Ebook Weekend wśród arystokracji mobi,epub

ekt lub nawet gorzej. No i pozostaje jeszcze cała reszta - Matka Gerarda jest wdową. Jego nieżyjący ojciec był najstarszym dzieckiem pani Harrington i jedynym synem -zaczęła opowiadać Alanna, gdy jadły z Susie w domu tajską kolację przyniesioną z baru na wynos. - Potem mamy ciotkę Karolinę i wujka Ryszarda z ich żonatym synem, następnie jest ciotka Diana z mężem Maurycym i ich dwiema córkami, jedną zamężną, drugą singielką... - Dobry Boż oby mieli jakieś plakietki z - Najmłodsza córka pani Harrington, Marianna, nie żyje, zginęła w wypadku z mężem, a ich syn z jakichś przyczyn nie jest zbyt serdecznie zapraszany. - To może on jest właścicielem Bazaar Vert? - Chyba tak, choć Gerard zbytnio się o nim nie rozwodził. - No, no, cieszę się, że to nie mnie czeka taki kłopotliwy weekend. Kłopoty zaczęły się z samego rana w piątek na cotygodniowym spotkaniu dotyczącym nowych nabytków i odkryć. Alanna wróciła z niego wściekła i, klnąc pod nosem, kopniakiem zamknęła za sobą drzwi swego maleńkiego biura, przypominającego rozmiarem dziuplę. - Och, Hetty, - wyszeptała - gdzie jesteś, kiedy cię potrzebuję...? Na urlopie macierzyńskim, brzmiała jednoznaczna odpowiedź, która wyjaśniała także, dlaczego to Alanna zajmowała się tymczasowo sama działem romansów w wydawnictwie Hawkseye. Początkowo zachwyciła ją nadarzająca się okazja do awansu, jednak gdy opadły różowe okulary, zdała sobie sprawę, że oto znajduje się w strefie wojny, a głównym przeciwnikiem jest Louis Foster, który układa listę książek dla panów, głównie pod kątem ilości zawartej w nich przemocy i krwi, choć czasem dopuszcza nazwiska z prawdziwej literatury. Alanna udawała się na spotkanie, by sprzedać wszystkim swe najnowsze własne odkrycie, pisarstwo świeże, o nowatorskim podejściu. Opowiadała entuzjastycznie o możliwości pozyskania dla Hawkseye nowego, rodzącego się talentu. Jednakże napotkała grzeczny, lecz skuteczny opór Louisa, który oznajmił, że przestudiowawszy cyfry, nie zarekomenduje inwestycji wysokiego ryzyka w całkowitą niewiadomą. - Zwłaszcza że - argumentował - pan Jeffrey Winton zdradził mi ostatnio przy lunchu, że planuje rozszerzenie wątków swej prozy o tematy bardzo podobne do tych, którymi zajmuje się ta młoda dama proponowana przez Alannę. No a my przecież mamy jego serię o Maisie McIntyre, która sprzedaje się sama. Jeffrey Alanna skuliła się na myśl o twórcy wiejskiej sagi, tak przesłodzonej, że bolały zęby, który pisał pod damskim pseudonimem. Zresztą to także pisarz ze stajni Hetty. Co zatem robi, chodząc na lunche z Louisem i z nim omawiając swe przyszłe projekty? Nie żeby chciała mieć z nim do czynienia, mając w pamięci swe jedno jedyne spotkanie z okrągłym, obleśnym autorem ,,Miłości w kuźni" i ,,Gospody pogardy"... I wszystko, co nastąpiło po nim. Sprawy z przeszłości, które tak bardzo chciała wyprzeć ze swej świadomości, zdawały się nagle powracać ze zdwojoną siłą, a w teraźniejszości Louis przekonał wszystkich zgromadzonych o swej racji i czekało ją poinformowanie pełnej nadziei młodej autorki, że wydawnictwo nie podpisze z nią kontraktu. Rozczarowanie i podwójny cios w dumę oraz umiejętność negocjacji Alanny! Punkt dla Louisa zmierzającego do tego, by skupić w swych rękach książki dla mężczyzn i literaturę kobiecą. A za parę godzin pierwsze spotkanie z wielopokoleniową tradycyjną rodziną Gerarda. Ze strachem patrzyła na małą walizkę, w której znalazł się strój do jazdy konnej, specjalnie zapakowana suknia i ręcznie posrebrzana artystyczna rama do zdjęć, prezent dla solenizantki. Przez moment rozważała udawanie ofiary czterdziestoośmiogodzinnej żołądkówki, lecz ostatecznie postanowiła się nie poddawać. Nie zamierzała już dzisiaj rozczarować kolejnej osoby. Muszę zadbać o Gerarda - myślała - dla dobra naszej ewentualnej wspólnej przyszłości, jeśli sympatia miałaby kiedykolwiek przerodzić się w miłość. Tego właśnie potrzebowała: powolnego zmierzania do celu, do szczęśliwego zakończenia. Nie dzikiego wybuchu namiętności, nieuchronnie doprowadzającego do katastrofy. Takie złe wspomnienia należy wymazać. Odciąć się od nich. Na zawsze. Podróż przebiegała bardzo spokojnie. Gerard prowadził świetnie, jego mercedes był superkomfortowy, a leniwa, niezobowiązująca rozmowa dotyczyła posiadłości babci i dość burzliwej przeszłości. - Mówi się, że rodzina, która zamieszkała na terenie opactwa w czasach Tudorów, przekupiła urzędników królewskich, by wyrzucili stamtąd mnichów. W odwecie zostali oni przeklęci przez lokalnego opata. Nieważne, ile w tym prawdy, jednak dla tej rodziny istotnie nastały ciężkie czasy, bo kolejni synowie mieli problem z piciem i hazardem. Dlatego też mój prapradziadek Augustus Harrington wykupił posiadłoś