Smog

Wit Nawrocki po raz kolejny w swojej karierze będzie musiał zmierzyć się z nietuzinkowym śledztwem... W dość niejasnych okolicznościach umiera pewien autor kryminałów, jednak problem w tym, że ciało znika przed przybyciem policji... Co wydarzyło się w tamtej nocy w mieszkaniu mężczyzny? Czy to był wypadek, zabójstwo, a może sprytna mistyfikacja? Na te i wiele innych pytań będzie musiał znaleźć odpowiedź właśnie nietuzinkowy komisarz.

Choć początkowo może się wydawać, iż to fabuła rodem z prześmiewczego powiedzonka "Zabili go i uciekł" ? nic bardziej mylnego. Intryga stworzona przez pisarza została skrzętnie dopracowana i mimo że brakuje jej brutalności jaką zaserwował nam w "Piekło-niebo", jednak w pełni rekompensują nam to zwroty akcji oraz sposób poprowadzenia tej historii. Styl Pawła Fleszara charakteryzuje się lekkością, bogactwem językowym oraz specyficznym poczuciem humoru podszytym sporą dawką sarkazmu. Gdy do tego wszystkiego dołożymy znakomity r e s e a r c h, rozeznanie w wielu dziedzinach, realizm czy odniesienia do otaczającej nas rzeczywistości, otrzymamy pozycję idealną. To wszystko sprawia, iż książka wciąga niczym ruchome piaski, oblepia czytelnika jak kłęby najgęstszej mgły, a co za tym idzie, nie pozwala mu wydostać się spod swojego wpływu.

Autorowi udało się rewelacyjnie oddać całą otoczkę rynku wydawniczego, wszak przecież sam zna go od podszewki. Podaje nam na tacy niczym kelner w ekskluzywnej restauracji wszystkie smaczki związane właśnie z tą branżą, obnaża blaski i cienie pracy pisarza oraz przedstawia niepisane prawa jakimi rządzi się literacki światek. To pozwala odbiorcy lepiej rozeznać się w problemach, grzeszkach czy nadużyciach których także w tych zawodach nie brakuje.

Dla mnie ogromnym, ale jak najbardziej pozytywnym, zaskoczeniem, a zarazem taką wisienką na torcie okazało się pojawienie na scenie tego spektaklu postaci Jagody ? Głębokie ukłony dla autora, za wykorzystanie tego motywu i docenienie pracy, jaką właśnie recenzenci wkładają, by propagować czytelnictwo oraz zarazić innych swoją miłością do tej dziedziny sztuki. Wbrew pozorom ich działania nie kończą się na zapoznaniu z daną powieścią bądź "machnięciu" kilku zdań na szybko...

Plus również należy się za zwrócenie przez twórcę uwagi na dosyć ważne aspekty. Mam tu na myśli szeroko pojmowane tak zwane "przestępstwa na wnuczka" czy kwestie związane z zanieczyszczeniem powietrza ? smogiem. Podziwiam również ogrom wiedzy dotyczącej literatury, który tutaj zaaplikował nam Paweł. Znajdziecie naprawdę wiele ciekawostek, a niektóre na pewno Was zaskoczą.

To świetna lektura dla tych, którzy cenią powieści nie tylko za walory rozrywkowe, ale również za wartościowe, pełne interesujących wiadomości oraz nie odbiegające od autentyzmu treści. Tutaj znajdziecie te wszystkie elementy, a nawet więcej. Rozsmakować się w niej również powinni miłośnicy barwnego, nieepatującego wulgaryzmami języka czy zwolennicy niezbyt krwawych scen. Natomiast książkoholicy wszelkiej maści poczują się usatysfakcjonowani tym osobliwym kryminałem. Ja dodaję autora do listy ulubionych i z niecierpliwością będę czekać na następne czytelnicze uczty przyrządzone i przyprawione w tak kunsztowny sposób.

Autor cieszy się największą popularnością, gdy... umiera. A jeżeli dochodzą do tego niejasne okoliczności, tym lepiej idzie sprzedaż jego twórczości. Każdy czytelnik bowiem łaknie tajemnicy i zagadek, które może rozwiązywać na własną rękę. A już szczególnie, gdy otrzymuje takowe w realnym życiu.

Komisarz Wit Nawrocki otrzymuje niespotykane do tej pory zgłoszenie o śmierci poczytnego pisarza, Daniela Kasprzaka. Szkopuł w tym, że w międzyczasie ciało denata znika. Rozmowa z partnerką zmarłego nie przynosi nowych informacji. Wkrótce Nawrocki zaczyna zastanawiać się, kto najbardziej zyska na śmierci Kasprzaka. Tropów jest kilka, lecz żaden konkretny. Gdy znika partnerka pisarza, komisarz musi zdwoić wysiłki, by znaleźć sprawcę.

Można twierdzić, że środowisko literackie jest niegroźne; czy aby na pewno?

