Porwana przez Jokera. Początek

Ból, strach, płacz, tęsknota za domem, ale także miłe chwile spędzone na zabawie i spełnianiu marzeń ? tego wszystkiego doświadczy młodziutka Cara.

Czy życie u boku najniebezpieczniejszego przestępcy może być bezpieczne? Czy Caroline uda się uciec i wrócić do domu? Jaki naprawdę jest James? Czy to możliwe, że dziewczyna pokocha swojego porywacza i zmieni go? Czy ktoś taki byłby w stanie się zmienić?

(...)

Oboje dają sobie "szansę" chcą się przekonać do czego ich ta niefortunnie zapoczątkowana znajomość zaprowadzi jednak demony przeszłości nie śpią i w najmniej oczekiwanym momencie wyjdą z ukrycia, z zakamarków umysłu gdzie były uśpione stanowczo za długo. Czy kiedy wyjdzie na jaw rola Jokera w napadzie na Caroline w ciemnej uliczce i to że nie jest tym za kogo go wtedy miała zaprzepaści plany Jamesa na ich wspólną przyszłość? Żeby się tego dowiedzieć zachęcam do sięgnięcia po "Porwaną przez Jokera-Początek"


Recenzja na stronie: ...

Książka nieco dziwna i pełna kontrastów, a przez to - interesująca. Klasyczna relacja porwana-porywacz (o porwaniu bowiem będzie tu mowa) ma w niniejszej książce wiele odcieni, i to bynajmniej nie tylko czarno-białych.

Caroline to 18-latka po przejściach. Kilka lat temu ktoś próbował ją zgwałcić. Dziewczyna wciąż walczy ze swoimi wewnętrznymi demonami i nawet wychodzi powoli na prostą, ale... zostaje porwana. Przez budzącego grozę Jokera, powodem porwania zaś są długi jej rodziców, które w zamyśle porywacza ma spłacić swoją osobą właśnie Caroline. Zwrot "swoją osobą" jest tutaj jak najbardziej na miejscu. Caroline staje się po części więźniem, a po części zakładnikiem. Nie jest to jednak sytuacja całkowicie zero-jedynkowa: dziewczyna pod wpływem Jokera odkrywa w sobie coś, czego znaleźć w swoim wnętrzu w zaistniałej sytuacji nie powinna - uczucie...

Pod kątem psychologicznym książka jest niezwykle interesująca. Wyraziści bohaterowie, świetnie zarysowane portrety psychologiczne i - co chyba najważniejsze - fascynująca stopniowa przemiana każdej z postaci (wraz z biegiem wydarzeń i upływem czasu) w kogoś innego. W kogo? Odpowiedź na to pytanie znajduje się na końcu książki, jednak po drodze będzie kilka zaskoczeń - o tym mogę zapewnić.

Tak w sumie można by tę lekturę podsumować jako mieszankę studium syndromu sztokholmskiego z romansem i thrillerem... :) Ciekawa mieszanka, nieprawdaż? ;) Podobać może się w niej zwłaszcza to, że żadna z postaci nie jest ani fabularnie ani rozwojowo bohaterem zamkniętym, lecz podatnym na oddziaływanie oraz na interakcje, które powodują iż nikt na końcu książki nie jest tym, kim był na jej początku. Kwestia oceny tych zmian jest dyskusyjna, jednakże w książce chodzi o samo studium tego procesu, a ono wyszło naprawdę dobrze. Wewnętrzne demony Caroline dochodzą pod wpływem porwania do głosu ze zdwojoną siłą, jednak ku jej zaskoczeniu ta negatywna energia zmienia się wraz z upływem czasu - i Jokera - w coś niechcianego i pełnego, przewrotnie, pozytywów (przynajmniej z punktu widzenia samej Caroline). Żeby było ciekawiej, Joker także nie jest odporny na oddziaływanie ze strony dziewczyny. Rozwój wypadków jest w związku z powyższym nader interesujący.

Powyższy zarys wnętrza niniejszej książki może się wydawać tandetny i zalatujący Greyem, tudzież dziełami Sz.P. Blanki L. ... No fakt, może się tak z pozoru wydawać, jednak moim skromnym zdaniem nie o to tutaj chodzi. Książka nie jest bowiem ani kiczowata, ani pełna łatwo sprzedającej się sensacji z pogranicza thrillero-erotyzmu. Ta lektura ma swój fabularny sens i właśnie to odróżnia ja od wyżej wymienionych "dzieł" (nikogo oczywiście nie chcąc w tym miejscu urazić ;) ).

Porwana...

Książka nieco dziwna i pełna kontrastów, a przez to - interesująca. Klasyczna relacja porwana-porywacz (o porwaniu bowiem będzie tu mowa) ma w niniejszej książce wiele odcieni, i to bynajmniej nie tylko czarno-białych.

Caroline to 18-latka po przejściach. Kilka lat temu ktoś próbował ją zgwałcić. Dziewczyna wciąż walczy ze swoimi wewnętrznymi demonami i nawet wychodzi powoli na prostą, ale... zostaje porwana. Przez budzącego grozę Jokera, powodem porwania zaś są długi jej rodziców, które w zamyśle porywacza ma spłacić swoją osobą właśnie Caroline. Zwrot "swoją osobą" jest tutaj jak najbardziej na miejscu. Caroline staje się po części więźniem, a po części zakładnikiem. Nie jest to jednak sytuacja całkowicie zero-jedynkowa: dziewczyna pod wpływem Jokera odkrywa w sobie coś, czego znaleźć w swoim wnętrzu w zaistniałej sytuacji nie powinna - uczucie...

