Żądza

??RECENZJA??
?? "Czarny żagle. Żądza"
?? Paulina Jurga
?? Wydawnictwo Otwarte
Ahoj kamraci.......
Do wszystkich Piorunów!!!!! Jakie to było dobre!!!!!Sięgając po książki Pauliny zawsze siadam do nich z niecierpliwością, ekscytacją i pytaniem: Cóż tym razem nasza Paulinka na rozrabiała??
I ja już wiem.....niczego nie możesz być pewny sięgając po książki autorki. Jeśli już zakładasz, że wiesz co może się wydarzyć, to sprawy nabierają zupełnie inny kierunek i dzieje się coś na co nie jesteś w stanie się przygotować. Zaskoczenie, niedowierzanie, oczy szeroko otwarte ze zdumienia to pełen obraz mojej osoby przy czytaniu "Żądzy"
Żądza nieprzypadkowo znajduje się w tytule, bo ta część poświęcona jest właśnie lekkoduchowi i bawidamkowi. Poznajemy bliżej, Cruza Noir Garcia i jego historię opowiedzianą z jego perspektywy. Ale żeby było ciekawie poznajemy również kobietę od której wszystko się zaczęło!!!! Ognistą rudowłosą Irlandkę Nya. Przed wieloma latami jej podstęp zwabienia Cruza udał się w stu procentach, i przyczynił się do ciągu zdarzeń oraz konsekwencje z którymi Cruz nie potrafi sobie poradzić .
Ta część była zupełnie inna bardziej tajemnicza i trzymająca w napięciu od samego początku. A Paulina co wie co lubią jej fani najbardziej - brak wytchnienia w życiu bohaterów!!!!
Ta dwójka powinna się nienawidzić, a jednak cały czas coś ich ze sobą łączy, ciągnie ich do siebie i w sumie mają bardzo dużo wspólnego ze sobą!!!
Ich relacja jest naszpikowana sprzecznymi uczuciami i wzajemnymi podziwem. A przemiana Cruza jest bardzo widoczna i z chęcią odkrywałam przyczyny jego postępowania. A z początku naiwna ale bardzo charakterna bohaterka Nya stawiała czoła mężczyznom i dążyła do swojego wyznaczonego celu. Jednak w świecie piratów kobiety były niczym i nie miały prawa głosu, to też Nya musiała zaryzykować i pokazać, że jest godna miana kapitana pirackiego statku!!!!
Moja wyobraźnia była na najwyższym poziomie, wspólnie z bohaterami przeżywałam kolejne bitwy bo Paulina w taki sposób potrafi wszystko dokładnie opisać, że masz wrażenie że jesteś po prostu na tym pokładzie i dokładnie robisz to co każę ci kapitan, przeżywasz wszystko z bohaterami. No dla mnie majstersztyk!!!!! Wiecie nie mogę za dużo o tej książce wam zdradzić, bo boję się że zdradzę zbyt dużo, a jest tam tyle wątków że z pewnością każdy jest smakowity.
Paulina....z niecierpliwością czekam na trzeciego z braci Noir.
Gorąco zachęcam do sięgnięcia po książkę ale najpierw pierwsza część kamraci!!!!!

Był Marcos, teraz czas na historię Cruza Noir Garcia drugiego z Czarnych Braci. Po burzliwym i zaskakującym zakończeniu pierwszego tomu poznajemy bliżej kolejnego z braci. Towarzyszymy mu we wspomnieniach, dowiadujemy się wielu ciekawych rzeczy oraz odkrywamy sekrety, które pomogą lepiej zrozumieć jego zachowanie.

Nie ukrywam, byłam bardzo ciekawa jego historii, lecz najbardziej czekałam na dalszy ciąg wydarzeń. Autorka zostawiła nas w takim momencie, że miałam ochotę rzucić książką. A przyznaje, nieczęsto mi się to zdarza.

