Emi i Tajny Klub Superdziewczyn. Śnieżny patrol

Skłamałabym, gdybym powiedziała, że nie znając poprzednich książek tej zupełnie nie da się czytać. Że człowiek gubi się w niej kompletnie i nie ma mowy, by historia opisana wewnątrz nas zainteresowała. Nic z tych rzeczy. Książkę mimo wszystko czyta się fajnie. Nawet wydaje mi się, że sięgając po nią, jako pierwszą książkę z tej serii - wcale nie odczułabym braku poprzednich. Ale gdy już raz zdarzy nam się śledzić losy tej dziewczynki i jej tajnego klubu, to potem żałujemy, że nie znamy wszystkich ich przygód. Trochę przeszkadza fakt, że coś wydarzyło się w między czasie, a nas to ominęło. Dlatego nie polecam przeskakiwać żadnych tomów. Czytanie wszystkich po kolei jest znacznie lepszym pomysłem ;)Sama lektura jest nie duża i bardzo poręczna. Ma miękką okładkę i jest naprawdę bardzo lekka. Możemy zatem zabrać ją ze sobą wszędzie i z pewnością nawet nie odczujemy jej obecności w torbie czy plecaku. Poza tym samo opowiadanie jest dość krótkie. Myślę, że dziecko, które już zaczęło czytać samodzielnie nie powinno się przy niej nudzić. Poszczególne rozdziały zajmują około 10-15 stron, a historia opisana wewnątrz fajna. Jeśli chodzi natomiast o czcionkę, to nie jest ona zbyt duża. Dziecko więc musi sobie całkiem dobrze radzić z czytaniem, by się za szybko nie zniechęcić ;)Ogólnie muszę przyznać, że ta seria mi się podoba.