Amo

Jako ambasadorka drugiego tomu serii prawdziwe oblicze nie mogłam przejść obojętnie obok tomu pierwszego. Niby każdy z nich można czytać samodzielnie i nie będziemy mieli poczucia, że coś niejasne ale ja uwielbiam nadrabiać takie serii w całości. I muszę przyznać, że tom pierwszy mnie zaskoczył totalnie. Pozytywnie zaskoczył.

Klara to młoda osoba, która przeżyła traumatyczne wydarzenia. Była świadkiem morderstwa własnych rodziców a morderca zostawiła ja ze słowami "Na ciebie przyjdzie też czas, wrócę po ciebie...". Od tej pory Klara wycofała się i pomimo opieki wujostwa, starszego kuzyna męczą ja koszmary. Kiedy z więzienia wychodzi osoba, która jest współodpowiedzialna za zbrodnie Klara nie jest bezpieczna. Kim jest jego wspólnik? Kim jest nieznany wróg? Czy Klara będzie bezpieczna w mieszkaniu Amo i otoczona opieką kuzyna i braci Zoll? Jakie tajemnice ukrywa Klara?


Amo to mężczyzna, który skrywa w sobie dwa oblicza. Jedno dla ludzi drugie dla bliskich mu osób. Twardy i bezkompromisowy, który ma jednak ta druga bardziej ludzka twarz. To człowiek zagadka. Z jednej strony dla najbliższych zrobi wszystko z drugiej jego metody bywają nieprzewidywalne i wzbudzają w nas irytacje. Jego wybuchowy charakter typowo włoski to i zaleta i wada. Jednak było w nim coś takiego co wzbudzało emocje i gdzieś tam skrywał się prawdziwy Amo, który ma uczucia, potrafi płakać i okazać słabość. Czy pokaże to prawdziwe oblicze nie tylko Klarze?

Akcja dynamiczna, intrygująca, pełna emocji i tajemnic. Relacja między Klara a Amo jest niesamowicie trudna i emocjonalna. przyznać, że trzyma w napięciu od początku do końca. Znają się od dziecka, bo ich rodzice oraz wujostwo Klary przyjaźnili się, a nawet mieszkali obok siebie. Klara jako najmłodsza z nich wychowała się wraz z kuzynem i trójka braci Zoll. Dla nich zawsze będzie najważniejsza. Czy uczucie między Klara a Amo ma szansę? Co skrywa Amo?

Fabuła jest genialna. Ponieważ to debiut to muszę przyznać że gdyby nie wiedziała to nigdy bym tak nie pomyślała. Jest świetnie przemyślna historia, pełne intryg, tajemnic, emocji. To, co odróżnia ja od innych to motyw. Rynek przyzwyczaił nas to mafijnych i biurowych książek. Tu mamy zupełnie inny motyw i jestem nim zachwycona. Jaki nie zdradzę musicie przeczytać sami. Pokocham braci Zoll już po przeczytaniu historii Dantego. To, co wyróżnia tę historię to także to, że w pewnym sensie łączy ze sobą romansu, kryminał z wątkiem sensacyjnym oraz dawka humoru. Tu nic nie jest takie oczywiste i muszę przyznać, że miałam podejrzenia co do braci Zoll a konkretnie jednego. Potem przeniosłam swoje domysły na kogoś innego ale ostatecznie autorka mną zamotała i ta jedna osoba tajemnicza był ktoś, kogo w sumie nie brałam pod uwagę chyba bo ręki sobie uciąć nie dam. Główna bohaterka to twarda osóbka, która wiele przeszła zanim zaufała.

Historia urzekła mnie jako całokształt. Nie potrafiłam się od niej odciąć emocjonalnie i podłożyć czytnik aż nie skończę. Ta historia nie jest taka, jaka się wydaje na początku. Polecam

Miażdżąca duszę sytuacja w której znalazła się Klara nie tylko staje się jej bolesnym koszmarem z przeszłości, ale również ciągnącym się piekłem w teraźniejszości. W końcu była świadkiem morderstwa rodziców. Przed oczami ma obrazy, które będą ją nawiedzać do końca życia, a głos niebezpiecznego mężczyzny w kominiarce dręczyć i niepokoić. Wiedziała, że jej pozorna bańska szczęścia nie jest wieczna, ale nauczyła się idealnie maskować wszystkie emocje, żeby dla osób postronnych wyglądała na zwykłą dziewczynę z przyziemnymi problemami. Nie pragnęła więcej niż niezależności i spokoju i właśnie zostało jej to teraz odebrane. Niebezpieczeństwo wróciło, a marzenia o własnym kącie prysły niczym bańka mydlana w chwili, kiedy Amo oznajmia jej, że musi z nią zamieszkać. Tylko tak może ją ochronić. I prawdopodobnie byłoby to dużo łatwiejsze gdyby nie uczucia, jakimi kiedyś darzyła mężczyznę. Wzajemne zdenerwowanie okolicznościami połączone z strachem i głęboko zakorzenionymi pragnieniami mogą być początkiem pojednania lub przepisem na kolejną katastrofę. Jak to się skończy?


Klara jest postacią silną i kruchą jednocześnie.
Absolutnie odizolowała się od rówieśników skupiając na edukacji i wewnętrznej pracy nas sobą, grze pozorów. Uwielbiałam tę dziewczynę na każdym kroku i wspierałam przy podjętych decyzjach. Nie owijała w bawełnę, zawsze chciała konkretów. Z sercem na dłoni wszystko z nią przeżywałam. Dawno żadna historia aż tak mnie nie poruszyła. Czy dziewczyna znajdzie w końcu upragniony spokój? Czy nadal będzie musiała uciekać i się chować?

