Pojedynek

Jeżeli myślicie, że po pierwszym tomie, czyli "Mezaliansie" już nic was nie może zaskoczyć, to znaczy, że jeszcze nie czytaliście "Pojedynku". To bardzo emocjonujący tom. Nie da się od niego oderwać. Tę książkę czyta się jednym tchem. Dosłownie przez nią się płynie.
Poruszamy się w końcówce XIX wieku. Poznajemy dalsze losy "zakochanej" pary, czyli małżeństwa Henryka i Emilii Długopolskich. Byłam bardzo ciekawa, czy świeżo upieczeni małżonkowie, w końcu dotrą do siebie. Czy raczej życie po raz kolejny ich zawiedzie? Emilia jest zakochana w swoim mężu, jednak jego zachowanie daje wiele do myślenia. Czy Henryk ją naprawdę kocha? Czy raczej jego serce należy do innej? Co się stanie, gdy prawda wyjdzie na jaw? Ich ojcowie, czyli hrabia Alfred Długopolski i bankier Leon Złotkiewicz myślą, że małżeństwo ich dzieci będzie udane. Czyżby nie znali swoich pociech? Pozostali członkowie ich rodzin nie są zadowoleni z tego małżeństwa. Uważają, że to skandaliczne, że Henryk poślubił Emilię i na odwrót. Dlaczego? Odsyłam was do najnowszej powieści Elżbiety Pytlarz.
Autorka w idealny sposób odzwierciedliła tamte czasy. Czytając "Pojedynek" czułam się, jakbym czynnie uczestniczyła w życiu naszych bohaterów. Mocno kibicowałam Emilii. Razem z nią płakałam. Martwiłam się o jej życie.
Henryk powinien zastanowić się, czego tak naprawdę chce od życia. Jest rozpieszczonym młodzieńcem. Uwielbia hazard i robi przy tym ogromne długi. Czy poślubił Emilię dla pieniędzy jej ojca?
Kto tu okaże się prawdziwym przyjacielem, a kto najgorszym wrogiem?
Jestem zachwycona okładką książki. Jestem szczęśliwa, że autorka w posłowiu napisała kilka słów od siebie. Bardzo przydatne jest również drzewo genealogiczne rodziny Długopolskich, które znajdziecie na końcu książki.
"Pojedynek" to przede wszystkim bardzo dobra obyczajówka. Czy ta część kończy się happy endem?
Już się nie mogę doczekać kolejnego tomu i dalszych perypetii Henryka i Emilki oraz ich rodzin, przyjaciół i wrogów.
"Pojedynek" to bardzo dobra fabuła, wartka akcja ze znakomitymi jej zwrotami i problemowi bohaterowie, którzy pragną szczęścia, miłości i oczywiście pieniędzy. Ten, kto ma pieniądze, ma władzę nad innymi i może pociągać za sznurki. Kto tutaj za nie pociąga? Kto rządzi, a kto ulega? Czy nasi nowożeńcy skonsumują swój związek? Czy ojciec Emilki doczeka się męskiego potomka?
Z czystym sercem polecam "Pojedynek". Jeżeli lubicie literaturę obyczajową, której czas akcji to schyłek XIX wieku, to dobrze trafiliście. Nie zawiedziecie się, czytając tę książkę.
Ps.
Czy wiecie, co w tamtym wieku myśleli ludzie o rozwodnikach? Czy kobieta po rozwodzie miała lekko?
Ps. 2
Ten tom jest jeszcze lepszy, niż "Mezalians".
Dla lepszego zrozumienia sytuacji, w której znaleźli się nasi bohaterowie, polecam najpierw przeczytać "Mezalians", a później zabrać się za "Pojedynek". W przygotowaniu jest trzeci tom pod tytułem "Zdrada".

Czy małżeństwo do którego jedna ze stron została zmuszona a druga jest nieświadoma oszustwa i myśli, że w grę wchodzi uczucie, ma szansę przetrwać? Właśnie taki związek przytrafił się bohaterom sagi Intrygi i namiętności Elżbiety Pytlarz". Pojedynek" to druga część tej niezwykle emocjonujące historii.
Jestem bezapelacyjnie kupiona historią przedstawioną przez autorkę.
Już pierwsza część mnie zachwyciła, ta tylko utwierdziła mnie w przekonaniu, że to wyjątkowa saga. Niezwykle klimatyczna, nostalgiczna, taka niedzisiejsza. A losy Emilii i Henryka Długopolskich jawią mi się jak brutalny obraz mariaży XIX wieku, gdzie małżeństwa były kontraktami a kobiety były targowanie tym dżentelmenom, którzy spełniali odpowiednie warunki. A gdzie uczucie, gdzie wzgląd na preferencje młodych, ich marzenia, oczekiwania...
Przez tę historię się wręcz płynie. Autorka oferowała nam opowieść, od której trudno się oderwać a która tak udatnie przedstawia XIX wieczne realia.
Ile tu emocji, ile ognia, pasji ale ile też bólu i zawiedzionych nadziei.
Kibicowałam Emilii z całego serca...trudno żyć będąc świadomą, że wszyscy wokół Cię oszukują. Komu wierzyć wiedząc, że nawet najbliżsi nie mówią prawdy. Polubiłam ją, naprawdę polubiłam. Ale przyznam, że i Henryk zdobył moje serce, choć początkowo nic na to nie wskazywało.
Jestem ciekawa co też autorka szykuje im w kolejnym tomie tej pięknej sagi.
Z całego serca Wam polecam. Jestem pewna, że chętnie przeniesiecie się w czasie i poznacie dalsze losy Emilii i Henryka. Gorąco Was do tego zachęcam.