Niedoskonali

Aż chciałoby się rzec "Tak dużo książek, tak mało czasu." Obojętnie ile byśmy czytali, to nie mamy szans przeczytać wszystkiego. Książek wciąż przybywa, tylko doba jakby coraz krótsza była. Ostatnio znajoma podarowała mi książkę Jolanty Kosowskiej "Niedoskonali" i uświadomiłam sobie, że owszem autorka jest mi znana, miałam okazję przeczytać już kiedyś jedną z jej książek, ale na kolejne jakoś zabrakło czasu. A biorąc pod uwagę fakt, że pani Jolanta ma na swoim koncie 21 książek, to ja mam spore zaległości.

"Życie to teatr, a ludzie to aktorzy... Każdemu można sprzedać to, na czym komuś zależy. Patrzymy i nie widzimy rzeczywistości, tylko świat iluzji stworzony wyłącznie dla nas".

Biedna dzielnica Lizbony, w środku knajpa, a w niej muzyka fado. Tutaj czas płynie zupełnie inaczej, ludzie są życzliwi, a radość sprawiają im proste rzeczy. To magiczne miejsce, które przyciąga tłumy. To również tutaj splatają się losy czwórki ludzi. Majka, David, Camila i Bruno każde z nich na swój sposób zostało dotkliwie potraktowane przez życie. Wstyd im się przyznać do swoich uczuć, a jednak jak każdy potrzebują ciepła, miłości, przyjaźni. Próbują zapomnieć o bolesnej przeszłości. Wspólnie spędzają czas, dzielą się swoimi wspomnieniami, a w tle rozbrzmiewa fado tak smutne jak ich przeszłość. Życie potraktowało ich po macoszemu. Los z nich zadrwił, ale teraz mają szansę stworzyć coś niesamowitego. Czy z niej skorzystają?

"Wiesz, wszystko jest po coś. Nic na świecie nie dzieje się tak po prostu. My też spotkaliśmy się, bo tak miało być. Niedoskonali ludzie, którym dokopało życie".

"Niedoskonali" to książka po przeczytaniu której nie mogłam się zmobilizować do napisania recenzji. Czasami tak bywa zwłaszcza jeżeli książka jest rewelacyjna, to człowiek w głowie ma milion myśli i nie potrafi ubrać je w słowa. Książka pełna życiowych mądrości i metafor jest drogowskazem dostrzegania istotnych wartości życiowych. Życie nie zawsze jest kolorowe, czasem trzeba przejść egzamin z rodzinnej miłości. Niedoskonali przecież na dobrą sprawę wszyscy tacy jesteśmy. Każdy z nas nosi w sercu jakąś zadrę, która nie pozwala o sobie zapomnieć. I możemy mieć żal do losu, ale nie o to chodzi. Najważniejsze to z tej trudnej lekcji, jaką jest życie wyciągnąć odpowiednie wnioski pozbierać się i z podniesionym czołem ruszyć dalej. Piękna i nostalgiczna, dająca nadzieję na lepsze jutro taka jest ta powieść.

