Nocny dom (twarda)

Nigdy wcześniej nie czytałam żadnej książki Jo Nesb?, ale opis "Nocnego domu" od razu mnie zaintrygował. Ciągle szukam dobrego horroru albo powieści grozy - miałam nadzieję, że właśnie ta książka dostarczy mi mocnych wrażeń.

No niestety - chociaż początek był dobry i wizja krwiożerczej słuchawki telefonicznej mnie kupiła, tak później było tylko gorzej. Zdaję sobie sprawę, że elementy fantastyczne czy nadnaturalne są częstym dodatkiem do horrorów - tu jednak było ich moim zdaniem za dużo. Zdecydowanie wolę te realistyczne horrory. W tej historii niektóre sceny były mocno przesadzone, niepotrzebne, a groza nie miała wynikać z emocji wywołanych przez mroczny klimat tej książki, a właśnie z tych fantastycznych elementów. Do mnie taki zabieg niestety nie trafia i nie mrozi mi krwi w żyłach...

Powieść podzielona jest na trzy części - każda z nich coraz bardziej mieszała mi w głowie. Kompletnie nie wiedziałam, w co mam wierzyć, co jest prawdą, a co urojeniem głównego bohatera. I faktycznie, jeśli chodzi o wywołanie w czytelniku stanu zagubienia i spowodowanie, że będzie on miał niezły mętlik w głowie - autor poradził sobie doskonale i to muszę mu przyznać.

Bez wątpienia "Nocny dom" to dobra literacko książka. Taki klimat trzeba jednak lubić. Powieść grozy pomieszana z licznymi elementami fantasy, fabuła stojąca na pograniczu jawy i snu, trzy zupełnie różne wersje wydarzeń - ta książka jest mega specyficzna i na swój sposób wyjątkowa. Mi jednak nie przypadła do gustu - a szkoda, bo liczyłam na naprawdę mocną i pełną wrażeń lekturę...