Ebook Atrakcje turystyczne miasta Szczyrk i gminy Buczkowice mobi,epub,pdf

pochodzi z 1935 roku. Na ołtarzu są trzy tabliczki z 1833 roku, tzw. kanony z modlitwami mszy świętej. Niegdyś codziennie dzwoniono tu na Anioł Pański. Było tak aż do 1914 roku, kiedy władze austriackie zabrały dzwon. W XX wieku jako pierwsza opiekę nad kaplicą sprawowała rodzina Bienków. Obecnie obiekt został odnowiony. Starsi obywatele Szczyrku, mieszkający w okolicy kapliczki, opowiadają, że za czasów okupacji zajmował się nią pewien Żyd, Marosz z Katowic, który miał w tym swój ukryty cel. W piwnicy pod kaplicą przechowywał alkohol i wierzył, że dzięki temu uchroni trunek przed kradzieżą (Foryś 2000). Ryc. 17: Murowana kapliczka u Walczaków. Warto również zwrócić uwagę na murowaną kapliczkę u Walczaków, która została usytuowana na Placu Walczaków w 1830 roku (ryc. 17). Miało to miejsce w setną rocznicę odbycia się w Szczyrku misji jezuickich. Kapliczka znajduje się dokładnie w tym samym miejscu, gdzie przed laty mieścił się namiot, pod którym jezuici odprawiali nabożeństwa dla mieszkańców Szczyrku. Pomysłodawcą budowy tego obiektu sakralnego był ówczesny proboszcz Alojzy Kwatskay, pochodzący z Węgier. Budowla trafiła pod opiekę rodziny Walczaków. Kapliczka jest w stanie pomieścić około trzydziestu osób. Jak już wspomniano wcześniej, za ołtarzem znajduje się najstarszy krzyż misyjny w Szczyrku. Tak jak w murowanej kapliczce koło Skalitego, tak i w tej dzwoniono popołudniami na Anioł Pański. Obecnie obiekt został odnowiony i co jakiś czas odprawiane są w nim nabożeństwa (Foryś 2000). Ryc. 18: Krzyż w ogrodzie rodziny Więzików. Krzyż w ogrodzie rodziny Więzików (ryc. 18) jest kolejną po krzyżu misyjnym najstarszą pamiątką Szczyrku. Znajduje się przy głównej drodze prowadzącej do Szkoły Podstawowej nr 1. Został postawiony stosunkowo niedawno; wcześniej mieścił się tu starszy krzyż. Pochodził on z 1771 lub 1772 roku i miał związek z konfederacją barską. W jej trakcie, a więc w latach 1768-1772, w Białej znajdowała się siedziba władz konfederacji, a w Szczyrku stacjonowały dwa oddziały konfederatów. W 1771 roku doszło do najazdu Moskali na Bielsko. Oficer konfederatów ruszył z Bielska do Szczyrku, by poinformować tamtejsze oddziały o dalszych działaniach. Informacji jednak nie przekazał, gdyż doszło do niefortunnego zdarzenia. Spiesząc się do Szczyrku, ugrzązł wraz ze swoim koniem w bagnach znajdujących się na placu Więzików, gdzie mieści się krzyż, i zamarzł na śmierć. Dopiero w lutym 1772 roku mieszkańcy Szczyrku znaleźli zwłoki mężczyzny. Oficer nie zdążył przekazać rozkazu, a niedługo potem konfederaci ponieśli klęskę. By upamiętnić śmierć owego oficera, miejscowi postawili w miejscu, gdzie doszło do tragedii, drewniany krzyż. Oprócz jego zwłok znaleziono też ciała dwóch innych wędrowców. Obiekt miał więc być przestrogą dla podróżnych. W 1949 roku zdjęto drewniany krzyż, ze względu na jego zły stan, a w jego miejsce postawiono nowy, wykonany z kamienia (Foryś 2000). Ryc. 19: Figurka u Byrdych. Figurka u Byrdych (ryc. 19) wśród wielu przydrożnych krzyży i figur znajdujących się w Szczyrku zasługuje na szczególną uwagę, gdyż wiąże się z nią pewna legenda. Otóż dawno temu przez Szczyrk jeździły tylko furmanki, a droga była bardzo wąska. W pobliżu placu u Byrdych znajdowało się ostre wzniesienie, na które woźnice często nie dawali rady wjechać. Konie nie były w stanie pokonać tego odcinka, a niektórzy zdenerwowani furmani okładali zwierzęta batem, klnąc wniebogłosy. Wiadomość o tym oczywiście dotarła do księdza proboszcza. Gdy krewcy mężczyźni udali się do spowiedzi, ksiądz w ramach pokuty zadał im postawienie w tym miejscu figurki. Po tym zdarzeniu furmanom nie wypadało już kląć, skoro w pobliżu znajdowała się rzeźba świętego (Foryś 2000). Pomnik w Zwierzyńcu (ryc. 20) można zobaczyć po przejściu skrzyżowania z drogą na Biłą, w pobliżu nieczynnej stacji benzynowej. Mieści się on w Parku Zwierzynieckim, który przez starszych mieszkańców Szczyrku nazywany jest często Zwierzyńcem. Z informacji pozyskanych od dawnej mieszkanki wiadomo, że w latach trzydziestych XX wieku był to Park Zdrojowy. Jest z nim związana wyjątkowo tragiczna historia - powieszono tam dziesięciu więźniów oświęcimskich. W czasie II wojny światowej znaną osobą w Szczyrku był leśniczy Jarosław Kriż, który przez pomyłkę został postrzelony przez partyzantów. Mężczyzna przeżył postrzał i nie czuł żalu do sprawców. Jednak okupanci wykorzystali ten fakt i pod pretekstem odwetu przywieziono pięciu więźniów z Oświęcimia. Miało to miejsce 13 marca 1943 roku. Każdy ze skazańców miał swojego kata, który również był więźniem. Niemcy kazali mieszkańcom Szczyrku przybyć do Parku Zwierzynieckiego, aby byli świadkami kaźni. Ciała zamordowanych w