"Niedoskonali ludzie, którym dokopało życie."
Na początek napiszę, że jak zwykle pani Jola czaruje swoim piórem pisarskim. Te opisy Lizbony są tak realne, że wystarczy zamknąć oczy i widzi się to, co autorka tutaj opisuje!
" Lizbona to ponoć najbardziej kolorowa stolica Europy. ...
Portugalia kojarzy się z żywymi kolorami w promieniach słońca, płytkami azulejo, ruinami potężnych zamków i fortec, fascynującymi pałacami, tajemniczymi ogrodami i mrocznymi parkami. ..."
Nie byłam nigdy w Lizbonie, ale dzięki opisom pani Jolanty wyobraziłam sobie te części tego kraju, które odwiedzałam razem z bohaterami "Niedoskonałych". Jest to piękny, magiczny, uroczy kraj, ale i trochę straszny. Choć pewnie jak każdy kraj - ma swoje plusy i minusy. Wracając do książki. "Niedoskonali" to opowieść o czwórce przyjaciół, którzy borykają się z "duchami przeszłości". Majka, David, Camilla i Brunon - każde z nich jest tak różne od siebie, każde z nich boryka się z innym problemem lub z innymi przeżyciami. Każde z nich chce zachować swoje tajemnice dla siebie. Ale ileż można dusić się samemu ze swoimi problemami? Każdy z nas mając problem chce się w końcu komuś wygadać, wypłakać, żeby nam ulżyło, a przy okazji może ten ktoś pomoże nam w rozwiązaniu naszego problemu?! I tutaj jest z nimi podobanie. Kiedy zdobywają swoje zaufanie, są w stanie opowiedzieć o sobie i swojej przeszłości. A uwierzcie, że każde z nich boryka się z czymś innym i każde z nich szuka wsparcia, zrozumienia i miłości. Czy każde z nich to otrzyma? Czy ta druga osoba zrozumie problem tej pierwszej?
Oczywiście jest też i muzyka w tej historii. Króluje fado.
" ...- Fado to raczej wyraz stanu ducha. ... Tęsknota, smutek, ból, żal, melancholia, zdrada i niespełniona miłość."
Jest śpiew, jest gra na skrzypcach, są cudowne, klimatyczne miejsca i ciekawi ludzie. Ale też są i trudniejsze tematy poruszone tutaj. Choćby choroba, cierpienie, zdrada, oszustwa, molestowanie dziecka, śmierć. W książkach pani Joli nigdy nie jest cukierkowo i różowo. Zawsze autorka porusza trudne, bolesne tematy, które wyciskają z czytelnika łezkę lub potok łez. Ale nie myślcie, że tutaj całą książkę ryczałam - NIE! Choć przyznaję się, że kilka momentów było takich, gdzie chusteczka była mi potrzebna. Jednak w tej powieści jest to wszystko tak pięknie połączone, te problemy bohaterów, opisy Portugalii, ta muzyka wszechobecna, dobre wino i miłość w tle. Cudownie się wszystko ze sobą łączy i współgra. I tak jak cytat pod spodem głosi, tak ja Wam napiszę, że dla bohaterów nadzieja się tutaj obudziła.
"Zachód słońca to koniec czegoś. Jest jak kropka kończąca zdanie. Wschody słońca budzą nadzieję. "

Przy każdej kolejnej książce Jolanty Kosowskiej powtarzam, że autorka jest dla mnie mistrzynią w tym co robi, a jej pióro słowami "maluje" przepiękne, magiczne i tajemnicze obrazy, przenosi czytelnika w najpiękniejsze zakątki świata, pokazując życie tam takim, jakie tam jest bez kolorowania i upiększania. Nie inaczej jest i tym razem... za każdym razem gdy sięgam po kolejną książkę, wiem, że czeka mnie piękna i emocjonalna podróż... nie tylko w wyjątkowe miejsca, których nie znajdziemy w tradycyjnym przewodniku, ale przede wszystkim w głąb ludzkich serc i dusz.
Ta jak w każdej poprzedniej książce i tutaj każdy znajdzie coś dla siebie. Niejednokrotnie odkryjemy drugie a może nawet i trzecie dno...
Autorka cudownie buduje klimat tajemniczości i sprawia, że momentami niepokój opanowuje całe ciało, rozbudza niesamowite emocje i wyostrza wyobraźnię. Wczuwając się w fabułę, niejednokrotnie miałam gęsią skórkę, wyobrażając sobie nagłe, głośne i przeciągłe skrzypienie tramwaju na pustej ciemnej ulicy, czy odbijające się od ścian zaniedbanych kamienic echo kroków... Oj tak adrenalina potrafiła podskoczyć.

