A Bloody Kingdom

Mam wrażenie, że dobre serie zdecydowanie za szybko dobiegają końca. Chociaż zazwyczaj lubię stawiać na powieści jednotomowe, w niektórych przypadkach nie mam nic przeciwko, gdy autorzy wychodzą poza typowe trylogie. W przypadku cyklu od J.J. McAvoy cieszę się, że powstały aż cztery części.

Finał serii Ruthless People był wielkim zaskoczeniem. Autorka na przestrzeni całej historii wielokrotnie udowadniała, że potrafi nieźle namieszać w fabule, zbaczała z głównych motywów, dokładała nowe, pozbywała się bohaterów oraz niektórych kreśliła nieoczekiwane ścieżki przyszłości. Co więc czekało mnie w ostatniej części nie wiedziałam do samego końca, ale już teraz, świeżo po lekturze, mogę śmiało napisać, że jestem bardzo zadowolona z takiego zakończenia.

Warunkiem poznania historii J.J. McAvoy jest znajomość wszystkich wydanych tomów z zachowaniem chronologii. Autorka prowadzi nas przez połączoną ze sobą fabularnie historię, więc jedna część jest konsekwencją drugiej i największą przyjemność sprawi Wam czytanie całości. Jest to seria mocna w odbiorze, mroczna i brutalna, bardzo oryginalny romans choć nie dla każdego. To raczej cykl dedykowany tym, którzy lubią powieści z dreszczykiem niepewności oraz stawiają na zaskakujących, mocno zakręconych bohaterów. Osobiście przyznaję, że uwielbiam Melody oraz Liama a ich historia ani przez moment nie była mi obojętna.

W ostatnim tomie autorka zamyka wszystkie podjęte wcześniej wątki. Dowiadujemy się jednocześnie jak dalej radzą sobie główni bohaterowie a jest o czym czytać, ponieważ obydwoje stanęli na szczycie władzy. Melody zajęła miejsce gubernatora i politycznie reprezentuje swoją rodzinę, Liam natomiast stał się przywódcą Irlandczyków oraz Włochów. I chociaż zrobili wszystko o czym marzyli to utrzymanie władzy wcale nie będzie takie proste o czym szybko się przekonają. Nie będzie łatwo być jednocześnie rodziną i żołnierzem, ale w mafijnym świecie wszystko ma swoją rolę do odegrania.

"A Bloody Kingdom" to dobre zakończenie serii. Pojawiło się mnóstwo emocji, zaskoczeń oraz nieoczekiwanych zwrotów akcji. Bohaterowie zmienili się na przestrzeni wszystkich części co oceniam zdecydowanie na plus a sama fabuła nieustannie gnała do przodu porywając czytelników w wir niebezpiecznej przygody. Żałuję, że to już koniec historii Melody i Liama, ale cieszę się również, że mogłam przez cztery części być gościem w ich świecie.

?- Będziemy walczyć ?
- Nie. Wygramy?

Na zakończenie tej serii chyba czekało wiele fanów tej pary. Mel i Liam są jedną z lepiej wykreowanych postaci z bardzo dobrze zakrojoną fabułą książki i całą tą mafijną otoczką. Jednak może życie tej pary po tylu latach uległo zmianie ? Może są teraz przykładnymi obywatelami ?

?Możesz wystroić mnie tak, żebym wyglądała jak święta, ale w ostatecznym rachunku jestem tylko grzesznikiem.?

Oj kochani, nie ma to jak się pomylić, bo Mel i Liam pomimo tego, że kobieta jest gubernatorem nadal po czubek głowy siedzą w mafii. Pewnie pomyślicie, że jedno z drugim może niezbyt grać, ale oni mają w sobie smykałkę. Przed kamerami są przykładnym małżeństwem i obywatelem, a gdy drzwi się zamykają...

?Może i noszę garnitury i może chodzę do kościoła. Ale na pewno daleko mi do cywilizowanego człowieka.?

Teraz już jednak nie są sami, bo mają trójkę zupełnie różnych od siebie dzieciaków, w różnym wieku. Najstarszy Ethan jest szykowany na następcę ojca, ale to nie będzie takie łatwe, bo życie w tej rodzinie nie jest usłane różami. Myślicie, że ich bezwzględność nagle wyparowała ? Ponownie błąd. Są dokładnie tacy jacy byli wcześniej tylko jeszcze silniejsi, jeszcze bardziej bezwzględni w swojej pracy, obowiązkach i podejściu do bliskich.

?Zemsta nie ma daty ważności. Nie trwa tylko jedno życie, ale przez pokolenia.?

