Ocalona z Auschwitz Pójdę za tobą na koniec świata

Rzadko sięgam po książki opisujące realia drugiej wojny światowej, gdyż są to dla mnie tematy zbyt trudne do przetrawienia, a później nie mogę długo dojść do siebie. By przeczytać tę powieść skłoniła mnie ciekawość. Nie słyszałam nigdy tej historii a jej opis rozbudził moją wyobraźnię.

Nie zawiodłam się i opowieść pani Niny okazała się przepiękna acz bolesna, pasjonująca i niezwykle ciekawa. Jednak to co przeżyłam podczas lektury mocno mną wstrząsnęło. Dosłownie rozbeczałam się jak dziecko i nie mogłam opanować płynących łez.

W niewielkiej wsi mieszkało małżeństwo Kuligów. 1 września 1941 roku wydarzyło się coś, co na zawsze odmieni ich życie. Franciszka i Wawrzyniec spodziewali się dziecka, które miało się narodzić za kilka miesięcy. Pech chciał, że w tym dniu zbiegł z obozu Jan Nowaczek i schronienia przed pościgiem poszukał właśnie u nich. Po kilku miesiącach ich dom odwiedzają Niemcy, którzy aresztują kobietę będącą tuż przed rozwiązaniem, jej siostrę i jeszcze kilka osób. Wawrzyńcowi udało się uniknąć schwytania.

Dlaczego Franciszka została pojmana? Co zrobi jej zrozpaczony mąż? Czy miłość przezwycięży strach i skłoni go do ogromnego poświęcenia? Czy mężczyzna odda swe życie w zamian za ocalenie żony i ich dziecka?

Moi drodzy, ta książka nie jest tylko suchym, bezosobowym reportażem. Zdziwicie się może, ale jest to powieść na faktach, przedstawiona w tak ciekawy i intrygujący sposób, że nie można przerwać czytania. Pochłaniałam każde przeczytane słowo a gdy dotarłam do finalnych kart miałam przyśpieszony oddech oraz próbowałam opanować ogrom odczuć i myśli.

Wiecie co, podczas lektury miałam wrażenie, że stoję przy bohaterach i obserwuję z bliska to co ich spotkało. Odczuwałam wraz z nimi ich obawy, troski, strach a nawet bezsilność wobec niesprawiedliwości jaka ich dopadła.
Znienawidziłam z całego serca tego tchórza Nowaczka. Ci ludzie okazali mu tyle serca i pomogli narażając swe życie. Jak się im odpłacił, sami się domyślcie. Dla mnie pozostanie on kanalią i niewdzięcznikiem. Ciekawa jestem jak wy zachowalibyście się na jego miejscu? Bylibyście zdolni do poświęcenia?

Na wielkie brawa zasługuje autorka za rzetelne przedstawienie tej historii, za sposób w jaki to zrobiła oraz za trud i pracę jaką włożyła, aby powstało to dzieło. Czytając ten tekst znajdziemy tu również wywiady z postaciami tamtych czasów, fotografie i dodatkowe informacje na końcu książki.

Moim zdaniem jest to genialna pozycja, którą powinien przeczytać każdy. Uważam, że ten temat zainteresuje każdego. Mimo ogromu dodatkowych informacji, które nie były ściśle związane z tą historią, nie czułam znużenia i nie przeszkadzały mi w czytaniu.

Fabuła mimo, że zawiera wiele wątków nie przytłacza a w finale łączy je w spójną całość. Styl pisarki jest lekki i naprawdę przystępny. Jeśli uda mi się rozwiać wasze wątpliwości by sięgnąć po "Ocaloną w Auschwitz" to będę szczęśliwa, gdyż jest to dzieło, które powinno się przeczytać obowiązkowo. Poznacie nie tylko realia II wojny światowej, ale także mieszkających wtedy ludzi ich codzienność, przygotowywane przez nich posiłki. Polecam z całego serca.