W tej części pojawiają się inne bardzo ważne postacie. Chociażby Nya, która dziesięć lat temu podstępem zwabiła Cruza do łóżka, przez co nastąpiły poważne następstwa mające swoje odzwierciedlenie w przyszłości. Kobieta opętana jakąś dziwną nienawiścią, za wszelką cenę pragnie schwytać dawnego kochanka.

Autorka wykreowała silną postać kobiecą, która w tamtych czasach uważana była tylko za "czarci balast" na statku, który przynosi pecha. Charakteru Małej Gall pozazdrościć mógł niejeden pirat. Nya skrywała jednak pewien sekret, przez który zobowiązana była słuchać rozkazów ojca.

"Musiałam zapomnieć, co to litość i wyrzuty sumienia. Gallagherowie nie znali litości. Gallagherowie siali postrach i zniszczenie."

Paulina po raz kolejny udowadnia nam, że nie ma dla niej rzeczy niemożliwych. Jestem pod wielkim wrażeniem research, jaki wykonała do tej historii. Dosłownie i w przenośni sprawiła, że nie sposób wyjść z podziwu nad całą książką.

W jej powieściach nie da się przewidzieć kolejnych wydarzeń, nieprzewidywalna i zaskakująca fabuła to już jej znak rozpoznawczy. Tak samo tyczy się to zakończeń, nigdy nie wiesz jaką bombę zrzuci na sam koniec.

Z zapartym tchem śledziłam losy bohaterów, których w jednym momencie nienawidziłam, a w drugim uwielbiałam. Nie mogłam się zdecydować. Takie emocje we mnie wywoływali. Mocniej serce zabiło mi jednak na niespodziewanych zwrotach akcji.

Uwielbiam styl pisania autorki, zakochałam się w pierwszej książce, jaką od niej otrzymałam. I tak pozostaje do dziś. Czekam z niecierpliwością na finał historii, podejrzewam, że sprawi, iż wyskoczę z laczków.

?- Anielski głos, boskie lico i wzrok bałamutny. ? Żona gospodarza tawerny zwykła kręcić z niedowierzania głową, kiedy przyłapywała mnie na postach. ? Oj, będziesz ty łamał serca niewieście, Crucecito".

Cruz był bękartem. Jako syn kurtyzany widział i słyszał wiele, ale był lubianym i rozpieszczanym dzieckiem. Kiedy matka zachorowała, a jej dni były już policzone w życiu chłopca pojawił się jego ojciec ? pirat André Noir. Posuwając się do kłamstwa Crescencia przekonała syna, by udał się z ojcem na jego statek. To nie był dla chłopca łatwy okres życia, ale doprowadził do tego, że dostał własną załogę i został kapitanem statku, który nazwał imieniem matki.

To, czy Cruz był dobrym kapitanem mogłoby być kwestią sporną. Prowadził dość hulaszczy tryb życia, zrzucając wszystkie obowiązki na załogę. Sam o sobie mówił: ?Cruz Noir trunków i swawoli nie zwykł odmawiać". Niestety jego nigdy niezaspokojona chuć wielokrotnie wpędzała go w kłopoty, a ostatni z jego miłosnych wybryków doprowadził do tragedii, w której życie stracił jego brat Marcos.
To go jednak nie zmieniło. Wciąż szukał uciech w łożach pięknych kobiet i raczył się procentami. I tak też pewnego razu spędził upojną noc z pewną ognistowłosą niewiastą, a to pociągnęło za sobą lawinę nieszczęść?

