Psychodynamiki i ich struktura

Opis produktu:

To dzieło niezwykłej wagi dla humanistyki stosowanej, zwłaszcza dla pedagogiki społecznej, psychologii wychowania, psychoanalizy i jej zastosowań, socjologii wychowania, antropologii filozoficznej, filozofii politycznej i etyki, dla literaturoznawstwa, historii, nauk o sztuce, ekologii humanistycznej i przyrodniczej. Autor eksploruje tu nowatorsko znaczenie dwoistości, napięć i kryzysów w rozwoju człowieka we wszystkich fazach życia, wykorzystuje niespotykaną erudycję wielodyscyplinową. Oprócz krytycznych rekonstrukcji istniejących teorii polemizuje z tezami wielkich autorytetów, inspiruje do dyskusji, do tworzenia nowych pomysłów badawczych, edukacyjnych i terapeutycznych. Zachęcam do jej wnikliwego studiowania, zderzania odkrywczych myśli ze znanymi schematami poznawczymi, także z własnymi dotychczas żywionymi przekonaniami i wiedzą.

Prof. dr hab. Zbigniew Kwieciński


Niewątpliwie [Autor] robi prezent psychologii rozwoju człowieka w postaci nowej książki. Mam nadzieję, że psycholodzy docenią wartość tego prezentu. Propozycja nadania pojęciu rozwoju psychicznego nieco innego znaczenia jest bezcenna, ponieważ musi ona poruszyć umysły wielu badaczy. Wobec tej propozycji nie można przejść obojętnie, choćby dlatego, że dotyka ona spraw pryncypialnych, natomiast całkowicie przebudowuje ona nasze (jako psychologów) rozumienie dynamiki procesów rozwojowych (nazwanych psychodynamiką). Przebudowa ta opiera się na solidnej podstawie wieloletnich studiów poglądów E. Eriksona, jakie wykonał z wielką wnikliwością L. Witkowski w dwóch wcześniejszych monografiach. Wykazał w nich, że te poglądy można rekonstruować w wersji ?okrojonej? i w tej postaci trafiają one do podręczników i umysłów studentów, którzy nie zapoznają się z oryginalnymi pracami Eriksona. L. Witkowski rekonstruuje je w wersji pełniejszej, zajmując się dynamiką przejścia międzyfazowego, ale też dynamiką wewnątrzfazową, która umożliwia przeprowadzenie poprzedniego procesu. Odkryty przez siebie mechanizm, dynamizujący przebieg rozwoju psychicznego człowieka, opisany wcześniej, próbuje uogólnić lansowana przez niego wersja psychodynamiki rozwojowej, nie jest łatwa w przekładaniu na zmienne przyczynowo-skutkowe, a więc też na weryfikację empiryczną w klasycznej wersji badań, jakie prowadzi się w psychologii. Oczywiście aktualne trudności metodologiczne będzie można pokonać. [książka] może być istotnym stymulatorem w psychologii rozwoju człowieka ze względu na przedstawienie w niej oryginalnej i twórczej metateorii rozwoju psychicznego człowieka z ciekawymi wątkami uzasadniającymi ją z perspektywy filozoficznej, psychopatologicznej, literackiej i trochę socjologicznej. Przy okazji wyrażam podziw wobec oczytania autora w literaturze psychologicznej.

Prof. dr hab. Stanisław Kowalik