A tytułowy AMO? Hmmm... POMIDOR! Złap za książkę, poznaj tego faceta i... spróbuj się nie zakochać zarówno w tej jego przerażającej i władczej wersji jak i.. PO PROSTU PRZECZYTAJ! 

A razem stworzyli piekielną mieszankę wybuchową! Dosłownie. 


amo to burzliwa, miejscami brutalna historia młodej dziewczyny z poranioną duszą, która ma wokół siebie mnóstwo życzliwych ludzi. Która pozornie złamana ma w sobie siłę do walki o siebie. O żalu do świata za jego niesprawiedliwość i wrzucenie do niego tak ogromnej ilości bólu i rozpaczy, życiu w poczuciu winy, wielu tajemnicach i niewypowiedzianych słowach, które nam ciążą. To powieść o prawdziwych przyjaciołach, którzy zawsze są gotowi, by nam pomóc. Cudownym elementem były znajomości zawarte w dzieciństwie, przeniesione do chwili obecnej i ukazania ich zależności w relacjach w dorosłym życiu. O głębokich i trudnych uczuciach z którymi przyjdzie się zmierzyć. O podjętych decyzjach i ich konsekwencjach. O zaufaniu na które nie każdy może sobie pozwolić i bezradności i strachu, który przejmuje władzę nad ciałem i duszą. O szczerości, poczuciu bezpieczeństwa i palącym wręcz pragnieniem ukochanej osoby. I oczywiście o nadziei, która gdzieś tam w środku kiełkuje i chce się wydostać.


To niesamowite jak Autorka sprawiła, że poczułam się częścią tej historii. Przeżywałam każde wydarzenie, dotyk czy emocje i piekielnie mi się to podobało. Zdaję sobie sprawę jak ciężko jest wykreować TAKICH bohaterów powieści, ale odniosłam wrażenie, że Pani Natalia Haus świetnie się przy tym bawi. I wiem, że głównym czynnikiem jaki tu dodała było serce: zarówno to, które szaleńczo biło na każdej stronie, te, które włożyła w tę prace jak i te moje wariacko bojące się o losy bohaterów podczas czytania. 
piekielniepolecam gratuluję i oczywiście czekam na więcej, bo gwarantuje, że jest na co. Cieszę się, że otrzymałam książkę pisaną o rzeczach ważnych i takich, które mają znaczenie w naszym życiu i szczerze mogę ją polecić. Myślę, że długo o niej nie zapomnę.

Dziś chciałabym Wam opowiedzieć, o książce, która od jakiegoś czasu za mną chodziła i nie dała o sobie zapomnieć. Mowa tutaj o debiucie Natalii Haus pod tytułem ?Amo?. Część z Was na pewno o niej słyszało, inni dopiero, co się z nią zetknęli. Autorka poruszyła tutaj motyw straty, który dotyczy własnej rodziny. Czasami nic nie układa się, jak powinno, jakby się tego pragnęło. Zetknięcie się z rzeczywistością, która nie sprawia przyjemności, a nakierowuje nas w stronę negatywnych uczuć. Rozpacz, trauma, próby poradzenia sobie z tymi emocjami nie zawsze wychodzą, negatywne wspomnienia potrafią wrócić w najmniej odpowiednim momencie. ?Amo? jest pierwszym tomem cyklu Prawdziwe oblicze, akcja powieści ma miejsce w Polsce, a dokładniej w Warszawie. Lubicie książki, których akcja rozrysowana jest w rodzimym kraju?
Główną bohaterką książki Natalii Haus pod tytułem ?Amo? jest młodziutka Klara Maj, to dziewczyna, którą życie zdołało już dotkliwie naznaczyć, mimo to stara się trwać dalej i walczyć o lepszą przyszłość. Kobieta studiuje dziennikarstwo, chociaż nie jest zbyt wylewna w kontaktach z innymi. Czy wybrała odpowiednią ścieżkę zawodową? Klara jest powściągliwa, buntownicza, kiedy ktoś narzuca jej, co powinna zrobić, nie dopuszcza nikogo blisko siebie, chroniąc się w ten sposób. Dziewczyna była świadkiem śmierci swoich ukochanych rodziców, co odcisnęło na niej piętno. Wszystko zaczyna się komplikować jeszcze bardziej, kiedy do jej życia ponownie chce wkroczyć ktoś, kto był dla niej bliski. Amo Zoll właściciel szkoły nauczającej sztuki walki, jest niezwykle władczym człowiekiem, który potrafi zapewnić bezpieczeństwo. Z pewnych względów Klara czuje do niego urazę, jednak ten mężczyzna nie odpuszcza, kiedy czegoś pragnie. Chce zapewnić jej bezpieczeństwo, a najlepszym na to sposobem będzie wspólne mieszkanie, czy faktycznie będzie to dla nich odpowiednie? Co będzie, kiedy okaże się, że muszą uważać na więcej rzeczy niż początkowo sądzili? Czy Klara znowu będzie gotowa, aby zaufać Amo? Czy mężczyzna na to zasługuje?
?Amo? autorstwa Natalii Haus jest powieścią, która jest interesująca i ciekawa. Autorka postawiła tutaj na wzbudzenie w czytelniku wielu emocji, silnym aspektem jest tutaj relacja głównych bohaterów, ale także trauma, z którą mierzy się Klara. Jak można sklasyfikować powieść? Uważam, że jest to romans, ale znajdziemy w nim znacznie więcej, mamy wątki kryminalne, a nawet elementy thrillera. Kiedy zobaczyłam zapowiedź książki i przeczytałam jej opis, stwierdziłam, że muszę ją przeczytać. Fabuła, którą rozrysowała autorka mnie kupiła. Widać tutaj dopracowanie nie tylko pod względem fabularnym, ale zachowań bohaterów do tego, co noszą na swych barkach. ?Amo? to książka, która potrafi czytelnika zaskoczyć. To bardzo dobry debiut, który ukazuje to, że życie byłoby znacznie prostsze, jeśli ludzie byliby ze sobą szczerzy i nie mieli tyle tajemnic.

