unOrdinary

Niestety komiks nie przypadł mi za bardzo do gustu ? mam wrażenie, że fabuła była bardzo mocno poszatkowana i niewiele z niej wynikało. Czuję się trochę jakby uru-chan miała pomysł na sam świat, ale wydarzenia nie miały znaczenia i nie prowadziły do niczego. Mamy trochę tajemnic, niewiadomych, trochę retrospekcji i niespodziewanych wydarzeń, które poniekąd paraliżują społeczeństwo.
Wszystkie wydarzenia były trochę bez znaczenia, nie wiem nawet co jest stricte główną osią fabularną bo nie czułam, że do czegokolwiek zmierzamy, niby coś się działo, ale nic nie było na tyle istotne, aby było godne zapamiętania.

Jestem jednak ciekawa kolejnego tomu bo chciałabym wiedzieć do czego zmierza całe dzieło i jaki był finalny koncept artystki.
Jak na razie jako pojedynczy tom 4/10, szybko się czyta, całkiem ciekawie narysowany, jednak chaotyczny, trochę nijaki i dla mnie niezrozumiały.
Jest to jednak dla mnie pierwsze spotkanie z Webtoonem oraz z komiksem w stylu mangi, więc nie jestem w stanie porównać tego do niczego innego, gdyż nic podobnego jeszcze nie czytałam.

No dzień dobry, mamy tutaj fanów mang lub komiksów? 

Ja kilka lat temu bardzo lubiłam formę komiksów jak i mang, teraz nieco bardziej wolę tylko pojedyncze  rysunki w książkach, ale od czasu do czasu sięgam po komiksy.

?UnOrdinary? autorstwa uru-chan to hit  za granicą. webtoon to coś podobnego do naszego wattpada, tylko tam są chyba tylko same komiksy. 
Pozycja, z którą dziś do was przychodzę,  jest 15+ ze względu na m.im przemoc.  Komiks zdobył ogromną rzeszę fanów. 

Poznajemy Johna, chłopak jest całkiem zwyczajny i to jest jego problemem. Chodzi do niezwyczajnej szkoły i bardzo utalentowanymi nastolatkami. Elita, posiadająca przeróżne  moce.  Jednak czy da się ukrywać, że tych mocy się nie ma? 

Forma tego komiksu jest pomimo wszystko krótka, choć mamy tu aż 330 stron, bo jak na komiks to raczej dużo, jednak tego tekstu jest dalej mało. 
Z tego co wiem, niedługo ma być 2 tom. + w tym 1 tomie mamy krótki dodatek. Więc jeśli wam się spodoba, nie musicie czekać długo. 

Fabularnie komiks bardzo mi się podobał, jednak ja bym potrzebowała większego rozwinięcia. Wszystko dzieje się bardzo szybko, nie mamy czasu na oddech czy przestoju. Bohaterowie są też całkiem fajni, choć miałam problem z Johnem i tym jego własnym światem, że bardzo mocno zamknięty w sobie był, ale też dowiadujemy się po części dlaczego tak jest.

Dla mnie ten komiks to takie 4??, bo nie do końca odnalazłam się w tym świecie. Też trudno było mi się utożsamić z bohaterami. 

Co do kreski komiksu. Podobała mi się. Autorka sama pisała i rysowała i dlatego  cały proces powstawania trwał   aż 7 lat!  Jest to styl taki mangowy, ale nie jest karykaturalny czy przerysowany. Wszystko jest takie płynne.

Sporo superbohaterskich komiksów za mną. Niejeden z nich koncentruje się na losach nastolatków obdarzonych nadprzyrodzonymi mocami. Jednakże, żadna z dotąd poznanych przeze mnie historii nie poruszała tej tematyki tak ciekawie i wnikliwie jak najnowszy tytuł wydany w ramach imprintu HarperYa, czyli unOrdinary.

Akcja komiksu, który od kilku lat regularnie ukazuje się na platformie Webtoon i doczekał się już 336 rozdziałów ma miejsce w fikcyjnym świecie. Fikcyjnym, gdyż wielu ludzi obdarzonych jest tutaj nadprzyrodzonymi mocami. Nasz główny bohater John nie należy jednak do tej grupy osób choć skrywa pewną tajemnicę, która powinna mieć istotne znaczenie w dalszej części tej historii.

Pierwszy tom komiksu koncentruje się na pokazaniu nam zmagań zwyczajnego Johna z szkolną elitą posiadającą nieziemskie umiejętności. W związku z brakiem własnych mocy, chłopak jest bowiem dyskryminowany, poniżany, a przez to często musi bronić się ze swoimi rówieśnikami. Często wdaje się w niepotrzebne bójki, wiele czasu spędza u szkolnego lekarza i po prostu próbuje przetrwać w tym nieprzyjaznym środowisku.

