Wymruczane szczęście

Komedie joannaszaranska mają w sobie coś takiego, że moja wyobraźnia nie ma najmniejszych problemów,by pracować pełną parą... wszystkie sceny, a najbardziej te rozbrajające, mam wrażenie dzieją się obok mnie, a ja w nich uczestniczę jako żywy obserwator.

Naprawdę nie mogę nic złego powiedzieć o "Wymruczanym szczęściu" a nie przepraszam jest parę punktów: za szybko się czytało, za szybko się skończyła i jak to tak, że przygód Cholery już nie ma...

Szczerze polecam dla każdego. Styl autorki jest tak lekki i przyjemny, że książka czyta się sama. Dodatkowo jeśli chcesz wiedzieć jak spiknąć dorosłych, jak nazywa się królowa polskich rzek (nie,to nie jest Wisła) i jeszcze wiele innych rzeczy, a przy tym dobrze się bawić. Zatracić się w przygodach bohaterów, trzymać za nich kciuki i razem z nimi śmiać się i płakać to koniecznie musisz mieć ją w swojej biblioteczce.

Cóż więcej rzecz mogę jak tylko to, że żałować możesz, iż ta lektura przed Tobą. A jeśli ja przeczytałaś to rozpaczaj ze mną...

P.S. Podczas lektury nie zalecane jest spożywanie wszelakich płynów, gdyż grozi zniszczeniem książki, a po drugie polecam czytać w domowym zaciszu, bez świadków...

Kociarą nie jestem, ale już fanką autorki -  jak najbardziej. Chociaż nie ma co ukrywać, że ten słodki pyszczek z okładki umilał lekturę.

Książka to dobra mieszanka powieści obyczajowej i komedii romantycznej. Problemy dnia codziennego przeplatają się z sytuacyjnym humorem, a całość doprawiona jest obecnością pewnej kotki. I pewnie tutaj prawdziwe kocie mamy będą mieć używanie, bo wydaje mi się, że wiele sytuacji wzięto z życia. Powieść czyta się bardzo przyjemnie, jest to idealna pozycja do relaksu i odpoczynku. Niewymagająca, zabawna i pełna takiej pozytywnej energii (i sierści). Może nie jest to lektura, która odmieni wasze życie, ale na pewno na chwilę je uprzyjemni. Oprócz fajnego pomysłu to i styl autorki jest bardzo udany. Lekki, wciągający i niewymuszony. Ja bardzo dobrze spędziłam z nią kilka wieczorów.