Książkę czyta się bardzo szybko, choć akcja nie goni na złamanie karku. Trudna przeszłość wszystkich czterech głównych bohaterów, którą poznajemy z każdą przewróconą stroną, nie daje im o sobie zapomnieć.
Naprzemienna narracja pozwala poznać ich bardziej. Wywołuje całą masę emocji, niejednokrotnie zaskoczenie, wzruszenie, ale i współczucie. Zmusza do refleksji nad trafnością podejmowanych przez nich decyzji...
Z każdym z nich łatwo się utożsamić, zrozumieć ich emocje i motywy, odnaleźć cząstkę siebie.
Autorka jak zawsze porusza wiele trudnych tematów, które zostają otwarte gdzieś z tyłu głowy i sprawiają, że nie tak łatwo przejść nad nimi do porządku dnia codziennego.

Jest to któreś z kolei spotkanie z twórczością pani Joli i nadal podtrzymuję swoje zdanie, że należy Ona do kanonu moich ulubionych twórców.
Jeśli jeszcze nie znacie książek pani Joli, koniecznie to nadróbcie, bo autorka pisze niesamowicie piękne życiowe historie.

Czy polecam?
Zdecydowanie tak. Przepiękne i barwne opisy wpływają na wyobraźnię, łatwo jest się odnaleźć w sytuacji tuż obok bohaterów, odnosi się wrażenie, że jest się częścią powieści i jest to niezwykle magiczne uczucie. Jolanta Kosowska po raz kolejny udowodniła, że po przeczytaniu jej nowej powieści będzie się chciało zabrać plecak i wyruszyć w podróż szlakami opisanymi w książce.

POLECAM...

"Niedoskonali" to historie o Majce, Davidzie, Camili oraz Brunonie. Ich ścieżki krzyżują się w jednej z biedniejszych dzielnic Lizbony. Każde z nich próbuje uciec od bolesnych wspomnień i ułożyć sobie życie. Los sprawia, że zaprzyjaźniają się ze sobą i próbują uporać się z demonami przeszłości.
Majka , młoda nauczycielka chce zapomnieć o tym, co złego spotkało ją w Polsce. Camila przez chorobę swojej matki musiała zrezygnować z zostania skrzypaczką. Po śmierci matki leci do Lizbony. Chce tam grać i śpiewać. Brunon to zamknięty w sobie właściciel knajpy z muzyką fado. David jest młodym pośrednikiem nieruchomości, który szuka miłości i chce zmienić swoje życie.
Autorka kolejny raz napisała powieść, która skradła moje serce. To historia, która pokazuje , że każdy z nas jest niedoskonały, ma przeszłość za sobą, ale zawsze można zmienić coś w swoim życiu. Bohaterowie powieści zmagają się z trudną przeszłością. Każdy z nich chce coś zmienić w swoim życiu. Ich bagaż życiowy jest pełen zmartwień, żalu, rozczarowań i problemów. Bohaterowie próbują uporać się z demonami przeszłości, aby otworzyć się na nowe i przetrwać. Poznają się w jednej z portugalskich knajp i nie wiedzą, że wkrótce przyjaźń i miłość odmieni ich życie.
Autorka napisała piękną emocjonalną powieść, która przenosi nas do Portugalii, a tam wśród wschodów słońca, muzyki fado oraz przysmaków portugalskich możemy poznać ten piękny kraj. Autorka cudownie opisuje krajobrazy i podczas czytania tej książki czułam się jakbym tam była.
Powieść zmusza do refleksji i jest to historia, która pokazuje, że warto rozpocząć nowe życie pomimo trudnych doświadczeń życiowych. Uwielbiam takie wartościowe i mądre książki, a autorka właśnie taką literaturę zapewnia.
Książki autorki biorę w ciemno i za każdym razem jestem totalnie zachwycona i usatysfakcjonowana lekturą.
Z niecierpliwością będę czekała na kolejne książki autorki.
Rewelacja!
Gorąco polecam!