?AMO. Prawdziwe oblicze?

Ilu z Was już czytało tę książkę ?

Debiut Natalii Haus, który intrygował mnie już od pierwszych zapowiedzi. Książka, która czekała w kolejce stanowczo za długo. Jedna z tych które są po prostu wyjątkowe i nie da się ich zapomnieć.

Poznałam tu bohaterkę, której z całego serca zarówno współczuję jak i ...zazdroszczę .

Klara Maj była świadkiem morderstwa. Na jej oczach, pewnej nocy zamordowano jej ojca i matkę. Ona sama ledwo uszła z życiem, a rany na duszy i psychice mimo upływu czasu, wciąż krwawią. Tego jej współczuję .

Jednak młoda kobieta ma wokół siebie wyjątkowych członków rodziny i przyjaciół, których właśnie zazdroszczę . Gdy czytałam tę REWELACYJNĄ książkę, myślałam o tym jak to jest mieć przy sobie kogoś takiego jak Ignazio, Luca, Dante czy ...Amo.

Wychowała się z nimi, wśród tych przystojnych, starszych chłopców, dla których jest oczkiem w głowie. Każdy gotów skoczyć za nią w ogień, każdy kocha na swój sposób, każdy chroni i jest dla niej oparciem . Choć jeden z nich, ten dla niej najważniejszy, zawiódł, rozczarował i opuścił , gdy najbardziej go potrzebowała. Ale czy aby na pewno ?

"Anioł i diabeł. Plus i minus. Ogień i woda. Ofiara i kat."

Kim są dla siebie w rzeczywistości Klara i Amo ?

On był jej pierwszą miłością. Jednak mimo, że oboje chcieli czegoś więcej, coś stanęło im na drodze. Jedno niedopowiedzenie, brak szczerości, tajemnice , różnica wieku, a później tragedia w domu Majów. Wszystko to rozdzieliło ich na kolejne dwa lata. Czy teraz gdy życie Klary jest ponownie zagrożone, będą w stanie sobie zaufać , zburzyć ten mur między nimi i odbudować to co utracili ?

Gdy zaczęłam czytać tę książkę nie wiedziałam kim ten Amo się okaże. Spodziewałam się, że całość zmierza ku romansowi mafijnemu i tym właśnie - byciem członkiem mafii - będzie tajemnica Amo . Ale autorka świetnie to rozegrała zmierzając w zupełnie innym kierunku i zarówno zaskakując jak i zachwycając mnie wielokrotnie swoją pomysłowością i talentem.

Natalia (śliczne imię , nie bez powodu nosi je moja córka ????) napisała coś w czym wcale nie czuć debiutu. Od pierwszych stron można podziwiać jej styl pisania, dopracowaną kreację poszczególnych bohaterów, przemyślany wątek kryminalny. Wszystko jest tanie nie- amatorskie. I ta książka jest wręcz kopalnią cytatów, sentencji takich głębokich i poruszających, co wg mnie jest kolejnym dowodem na wielki talent jaki nam objawiła ta debiutantka.

W tej historii jest miłość, jest jej wiele, w różnych odsłonach. Namiętność zepchnięta w sumie tak na ubocze, mimo, że czuć napięcie między Klarą a Amo, nie erotyka tu jest ważna, wręcz nieistotna. Ale wszystko inne jest tak wciągające, przejmujące i pełne emocji, że naprawdę ciężko oderwać się od tej historii. Nie łatwo też krótko opisać jak bardzo i czym konkretnie porwała bo jest tego tak wiele.

Ciężko teraz zaskoczyć czytelnika, czymś nowym, czymś nie oklepanym. Stworzyć historię , której zakończenie nie będzie oczywiste po kilku rozdziałach. A tu się to udało. Co prawda szybko zrozumiałam, że moje mafijne podejrzenia są bez sensu, że tu chodzi o coś ciekawszego ale rozwiązania całej zagadki ataku na rodzinę Klary, zupełnie nie przewidziałam. Miałam wiele podejrzeń, tak jak Klara do końca nie wierzyłam nikomu, każdy był podejrzany. Dodatkowo autorka tak manipuluje słowami, że czytamy ale długo nie mamy pewności co tak do końca ma na myśli, kto bierze udział w danej scenie. Trzyma w napięciu i niepewności jak najdłużej potrafi.

Nasz Amo, tytułowy bohater z pozoru samiec alfa, dominujący, rządzący wszystkimi wokół, silny i nie do pokonania, ma swoje drugie wrażliwe i łagodne oblicze. Co go tak niesamowicie przeraża ? Wizja utraty Klary, strach o jej życie i bezpieczeństwo.