Pod kątem psychologicznym książka jest niezwykle interesująca. Wyraziści bohaterowie, świetnie zarysowane portrety psychologiczne i - co chyba najważniejsze - fascynująca stopniowa przemiana każdej z postaci (wraz z biegiem wydarzeń i upływem czasu) w kogoś innego. W kogo? Odpowiedź na to pytanie znajduje się na końcu książki, jednak po drodze będzie kilka zaskoczeń - o tym mogę zapewnić.

Tak w sumie można by tę lekturę podsumować jako mieszankę studium syndromu sztokholmskiego z romansem i thrillerem... :) Ciekawa mieszanka, nieprawdaż? ;) Podobać może się w niej zwłaszcza to, że żadna z postaci nie jest ani fabularnie ani rozwojowo bohaterem zamkniętym, lecz podatnym na oddziaływanie oraz na interakcje, które powodują iż nikt na końcu książki nie jest tym, kim był na jej początku. Kwestia oceny tych zmian jest dyskusyjna, jednakże w książce chodzi o samo studium tego procesu, a ono wyszło naprawdę dobrze. Wewnętrzne demony Caroline dochodzą pod wpływem porwania do głosu ze zdwojoną siłą, jednak ku jej zaskoczeniu ta negatywna energia zmienia się wraz z upływem czasu - i Jokera - w coś niechcianego i pełnego, przewrotnie, pozytywów (przynajmniej z punktu widzenia samej Caroline). Żeby było ciekawiej, Joker także nie jest odporny na oddziaływanie ze strony dziewczyny. Rozwój wypadków jest w związku z powyższym nader interesujący.

Powyższy zarys wnętrza niniejszej książki może się wydawać tandetny i zalatujący Greyem, tudzież dziełami Sz.P. Blanki L. ... No fakt, może się tak z pozoru wydawać, jednak moim skromnym zdaniem nie o to tutaj chodzi. Książka nie jest bowiem ani kiczowata, ani pełna łatwo sprzedającej się sensacji z pogranicza thrillero-erotyzmu. Ta lektura ma swój fabularny sens i właśnie to odróżnia ja od wyżej wymienionych "dzieł" (nikogo oczywiście nie chcąc w tym miejscu urazić ;) ).

Fabuła z upływem stron robi się coraz bardziej wciągająca, aż przychodzi moment kulminacyjny, gdzie czytelnik nie jest w stanie się oderwać od wykreowanego przez autorkę świata. Nie jest to schematyczna intryga, gości tutaj inność ? o czym może świadczyć tytułowy Joker, widać, że jest raczej dopracowana z kilkoma minusami, o których wspomniałam wyżej. Niestety lektura należy do zbioru, który równie szybko się czyta, co zapomina. Tekst nie pozostaje na długo w pamięci, jestem przekonana, że za jakiś czas niewiele będę już z niego pamiętać. Dzieło jest tak lekkim piórem napisane, że bez obaw można czytać nawet w nocy ? obejdzie się bez koszmarów. Twórczość z całą pewnością trafi do młodszych odbiorców, niż do tych starszych, a wszystko przez młodzieńcze zachowania głównych bohaterów - swój swojego zrozumie, dla bardziej dojrzałych odbiorców niektóre sytuacje mogą wydawać się zbyt infantylne, nie ma jednak co tutaj się dziwić, gdyż sama pisarka jest jeszcze nastolatką, która dopiero wchodzi w świat dorosłości. Książkę bym raczej przypisała do literatury młodzieżowej, mamy bowiem większość elementów, które pasują do wyżej wymienionego gatunku - ?wyszczekane? odpowiedzi bohaterów ? typowe w okresie buntu, niekiedy wulgaryzmy, jednak nie są przesadne, a wszystko to można przypieczętować tak lubianym przez młodzież romansem, jeszcze tylko brakuje wilkołaków i mamy twórczość wręcz wykreowaną dla młodych czytelników. Mimo wszystkich plusów i minusów polecam jak najbardziej, sama książka ląduje w moich ulubionych. Oby więcej takich dzieł.

(...) opowieść ta intryguje i wywołuje w czytelniku emocje. Fabuła sama w sobie jest pomysłowa i oryginalna. Historia na długo pozostaje w pamięci. Jest wciągająca, czytając nie sposób oderwać się od lektury. Jest w tej książce coś niesamowitego, co sprawia, iż ciągle się o niej myśli, książka nieustannie kusi czytelnika. Lektura zachwyca i skłania do myślenia. Trzyma w nieustannym napięciu do ostatniej strony ;)

Queen Cara - Porwana przez Jokera - początek. Mocny thriller z romansem w tle.
Książkę można podzielić na dwie części: w pierwszej dostajemy dość mocny thriller, który naprawdę przypadł mi do gustu. Jest brutalnie, dosadnie i wulgarnie, a cała sytuacja wydaje się dość autentycznie opisana. W drugiej części, w której nadal niemało się dzieje, pojawia się powolutku rozwijający się motyw romantyczny w którym podobało mi się to, że nie wybucha nagle i nie skutkuje magicznym przezwyciężeniem traumy i wszelkich przeciwności. Widać wewnętrzną walkę bohaterki z jej własnymi demonami i bardzo dobrze oddany został cały proces przemiany niechęci, może nawet nienawiści w niechciane uczucie, z którym bohaterka się nie zgadza i chce walczyć. W efekcie dostajemy zatem... bardzo solidną książkę!