W ostatnich latach kilkukrotnie miałam okazję poznać lektury spod pióra Jolanty Kosowskiej. Ich niewątpliwym atutem jest to, że w niektórych przypadkach ich fabuła toczy się za granicą. Dodatkowo nie są one szczególnie obszerne, więc ze spokojem można się z nimi zapoznać w jeden wieczór. Bardzo często są one też wielowątkowe w rezultacie czego nie wszystkie wątki są szczególnie rozwinięte. Całość jednak tworzy zgrabną całość dla miłośników utworów obyczajowych.

Tym razem fabuła rozpoczyna się dramatycznie. W gazetce szkolnej, która dotarła do uczniów, rodziców, kuratorium oraz innych instytucji został opublikowany list. Za to odpowiedzialna była Majka, nauczycielka języka hiszpańskiego. Dyrektorka szkoły była zbulwersowana w tym dlaczego trudny temat temat molestowania kilkulatki ujrzał światło dzienne w przypadku tak szerokiego grona odbiorców. Po utracie pracy Majka przeprowadziła się do Lizbony.

,,Niedoskonali" Jolanty Kosowskiej to lektura, w przypadku której nie można narzekać na brak dreszczyku emocji. Głównymi bohaterami są cztery osoby, których drogi w Lizbonie przecięły się dość przypadkowo. Tytuł ma szczególne znaczenie, o którym można poczytać w końcowej fazie tej lektury. Każda z kluczowych postaci miała jakieś tajemnice. Czy nadszedł czas by wszyscy oni ujawnili komuś swoje sekrety? O tym warto przekonać się samodzielnie dzięki zapoznaniu się z tym utworem.

Jolanta Kosowska potrafi pisać tak czarownym, pięknym językiem, że nawet biedna dzielnica Lizbony, gdzie nie dociera żaden turysta, w której umiejscowiła akcję swojej najnowszej powieści zyskuje niesamowity klimat. W mojej głowie nadal rozbrzmiewa towarzysząca bohaterom muzyka fado przepełnioną tęsknotą, melancholią i smutkiem.

Słowo ?fado? oznacza również przeznaczenie. Czy to los przygnał do tego miasta cztery zranione dusze? Czy dał im wspólnie leczyć rany i na nowo uczyć się zaufania do drugiego człowieka w klimatycznej knajpce przy dźwiękach nastrojowej muzyki?

Majka, David, Camila i Brunon, każde z nich boryka się z trudną przeszłością, której demony ciągle nie pozwalają o sobie zapomnieć. Stopniowo poznajemy historię bohaterów lepiej rozumiejąc ich ostrożność i rezerwę w kontaktach z innymi, obawę przed odtrąceniem i zranieniem.

Każda z tych historii poruszyła mnie i wzbudziła silne emocje, bo miałam wrażenie jakby autorka kierowała słowa wprost do mnie zapewniając, że nikt nie jest doskonały i na życie każdego wpływa bagaż niesionych doświadczeń. Ważne czy umiemy pozostawić je w tyle, otworzyć się na drugiego człowieka, przyjąć pomocną dłoń i pójść naprzód.

Przepiękna opowieść o emocjach z Lizboną w tle, której nie znajdziecie w przewodnikach turystycznych. Z Lizboną jej mieszkańców dzielących wspólnie smutki i radości codziennego życia, wyglądających wschodu słońca, zapowiedzi ?nowego dnia, w którym może wydarzyć się wszystko?.

Koniecznie spakujcie ją ze sobą na wakacyjny wyjazd, niekoniecznie do Lizbony.

