Nikt się nie dowie

?Nikt się nie dowie? wg polecajki na okładce ma być świetnie skonstruowanym thrillerem. Wg napisu na drugiej stronie okładki jest to kryminał. I tu mam zagwozdkę bo dla mnie to ani jedno, ani drugie?.
Borys, znany pisarz kryminałów jest podejrzewany o zabójstwo żony, której zwłoki zostają odnalezione pod tarasem domu. Podobno kobieta była ubezpieczona na ogromną sumę pieniędzy, co stanowi już bardzo dobry motyw do zabójstwa. Parę lat wstecz, znika tez ich syn i nie wiadomo co się z nim stało? czy te sprawy mają wspólny mianownik?
Początek książki wydawał mi się naprawdę intrygujący. No bo najpierw Borys spędza wieczór z żoną, rozmawiają i dochodzi też między nimi do małej sprzeczki, a rano znajduje ją martwą pod tarasem. Niby wszystko wskazuję na samobójstwo, ale jednak są poszlaki mówiące, że mogło to być morderstwo?. Pierwszy podejrzany to oczywiście mąż. I niby zaczyna się śledztwo? mówię niby, bo działań policji tu jak na lekarstwo. Prawie jak u nas. Czekasz miesiąc na rozwój sytuacji, albo na jakieś informację, a tu naraz przychodzi pismo ? sprawa zamknięta z braku dowodów ;)
Za to mamy w książce tyle różnych tajemnic, sekretów i problemów, że mnie ta książka trochę momentami denerwowała, bo czułam się zagubiona w morzu informacji. Zdrada, depresja, nieszczęśliwa miłość, problemy nastolatków, przemyślenia i wątpliwości głównego bohatera ? tego było aż tyle, że miałam wrażenie, że sporo rzeczy to taka zapchajdziura. Np nastolatka, która przeżywa, że jej najlepsza przyjaciółka się na nią obraziła i postanawia robić sobie zdjęcia przy łodzi, żeby zrobić jej na złość?jak dla mnie zupełnie nic nie wnosząca rzecz.
Jeśli chodzi o śledztwo, to myślę, że policja powinna się uczyć od zawziętego ubezpieczyciela pzu ? bo to właśnie przez jego działania, sporo rzeczy wyszło na jaw. Do tego mamy jeszcze kobietę, która chce napisać artykuł o całym zajściu i też drąży pewne tematy.. czy już wspomniałam, że tego wszystkiego jest tu za dużo? ;) niektóre rzeczy były zaskakujące, jak np sprawa zaginionego syna ? choć czy ja wiem czy to co się wydarzyło nie było zbyt ... nieprawdopodobne? Przerysowane?

Borys jest znanym pisarzem kryminałów. Pewnego ranka nie znajduje żony w sypialni, w pokoju synka... ma złe przeczucia. Odkrywa jej ciało pod tarasem ich domu, na skałach i kamieniach.
Rozpoczyna się śledztwo. Nie do końca wiadomo czy kobieta spadła sama i przypadkiem, czy ktoś jej pomógł czy może targnęła się na życie.

Przyznaję, że je mogłam się oderwać od książki. W trakcie fabuły wychodzą nowe wątki. Zdrada, zaginięcia syna Borysa z pierwszego małżeństwa, nieuczciwą współpraca pisarza, zdrady, kłamstwa. Jest tego na prawdę sporo i dostaje to tajemniczości całej sprawy. Autor trochę wyprowadza nas w pole. Zakończenie jest zaskakujące.
Każdy bohater ma tutaj coś za uszkami, ale każdy stara się ukrywać swoje grzeszki.
Narracja prowadzona z dwóch perspektyw nie ułatwia czytelnikowi rozwiązania zagadki, ale ten zabieg pozwala spojrzeć z różnych stron na życie rodziny Rottmanów.

Pisarz kryminałów przeżywa swój prywatny kryminał.
Nieprawdopodobne?
A jednak!
Jego syn znika, jego żona spada z tarasu, a jego kariera pisarska spoczywa w rękach potwora. Na pierwszej rzut oka nie jest dobrze, lecz im dalej w las, tym więcej popapranych tajemnic wypełza na jaw...

Nikt się nie dowie to zdecydowanie tytuł, o którym ludność dowiedzieć się powinna, i to nie tylko Ci, co to miłość do kryminału mają we krwi, lecz także Ci, którzy uważają, że w tym kraju porządnej zbrodni literackiej ze świecą szukać.

Ta książka jest MEGA dobra, od pierwszego do ostatniego zdania.
Świetny polski kryminał, właściwie jeden z najlepszych jakie było mi dane przeczytać!

Przez tę historię po prostu się płynie. Autorka ma taki chwytliwy sposób pisania, doskonale wprowadza i rozwija wątki, świetnie nakreśla kolejnych bohaterów i splata ich ścieżki. Szujowaty agent ubezpieczeniowy, podglądaczka zza miedzy, nieuczciwy autor, chorobliwie zakochana kobieta... Nie potrafię powiedzieć, kto najbardziej podniósł mi ciśnienie, a komu życzyłam happy endu, bo w tej powieści prawie każdy ma coś za uszami.

Nikt się nie dowie to niesamowicie wciągający, wielowątkowy kryminał, który może się poszczycić swoistym i niecodziennym klimatem niepokoju od pierwszej strony. Większość literackich zbrodni szybko umyka z pamięci, lecz ta historia na pewno jeszcze długo będzie siedziała mi w głowie, a pewnego dnia z pewnością do niej wrócę.
Magnetyzujący styl autorki nie do podrobienia!
Namawiam do niezwłocznego zapoznania się z lekturą!

?Nikt się nie dowie? to już czwarta książka Agnieszki Pietrzyk, którą miałam okazję czytać i odnoszę wrażenie, że każda kolejna jest lepsza. Umiejętność wodzenia czytelnika za nos i wprawiania go w konsternację autorka opanowała do perfekcji, a idealnym dopełnieniem intrygującej fabuły jest lekki i przyjemny styl powieści.

Borys, pisarz poczytnych kryminałów, prowadzi ułożone życie. Żona, dwójka dzieci, dom z widokiem na morze. Wszystko się zmienia gdy znajduje ciało Malwiny roztrzaskane o kamienie pod ich tarasem. Czy to był wypadek, samobójstwo, a może ktoś pomógł jej wypaść?

Borys jest pierwszym podejrzanym, a z czasem zaczynają wychodzić na jaw sekrety rodzinne, które żłobią rysę na idealnym wizerunku rodziny. Nie każdy jest tym za kogo się podaje, nie każdy postępuje uczciwie, za to każdy zdaje się mieć coś do ukrycia.

Psychotyczna sąsiadka, zazdrosna wydawczyni, przyjazny nauczyciel, uparta dziennikarka i wścibski agent ubezpieczeniowy. Tu nie ma idealnych bohaterów, każdy chce coś ugrać i przeciągnąć linę na swoją stronę. A jaka jest prawda? I co wspólnego może mieć z tą tragedią zaginięcie pasierba kobiety przed kilkoma laty?

Kartki umykały mi jedna za drugą, gdy próbowałam rozwikłać tajemnicę śmierci Malwiny. Gdy wydawało mi się, że znalazłam odpowiedź, okazało się, że to dopiero pierwszy zakręt na krętej drodze do prawdy. Ciekawa jestem, czy Wam się uda.