Puste miejsce

"Naprawdę doświadczyłem w swoim życiu tyle bólu, że wiem, jak to jest: człowiek nigdy się nie podda, dopóki ma nadzieję".

Puste miejsce dosłowne i metaforyczne ujęcie tych dwóch słów stało się kanwą kryminału Pani Pauliny Cedlerskiej.
To, co od początku czytania książki mnie ujęło, to zniewalające budowanie napięcia. Odliczanie-Trzydzieści dni do zaginięcia... , zestawienie: wcześniej- teraz genialny zabieg.
Dwie tragedie; pierwsza dotyczy czterech podopiecznych poradni zdrowia psychicznego. Chłopcy wracają z zawodów pływackich i z nieznanych nikomu przyczyn, zmieniają trasę. Ciała dwojga z nich odnaleziono, a dwa pozostałe rozpływają się w powietrzu.
Drugi dramat rozgrywa się dziesięć lat później, Jaśmina i Wojtek przemierzają kamperem Puszczę Piską i znów ich ciała znikają. Policja znajduje ich porzucone auto kilkanaście kilometrów od miejsca, w którym dekadę wcześniej odnaleziono samochód należący do czwórki zaginionych mężczyzn.
Czy te dwa nieszczęśliwe zbiegi okoliczności można połączyć?
Próbuje się tego dowiedzieć Karolina, siostra zaginionego chłopaka. Szuka, pyta, analizuje fakty i prowadzi prywatne śledztwo.
??
To dzieciństwo lepi z nas dorosłych ludzi. Takich, jakimi jesteśmy teraz?.

Wcale nie karmiła się urojeniami. Jako jedyna szukała prawdy?.
Są ciary. Duże czytelnicze emocje i naturalnie budząca się ciekawość.
Podoba mi się umiejscowienie akcji, detalizm prowadzenia sprawy, wątek kobiety, która miesza w lesie i mówi o sobie potwornica, a jej przerażająca historia i powtarzane słowa:
Puszcza daje i odbiera nadal słyszę w mojej głowie.

Chemia mózgu - magiczne i przerażające pojęcie.
Bardzo dobry kryminał.