Łabędzi śpiew

"W samotności łatwiej udawać, że wszystko jest w porządku. Twoja porażka nie odbija się w oczach innych, nie kładzie się cieniem na ich twarzach."

K.C. Hiddenstrom ma już w swoim dorobku pisarskim kilka powieści (w tym również z elementami fantastyki, której jak wiecie, nie czytuję), jednak dla mnie jest to pierwsze spotkanie z jej książkami. Od razu dodam, iż bardzo udane i będę chciała kontynuować tę przygodę, gdyż historia Alice i Phoenixa porwała mnie niesamowicie.

"Łabędzi śpiew" obezwładnił mnie swoją fabułą od pierwszych stron, a im dalej brnęłam w tę książkę, tym bardziej grzęzłam w jej historii. Nie spodziewałam się, że dostanę tak emocjonalną, naszpikowaną różnymi uczuciami powieść. Autorka wzięła na tapetę jeden z moich ulubionych tematów - przemoc i jej konsekwencje w związku. W moim odczuciu poradziła sobie z nim wzorcowo. Wyszło autentycznie, w żadnym razie nieprzekombinowanie. Ale problem ten to tylko jeden z elementów, jakie spotkamy w powieści. Nastąpi ciąg zdarzeń i sytuacji, które dosłownie wbijają czytelnika w fotel, nie pozwalając mu na chwilę oddechu. Zabójstwo, ucieczka, płatny morderca, budząca się namiętność, walka o utracone "ja" i wolność - to i wiele więcej czeka na kartach książki.

"Czuła całkowite bezpieczeństwo przy człowieku, który bez wahania pociągał za spust. Paradoksalnie, ale może... czuła je właśnie dlatego?"

Nietuzinkowi bohaterowie są tak różni, ale czy aby na pewno? To właśnie tym mnie do siebie przyciągali. Zresztą siebie jeszcze bardziej. Magnetyzm pełną parą! Ale, co najważniejsze relacja Alice i Phoenix`a jest prawdziwa. Oboje na swój sposób pokręceni, z duszami przesiąkniętymi mrokiem i fascynacją... śmiercią.

"Oboje byli w pewien sposób zakochani w śmierci. Oboje mieli w sobie mrok, którego lękali się inni. Odnaleźli się w nim i dzięki niemu związali. Stali po drugiej stronie świata i ludzi, czerpiąc siłę z faktu, że mieli siebie nawzajem."

Nie wszystko w tej historii jest tym, czym się z pozoru wydaje. Poza tym ta książka jest zdecydowanie nieszablonowa, wyróżniająca się na tle innych. I w dodatku z jeszcze jakim zakończeniem... Choć już gdzieś na początku takie przeczuwałam, to i tak było dla mnie pewnym zaskoczeniem.

"Łabędzi śpiew" to nieoczywista, intrygująca, mroczna, ostra, trzymająca w napięciu powieść sensacyjno-romansowa o walce z przeciwnościami losu i utraconymi wartościami oraz marzeniami. To książka pokazująca jak kształtuje nas przeszłość, bowiem to ona sprawia, że stajemy się tym, kim jesteśmy. Czy melodia wolności wybrzmi? Sprawdźcie!

...

Łabędzi śpiew to moje drugie spotkanie z twórczością Kariny Hiddenstorm. Czy było tak bardzo udane jak i pierwsze? Poprzednia książka autorki ?30 dni? do dzisiaj grzeje miejsce na mojej półeczce ulubionych! I zdecydowanie kiedyś do niej wrócę! Z kolei w tym przypadku mamy do czynienia z zupełnie innym gatunkiem! Jak w tamtej przewijały się elementy fantastyki, tak ?Łabędzi śpiew? to sensacja! I do tego w połączeniu z romansem, który momentami rozpali niejedną czytelniczkę!
Alice Newman jest mężatką?.ale już wkrótce się to zmieni. Jej mąż jest policjantem, który za nic ma uczucia i odpowiednie traktowanie kobiet. Nieraz wpada w szał, a swoją złość odreagowuje właśnie na Alice. Gdy podczas jednej z wielu awantur, dochodzi do rękoczynów, Alice dużo nie myśląc, zabija swojego męża. Postanawia uciekać, bowiem w tym świecie ? w świecie policjantów, którzy ufają sobie bezgranicznie, wie, że nikt jej nie uwierzy. Nikt nie uwierzy w to, że była to tylko samoobrona? Wkrótce na jej drodze pojawi się Phoenix Thorne, płatny morderca, z którym połączy ją więcej niż tylko przelotna znajomość?
Autorka doskonale wie jak zagrać na emocjach czytelnika. Już od pierwszych stron dużo się dzieje! Początek genialny, mocno mnie zaintrygował. Im dalej tym czułam się jakbym była w jakimś filmie sensacyjnym. Świetnie wykreowana postać Alice, a do tego pewny siebie Phoenix ? duet idealny, prawie jak Bonnie i Clyde ;) pałają do siebie uczuciem, które będzie dla nich niczym powietrze, bez którego nie da się żyć. Bardzo podobała mi się postać Duvalla, który za wszelką cenę chce dorwać żonę zabitego przyjaciela ? momentami aż czułam, jak nerwy i rozpacz ogarniają całą jego osobę. No i oczywiście Nyks ? wytwór wyobraźni głównej bohaterki? A może ktoś więcej? Pojawiała się w odpowiednich momentach i to dzięki niej Alice była taka sprytna ;)
Cała historia ciekawa i przyjemna, mnie brakło w niej trochę więcej emocji ? może to było spowodowane tym, że gdzieś tam w odmętach pamięci, miałam wrażenie, że już to widziałam ;) może to przez te wszystkie filmy, które poł życia oglądałam. Nie wiem, ale to nie znaczy, że książka mnie nudziła, bo naprawdę fajnie się ją czytało! Co do zakończenia? no przyznam bez bicia, że się go spodziewałam i miałam nadzieję, że jednak będzie to coś innego? Pomimo wszystko czekam na kolejne książki autorki, a Łabędzi Śpiew oczywiście polecam!