Autorka spisała wspomnienia Franciszki Kulig w narracji pierwszoosobowej, co jeszcze bardziej potęguje doznania emocjonalnie. Z każdą stroną coraz bardziej wczuwałam się w czytaną historię. Emocje buzowały a lęk o Kuligów potęgował się.

Uważam, że każdy powinien przeczytać ?Ocaloną z Auschwitz. Pójdę za tobą na koniec świata?, ponieważ nie można zapomnieć do czego zdolny jest człowiek i jakich okrucieństw potrafi się dopuścić. A niestety historia lubi się powtarzać, bo ludzie nie wyciągają wniosków z historii. Niepohamowana chęć podboju innych narodów prowadzi tylko do cierpienia niewinnych istot. I nie ma dla takich działań żadnych usprawiedliwień.

Historia rodziny Kuligów jest żywym świadectwem okrucieństwa wojennego.

Literatura wojenna nigdy nie należy do łatwych, szczególnie wtedy, gdy mamy doczynienia z historią prawdziwą. "Ocalona z Auschwitz. Pójdę za Tobą na koniec świata" to historia rodziny Kulig, historia o prawdziwej miłości, poświęceniu i odwadze.

Rodzina Kuligów mieszkała we wsi Poręba, niedaleko obozu Auschwitz. Każdy mieszkaniec wiedział, czym grozi ukrycie pod swoim dachem uciekinierów z obozu, a takich ludzi nie brakowało. Niemal codziennie słyszeli syreny alarmujące o ucieczce z obozu. Jednym z takich uciekinierów był Jan Nowaczek, który pewnego letniego dnia zapukał do drzwi domu Franciszki i Wawrzyńca Kuligów. Pomimo obaw o życie własne i dzieci, małżeństwo postanowiło pomóc mężczyźnie. Po kilku miesiącach, gdy wydawać by się mogło, że ich życiu nie zagraża niebezpieczeństwo, w drzwiach ich domu pojawia się Nowaczek w towarzystwie esesmanów. Mężczyzna bez żadnych skrupułów wydał wszystkich, którzy pomogli mu po ucieczce z obozu. Franciszka, która była w dziewiątym miesiącu ciąży, trafia do obozu a wraz z nią jej siostra Stefania i kilka innych osób. Wawrzyniec podejmuje najtrudniejszą decyzję w swoim życiu: by uratować żonę i nienarodzone dziecko, idzie do obozu, by zamienić się z Franciszką na życie.

"Słyszę, jak wokół rodzą się plotki, widzę, jak wystarszeni, bezradni sąsiedzi i znajomi popatrują na mnie z niedowierzaniem. Jak bardzo chcieliby mnie powstrzymać i jak bardzo nie mają odwagi. Jestem im wdzięczny, że późnym rankiem, przez nikogo niezatrzymywany staję przed obozową bramą".

O książkach, takich jak "Ocalona z Auschwitz" ciężko jest napisać cokolwiek. Historie prawdziwe, szczególnie te osadzone w czasach wojennych zawsze wywołują ogrom emocji. W swojej najnowszej powieści Nina Majewska - Brown opowiada nam losy rodziny Kuligów, których życie naznaczone było niewyobrażalnym cierpieniem i niesprawiedliwością.
Korzystając z dostępnych materiałów z Archiwum Państwowego Auschwitz- Birkenau, relacji osób oraz konsultacji historycznych, Nina Majewska- Brown stworzyła prawdziwy obraz życia rodziny Kuligów i oddała w nasze ręce historię przedstawianą w bardzo rzetelny sposób. Nie nam oceniać Franciszkę i Wawrzyńca, bo tak naprawdę sami nie wiemy co byśmy zrobili będąc na ich miejscu, jedno jest pewne, oboje wykazali się niezwykłą odwagą. Ich historia skłania czytelnika do refleksji, zastanowienia się nad tym, czy w tych trudnych czasach, gdzie za każdym rogiem czaiła się śmierć, mielibyśmy odwagę wyciągnąć pomocną dłoń, wiedząc, że grozi nam zamknięcie w obozie a w najgorszym wypadku śmierć.
"Ocalona z Auschwitz" jest powieścią, która pokazuje nam, że zawsze trzeba się cieszyć z tego, co posiadamy. To także powieść ukazująca nam siłę prawdziwej dozgonnej i bezwarunkowej miłości, dla której człowiek gotów jest poświęcić to, co ma najcenniejsze- życie.
Przyznaję, "Ocalona z Auschwitz" nie jest łatwą lekturą, czytałam ją ze ściśniętym gardłem a z moich oczu płynęły łzy. Uważam jednak, że osoby, które interesują się historią powinny tę powieść przeczytać. To kolejny kawałek naszej historii, którą warto poznać.

