Gehenna, czyli dzieje nieszczęśliwej miłości (twarda)

Autorkę nie trzeba przedstawiać, ponieważ nie znam osoby z pokolenia 35+ kto nie czytałby bądź czytał ?Trędowatej? i nie znał tej nieszczęśliwej miłości, która duchowo przetrwa wielki, ale fizycznie krótko było dane młodym nacieszyć się sobą. ?Gehenna? to też książka o nieszczęśliwej miłości. Książka liczy ponad 800 stron. Mam wersję z twardą okładka i gabarytowo o połowę większa niż standardowy druk. Czytałam trzy dni (ze względu na liczne sprawy, które uniemożliwiały mi wtopienie się w historie naszej bohaterki).
Jeżeli lubisz książki z historią, miłością, nieszczęśliwą miłością, chorą miłością, pruderyjnym myśleniem niektórych osób to do lektury. Uprzedzę, że w książce znajdziesz dużo opisów krajobrazowych, ale i ludzkiego sposobu odczuwania pożądania tego zdrowego ludzkiego, ale też takiego który powoduje niezdrowe relacje. W niczym to oczywiście książce nie ujmuje książce wręcz przeciwnie dodaje pikanterii przez to wczuwasz się tak bardzo, że w pewnym momencie (tak było moim przypadku) zdajesz się sprawę, że klniesz na bohatera, bo okazał się tym dobrym, bądź tym złym.
Miejsce akcji to Wołyń, w którym spokój i sielanka nie trwa wiecznie, a to za sprawą kilku osób które swoimi decyzjami, uczuciami zniszczyli to co piękne, unikatowe, ale o tym to już sami przekonacie się. Poznacie 17 letnią Anię pieszczotliwie zwaną też Handzią która została osierocona przez matkę. Pozostała pod opieką ojczyma, który jak dowiesz się na początku zakochał się w bratanicy co spowoduje mnóstwo nieciekawych spraw. Aneczka wychowuje się dziećmi nieżyjącej przyjaciółki matki Andzi, czyli z Janem i Lorką. Losy tych troje są ze sobą przeplatane do samego końca i będzie wesoło jak i smutno.
Wydawałoby się, że spodziewasz się co tam się wydarzy, ale uwierz, że będzie mnóstwo chwil w których będziesz chciała wywalić książkę przez okno, ale też i takich w których przytulisz ja do serca. Cudowna historia dziewczyny, która za wszelką cenę chce się wyrwać ze swojego majątku w celu dalszej edukacji, ale toksyczny Ojczym Kościesza skutecznie za każdym razem uniemożliwia jej to.
Dni, lata mijają, a nasza Andzia dorasta i?. Tutaj zrobię stop, bo życie tej dziewczyny nie jest usłane różami, ale jak naprawdę skończy się książka to już dowiesz się sam. Książka podzielona na dwie części. Pierwsza opisuje jej młodość i miłość, druga życie dorosłe oraz wycieczki po świecie. To co zobaczy w świecie, to czego doświadczy mocno ją ukształtuje.
... Jedna z tych książek, które mocno wbiją swe szpony i nie opuszczą bardzo długo.

W dzisiejszych czasach rynek książki pełen jest ?bestsellerów? na półkach, o których mówi się przez jakiś czas, a potem zostają wyparte przez kolejne. Ciężko o znalezienie tytułów w księgarniach starszych, sprzed kilkunastu czy kilkudziesięciu lat o ile nie powstaje na ich bazie film bądź nie są lekturą szkolną. Tymczasem wydawnictwo Zysk i S-ka zdecydowało się na wydanie powieści Heleny Mniszkówny pod tytułem Gehenna, czyli dzieje nieszczęśliwej miłości, która pierwsze wydanie miała w 1914 roku. Czy była to dobra decyzja?

Jest to historia młodej, ledwo siedemnastoletniej, dziewczyny Andzi Tarłówny mieszkającej na Wołyniu ze swoim ojczymem Teodorem Kościeszą. Wiedzie szczęśliwe życie, aż zakochuje się w Andrzeju Olelkiewiczu. Wówczas rozpoczyna się tytułowa miłosna gehenna. Jest to historia o uczuciach, pożądaniach i jak nieumiejętność oceny ludzkich charakterów może wpłynąć na życie.

Nie jest to typowy romans, jest raczej smutną historią. Zaskakujące jest jak na tamte czasy tak otwarte mówienie o seksualności. W powieści przewinęły się bowiem zagadnienia prostytucji, swobody seksualnej, pożądania a nawet aluzje do skłonności homo bądź biseksualnych.

Bohaterowie są barwni, ich charaktery ukazane są na zasadzie kontrastu ? wrażliwa, romantyczna Andzia z kuzynką Lorką, która nie kryje się z tym, że najważniejsze są dla niej pieniądze i przyjemność w łóżku. Również panowie często są przedstawiani właśnie w taki porównywalny sposób.

Coś co może początkowo odstraszać, kiedy się wie, że książka pochodzi z 1914 roku to język jakim jest napisana. Jest w niej wiele opisów przyrody, patetycznych słów, ale mimo wszystko całość czyta się bez problemu i jest ona zrozumiała.

Po książkę warto sięgnąć, gdyż różni się bardzo od tego co oferuje współczesna literatura. Jednak pewne sprawy takie jak uczucia pozostają niezmienne. Takich powieści nie powinno spychać się w kąt tylko dlatego, że nie zostały napisane współcześnie.