Ebook Bóg ukryty mobi,epub

na spójny zbiór ważnych rozważań poświęconych dość istotnej kwestii. Mam zatem nadzieję, że część moich przemyśleń, zanotowanych na przestrzeni dziesięcioleci, okaże się przynajmniej dla niektórych Czytelników wartościowa. Tak czy inaczej, mogę powiedzieć jedno: ,,Oto nie powściągnąłem warg swoich"1. Wstęp do pierwszego wydania anglojęzycznego Zawarte w tej książce rozważania pochodzą z odczytu, jaki wygłosiłem wkrótce po zakończeniu drugiej wojny światowej na zaproszenie wąskiego kręgu intelektualistów wiedeńskich. Moja publiczność składała się wówczas z garstki słuchaczy. W 1947 roku treść tego odczytu ukazała się po niemiecku w postaci książki. Od jej publikacji minęło już dwadzieścia osiem lat i dopiero teraz ukazuje się angielski przekład (wydania hiszpańskie, duńskie, holenderskie, francuskie, greckie, hebrajskie, włoskie, japońskie, polskie, serbsko-chorwackie oraz szwedzkie już się ukazały). Biorąc pod uwagę czas, jaki upłynął od pierwszego wydania - ponad ćwierć wieku - należy jasno powiedzieć, iż nie mogę się już w pełni podpisać pod każdym stwierdzeniem, przy jakim obstawałem w 1947 roku. Z biegiem czasu moja filozofia uległa znacznym przemianom: ewoluowała i - mam nadzieję - stała się bardziej dojrzała. Niniejsze wydanie różni się od pierwotnego, pozwoliłem sobie bowiem wprowadzić pewne zmiany. Celowo jednak powstrzymałem się od poważniejszej ingerencji w tekst, ponieważ na tle moich dwudziestu książek ta jedna wydaje się być najbardziej uporządkowana i najstaranniej skonstruowana. Szkoda byłoby niszczyć tak spójny wywód, dokonując zbyt licznych uzupełnień w oparciu o materiały, jakie zgromadziłem przez te wszystkie lata. Co więcej, z zadowoleniem przyjąłem rozwiązanie podsunięte mi przez wydawnictwo Simona i Schustera. Zasugerowano mi mianowicie włączenie do książki - w formie postscriptum - dodatkowego rozdziału zarysowującego zmiany, jakim w ostatnim dwudziestoleciu uległa moja teoria sumienia. Jeśli chodzi o szeroko pojętą tematykę niniejszej książki, czyli wzajemne relacje psychoterapii i teologii, więcej informacji na ten temat Czytelnik znajdzie w moich dwóch ostatnich książkach: Psychoterapia i egzystencjalizm2 oraz Wola sensu3. Każda z nich zawiera rozdział poświęcony religii oraz liczne odniesienia do tej konkretnej kwestii. Zamieszczona na końcu uaktualniona bibliografia ułatwi Czytelnikowi wyszukanie dodatkowych wartościowych publikacji, nie tylko tych zajmujących się związkami pomiędzy religią a psychiatrią, lecz również dotyczących szeroko pojętych założeń logoterapii oraz jej zastosowania. Niemniej teza wyjściowa mojego odczytu zatytułowanego Nieuświadomiony Bóg wciąż pozostaje aktualna i możliwa do obrony. W głębi nieświadomości każdego człowieka tkwi bowiem głęboko zakorzenione poczucie religijności. W dwóch moich książkach - Człowiek w poszukiwaniu sensu4 oraz wspomnianej już Woli sensu - przytaczam dowody na potwierdzenie tej tezy, świadczące o tym, iż owo poczucie religijności może dojść do głosu całkiem niespodziewanie, nawet w przypadku ciężkich chorób psychicznych, takich jak psychoza. Oto co napisał jeden z moich studentów z Międzynarodowego Uniwersytetu Stanów Zjednoczonych w San Diego: W szpitalu psychiatrycznym zamknięto mnie jak zwierzę w klatce. Kiedy krzyczałem, błagając, ażeby pozwolono mi pójść do toalety, nikt nie reagował i koniec końców poddałem się temu, co było nieuniknione. Na szczęście codziennie aplikowano mi elektrowstrząsy, terapię insulinową oraz bardzo silne leki, dzięki czemu nie zachowałem prawie żadnych wspomnień z tego, co działo się ze mną w ciągu kolejnych kilku Jednak pogrążony w ciemności odkryłem, że mam w tym świecie do spełnienia wyjątkową misję. Tak jak wówczas, tak i teraz wiem, że musiałem ocaleć z jakiegoś konkretnego powodu. Choćby był on najbardziej błahy, jest to coś, czego tylko ja mogę dokonać i jest niezmiernie istotne, abym właśnie ja to zrobił. Ocalałem też dlatego, że w najbardziej ponurym momencie mojego życia, kiedy leżałem opuszczony jak zwierzę w klatce i ze względu na wywołaną elektrowstrząsami niemoc umysłu nie mogłem wezwać Go na pomoc, On był przy mnie. W samotnej, mrocznej ,,otchłani", do której mnie wrzucono, On był przy mnie. Nie znałem Jego Imienia, a mimo to On tam był. Bóg tam był. W podobnie nieoczekiwany sposób uczucia religijne mogą dać o sobie znać również w innych okolicznościach, tak jak to było z pewnym człowiekiem, który napisał do mnie z więzienia: Mam pięćdziesiąt cztery lata, finansowo jestem zrujnowany, przebywam w więzieniu. Kiedy się tu znalazłem (osiem miesięcy temu), moja sytuacja wydawała mi się beznadziejna. Czułem, że nieodwołalnie pogrążam się w chaosie, którego nigdy nie zdołam ogarnąć,