"I marzę tylko o tym, by choć raz ją zobaczyć.
Jeszcze nie wiem, że nie będzie mi to dane.
Nie wiem również o tym, że po drodze z domu do Auschwitz zupełnie osiwiałem.
Mam trzydzieści sześć lat.
24 maja 1942 roku zostaje osadzony w obozie jako więzień polityczny numer 41623. Moim domem staje się cela numer 18 na bloku 11. Tym samym, w którym przebywa Jan Nowaczek- zdrajca.
Jedyne, co po mnie zostanie, to wydrapany paznokciem na drzwiach napis "Kulig", który kiedyś przeczyta moja żona".

Bardziej po ludzku nie można było jej napisać. Z niewinnym początkiem, niczym uśmiech niemowlęcia, aż po żal i rozpacz, której nie da się zmieścić w jednym słowie. Każde trudne sformułowania, czy też terminy będą wyjaśnione poniżej strony.
Ostatnio coraz więcej czytam książek o tematyce obozowej i wydaje mi się, że coraz bardziej poetycko są one napisane. Z takim piórem jak pani Niny mogę czytać o wszystkich okropieństwach z dawnych lat, gdyż pomimo tragiczności, które tutaj opisuje, wkrada się lekkość i nostalgia, które zamieniają je w historię na bazie literatury obyczajowej. Opisana pod kątem uczyć, a nie suchych faktów. Aż trudno uwierzyć, że historia zdarzyła się naprawdę. Niewielu ludzi potrafi przekazać tak autentycznie uczucia bohaterów, by ich zachowania i słowa przemawiały nie tylko do uszu, ale i serca. Ukazanie wojennych czasów nie należy do łatwych, gdyż zawsze wiążą się z nimi smutek i trwoga. Nie każdy jednak nadaje się do poznawania takich opowieści. Jeśli ktoś jest nad wyraz wrażliwy, będzie ją bardzo przeżywał. Ja sama robiłam kilkudniowe przerwy tak bardzo mnie ta historia urzekła i poruszała. Smutne było to, że w obliczu zagrożenia niektóre postacie martwiły się tylko o własne cztery litery. Nie obchodził ich los innych, nawet własnej rodziny. Lecz byli i tacy, którzy przeżywali właśnie zagrożone bezpieczeństwo swoich bliskich. Woleli poświecić siebie, by innym było lepiej. To wielka rzadkość, gdyż nie ma wielu ludzi, którzy postępują w ten sposób. Życie w obozie dla nikogo nie było łatwe i trudno się czytało nie tylko o warunkach, jakie tam panowały, ale i o osobach, które tam przebywały. Miłość ukazana w powieści nie należała do łatwych. Brak mi słów, by opisać wszystko, co tutaj się działo. Dodam jeszcze tyle, że bohaterzy oprócz występowania w powieści będą mieli ukazane życie prywatne. By łatwiej rozumieć ich straty poznamy co posiadali i co stracili. Polecam sięgnąć po inne książki autorki, gdyż każda jest nie tylko piękna, ale i wyjątkowa. Po skończeniu jeszcze długo mamy je w pamięci.

...