?Niedoskonali? to najnowsza, czternasta już powieść Jolanty Kosowskiej. Podobnie jak w ?Pocztówkach z Portugalii? autorka zabiera nas do Portugalii, tym razem do klimatycznej, starej Lizbony. Bohaterowie ?Niedoskonałych? to czwórka młodych ludzi po przejściach, z bagażem bolesnych doświadczeń próbujących ułożyć sobie życie na nowo. Majka to nauczycielka iberystyki z Polski, po zwolnieniu z pracy w bardzo przykrych dla niej okolicznościach, przyjeżdża do Lizbony i tam podejmuje pracę kelnerki. Camilla jest dziewczyną niezwykle uzdolnioną muzycznie, o unikalnym głosie, która z powodów rodzinnych musiała ograniczyć rozwijanie swojego talentu. Dawid, pośrednik w handlu nieruchomości, licznymi miłostkami próbuje zagłuszyć przygnębiające wspomnienia z dzieciństwa. Również Brunon, właściciel niewielkiej restauracji, skrywa bolesne tajemnice z przeszłości. Losy tej czwórki młodych ludzi krzyżują się właśnie w tej klimatycznej knajpce, z graną na żywo muzyką fado, tęskną, melancholijną jak bohaterowie powieści. Powoli przyglądamy się ich życiu poznajemy ich przeszłość i zastanawiamy się, czy będą dla siebie wsparciem, czy przyjaźń, a może nawet miłość pozwoli im otworzyć się na siebie wzajemnie, da siłę do pokonania własnych słabości i przeciwności losu? Jak poradzą sobie dalej nasi doskonale niedoskonali bohaterowie - przeczytajcie koniecznie, a na pewno zauroczycie się historią w niej przedstawioną.
Nowa książka Jolanty Kosowskiej jest przede wszystkim piękną opowieścią o ludziach i uczuciach, poruszającą i wciągającą. Autorka to królowa emocji, stąd powstała książka niezwykła, o sile przyjaźni i miłości, poświęceniu, zaufaniu, rozczarowaniu, samotności, smutku i rozpaczy po stracie najbliższych. Książka słodko-gorzka, wywołująca niejednokrotnie łzy wzruszenia czy bólu.
Mądra to powieść o życiu, jego różnych barwach, a siła i moc uczuć mocno wybrzmiewają na kartach ?Niedoskonałych?. Jej bohaterowie są prawdziwi w swych emocjach, pełni pasji, namiętności, przeżywający intensywnie całą gamę uczuć, od radości po smutek, ból i rozpacz. Autorka z delikatnością i wyczuciem przekazuje te trudne emocje, nikogo nie osądza, ale skłania do refleksji nad skomplikowanymi ludzkimi losami.
Pisarka w interesujący sposób prowadzi fabułę swej powieści, łącząc teraźniejszość z przeszłością. Taka nielinearna kompozycja, dwutorowość narracji wzbudza zainteresowanie czytelnika, podsyca ciekawość, nie pozwala nudzić się podczas jej lektury. Nie tylko kompozycja utworu zasługuje na uwagę. Powieść zauroczyła mni też wyjątkowym klimatem i piękną, literacką polszczyzną, wybornymi obrazami starej Lizbony, z bogactwem jej kolorów, zapachów, smaków.
?Niedoskonali? -napisana z ogromną wrażliwością historia o poznawaniu samego siebie, o rodzących się uczuciach, trochę pokrzepiająca i optymistyczna, a trochę melancholijna i smutna. A że każdy z nas jest niedoskonały, więc ta opowieść może być o mnie i o tobie. Polecam!