Dobrą książkę poznaję po tym, że gdy ledwo zacznę ją czytać już jestem w stanie dać jej maksa gwiazdek, tak było właśnie w przypadku "Łabędziego śpiewu". Książka ta od początku do końca jest dopracowana pod każdym względem, a do tego trzyma na pięciu. Życzyłabym sobie więcej takich pozycji, gdy parę dni po przeczytaniu wciąż zastanawiam się jak ubrać w słowa swoje uczucia. Karina wykreowała tutaj mroczny, niesprawiedliwy oraz brutalny świat, pokazała prawdę, ponieważ nie wykluczam, że są na tym świecie takie osoby jak Alice oraz Sadie. Znajdziemy tutaj też element trochę fantastyczny, którym jest Nyks. Mówię "trochę", ponieważ sądzę, że wiele osób w pewien sposób posiadają swoją Nyks. Kocham w "Łabędzim śpiewie" fakt, że kobiety są silne oraz wiedzą czego chcą. Jest to rzadko spotykane, a aż tak silnej i zdecydowanej babki jak Alice jeszcze nie spotkałam. Jeśli mowa o pani Newman to nie mogę nie wspomnieć o jej przyjacielu Coleu. Jejku, jak ja uwielbiam tego psiaka, moje serce chyba za nim tęskni najbardziej. Rozgadałam się o tych kobietach, a przecież mamy tutaj jeszcze postać Phoenixa, mężczyzny, który myślę, że skradnie serce nie jednej czytelniczce (przyznam się bez bicia, iż ja już mu swoje oddałam. Najlepsza męska postać tego roku). Już od kiedy poznałam się z tym panem czułam, że to jest to, a jego następne działania jedynie mnie w tym utwierdziły. Wychodzę z założenia, iż nie ma ludzi idealnych, ale u niego nie mogę znaleźć żadnej wady. "Łabędzi śpiew" zaskoczył moją osobą nie raz, a na sam koniec pozostawił ogromną pustkę w sercu. Nie wiem czy jest to spowodowane ostatnim rozdziałem, czy też tym, że skończyłam książkę. Cóż mogę więcej napisać? Po prostu kupujcie i czytajcie!

Kiedy zobaczyłam opis tej książki, od razu wiedziałam, że nie przejdę obok niej obojętnie. Mocne klimaty to jest to co lubię, a zdecydowanie tu nie ma wszerzobecnej mafii. Jest tutaj zdecydowanie klimat przyprawiający o ciarki, ale też romans, który rodzi się nagle, nieprzewidywalnie i w pośpiechu.

?W samotności łatwiej udawać, że wszystko jest w porządku. Twoja porażka nie odbija się w oczach innych, nie kładzie się cieniem na ich twarzach.?

Albo ona albo jej mąż. Kto pierwszy zejdzie z tego świata ? Ona nie chce się poddać swojemu katowi, a niewielki krok z jego strony i Alice wędruje do piachu. Alice jest kobietą, która bierze sprawy w swoje ręce i pozbywa się swojego oprawcy, który jest przykładnym policjantem. Ale wszyscy zdają sobie sprawę z tego, że jeżeli chodzi o zabójstwo policjanta nikt tak łatwo nie odpuszcza, więc aby przetrwać Alice musi uciekać, ale ta ucieczka nie będzie łatwa, będzie pełna przygód, strachu i tajemniczych spotkań, które odmienią jej życie, chyba że będzie już za późno na to, aby? żyć.

?Oboje jesteście poobijani w taki sam sposób. Leczycie się nawzajem, koicie swój ból.?

Kiedy Alice staje się uciekinierką, a na jej drodze pojawia się tajemniczy mężczyzna, który jej pomaga i nagle zaczyna między nimi rodzić się coś więcej, coś co nie powinno, ale oboje są inni, oboje nie patrzą na to co myślą inni ludzie. Czy Phoenix będzie w stanie uratować kobietę, która z dnia na dzień stała się dla niego ważna ? Czy sam będzie w stanie jej pomóc i zwalczyć wszelkie demony ?

Powiem tyle, jestem pod ogromnym wrażeniem całej akcji wykreowanej przez autorkę, konstrukcji bohaterów, opisów i dialogów. Jest to tekst na wysokim poziomie i fabuła, która zaskakuje, nakręca i zdecydowanie porywa. Nie sądziłam, że jeszcze ktoś jest mnie w stanie zaskoczyć przede wszystkim swoją pomysłowością, tutaj Autorce udało się to ! Powiem tylko, że jest to godna polecenia lektura dla wszystkich czytelników, którzy lubią mocniejsze klimaty.

Jednak zakończenie mnie zaskoczyło, jest ono otwarte, a ja chętnie poznałabym kontynuację ! Choć jakiś mały epilog.
Szczerze polecam, bo jest to książka na wysokim poziomie.
Autorka zdecydowanie ma lekkość, pomysł i umiejętności.