I każdy z nich - mężczyzn ją otaczających - boi się o nią tak samo. Jak mi się to podobało! Zwykle mnie wkurza jak główna bohaterka jest takim ideałem, który wszyscy mężczyźni mają za jedyną wartą uwagi jednak w tym przypadku nie drażniło mnie to wcale. Tu oni wszyscy, prócz Amo oczywiście, darzą ją uczuciami platonicznymi, jest dla nich jak siostra.

Sama Klara po tym co przeszła, straumatyzowana, zamknięta w sobie , nosi maskę kobiety, która zostawiła przeszłość za sobą... Ale ona wciąż przy niej jest, wciąż powraca szczególnie nocami. Mimo to nie jest to krucha kobieta. Stara się stanąć na własnych nogach, stawić czoła życiu, odnaleźć się w nim na nowo. Potrafi walczyć , pokazać pazury i ryzykować... Jakie skrywa jeszcze tajemnice z tamtej nocy ?

Klara chce sprawiedliwości, tego by osoby odpowiedzialne za wyrządzone jej krzywdy, za odebranie jej rodziców, poniosły konsekwencje. Ale jak chce tego dokonać ? Musicie się przekonać.

Cieszy mnie to , że trafiła ta książka w moje ręce. Kolejna której nie można nie przeczytać. Jak ja bym chciała żeby każda zachwycała mnie tak jak ta ?? ... autorce gratuluje takiego talentu. Podziwiam i czekam na więcej. Masz we mnie już po jednej książce swoją wielką fankę ?? POLECAM

Nareszcie doczekałam się świetnego debiutu ???? Po ostatnich przygodach z młodymi autorami mój zapał delikatnie opadł. Jednak Natalia przypomniała mi dlaczego tak bardzo lubię odkrywać nowe talenty ????

Co może być lepszego od pięciu przystojniaków, zachowujących się jak samce alfa z silnym instynktem opiekuńczym i jednej kruchej kobietki o ponadprzeciętnej inteligencji i urodzie?
Przecież przy takiej mieszance brakuje tylko popcornu i kieliszka wina do pełni szczęścia ???? I mimo tego, że poziom testosteronu przekracza wszelkie dopuszczalne normy, to właśnie kobieta pociąga tutaj za sznurki i wszystko kręci się wokół niej.

Zaborczość Amo, która momentami była rozczulająca w większości momentów dodawała komizmu całej sytuacji. Klara, której życie załamało się po brutalnym morderstwie rodziców, skrywa wiele sekretów. Jednak na co dzień nosi maskę obojętność. Z pozoru wyrachowana, w głębi, delikatna i skrzywdzona. Mimo tego twardo stąpa po ziemi i nie pozwoli rozstawiać się po kątach. Jest swego rodzaju spoiwem pomiędzy rodzinami i włoskimi przystojniakami, a z każdym z nich łączy ją inna, unikatowa więź.

Akcja stopniowo nabiera tempa, a kolejne karty zostają odkryte. Tajemnica goni tajemnicę, sekrety rozbijają zaufanie i kreują nową rzeczywistość. A to wszystko jest tylko otoczką większej intrygi wagi państwowej.
Odważysz się odkryć wszystkie tajemnice?

Dawno nie czytałam książki o tak zawiłej fabule, która naprawdę mnie wciągnęła. Tajemnice, niewyjaśnione sprawy z przeszłości i ciągła walka z nimi to przewodni temat książki przeplatany z uczuciami rosnącymi w Amo oraz Klarze.

"Amo" Natalia Haus
...

Ciągła walka z bezsennością, strachem przed dotykiem i niepewnością w życiu Klary stały się codziennością od napaści na jej rodziców. Ich tragiczna śmierć odbiła piętno na jej psychice, a nie pomaga w tym ponowne rozpoczęcie śledztwa. Narażona na jeszcze większe niebezpieczeństwo musi przeprowadzić się do mieszkania Amo, z którym od dłuższego czasu nie miała dobrego kontaktu. Mężczyzna liczy, że wspólne mieszkanie zbliży ich do siebie, lecz nie będzie to proste z powodu dzielących ich tajemnic.

Moja ocena to 7.5/10.

Książka jest naprawdę ciekawie i przemyślanie napisana, autorka precyzyjnie wprowadza nowe aspekty w relacji głównych boahterów oraz w śledztwie, przez co nie byłam znudzona. Wprowadzone zostało dużo postaci pobocznych, ale Natalia Haus zdecydowanie podołała w tym zdaniu. Każdy z boahterów czymś się wyróżniał i został dobrze zcharakteryzowany już na początku, dzięki czemu nikt z nikim się nie mylił.

Spodobało mi się, jak została poprowadzona akcja, o czym wspomniałam na początku. Ciekawiła mnie, cały czas po głowie chodziły mi nowe podejrzenia i rozwiązania, a jak się okazało autorka mnie mocno zaskoczyła. Świetnie wprowadzony został również wątek tajemniczej profesji Amo, co tylko zachęca do czytania, aby chociaż dowiedzieć się czym on się w końcu zajmuje????.