Nie ma ludzi idealnych. Każdy ma jakieś wady, niesie na barkach brzemię przeszłości, która w jakiś sposób go definiuje, ma lęki- nawet irracjonalne, które wpływają na jego zachowanie. Zazwyczaj jednak sami oceniamy się dużo bardziej krytycznie niż robi to otoczenie. Często też mamy zwyczaj porównywania się do innych osób i zazdroszczenia im ich idealnych kolei losu. Tylko czy one naprawdę takie są? Wszyscy gramy rolę w teatrze życia, stwarzając pozory, zakładając maski, wywierając wrażenie na innych, że wszystko jest w porządku- choć zupełnie mija się to z prawdą. Wszyscy jesteśmy po prostu nieidealni, a dzięki temu unikatowi i piękni.
Majka od roku mieszka w Portugalii, a dokładnie w Lizbonie. W Polsce była nauczycielką, niestety dość szybko musiała zweryfikować swoje plany zawodowe. Obecnie pracuje jako kelnerka w knajpie, mieszka w dzielnicy, która nie zachęca turystów do zwiedzania i każdego dnia stara się nie myśleć o swojej przeszłości. Niechętna do nawiązywania nowych znajomości, choć wokół niej pojawiają się osoby warte zauważenia. Nie do końca uporała się z porażkami jakich doświadczyła w rodzimym kraju, pozostając samotną i zapracowaną na tyle, by nie myśleć. A wystarczy odrobinę otworzyć serce, by dostrzec wszystko wokół i zauważyć, że jeszcze może być pięknie. Czy Majka się na to zdobędzie?
Camila to sąsiadka Majki. Niezwykle utalentowana muzycznie, o pięknym głosie, lecz bez wykształcenia w tym kierunku. Obecnie traktuje to jako hobby i drugi etat, ciągle marząc, że ktoś dostrzeże ją i da jej szansę. Doświadczenia z przeszłości pozostawiły ją całkowicie samą i bardzo zahartowały. Zna wartość pieniądza, priorytety jakimi należy się kierować w życiu. Swoje marzenia dawno odsunęła w kąt i nie widzi sensu do nich wracać, żyjąc z dnia na dzień. Nieoczekiwana szansa jaka pojawia się dzięki Majce może nie tylko dać jej możliwość rozwijania umiejętności ale także uleczyć serce. Czy Camila sobie na to pozwoli?
Bruno jest szefem Majki i właścicielem niewielkiej restauracji. Zamknięty w sobie, mrukliwy, odrobinę nieprzystępny- takim zna go Majka. Ciężko pracuje na swój sukces, lecz nie zdradza nic na temat swojej przeszłości, która ukształtowała go takim, jakiego zna dziewczyna. Dopiero pojawienie się Camili sprawia, że chce się zmienić, otworzyć i zaczyna dostrzegać świat innym, niż do tej pory. Czy uda mu się przezwyciężyć swoje demony i dać sobie szansę na szczęście?
David jest sąsiadem Camili i Majki. Nieustanny podrywacz, u którego ciągle przebywają inne dziewczyny, tak jakby po jednej nocy traciły swoją datę ważności. Przez pryzmat jego zachowań ocenia go Majka, a on także ma swoje sekrety, które w pewien sposób wpływają na jego postępowanie. Pracuje jako pośrednik handlu nieruchomościami i jest w tym naprawdę niezły, głównie dzięki przenikliwemu charakterowi, który pozwala mu przejrzeć człowieka na wylot w krótkim czasie. Czy on sam otworzy się na tyle, by Majka dostrzegła w nim coś więcej niż beztroskiego playboya?
"Niedoskonali" zabierze nas w nieoczywistą wycieczkę do Lizbony. Mimochodem poznamy mało znane zakątki Portugalii oraz zwyczaje tam panujące, jednak główną rolę grają tu bohaterowie oraz ich rozterki. Cała czwórka przyjaciół daje się poznać jako postaci skomplikowane, niejednoznaczne, skrywające głęboko w sobie problemy i ogromnie samotne. Zdają się wierzyć w to, że los doświadczył ich tak głęboko, że nic dobrego nie może już na nich czekać. Każde z nich znalazło swój własny sposób na przetrwanie, lecz daleko im do prowadzenia życia, które mogliby nazwać szczęśliwym. Brak im miłości, towarzystwa drugiego człowieka, oparcia w kimś lecz przede wszystkim wyrzucenia z siebie tego, co leży im na duszy i ciąży na sercu. Autorka nie boi się poruszać trudnych aczkolwiek ważnych tematów, takich jak skomplikowane relacje rodzinne, trudne dzieciństwo, problemy z nawiązaniem relacji romantycznej. Za pomocą postaci pobocznej, Zosi, wskazuje jak dorośli mogą skrzywdzić psychikę dziecka, które powinni chronić przed całym złem tego świata. Lecz w tej książce jest także światełko w ciemności, nadzieja powoli wlewająca się w serce czytelnika podczas lektury. Bowiem każdy ma szansę na dobre i szczęśliwe życie, wystarczy tylko znaleźć odpowiednich ludzi, którzy pomogą rozliczyć się z przeszłością. Gorąco polecam!