Ktoś na nich poluje, na nich wszystkich. Będą mieli ciężki orzech do zgryzienia, bo ktoś ucierpi i nie będzie to jedna osoba. Myślę, że ta książka może Was zaskoczyć. Jednak w moim odczuciu nie była ona wspaniała tak jak poprzednie, czegoś zdecydowanie mi tu brakowało i koniec oraz decyzja Mel była dla mnie nie do końca zrozumiała, bo myślę, że można było to jednak załatwić inaczej, a nie narażać innych.
Ogólnie całą serię chciałabym Wam serdecznie polecić. Musicie zapoznać się z każdą z czterech części, bo każda z nich jest kontynuacją i bez niej ciężko będzie się w akcji połapać.

Jednak nie poprzestaje na tym, że jest to najlepsza seria jaką do tej pory czytałam i naprawdę z chęcią do niej powrócę.

Moja ocena dla tej części to mocne 7.

Akcja dzieje się 8 lat po zakończeniu trzeciego tomu. Melody Callahan jest teraz gubernatorem a Liam przejął władze nad Włoską jak i Irlandzką mafią. Wydawałoby się, że nic złego już się nie wydarzy, jednak trzeba pamiętać, że spokój jest zgubny a wróg nigdy nie śpi.

Po skończeniu American Savages byłam zdania, że kolejna cześć będzie po prostu bez sensu. Bo co może się jeszcze wydarzyć. Oczywiście wydarzyło się bardzo dużo, autorka kolejny raz pokazała nam, że czytając jej książki nie można się nudzić. Dostajemy niekończący się rollercoster uczuć, intryg i tajemnic.
Mogę śmiało powiedzieć, że takiego obrotu sprawy się nie spodziewałam i zakończenie zdecydowanie wgniotło mnie w fotel. Jak już pisałam przy recenzji wcześniejszych części z tej serii, kocham Melody i to jaką silną i niesamowitą jest kobietą. Możliwe, że jestem masochistką ale uwielbiałam każdą sekundę tej emocjonalnej przejażdżki i całym sercem polecam tą serie każdemu.

?A Bloody Kingdom? jest czwartym i zarazem ostatnim tomem cyklu Ruthless People autorstwa J.J McAvoy, to powrót w świat mafiny, pełen niebezpieczeństw, walki i chęci ochrony tego, co najcenniejsze. Nie mogłam się doczekać kolejnego spotkania z Liamem i Melody Callahan, Ta niesamowita para ma teraz trochę "spokoju" po wszystkim, co wydarzyło się w ?American Savages?. Z początku myślałam, że trzeci tom będzie ostatnim, bo co jeszcze mogłoby się wydarzyć, oj wiele mogło. Czy ?A Bloody Kindom? była potrzebna? Czy to odgrzewanie kotleta? Zdecydowanie nie! Nie mogłam się oderwać od lektury, a te emocje, z pewnością były niepowtarzalne!
Liam koncentruje się na byciu szefem zarówno irlandzkiej, jak i włoskiej mafii, a Melody została gubernatorem Illinois i zarządza Chicago. Ta rodzina nigdy nie jest bezpieczna, zawsze znajdą są ludzie, którzy próbują ją pokonać, zniszczyć. Melody i Liam nie zawsze są przygotowani, nie na każdy cios, ale wiedzą, jak wyjść cało z ostrzału lub pchnięcia nożem. Mają trójkę wspaniałych dzieci o różnorodnych charakterach, które nawzajem się chronią: Ethan, Wyat i Donie. Melody nie lubi traktować ich, jak dzieci, rozumie, że będąc, kim są, częścią rodziny Callahan są zagrożeni i postanowiła je szkolić. Kilka z tych scen treningowych było ciężkich, trudno się je czytało, ale wiedziałam, że dla Mel także nie było to łatwe, wiedziała, że jako matka musi to zrobić. Zawsze będą celem s wrogów i najlepsze, co mogła dla nich zrobić to nauczyć ich, jak walczyć. Pokój zaczyna się burzyć. Siły zła czają się i w końcu postanowiły uderzyć, tym razem jest więcej komplikacji, śmierć wisi na włosku. Tnie chodzi już tylko o nich, ale o to, że ich dzieci także są celem. Mają o wiele więcej do zaryzykowania i co gorsza do stracenia. Melody Nicci Giovanni-Callahan to idealne połączenie silnej, złej bohaterki, wrażliwej, złamanej dziewczyny i kusicielki z temperamentem. Jest jedną z moich ulubionych kobiecych postaci, jedną z najsilniejszych i najbardziej bezwzględnych postaci, o jakich kiedykolwiek czytałam. Przeszła długą drogę w opanowaniu równowagi między zawziętością, a miękkością. Nie ma wątpliwości, że jest drugą połową Liama i ma całe jego serce. Dynamika między Liamem i Melody, ani trochę się nie zmieniła. Muszą teraz poradzić sobie między byciem rodzicem, a radzeniem sobie ze światem zewnętrznym i tym, co dla nich szykuje. Bycie szefami irlandzkiej i włoskiej mafii w połączeniu z rolą gubernatora z całą pewnością nie jest łatwe. Mają swoje wątpliwości, swoje potrzeby, swoje obowiązki, ale przede wszystkim muszą starać się znaleźć równowagę między byciem bezwzględnym, a normalnością, tylko czy w takim świecie jest dla niej miejsce?
Historia po prostu płynie i porusza się w tak szybkim tempie, że trzeba po prostu czytać dalej, nie mogłam tka po prostu odłożyć czytnik na bok bez rozmyślania o kolejnych wydarzeniach. Bohaterowie zawsze będą musieli spać mając jednocześnie jedno oko otwarte. Przygotowują swoje dzieci ucząc je umiejętności, których będą potrzebować, aby przewodzić, chronić się i przetrwać. Czy to w pewien sposób nie odbiera im dzieciństwa?
Podsumowując, doskonały sposób na zakończenie serii i być może wstęp dla przyszłych książek o małych Callahanach. Nie mam zamiaru nic mówić o zakończeniu, ponieważ sprawia, że jestem jednocześnie smutna i szczęśliwa. Wiem, że to brzmi dziwnie, ale po przeczytaniu tej książki zrozumiecie, dlaczego tak do tego podchodzę. Nie miałam problemów z zakończeniem, ale myślę, że w przypadku tej serii było idealnie, nie sądzę, żeby cokolwiek innego wydało mi się tak prawdziwe.