?Poczułem, jak uderza we mnie kolejna fala pragnienia. Nieposkromionej żądzy, za którą tak tęskniłem. To już nie była niezdrowa ciekawość, to był zew mojej rozpustnej natury. Ja, Cruz Noir, byłem uosobieniem wszeteczności. I, na ognie Świętego Elma, było mi z tym dobrze?.
???????
Cruz, to bez wątpienia postać, która potrafi wywołać w człowieku lawinę sprzecznych emocji. Już na starcie miał we mnie wroga, ponieważ wciąż nie pozbierałam się po tym, co przez jego głupotę spotkało Marcosa. Jego stosunek do Franciscy, i to jak ją później potraktował tylko moją nienawiść do niego podsyciły. Egoistyczny, nadęty palant. Kochaś, psia jego mać, z ego większym od jego karaki. Oj, tak. Pod jego adresem leciały coraz to bardziej wymyślne epitety. Wkurzał mnie tak bardzo, że gdy go pojmano rzuciłam w przestrzeń: ?A dobrze ci tak, zapchlona du*o!". To, co spotkało go później? Myślę, że dostał srogą karę za swoje przewinienia. Z każdą kolejną torturą robiło mi się go coraz bardziej żal. Były momenty, że oczy mi się szkliły od łez i po raz pierwszy chciałam, by bohater Jurgi umarł, by już się tak nie męczył. ????
???????
Niesamowicie ciekawą postacią jest również Nya, która wychowana twardą ręką Morskiego Diabła musiała zasłużyć sobie na jego szacunek i dorównać bratu, w cieniu którego przyszło jej żyć. Marzyła o własnym statku i załodze, a przepustką do jej marzeń miało być pojmanie jednego z Czarnych Braci, a dokładniej Cruza. Była zdeterminowana. Poprzysięgła sobie, że nie spocznie póki nie udowodni ojcu, że w jej żyłach płynie morska sól, a o Małej Gall powstawać będą pieśni. Jak się później okaże kierować nią będzie jeszcze inna bardzo ważna pobudka.
???????
Wspaniała książka!
???????
Ta seria skradła moje serce całkowicie. Fabuła, bohaterowie, klimat, emocje, jak dla mnie wszystko nakreślone i przedstawione perfekcyjnie. Nie mam się do czego przyczepić. Jeżeli lubicie pirackie klimaty i szukacie książki oryginalnej, która wymyka się spod jakichkolwiek szablonów to seria Czarne Żagle z pewnością przypadnie wam do gustu.
???????
Polecam