Powieści Jolanty Kosowskiej cenię sobie za prawdę. Nie ma w nich rzeczy, sytuacji, które nie mogłyby wydarzyć się w rzeczywistości. Wszystko to, co przedstawia na kartach swoich książek szybko trafia do serca, pozwala nam utożsamić się z bohaterami i poczuć malowniczo opisywane miejsca. 

Tym razem jednak jeśli właśnie chodzi o wybór miejsca osadzenia akcji, to nie spodziewajcie się, że spotkacie tu Lizbonę z całym jej pięknem, ze zdjęciami z katalogów biur podróży czy przewodników. Przeciwnie, autorka ukazała prawdziwą, tę mniej eksponowaną dla świata "twarz" miasta. Bo każde miasto ma swoją biedniejszą stronę, dlaczego więc tego nie pokazać?

Autorka stworzyła postaci niby zwykłych, a jednak niezwykłych. Bardzo realnych, takich, których można spotkać tuż za rogiem. Z pozoru różnych, a jednak mających ze sobą wiele wspólnego. Wraz z nimi odczuwamy ból, tęsknotę, niedowierzanie, niesprawiedliwość. Zdarzy się nam uronić łzę szczęścia czy smutku. Doświadczymy też przyjaźni, miłości, bezinteresownej pomocy, zrozumienia oraz poznamy kilka tajemnic. 

Autorka podkreśla jak ważne są szczerość i zaufanie. Właśnie tego od siebie nawzajem, ale i innych oczekują bohaterowie. Dzięki temu demony i problemy, z jakimi się zmagają, tracą na sile, zaczyna rodzić się przyjaźń i miłość oraz optymistyczne spojrzenie w przyszłość. 

"Niedoskonali" to powieść o poturbowanych życiowo ludziach. To książka udowadniająca, że nie należy się poddawać, gdyż nigdy nie wiemy co jeszcze przygotował dla nas los. Zawsze trzeba próbować walczyć, nie bać się zmian i mieć nadzieję na lepsze. Majka, Camila, David i Bruno czekają, by opowiedzieć Wam swoje historie. Polecam!

"Każdemu z nas życie zdołało już dokopać. Potrzebujemy ciepła, zainteresowania, przyjaźni, miłości, chociaż udajemy, że tego nam nie potrzeba, bo wstyd nam się przyznac, że pomimo swoich przeżyć jesteśmy jak wszyscy. Chcemy być otoczeni ciepłem, chcemy odnosić sukcesy, chcemy kochać, pożądać i być szczęśliwi."

Nikt z nas nie jest doskonały. Każdy dźwiga na swoich barkach bagaż trudnych, życiowych doświadczeń. Każdy ma za sobą jakąś przeszłość. Często bolesną. Próbujemy od niej uciec. Zacząć wszystko od nowa. Zapomnieć.
Niestety, nie zawsze nam się to udaje, bo wbrew pozorom, nie jest to takie proste zadanie. I mimo, iż nie zdajemy sobie z tego sprawy, często otaczamy się ludźmi, podobnymi do siebie. Nasze doświadczenia, bolesne wspomnienia, zbliżają nas do siebie.

