Czas w dom zaklęty

Uczę się patrzeć. Nie wiem, dlaczego wszystko głębiej wchodzi we mnie, a nie zatrzymuje się w tym miejscu, gdzie się dawniej zawsze kończyło. Posiadam wnętrze, o którym nie wiedziałem. Dostępne w wersji pełnej. Zetknięcie nasze jest jak pociągnięcie smyczka, oboje łączy nas ze sobą... Dostępne w wersji pełnej. Kto mówi o zwycięstwie? Przetrwanie jest Dostępne w wersji pełnej. Ponieważ sztukę swą zdobywał jak rzemieślnik: wtedy, gdy osiągał w swej sztuce ową nieskończenie subtelną niematerialność i prostotę, zdobywał sobie równocześnie najwyższe prawo przeciwstawienia się światu, nie korząc się przed żadną z jego potęg. Dostępne w wersji pełnej. Miłość to czuwanie nad cudzą samotnością. Dostępne w wersji pełnej. Miłość to dwie samotności, które spotykają się i nawzajem wspierają. Dostępne w wersji pełnej. Umieć milczeć to prawie tyle, co zachować siebie na własność. Dostępne w wersji pełnej. A kiedy szukam ludzi, nie mogą nic poradzić i nie rozumieją moich myśli. Dostępne w wersji pełnej. Kto lepi dziecku śmierć z szarego chleba, który twardnieje, albo zostawia ją w ustach, jak ziarnko po pięknym jabłku? Dostępne w wersji pełnej. Takie są smętne, wieczorowe dramaty: Postaci zrodzone w jasne dni Szukają gdzieś drogi doniką Dostępne w wersji pełnej. I naraz ciężkie stają się wszelkie nazwy, Pod ich balastem cierpią łagodne I obłaskawione rzeczy. Dostępne w wersji pełnej. I sprzysięga się wszystko, by nas przemilczeć, może na wpół jak hańbę, na wpół jak niewyrażalną nadzieję. Dostępne w wersji pełnej. Poznanie? Naprawdę poznanie tylko? - Przebaczenie. Przebaczenie czego? Miłość. Mój Boże: miłość. Dostępne w wersji pełnej. (...) Lecz ja odtąd już w nią nie wierzyłem więcej. Byłem jak oślepiony, byłem zgorzkniały, bezsilny, pełen nienawistnych myśli, dzień po dniu dręczony lękiem (...). Dostępne w wersji pełnej. Czujesz, jak trudno odnaleźć drogę Od jednego istnienia do drugiego? Dostępne w wersji pełnej. Podczas tej niezapomnianej zimy rozmawialiśmy raz o tym, czy stwórca istotnie różni się od innych ludzi. Pamiętasz? Dopiero dzisiaj znam odpowiedź. Twórca to człowiek o dalekim widzeniu, przed którym szeroko odsłania się przyszłość. Artysta nigdy nie będzie mógł żyć życiem ludzi przeciętnych. Gdy on staje się z biegiem lat ruchliwszy, głębszy, dojrzalszy, bardziej twórczy, gdy żyje, nadając kształt swym marzeniom, zwykły człowiek ubożeje duchem i powoli, powoli zamiera. Artysta jest jak wieczność, co przenika w głąb Dostępne w wersji pełnej. I nie ma nikogo i nic, i jeździ się po świecie z walizką i z pudłem książek i właściwie bez ciekawości. Co to właściwie za życie: bez domu, bez odziedziczonych rzeczy, bez psów. Gdyby się miało przynajmniej Dostępne w wersji pełnej. Nasze serce wciąż jeszcze przewyższa nas samych (...) I nie możemy za nim podążyć poprzez obrazy, co je łagodzą, ani przez boskie ciała, gdzie się przemożniej uśmierza. Dostępne w wersji pełnej. Jednakże mimo wszystko czuję w sobie coś, co każe mi czekać. Tak wiele nowych rzeczy tłoczy się przede mną, nie umiem tego nawet nazwać i rozróżnić. Ach, o jakiejś chwili ogarnąć spojrzeniem las i morze, chłonąć tę wspaniałość natury i czekać: a jasność się Dostępne w wersji pełnej. Inni jednak są samotnikami z charakteru i nie zostali stworzeni do życia we wspólnocie. Każdy związek kryje w sobie zagrożenie i wrogość, każdy dom, jaki budują sobie, przygniata ich, bowiem nie mają ojczyzny, która by go udźwignęła. Dostępne w wersji pełnej. Istnieje w życiu jakaś sprawiedliwość, która spełnia się powoli, lecz bezbłędnie. W niej pokładam całą swą nadzieję. Dostępne w wersji pełnej. Karta redakcyjna Copyright (C) 2010, Katarzyna Enerlich Wszelkie prawa zastrzeżone. Reprodukowanie, kopiowanie w urządzeniach przetwarzania danych, odtwarzanie w jakiejkolwiek formie oraz wykorzystywanie w wystąpieniach publicznych - również częściowe - tylko za wyłącznym zezwoleniem właściciela praw. ISBN 978-83-7779-037-3 Projekt okładki: Maciej Sadowski Autorka i Wydawnictwo serdecznie dziękują Czytelnikom za udostępnienie zdjęć do powieści: Monice Bogdanowicz z Reszla, Ewie Lewicki-Siegler z Niemiec, Katarzynie Gryc z Krakowa, Alicji i Maciejowi Pogorzelskim z Mrągowa, Katarzynie Zubkowicz z Warszawy, Alicji Zboińskiej z Łodzi, Agnieszce Mościenicy-Kowalskiej z Torunia i Norbertowi Bujanowskiemu z Plusk. Przedwojenne pocztówki pochodzą ze zbiorów Ryńskiego Centrum Kultury i Kujawsko-Pomorskiej Biblioteki Cyfrowej Konsultacja artystyczna: Agnieszka Kołodziejczak () Przewodniczka po Łodzi: Alicja Zboińska Korekta: Baltazar Plik opracowany na podstawie Czas w dom zaklęty Plik opracował i przygotował Woblink