To moje kolejne spotkanie z twórczością autorki, jednak tym razem w zupełnie innym klimacie. Na wstępie muszę powiedzieć, że okładka książki całkowicie skradła moje serce - wygląda świetnie i bezapelacyjnie przyciąga wzrok!
Książka "Czarne żagle. Żądza" jest drugim tomem serii o piratach czarneżagle i zarazem kontynuacją powieści "Czarne żagle. Kłamstwo". Książki te należy czytać w odpowiedniej kolejności żeby zrozumieć wszelkie zależności oraz ciąg przyczynowo - skutkowy wszystkich wydarzeń. Autorka zakończyła pierwszy tom pozostawiając mnie z szokiem na twarzy i mocno bijącym sercem, wręcz nie mogłam się doczekać kiedy poznam dalsze losy bohaterów. Znajdziemy tutaj takie motywy jak spotkanie po latach czy enemies to lovers, które ja osobiście bardzo lubię. Stylistyka i język jakim posługuje się autorka jest bardzo przyjemny w odbiorze co sprawia, że książkę czyta się naprawdę ekspresowo, ja pochłonęłam ją w jedno przedpołudnie i nie odłożyłam póki nie przeczytałam ostatniego zdania. Fabuła została w bardzo interesujący i nietuzinkowy sposób nakreślona, przemyślana, dopracowana i bardzo dobrze poprowadzona. Czuć po prostu tutaj powiew świeżości! Razem z bohaterami przeniosłam się w czasie do XVIII wieku i przemierzałam bezkres wód oceanu. Autorka w genialny sposób oddała piracki klimat - różne morskie słówka, przyśpiewki - tak zwane szanty, stroje, wielkie pirackie statki i wioska. Widać, że Paulina wykonała naprawdę kawał dobrej roboty jeśli chodzi o reaserch dotyczący pirackiego świata. Ja czytając ta historię oczami wyobraźni przenosiłam się na statek i towarzyszyłam bohaterom podczas wszystkich wydarzeń, chłonąc przy okazji targające nimi emocje! A tych tutaj co nie miara! Bohaterowie, zarowno pierwszo jak i drugoplanowi zostali naprawdę genialnie wykreowani. Od pierwszych stron zostałam wciągnięta do ich świata i z dużym zainteresowaniem oraz zaangażowaniem śledziłam ich losy oraz relację. Tym razem Paulina dała głos środkowemu z braci Noir - Cruza, który zaintrygował mnie już w pierwszym tomie serii. Historia została przedstawiona z perspektywy Cruza i Nyi co pozwoliło mi lepiej ich poznać, dowiedzieć się co czują, myślą, z czym się borykają, a tym samym mogłam lepiej zrozumieć ich postępowanie oraz decyzję. Tak jak wspominałam wcześniej postać Cruza zaintrygowała mnie już w "Kłamstwie" i byłam bardzo ciekawa jego historii, skąd i dlaczego wziął się jego hulaszczy tryb życia. Natomiast Nya od pierwszych chwil zaskarbiła sobie moją sympatię, to niesamowicie siła i charakterna kobieta, skrywająca pewną tajemnicę. Relacja pomiędzy bohaterami została w genialny sposób poprowadzona, ich potyczki słowne bohaterów wielokrotnie sprawiały, że na mojej twarzy gościł uśmiech, zdarzyło mi się nawet kilkukrotnie jawnie parsknąć śmiechem. Zagłębiając się w ich historię okazuje się, że łączy ich więcej niż mogliby przypuszczać, a tajemnice, które ujrzą światło dzienne sprawią, że bohaterowie w pewien sposób zmienią swoje postrzeganie świata i nastawienie. Ta część jest zdecydowanie bardziej dynamiczna, bardzo dużo się tutaj dzieje, nie pozwalając Czytelnikowi nawet na chwilę nudy, a genialne zwroty akcji dodatkowo podkręcają atmosferę. Paulina poraz kolejny serwuje niespodziewane i mocne zakończenie, które zdecydowanie przyspieszyło bicie mojego serca! Zaczynając czytać tą książkę myślałam, że dostanę odpowiedzi na pytania z jakimi pozostawiła mnie autorka po przeczytaniu pierwszej części.. Jednak pod tym względem za dużo się tutaj nie wyjaśniło.. Nie pozostaje nic innego jak czekać na trzeci, finałowy tom z najstarszym z braci w roli głównej - Severem. Nie mogę się już doczekać poznania dalszych losów bohaterów! Bardzo polecam!

Cruz Noir Garcia jest piratem przyciągającym wzrok wszystkich kobiet. Ten pirat zdecydowanie ma powiedzenie jednak nie przywiązuje zbytniej wagi do kobiet - dla niego liczy się tylko dobra zabawa i zasób rumu.
Na jego drodze los postawił młodą, ognistą Irlandkę. Nya wkradła się niepostrzeżenie do jego myśli i mimo upływu czasu ciągle tkwi w jego umyśle niczym drzazga, której nie da się usunąć.
Na domiar złego ponownie się spotykają lecz tym to ona poluje na niego. Musi go złapać i dostarczyć ojcu. Nie ma wyjścia a jej motywy są znane tylko jej.
Jaki sekret skrywa kobieta? Czy uda jej się pojmać pirata? Co przyszykował dla nich nieprzewidywalny los?