Jedynie miałam problem z głównymi bohaterami i to szczególnie przez nich moja ocena się wahała. Amo jedno myślał, a drugie robił przez co wprowadzał do swojego oraz Klary życia dużo nieporozumień, które nie zmieniłyby nic w fabule, a moim zdaniem były totalnie niepotrzebne. Myślał, jak ma się zbliżyć do Klary, co ma zrobić, a wychodził z tego pełny dystans i zamiast jakiejkolwiek rozmowy to wyrzucanie sobie nawzajem. Klara niestety nie miała tego lepszego podejścia, co świetnie wyrównałoby ich relacje.

Klarę natomiast na początku podziwiałam, potem byłam delikatnie zirytowana. Kobieta cały czas zmagała się z czymś, czego nie chciała wyjawić, a to tworzyło wokół niej destrukcyjną aurę. Jej ból i często niezrozumiałe dla mnie zachowania prowadziły do zepsucia nie tylko jej relacji z Amo, a relacji również postaci drugoplanowych.

Sama końcówka książki moim zdaniem była najfajniejsza i najbardziej nacechowana emocjami, czekam na następny tom i gratulacje naprawdę ciekawego i dobrego debiutu dla autorki??

?Czasem tak jest, że człowiek ma coś całe życie przed oczami i tego nie dostrzega albo dostrzega za późno.?

Klara Maj była świadkiem morderstwa rodziców, sama nieomal straciła wtedy życie. Ta tragedia odcisnęła na niej piętno. Dziewczyna stwarza pozory normalności, nikomu nie pozwala się do siebie zbliżyć, żyje w ciągłym strachu i niepewności. Wciąż na nowo w myślach odtwarza przebieg tamtych wydarzeń. Mijają dwa lata, Klara studiuje dziennikarstwo, mieszka u rodziny. W końcu ma ruszyć proces, winni mają zostać skazani, a ona ma nadzieję, że zacznie normalnie żyć. Dostaje anonimową wiadomość, aby pamiętała o obietnicy jaką złożył jej morderca? Pozorny spokój ponownie się rozpada. W jej życie ponownie wkracza Amo Zoll, arogancki, pewny siebie właściciel szkoły sztuk walki. Mężczyzna, którego kochała i który zostawił ją w najgorszym momencie życia. Amo ma ją chronić, postanawia, że dla jej bezpieczeństwa zamieszkają razem. Wzajemne pretensje i zaborczość Amo utrudniają im codzienność, a brak szczerości jeszcze mocniej komplikuje ich i tak trudną relację?

Ciekawie poprowadzona fabuła, dopracowana w każdym szczególe, nic tu nie jest przypadkowe. Bardzo udany debiut. Rewelacyjnie ukazani bohaterowie, to silne, charyzmatyczne, niejednoznaczne osobowości. Klara i Amo, do obojga poczułam sympatię, inteligentni, zadziorni, nieprzeciętni. Ona jest uparta, wytrwała, waleczna, silna, a przy tym krucha, delikatna. Nosi w sobie ogromne poczucie winy, gnębią ją koszmary. On pewny siebie, arogancki, zaborczy, bezkompromisowy. Ma silną potrzebę sprawowania kontroli, w stosunku do Klary bywa delikatny i łagodny. Coś ich do siebie, niezmiennie od lat przyciąga. I postacie drugoplanowe, każdy coś istotnego wnosi do całości.

Trudna, skomplikowana relacja, między naszymi bohaterami istnieje gruby mur, zbudowany z niedopowiedzeń i tajemnic. Wbrew wszystkiemu coś ich do siebie przyciąga. Czy ona będzie w stanie się przed nim otworzyć, zaufać? Czy uda się jej zapanować nad demonami przeszłości? Najtrudniejszą walkę toczymy ze sobą samym. Dramatyczna przeszłość, która trzyma w ryzach i nie pozwala ruszyć do przodu, cieszyć się z życia. Mierzenie się ze stratą najbliższych osób, strach przed tym co przyniesie jutro, realne groźby. Przyjaźń, która zostaje poddana niejednej próbie. Trudna miłość, przepełniona cierpieniem, niepewnością, kłamstwami.

Rewelacyjny, wnikliwy debiut, czytałam z zapartym tchem. Targały mną ogromne emocje, niepokój wzrastał, a strony książki przewracały się w zawrotnym tempie. Ukazuje jak ważna w każdym związku jest szczerość, jak tajemnice, niedopowiedzenia i niepewność niszczą to co dobre. Zakończenie bardzo mi się podobało, wywołało szczery uśmiech. Z niecierpliwością czekam na kolejny tom. . Serdecznie polecam, Tatiasza i jej książki :)

Klara mając niespełna osiemnaście lat jest świadkiem morderstwa swoich rodziców.Od tej chwili zamyka się na świat.Dwa lata później chcąc rozpocząć nowy etap życia przeszłość powraca.
Z pomocą przychodzi AMO,którego Klara kiedyś kochała?Swoją determinacją doprowadza do tego,że zamieszkuje z nim,aby uchronić ja przed niebezpieczeństwem.
AMO wobec Klary jest nadopiekuńczy,
i zazdrosny,chcą odzyskać utracony czas.
Skrywana prawda zmieni w ich życiu wszystko.Czy uda się bohaterom znaleźć siłę na wybaczenie za swoje winy?

Niezwykle udany debiut autorki,który sprawia,że nie mogę otrząsnąć się od poznanej historii.

Niewinna okładka,która skrywa tajemniczość i wyjątkowość we wnętrzu książki.
Moje oczekiwania wobec książki były dość wysokie.Nie rozczarowałam się poznana historia.Zauroczyła mnie,wciągając bez reszty.