Aż szkoda, że to ostatni tom serii. Ta książka rozwali was na łopatki. To, co zafundowała nam autorka ...nie takiego zakończenia się spodziewałam. Oczywiście zakończenie nie jest absolutnie minusemale zanim do niego dojdziemy....

Książka jest też inna bo początkowo przenosi nas do świata Melody i Liama jako szczęśliwych małżonków, rodziców. Cała rodzina pozornie wiedzie zwykłe życie. Melody jest gubernatorem, razem z Liamem rządzą Chicago. Nikt nie odważa się im przeciwstawić a jeśli już t płaci za to najwyższą cenę. Wszystko się układa jak najlepiej. Melody jest twardsza, a Liam dzięki poparciu braci staje sie jeszcze bezwzględniejszy.

Wszystko do czasu aż ktoś ostrzelał szkolę, w której uczą się dzieci wybuchowej pary. Wtedy wydarzenia przyspieszają a Melody i Liam zostają postawieni w sytuacji, gdzie ich życie i rodzina odniosą najpoważniejszą stratę w swojej historii. Czy uda im się wyjść cało? Kto stał się ich wrogiem? Czy się podniosą z gruzu swojego idealne życia? Oj dużo się będzie tu działo.

Ta książka jest też inna z drugiego powodu. Mamy tu szereg różnych perspektyw. Rozdziały są nie tylko z punktu widzenia Melody czy Liama. Są poprzeplatane nie tylko braćmi Liama, ale także z jego dziećmi. Dużo się dzieje, mamy tu i mafię w typowym wydaniu, dużo intryg tajemnic.

Autorka zadbała o to, by nas zszokować. Mamy tu postrzały, walkę o życie, strach o dzieci, pragnienie zemsty, a także pragnienie normalności. Mamy także szereg ostrej wymiany zdań, erotyzmu i walki o dominacje ale już nie o władze a o udowodnienie kto kogo kocha bardziej. Melody "oddała" władze, a raczej nauczyła się nią dzielić. Dla niej rodzina stała się najważniejsza. Uczucie, jakie połączyło Liama i Melody nie ma się sobie równego.

W książce mamy niekończący się rollercoster uczyć i zdarzeń. Mnogość wątków, intryg i tajemnic i całej tej mrocznej strony tego czym rządzi się świat mafii. Tu nikt nikogo nie może być pewny. Napięcie, jakie nam towarzyszy przez całą książkę, to jeszcze nic. To, co zafundowała nam autorka na koniec to jest to czego po tej serii się nie spodziewałam. Nie należę do osób, które aż tak emocjonalnie podchodzą do książki, ale pod koniec aż musiałam ją odłożyć, odpocząć, wysuszyć łzy i odreagować, by móc dokończyć.

Ostatnie rozdziały sprawiły, że łzy same płynęły. Ta książka wycisnęła emocjonalne piętno. Gdyby nie epilog... Jeśli czytaliście poprzednie części, a by świetne, ta część powali was na kolana, rozśmieszy, zaintryguje, i walnie jak obuchem, a potem wyciśnie łzy. Z niecierpliwością czekam na kolejną serię tym razem o dzieciach Melody i Liama.