Tak samo jest z bohaterami książki kosowska_jolanta "Niedoskonali". Majka, David, Camila i Bruno, to ludzie z krwi i kości. Każde z nich szuka swojego miejsca na Ziemi. I odnajduje je w lizbońskiej kawiarni, z muzyką fado, która wyraża tęsknotę i nostalgię oraz pozwala, chociaż na chwilę zapomnieć...

Z każdą przewrócona kartą powieści, poznajemy ich historie. Dowiadujemy się, że życie żadnego z nich nie rozpieszczało, że nie było usłane różami. Każde z nich za czymś tęskni. Każde z nich czegoś żałuje. Żałuje podjętych decyzji, niewykorzystanych szans. Kiedy ich drogi się spotykają i zaczynają spędzać ze sobą coraz więcej czasu, okazuje się, że mają ze sobą wiele wspólnego. Ten czas i rozmowy, zbliżają ich do siebie.

"Niedoskonali" to piękna powieść. Trochę smutna, trochę nostalgiczna lecz z nutą nadziei na lepsze jutro. Przecież po każdej burzy świeci słońce. Po każdej nocy wstaje dzień, a ten daje kolejne szanse, kolejne możliwości.

"Łączy nad coś jeszcze (...) Jestesmy niedoskonali. I to chyba w tym wszystkim jest najważniejsze."
... Niewątpliwie jest ona lekarstwem nie tylko na zbolałą duszę.

Polecam

Majka, David, Camila, Brunon.
Cztery młode osoby. Cztery trudne życiowe historie. Cztery różne osobowości. W tle Lizbona, ale nie ta piękna, którą opisują przewodniki. To Lizbona z nierównymi brukami, ciasnymi krętymi uliczkami, starymi kamienicami, knajpami z nienajlepszym jedzeniem, a wszystko to owiane jest mrocznym klimatem i mgłą snującą się tuż przy ziemi.

Każdego z czwórki przyjaciół los ciężko doświadczył, obdarzył bagażem niełatwym do udźwignięcia. Każde z nich próbuje usunąć zadrę, tkwiącą w sercu. Uporać się z demonami przeszłości, które nie pozwalają otworzyć się na nowe życie, których głos z tyłu głowy nie pozwala ruszyć na przód.

Zapewne każdy z Was, ma takie swoje wyjatkowe miejsce, w którym czuje spokój, bezpieczeństwo, gdzie udaje się zawsze, kiedy szuka pocieszenia od codziennych trosk. Dla czwórki bohaterów książki ? Niedoskonali ? takim miejscem staje się knajpa z muzyką fado w jednej z biednych dzielnic Lizbony. To tam, pośród dźwięków muzyki, smaków i zapachów portugalskiego jedzenia, krzyżują się ich losy. Poznają się w momencie, gdy każde z nich próbuje odciąć się od bolesnych wspomnień. Nie wiedzą jeszcze, że będzie to początek narodzin przyjaźni i miłości, które mają moc zwalczyć największe demony.

? Fado to tęsknota i nostalgia za wszystkim, smutek i ból, którego inaczej nie można wyrazić ?.

? Niedoskonali ? to powieść niezwykle aktualna. Uświadamia, jak ważne jest uporanie się z trudną przeszłością, by w pełni otworzyć się na to, co przed nami. Jak ważny jest drugi człowiek i zaufanie, ktorym niezawsze jest łatwo obdarzać.
Była to bolesna, ale dająca otuchę podróż nie tylko do Lizbony, ale też w głąb ludzkich relacji.
Idealna do czytania w ciepły letni wieczór.
Serdecznie polecam.

? Ja wolę wschody słońca. Każdy zachód, nawet ten najpiękniejszy jest końcem czegoś. Wschód słońca to zapowiedź nowego dnia, w którym może wydarzyć się wszystko ?.