współpracy nad różnymi seriami: ?Umpa-Pa?, ?Jehan Pistolet? i, oczywiście ?Luc Junior?. Nad tym ostatnim razem siedzieli w latach 1954-1957, zamykając się na liczbie siedmiu albumów. A te w końcu odrestaurowane, dostały swoją zbiorczą edycję. I to jakże świetną, ale zanim przyjrzę się samemu albumowi, jako takiemu, spójrzmy najpierw na treść.

A zatem treść. Może to i nie ?Asteriks?, bo rzecz jest zdecydowanie bardziej współczesna, ale absurdalny humor, przygody, szalone pomysły, to wszystko tu jest. I jest świetne. Bawi, uczy, nie nudzi ani przez moment, pomysłowością zaskakuje? Duży, czy mały, czytelnik znajduje tu coś dla siebie, a każdy z nich zarówno rzeczy, którymi mogą cieszyć się wspólnie, jak i te, które odczytywać będą zupełnie inaczej, na innym poziomie zrozumienia.

Świetna rzecz. Graficznie także. Uderzo, choć jeszcze nie tak doskonały, jak w ?Asteriksie?, i tak jest znakomity. Świetna kreska, znakomity kolor, świetne odrestaurowanie tego wszystkiego. Ja uwielbiam Uderzo, ten jego cartoonowy, ale pełen detali styl, to, dopracowanie, połączone z lekkością. I to wszystko tutaj mam. Wpada w oko, urzeka odbiorców w każdym wieku i jest ponadczasowe. Tak, jak reszta prac tego duetu ? i ich poszczególne inne projekty także.

No i jeszcze to wodanie, o którym już wspominałem. To, że zbiorczo mamy wszystko, to już coś, naprawdę. Ale mamy dodatki, a tam nie tylko tradycyjne informacje zza kulis, rysunki, fotki, dokumenty, ale i ?Bill Blanchart?, dodatkowy komiks. I to nie byle jaki, bo rzecz jest wyjątkiem w dorobku autorów ? w końcu to jedyna ich poważna, realistyczna praca. I pierwszy raz wydana w takiej formie.

W skrócie: perełka. Dla fanów, dla tych, którzy nie znają. Duzi, mali, każdy zjedzie tu coś dla siebie. I będzie mu mało.