Wspaniale przeprowadzona fabuła książki z wykreowanymi postaciami czyni książkę,która na długo zostanie w mojej pamięci.Uwarunkowaniem tego jest to,że emocje które przeżywają bohaterowie przenoszą się na czytelnika.

Nie jest to słodko-gorzka historia,którą można przewidzieć zakończenie?.Czym bliżej końca,tym wiecej emocji i trudnych decyzji podejmowanych przez Klarę i AMO.Dopiero poznanie wszystkich tajemnic sprawia,ze mamy pełen obraz zachowań bohaterow.Wplątanie do tego wątku kryminalnego jest rewelacyjne.Dzięki temu lektura jest jeszcze lepsza!!

Autorka skrupulatnie opisuje wewnętrzne rozterki bohaterów,stając się bliżsi czytelnikowi.

Niech Was nie przerazi ponad 400-stronnicowa książka,ponieważ to gwarantowany moc wrażeń i emocji!!

Jest to jedna z pozycji MustRead.

Gorąco polecam

?Martwił się. Jak my wszyscy. Ta dziewczyna była ważna dla wszystkich, choć dla każdego na inny sposób?.

Główna bohaterka Klara jest tak głupia i bezmyślna, że to aż przykre. Udowadnia to na każdym możliwym kroku. Kto normalny wiedząc, że jest w niebezpieczeństwie- nie odpisuje na wiadomości, nie odbiera, chowa się i ucieka ?ochronie?? A jest opisywane na każdym kroku jak to ona nie przeżywa, jak bardzo panicznie się boi. Litości. Między Amo a Klarą jest dziesięć lat różnicy, a ja odnosiłam momentami wrażenie, jakby było co najmniej 20. Nie mam zastrzeżeń do tego, jak została wykreowana postać mężczyzny. Czuły i delikatny, a zarazem zaborczy i władczy, wszystko fajnie tylko potencjał według mnie był gaszony, postać Klary go przyćmiła a szkoda. Chemia między bohaterami nie istnieje. Żadnych uczuć tutaj nie było. Książka na raz i niestety do zapomnienia. I TO SŁOWO ?principessa? naprawdę ZA DUŻO. Momentami byłam tym tak zła, że odkładałam lekturę, bo ile można.

Jak robiłam sobie notatki na bieżąco, to zapisałam, że jestem w 1/4 a tutaj się nic nie dzieje! Szkoda, że nie wiedziałam, że będzie tak niemal do końca. 432 strony a ja odniosłam wrażenie, że czytam o niczym. Do tego mocno odczułam, że jest to ?grubasek?, strasznie się wymęczyłam przy czytaniu. Dopiero ostatnie rozdziały coś tam uratowały, bo zaczęło się coś dziać. Ciągle kręcimy się w kółko. Myślę, że jest tu dużo niewykorzystanego potencjału. Gdyby dodać tutaj emocje, chemię, jakiś pomysł na te rozdziały, bo miałam wrażenie, że kręcimy się wokół wybuchu Amo i przeprosin Klary, i tak w kółko. Niestety nie zainteresowało mnie to na tyle, by czekać na kolejny tom, a szkoda.

Chyba miałam za duże oczekiwania względem tej książki, bo rozczarowała mnie okropnie. Może Wam bardziej ona przypadnie do gustu, bo mi niestety, ale nie.

"Nie zawsze widzimy obrazy takie, jakie są, a to, że czegoś nie widzimy, nie oznacza wcale, że tego nie ma."

Klara Maj doświadczyła ogromnej traumy. Została naocznym świadkiem morderstwa rodziców. Po dwóch latach w końcu jawi się nadzieja na nowy start. Jednak nic bardziej mylnego. Kobiecie grozi niebezpieczeństwo.
Dużo starszy od niej Amo Zoll postanawia wziąć dziewczynę do siebie. Jest bezkompromisowy i arogancki. Prowadzi szkołę sztuk walki i nie boi się stanąć oko w oko ze złem.
To rozwiązanie wydaje się być idealne, lecz z uwagi na pewne wydarzenia z przeszłości, nie pałają do siebie zbytnią sympatią. Sprawy nie ułatwia fakt, że zaczyna między nimi iskrzyć a jakiekolwiek uczucie w tej sytuacji może osłabić czujność i przyciągnąć nieszczęście.
Czy Amo ochroni Klarę? Czy ona rozwikła zagadkę, która ma ją doprowadzić do prawdy? Czy zdąży, zanim dopadnie ją zło? Jakie sekrety ujrzą światło dzienne?