Z twórczością autora spotkałam się już kilkakrotnie i każda kolejna literacka "randka" przynosiła coraz to nowsze emocje. Tym razem pan Fleszar skupił się na tematyce ukochanej przez wszystkich moli książkowych - literaturze i całej związanej z nią otoczce. Jedną z postaci jest nawet koleżanka po fachu - Jagoda. Tym bardziej byłam ciekawa, jak rozwinie się ta historia.

To, że byli świadkowie, którzy widzieli martwe ciało Daniela Kasprzaka, to jedno. Z drugiej strony jego zniknięcie rodzi miliony pytań - czy to mistyfikacja, by zwiększyć sprzedaż jego książek, a może sprawca podczas szaleństwa związanego z pierwszymi krokami w śledztwie zdążył je gdzieś ukryć? To nie będzie łatwa sprawa, zresztą nasz główny bohater zdążył się już do tego przyzwyczaić. Pytanie tylko, jak rozsupłać zaplątane nici informacji, które uzyskał. I odnaleźć prawdziwego sprawcę.

Mam wrażenie, że najnowsze śledztwo jest... łagodniejsze. Owszem, nie mniej ciekawe, ale właśnie łagodniejsze. Towarzyszymy komisarzowi krok w krok (i niejednokrotnie chcielibyśmy go powstrzymać przed jakąś decyzją), a i on sam skrzętnie dzieli się z czytelnikiem zdobytymi informacjami. Autorowi udało się tak posplątywać pewne wątki, że chwilami traciłam pewność, kto jest mordercą, za co oczywiście Smog otrzymuje największy plus. Niemniej jednak towarzyszące mi podczas lektury emocje nie były już tak... agresywne? Nie gnałam do końca książki, by poznać zakończenie. Raczej było to takie powolne płynięcie przez fabułę i spokojne oczekiwanie na to, co przyniesie finisz. Czy to źle? Niekoniecznie. Nie każda pozycja musi zwalić z nóg, by została uznana za bardzo dobrą. Pan Fleszar tylko udowodnił, że potrafi pisać na wiele tematów i w każdym doskonale się odnaleźć. Ponadto tym razem otrzymujemy wiele informacji dotyczących działania rynku literackiego, co było równie ciekawe.

Jeżeli znacie już twórczość autora, to myślę, że nawet nie trzeba zachęcać Was do sięgnięcia po Smog. Tych, którzy dopiero zastanawiają się nad wyruszeniem w podróż z jego książkami, zachęcam. Warto doceniać polskich autorów!

To było moje drugie spotkanie z komisarzem Witem Nawrockim. Mam cichą nadzieję, że autor Paweł Fleszar pociągnie dalej tę postać. Ta część bardziej przypadła mi do gustu. Znalazłam tutaj ciekawą fabułę, bardzo dobrą akcję z niesamowitymi jej zwrotami. Nie wolno mi zapomnieć o postaciach występujących w tej części. Podobał mi się ich język, którym się posługiwali. Niektóre teksty mnie rozbawiły. Podobał mi się żarcik, który zacytowałam u góry. To doskonała odpowiedź na tekst, że Bóg najpierw stworzył człowieka, a potem kobietę. Brawo za to dla autora.
Tutaj spotkałam dobrego autora, który niestety umiera. Mało tego, jego ciało znika. Do tego wszystkiego jego najnowsza powieść o tytule "Smog" rozchodzi się jak ciepłe bułeczki. Czy to było samobójstwo, morderstwo, nieszczęśliwy wypadek, a może sfingowana śmierć? Na to pytanie będzie musiał odpowiedzieć nasz główny bohater Wit Nawrocki. Od razu powiem, że sprawa nie będzie taka prosta, na jaką wygląda. Nawrocki będzie kroczył krętą drogą. Tym razem komisarz będzie poruszał się w naszym kręgu: pisarzy, erów, wydawców i recenzentów. Nawet zahaczy o targi książki. Wszystko po to, żeby rozwiązać sprawę.
Czytając "Smog" musicie mieć oczy szeroko otwarte. Nie może wam umknąć ani jeden szczegół. Czy rozwiążecie tę sprawę, nim poznacie prawdę? Powiem wam, że atmosfera tej książki jest gęsta, jak w smogu.
Tego e-booka przeczytałam w ciągu jednego dnia. Nie mogłam oderwać się od czytania. Bałam się o życie komisarza Wita Nawrockiego. Musiałam szybko przeczytać tę książkę, żeby poznać zakończenie całej historii.
Nie żałuję, że przeczytałam "Smog". Takie powieści, to ja uwielbiam.

Jeżeli lubicie dobre mroczne kryminały i cenicie sobie twórczość polskich pisarzy, to polecam wam "Smog" Pawła Fleszara.

Polecam również pierwszy tom pod tytułem "Piekło-niebo".
Idealne książki na długie jesienne i zimowe wieczory.