Na szczęście dla Johna jest przynajmniej jedna osoba, która stanowi dla niego wsparcie. Jest nią Seraphine, niezwykle inteligentna, nie dająca sobie w kaszę dmuchać, a jednocześnie najsilniejsza z uczennic w liceum w Wellston. Dwójkę łączy nietypowa relacja pełna szczerości, ale też częstego przekomarzania się. Najważniejsze jest jednak to, że mogą na siebie liczyć.

Jak wspomniałem na wstępie, unOrdinary bardzo ciekawie, w sposób dogłębny przedstawia nam świat nastolatków z super mocami. W pierwszym tomie akcja nie gna na złamanie karku. Autorka pozwala nam wniknąć w szkolny świat licealnych problemów. Choć kwestia nadprzyrodzonych zdolności jest tutaj istotna, to na pierwszy plan wysuwają się bardzo wiarygodne historie dojrzewających ludzi.

unOrdinary pokazuje nam wiarygodne problemy codziennego życia szkolnego. Uczniowie spędzają wspólnie czas, psioczą na nauczycieli, a nawet potrafią pokłócić się o zniszczony długopis. Brzmi to bardzo przyziemnie i prawdziwie. uru-chan postarała się by to odpowiednio wybrzmiało, byśmy poczuli się jak uczniowie prywatnego liceum w Wellston. Najistotniejsza jest tu jednak mroczna strona codzienności jakiej doświadcza John.

Główny bohater gnębiony jest tylko i wyłącznie z powodu braku posiadania mocy. Jest przez to uznawany za mięczaka, a wręcz za śmiecia, którym można pomiatać. Takie sytuacje mają niestety miejsce na co dzień w wielu szkołach, jedynie z wyłączeniem super mocy. Obraz zawarty w komiksie jest jednak bardzo realny, a przez to mocno oddziałuje na czytelnika, który potrafi utożsamić się z problemami Johna.

Powyższy wątek wypada świetnie, ale nie jest to jedyna historia jaką poznajemy w unOrdinary. Ciekawie przedstawia się Seraphine. W końcu to ona jako jedna obdarzona mocą zaprzyjaźniła się z Johnem! Trzeba podkreślić, że początek tej znajomości wcale nie wskazywał na to, że dwójka stanie się sobie tak bliska. Postać dziewczyna doskonale obrazuje nam z kolei kwestię presji z jaką zmagają się uczniowie.

Autorka roztacza pewną aurę tajemnicy wokół postaci nastolatki. Można jednak domyślić się, że są wydarzenia z jej przeszłości, które istotnie na nią wpłynęły. Ostatnim z istotnych wątków jest dziejąca się w tle historia grupy, zabijającej obdarzonych nadprzyrodzonymi mocami strażników, walczących z przestępczością. Komiks w pierwszym tomie regularnie przypomina nam, że to zagrożenie jest realne i powoli zbliża się do naszych bohaterów. Tym bardziej, że poznajemy element łączący ze sobą te wątki jakim jest zakazana książka wydana przez ojca Johna.

Od strony wizualnej komiks prezentuje się naprawdę przyzwoicie. Autorka stawia przede wszystkim na szczegółowe przedstawienie postaci, nieraz mniej uwagi poświęcając otoczeniu. Według mnie wychodzi to całej historii na dobre chociaż wiem, że niektórzy preferują bardzo detaliczne zobrazowanie zarówno przedstawionego świata jak i bohaterów. Czuć, że w tym aspekcie jest jeszcze miejsce do poprawy, ale ilustracja dobrze pasują do tej opowieści.

Pierwszy tom unOrdinary to naprawdę spora część historii do poznania. Choć to ponad 300 stron mangi, wciąż jest tu wiele niewiadomych. Dlaczego John ukrywa przed wszystkimi swoje możliwości? Co wydarzyło się w przeszłości Sery? Dlaczego giną kolejni strażnicy? Wszystkie te sekrety sprawiają, że mamy ochotę poznać dalsze losy bohaterów. Autorka potrafi wciągnąć nas do tej superbohaterskiej opowieści. Jest w niej coś znajomego, a skojarzenia z innymi tytułami (My Hero Academia, Classroom of the elite) będą się przydarzać w trakcie lektury kolejnych rozdziałów. W moich oczach przeważył jednak element oryginalności i wiarygodności w tej fantastycznej mandze.