Pies

Nasze myślenie o zawodzie policjanta opiera się na serialach kryminalnych. Nieustraszeni panowie w dopasowanych mundurach, łapią przestepców i stoją na straży naszego bezpieczeństwa. W realnym świecie spotykamy policję przy okazji wyrywkowych kontroli drogowych, które najczęściej nas stresują. Ale jak wygląda prawdziwa praca w policji?

Oto byśmy mogli zajrzeć za kulisy zawodu zadbał autor "Psa" czyli Jakub Gończyk. Przedstawił różne sytuacje, anegdoty z policyjnego podwórka w formie krótkich notatek. I z tych zapisków wyłania się obraz człowieka trochę zdegustowanego, trochę złego, ale poświęcajacego się pracy. Raczej nie będzie tu fajerweków rodem z CSI, a szara i brudna rzeczywistość. Z jednej strony jestem przygnębiona tym co przeczytałam. Korupcja, niedofinansowanie, błędne zarządzanie, papierologia, wyrabianie norm ponad wszystko - to nie napawa optymizmem. Ale z drugiej strony pokazuje, ile jest warte powołanie do służby. Świat policji nie jest czarno - biały, a mieni się różnymi odcieniami.

Całą książkę czyta się lekko, autor wprawnie opowiada, powiedziałbym nawet, że w gawędziarskim stylu. Jest to dobra pozycja dla osób interesujących się pracą policjii, ale również dla laików takich jak ja. Możemy dowiedzieć się czegoś ciekawego, przyjrzeć się bliżej procedurom i poszerzyć swoje horyzonty.

Książka ?Pies? to ważny głos obywatela pracującego, płacącego podatki, pełniącego tak zwaną służbę. To jest głos nas wszystkich. Nie dzieje się dobrze w Policji, podobnie jak w innych instytucjach. Autor, doskonale oddaje specyfikę zawodu policjanta, z perspektywy tego najniższego szczebla, prewencji. Codzienność z jaką się mierzy, często rozmija się z wyobrażeniem ludzi o pracy w policji. Ratowanie niedoszłych samobójców, interwencje podczas rodzinnych tragedii, zabójstwa, rozboje. Długo by wymieniać, co zresztą zrobił dobitnie i z nutka humoru, sam autor w książce. Niestety rzeczywistość w jakiej przychodzi funkcjonować przeciętnemu stróżowi prawa, czyli nieuczciwe praktyki w firmie, brak środków finansowych, absurdy systemu, powodują frustracje, bezsilność i żal. I tak każdego dnia, a przecież wielu z nich wstąpiło w szeregi mundurowych by nieść pomoc, z pasji, aż tu nagle ściana. Oczywiście jak podkreśla sam autor, znajdą się tacy, którzy nie powinni wykonywać tego zawodu. No cóż, życie. Polecam Wam bardzo tę książkę, warto do niej zajrzeć i spojrzeć łaskawszym okiem na ten zawód.