Debiut autorki to powieść mocna, wyrazista i przewrotna. Pokazująca różne oblicza ludzi. Zwracająca uwagę na to, że wybudowanie wokół siebie muru nie do końca jest skuteczną opcją. Czasami dużo bardziej pomocne okazuje się posiadanie obok siebie zaufanej osoby, która zrobi wszystko, aby tylko uchronić przed złem. Nawet jeśli popełni parę błędów, warto się odważyć i zaufać, choć czasami to ostatnie wydaje się być nierealne i nie do osiągnięcia.
Natalia Haus ogromnie zaskoczyła mnie tym, w jaki sposób przelewała słowa na kartkę. Tym, jak pisze lekko i plastyczne z odpowiedniej zabarwieniem emocjonalnym oraz fakt, że tworzy wątki, które wymuszają na czytelniku świadomy udział w wydarzeniach.
Czytelnik ma wrażenie, że jest naocznym świadkiem wszystkich scen. Zarówno tych lekkich i przyjemnych, jak i tych budzących grozę oraz przerażenie. Wszystkie zostały dopełnione i odpowiednio rozbudowane. Ale żadne zdanie nie jest zbędne. Wszystko jest na swoim miejscu. Niczym puzzle złożone kawałek po kawałku.
Autorka nie skupiła się tylko na głównej parze bohaterów. Mamy tutaj wiele postaci drugoplanowych, które dostały indywidualne cechy charakteru. Dzięki temu historia nabrała swoistej realności. Przystępności. Dodatkowo rozbicie charakterów danej postaci na czynniki psychologiczne dodało głębi i pozwoliło sięgnąć w głąb ich duszy. Dorzucając do tego wydarzenia rodem z filmu sensacyjnego, chwilami zahaczającymi o thriller trzymający w napięciu, dostarczyły odpowiedniej dawki adrenaliny i mocnych wrażeń.
I tak sobie autorka postanowiła poszarpać czytelnikom nerwy. Poskakać po skrajnych emocjach, niejednokrotnie wystawić cierpliwość na próbę. Efekt został oczywiście osiągnięty, bo powieść poruszyła mnie dogłębnie. Czytałam ją z zapartym tchem. Nie mogłam się od niej oderwać. Nie mogłam się powstrzymać przed przekręcaniem kolejnych stron.
Genialna. Pasjonująca. Wciągająca. Zaskakująca. Taka jest pierwszą książka w dorobku pisarskim Natalii Haus. Nie powiela schematów a tworzy własne - jak najbardziej trafne.
Historia Amo i Klary trafiła wprost do mego serca. Zostałam w pełni usatysfakcjonowana. Po takim silnym starcie aż zacieram łapki na kolejną powieść. Na kolejną porcję emocji, które mnie zmiażdżą. Z największą przyjemnością dam się jej porwać.
Jeśli nadal się zastanawiacie, czy sięgać po tę lekturę, to wam mówię, że warto. Bezapelacyjnie! Koniecznie! To must have dla fanów konkretnej historii. Takiej, o których się nie zapomina. Nie zmarnujcie okazji. Będziecie żałować. Popłyńcie z bohaterami, by później zbierać roztrzaskane serducho. Ja się pod tą pozycją podpisuje.
Mogłabym o niej mówić i mówić i na nowo wszystko przeżywać. Ale wiecie co? Najchętniej posłuchałabym teraz, co wy o niej sądzicie. Także do dzieła kochani. I niech was nie przeraża rozmiar powieści. Nawet nie zwrócicie na to uwagi podczas czytania. Zarezerwujcie sobie tylko odpowiednią ilość czasu, by nie przerywać i nie odczuwać frustracji.

Polecam.
...

Kiedy czyta się nałogowo, a debiuty wychodzą niczym grzyby po deszczu, trudno znaleźć pozycję, która rzuci nas na kolana, zachwyci i porwie w swe objęcia tak, że zapomni się o świecie rzeczywistym. W obecnym czasie każdy może wydać książkę, a jakość i styl nie są wyznacznikiem przekazania pozycji do druku. Lecz dzięki Natalii Haus wiem, że warto szukać perełek w natłoku propozycji, warto dawać szansę początkującym pisarzom i warto czytać tak wiele, by raz na jakiś czas trafić na coś wyjątkowego. Coś, co poruszy serce, duszę, wedrze się w zakamarki świadomości. Coś, co będzie tak doskonale napisane, że aż trudno w to uwierzyć. Bo taki właśnie jest "Amo". A Natalia ma niesamowity dar władania słowem pisanym, ogromny talent i uwierzcie- dawno nie czytałam tak cudownie napisanej książki. Książki, która zabrała mnie w niepowtarzalną podróż i na długo pozostanie w mojej pamięci. Jej styl jest niesamowity, emocjonalny i bardzo do mnie trafia. Nie zmieniłabym niczego, ani jednego zdania w tej pozycji, dla mnie to czysta perfekcja. Dawno nie czytałam powieści z takim przejęciem, taką przyjemnością i takim zaangażowaniem. Jedyne czego żałuję po lekturze to tego, że muszę wracać do żywych i rzeczywistości, bo z chęcią czytałabym dalej o bohaterach! Klara jest dumną, młodą kobietą. Choć ma dopiero dwadzieścia lat, to przez wszystkie swoje zawirowania życiowe jest nad wyraz dojrzała i cechuje ją bardzo zdroworozsądkowe podejście do życia. Ma potrzebę ciągłego planowania i analizowania, tak by zawsze być przygotowaną na wszelkie okoliczności i nie dać się zaskoczyć. To także pilna i skrupulatna studentka, punktualna i godna zaufania osoba. Jednak nie dopuszcza do siebie ludzi, otacza się tylko tymi, którzy byli jej bliscy niemal całe życie, a poza tym ucieka w swoją samotność i książkowy świat. Doskonale nauczyła się udawać, tak aby wszystkich zadowolić, jeśli chodzi o jej samopoczucie i stan psychiczny. W głębi duszy jednak nigdy nie uporała się z traumą związana ze śmiercią rodziców oraz widmem powrotu po nią zabójcy. Dręczą ją koszmary, bezsenność, niepokój, a z tyłu głowy ciągłe wrażenie, że nie jest bezpieczna i w jej pobliżu znajduje się zdrajca, który tylko czeka na odpowiedni moment do ponowienia ataku. Zatraciła swoją radość życia i beztroskę, które ją cechowały i została naznaczona piętnem, które już zawsze będzie jej częścią. Przez to w jakiś sposób czuje się wybrakowana, a fakt, że zbliża się pora na kolejne zeznania, jedynie wzmaga w niej niepewność i obezwładniające przerażenie, nad którym coraz mniej potrafi panować. Zamieszkanie z Amo to dla niej kolejny krok w wyjściu ze swojej strefy komfortu, a ich wspólna przeszłość sprawia, że jawi się to niczym kolejny koszmar na jawie. Lecz przyszedł czas, by na zawsze zamknąć pewne sprawy, a by to zrobić trzeba stanąć z nimi twarzą w twarz.