Seria piracka od Pauliny Jurgi to majstersztyk powieści przygodowych, historycznych. To książki, które przenoszą w czasie. Oczyma wyobraźni przeskakujemy do bohaterów na statki pirackie bacznie obserwując ich starcia i potyczki.
Kolejny raz zostałam wessana w wykreowany świat. Świat piratów, gdzie panują zupełnie inne zasady. Gdzie rządzą mężczyźni a kobiety są dodatkiem tylko dla przyjemności i rodzeniu synów. Gdzie szacunek zdobywa się innymi czynami.
Autorka kolejny raz zachwyciła mnie doskonałym researchem. Znajomość obyczajów, ubiorów i czynów została przedstawiona w niezwykle realny i wiarygodny sposób.
Kreacja bohaterów zachwyca na każdym kroku. Nasz hulaka i bawidamek w końcu został znokautowany przez los co przejaśniło mu priorytety. I chwała za to, hehe. Ale cóż z tego - w dalszym ciągu mocno testował moją cierpliwość. Ten typ po prostu już tak ma, że gdzie się nie pojawi, tam króluje. Bomba.
Zresztą Nya również. Z każdym krokiem coraz bardziej zyskiwała w moich oczach. Ta kobieta to siła. Hardość, odwaga i inteligencja. Ale także empatia i ogromne serducho. Z całych sił trzymałam za nią kciuki.
Dynamika wydarzeń dosłownie wbijała w fotel. Serwowane zwroty wydarzeń dostarczały adrenaliny. Nieprzewidywalność wydarzeń natomiast robiła swoje. Nie sposób było złapać oddech czy na chwilę spowolnić i wyrównać szaleńczą gonitwę serca, które najchętniej wyskoczyłoby na wolność.
Wow. Wow. Wow. Co to była za historia! Na pierwszym tomem rozpływałam się z zachwycie a ten dosłownie jeszcze pobił go o głowę. Nie mogę się doczekać kontynuacji.
Emocje podczas czytania wręcz kipiały. Pełna ich paleta została zaserwowana. Co tu się działo to głowa mała. Co ta niesamowita historia! Piękna. Bolesna i smutna. Z nutką humoru i romantyzmem. A wszystko na wzburzonych wodach wśród piratów, którzy elektryzowali i hipnotyzowali.
Z całego serca zachęcam do czytania. Oczywiście z zachowaniem chronologii. Mam nadzieję, że dostarczy wam tyle emocji i tak silnych wrażeń jak i mi. Takie książki to czysta przyjemność czytania.