Amo to arogancki do bólu, zaborczy mężczyzna. Perfekcyjny manipulant, który nie akceptuje głosów rozsądku z zewnątrz, uważając, że jego postępowanie jest jedyne i słuszne. Ma dwa oblicza, z tym że to jedno- łagodniejsze i opiekuńcze, jest zarezerwowane jedynie dla Klary i to od lat. Wszyscy znają go jako człowieka bez serca i duszy, wiecznie opanowanego, z przywdzianą maską obojętności na twarzy, co opanował do perfekcji. Nie znosi sprzeciwu, a wszelkie polecenia wydaje tonem autoratywnym, bowiem ponad wszystko uwielbia się rządzić. Jest trudny we współżyciu, posiada niekończące się pokłady agresji, które stara się wyładowywać na treningach, a nie na braciach i mężczyznach, którzy zaszli mu za skórę, choć nie zawsze mu się to udaje. Bije od niego aura niebezpieczeństwa i władzy i jest to absolutnie naturalne w jego wydaniu. Jedynie Klara potrafi doprowadzić go do wrzenia w kilka chwil, wyprowadzić z równowagi swoim uporem, sprawić, by porzucił wszelkie wytrenowane przez lata mechanizmy i reagował emocjonalnie. Skrywa przed nią tajemnice, które mogą okazać się ostateczną kością niezgody, która doprowadzi do zakończenia ich relacji. Jednak dla niego najważniejsze jest bezpieczeństwo Klary i nie zawaha się przed niczym, by zapewnić je dziewczynie.

"Amo" to książka, która autentycznie mnie zachwyciła, a jednocześnie pozostawiła w osłupieniu. Dlaczego? Bowiem jest dopracowana w każdym calu, dopięta na ostatni guzik pod każdym względem i napisana wprost brawurowo. Dzięki naprzemiennej narracji Amo i Klary mamy okazję zajrzeć do ich myśli, poznać targające nimi rozterki ale i uczucia, którymi pałają względem siebie. Momentalnie oboje stają się nam bliscy, choć każde w inny sposób. Amo ujmuje swoim "prawdziwym obliczem", choć też intryguje tym drugim-niebezpiecznym. Klara zachwyca swoim uporem i walką, którą prowadzi, jednocześnie wyzwalając w nas uczucie chęci otoczenia jej opieką i ochronienia przed całym złem. Pomysł na rozwinięcie relacji tej pary jest wręcz niesamowity, poprowadzony szalenie przekonująco, ale nie uchroni to przed frustracją i chęcią wstrząśnięcia bohaterami w niektórych sytuacjach. To starcie mocnych, przeciwstawnych charakterów, jednak ani na chwilę nie zwątpimy, że łączy ich coś szczególnego. Wisienką na torcie jest różnica wieku, do której ja mam ogromną słabość w literaturze, a tu otrzymujemy ją w najlepszym wydaniu. Kolejnym atutem tej historii jest obecna tu tajemnica. Natalia nie dokrywa od razu wszystkich kart, powoli buduje napięcia, każe nam wątpić, domyślać się, tworzyć scenariusze, umiejętnie dokładając kolejne puzzle do układanki wraz z biegiem fabuły, by na końcu i tak nas zadziwić i zaszokować. Otrzymujemy tu naprawdę świetnie rozpisaną akcję, która trzyma nas w ryzach i niepewności, a także sprawia, że trudno odłożyć książkę na bok. Natalia ma naprawdę magię w rękach, bowiem porywa nas w objęcia wykreowanego przez nią świata i nie wypuszcza nawet na długo po dobrnięciu do słowa "koniec". Autentycznie, czuję jakiś wewnętrzny brak zgody na powrót do rzeczywistości po skończonej lekturze. Choć książka nie należy do cienkich to nawet gdyby jej objętość została podwojona i tak czytałabym ją z zapartym tchem. Wspomnę jeszcze o postaciach pobocznych, które grają tu równie ważną rolę i są wykreowane wprost genialnie. Bracia Zoll, kuzyn Klary- Luca, to osoby, które zachodzą nam za skórę, mają swój pazur i zdecydowanie zasługują na własną historię. Każdy z nich jest jedyny w swoim rodzaju i powoli, aczkolwiek skutecznie, zagnieżdża się w czytelniczym sercu. I te wszystkie elementy, które tu wymieniłam składają się na całokształt naprawdę brawurowo napisanej powieści. Ogromnie Was zachęcam do sięgnięcia po nią i dania szansy temu debiutowi, bo to jedna z tych książek, która zasługuje na miano "najlepsza".