Nie wiem jak Wy, ale ja na chwilę obecną przepadłam. Poszukuje pirackich statków i chce się zaciągnąć na pokład. Nieważne, że będę diablim balastem. Mogę nawet przebrać się za faceta jak Paco, jest mi wszystko jedno byleby zakosztować takiej morskiej przygody, zanim "pochłonie mnie podróż do luku Davyego Jonesa" ???? A teraz tak na poważnie - macie tak czasem, że po przeczytaniu świetnej książki, powrót do szarej rzeczywistości jest przez parę dni naprawdę przygnębiający? Snujecie się po domu, chęci na zrobienie czegokolwiek są bliskie zeru, marzy Wam się powrót do świata książki, gdzie wszystko jest takie ekscytujące, barwne i wywołujące ciarki na plecach?? Do takiego stanu doprowadziła mnie właśnie najnowsza seria Pauliny Jurgi - Czarne Żagle! O matko, co to była za fascynująca i emocjonująca historia! Autorka z każdą kolejną książka przechodzi samą siebie, doprowadzając mnie do załamania nerwowego i depresji w świecie rzeczywistym ???? Drugi tom tej świetnej trylogii to "Żądza", w której poznajemy bliżej kolejnego z Czarnych Braci, a mianowicie słynnego łamacza kobiecych serc - Cruza Noira. Cały czas w głowie mam pewne stwierdzenie Pauliny o tym bohaterze, które kiedyś mi napisała, ale nie będę tu tego cytować, żeby nie narzucać Wam z góry jego..."upodobań", choć jeśli czytaliście pierwszy tom, to zapewne sami macie zarys jego postaci oraz ulubionych czynności, którym się oddawał ???? Jakżeż on lubił chędożyć te niewiasty to głowa mała ???? a ileż trunków w siebie wlewał, to po prostu zakrawa na alkoholizm ???? ale pomimo to, nie da się go nie lubić, serio. Jego "przygody" nieraz mnie rozśmieszały, jednocześnie wywołując rumieniec na twarzy. Oj tak, zdarza się, że przy tej książce jest naprawdę gorąco i to nie za sprawą piekącego na niebie słońca czy duchoty za oknem ???????? Ale dobra, przejdźmy może do konkretów... Cruz Noir uwielbia swoje hulaszcze życie, aż czasami dziw, ze jest kapitanem Crescencii. Jeśli czytaliście pierwszy tom, to tutaj poznajemy wydarzenia, które miały miejsce dokładnie po jego zakończeniu. A może i trochę wstecz, bowiem tym razem mamy perspektywę Cruza i tego, co "nawyczyniała" jego swawolna dusza. Ale! Mamy tu też wzmiankę o tym jak Cruz poznał piękną Irlandkę, która w pewien sposób wykorzystała jego słabość do alkoholu i kobiet, i to rozpoczęło falę nieszczęść, które po dziś dzień męczą naszego głównego bohatera. Także obecnie sprawa wygląda tak - Cruz stracił brata, Paco chce jego śmierci, a losy mieszkańców wyspy stoją pod ogromnym znakiem zapytania. No i jest jeszcze Nya i Bractwo Wybrzeża, które za wszelką cenę chce dorwać wszystkich Czarnych Braci. Tutaj też poznajemy jej historię i to z czym musi się zmagać, będąc siostrą bezdusznego Ahena i córką Morskiego Diabła. Na celowniku tym razem jest Cruz. Czy uda im się zatopić statek i dorwać kolejnego z braci Noir? Mogłabym Wam napisać dużo więcej, jeśli chodzi o samą fabułę, ale myślę, że poznawanie jej samemu będzie zdecydowanie przyjemniejsze! ???????? Odkąd pamiętam romanse historyczne nigdy nie były czymś, po co sięgałam z przyjemnością. Wręcz omijałam je łukiem. Kiedyś skusiłam się i przeczytałam jeden i byłam nim tak zniesmaczona, że normalnie nie mogłam tego przeboleć długi czas. Jak usłyszałam, że moja ukochana autorka wydaje właśnie romans historyczny, nie wiedziałam co myśleć i co począć. Z jednej strony pióro autorki kocham nad życie, toteż wiedziałam, że cokolwiek nie stworzy, to i tak się w tym zatracę. Ale z drugiej... romans historyczny? I wiecie co? Nie żałuje! Zakochałam się w tej historii bez pamięci. Wszelakie słownictwo, zwroty, piraci, podróże morskie, nazwy części statku - jakież to było wspaniałe! A ile razy mnie śmiech ogarniał jak nazywano Cruza - morską du** ???? albo stwierdzenia typu - "na czarcią kuśkę" czy "na zrośnięta syrenią picz". Śmiałam się jak głupi do sera. To wszystko nadawało humoru całej historii i świetnie pasowało mi do głównego bohatera. Poza tym widać od razu, że autorka wykonała bardzo dobry research, bowiem wszystko jest tu idealnie wytłumaczone i wszystko idealnie ze sobą współgra. To po prostu pochłania się z czystą przyjemnością, co więcej część słownictwa zaczęłam używać w życiu codziennym ???? czym rozśmieszam niejednego ponuraka. Ale nie myślcie, że historia jest stricte humorystyczna, bowiem to są tylko fragmenty, które zdecydowanie rozładowują całe napięcie w książce. Autorka nieraz w tej historii namieszała, przez co nie dość, że miałam ochotę obgryzać paznokcie ze zdenerwowania, to momentami nie dowierzałam w to co czytam. Emocje przechodziły przeze mnie falami, od niezłego wkurzenia po radość i śmiech. Niektóre wydarzenia pozbawiały mnie tchu, a przy niektórych chciało mi się płakać, bowiem emocje bohaterów udzielały się i mnie. No i nieraz miałam tak rozdarte serce, że jak odłożyłam książkę, to nie mogłam się otrząsnąć. Akcja nieraz przybiera naprawdę dynamiczne tempo, przez co każde zawrócenie tyłka przez dzieci, bądź coś innego, może skutkować niebywałym wkurzeniem (żeby nie napisać dobitniej). Aż boję się pomyśleć, co autorka wymyśli w kolejnym tomie i czym doprowadzi moje serce do zniszczenia, bo przecież ostatni tom to historia Severo, mojego ulubieńca ???? Jeśli chodzi o historie Pauliny Jurgi, to nigdy nie wiadomo co wydarzy się na kolejnej stronie i to w jej powieściach uwielbiam - ta niepewność wydarzeń, jej "brutalność" względem czytelnika, który spodziewając się samych dobrych rzeczy, naraz trafia na coś takiego, co łamie mu serce...ehhh, no serio zatracam się w każdej jej książce i każdą żal jest kończyć...???? "Żądza" to książka, która rozpala, momentami chłodzi, przyspiesza bicie serca i jednocześnie nieraz je łamie. Wachlarz emocji gwarantowany! Nie zastawiajcie się - czytajcie i chłońcie tą niesamowitą historię, jak i ja to zrobiłam ????

Wkraczamy ponownie na bezdroża mórz wraz z piratem Cruzem dla którego życie to wieczna zabawa.Kobiety i przyjemności to raj na ziemi.Dopóki nie poznał rudą Irlandię Nyę,która poruszyła jego serce oraz doprowadziła do śmierci jego ojca.Oboje są jak ogień i ogień-duet,który byłby niepokonany.Jednak ich pewność siebie i zaufanie gubi.Nya ma za swój cel pojmanie Cruza,który swoim zachowaniem dąży do upadku?

Usiądźcie wygodnie i spotkajcie się znów z Czarnymi Braćmi

Czy drugi tom jest historią,która porusza serca?Otóż takk!!!
Jest pełna niespodzianek,które ciężko przetworzyć i uwierzyć w ich istnienie.To co autorka serwuje w tej części jest emocjonalną jazda bez trzymanki.Możemy obserwować bezmyślność Cruza pełnego gorących scen z konsekwencjami swych czynów.Jak i cierpienia płynącego z tego zachowania.
Czytelnik zabierany jest w świat piratów,którzy są pozbawioni sumienia oraz haniebnych czynów w imię posiadanej władzy?Nie ma litości dla wrogów.Jest ból,cierpienie i łzy.

Ten tom jest gorący,ale także leje się krew z przelewanej krzywdy.Czytając każdy kolejny rozdział moje zdziwienie było coraz większe.Zarówno za sprawa rozgrywajacej się akcji,ale także scen z traktowania kobiet przez piratów.Było to okrutne i niewybaczalne!

Bardzo podobała mi się odkrywane tajemnic skrywanych przez lata i zaskoczenie z tym płynące.Nie spodziewałam się takich newsów.Wraz z tymi informacjami jestem pełna wiary w pozytywne rozstrzygnięcie sporów i przyszłości.Jednak przed kamratami rozpoczyna się ostateczne starcie ze zdrajcami(w tym Javiera) i ludźmi odpowiedzialnymi za krzywdę rodziny Garcia.

Jestem pod ogromnym wrażeniem otrzymanej historii.Czekam na kolejny tom,który czuję,że będzie wybuchowy.

Koniecznie sięgnijcie po książkę,ponieważ jest rewelacyjna!Sprawia,że czyta się ją jednym tchem pragnąc więcej na już!!!
10/10