Mgła

"Mgła" Kamili Bryksy to bardzo dobrze skonstruowany thriller psychologiczny, który swoim dusznym i mrocznym klimatem wciąga czytelnika w historię pełną rodzinnych tajemnic i manipulacji. I tak jak tytułowa mgła karze nam błądzić po omacku ukazując obrazy wyłaniające się z ukrycia, gdzie tak naprawdę nie wiemy co jest prawdą, a co tylko fikcją.
Utrata pamięci z dnia na dzień może być koszmarem. Koszmarem, z którego nie wiesz czy kiedykolwiek się obudzisz. Niby masz obok siebie bliskie osoby, które w jakiś sposób chcą Ci pomóc wrócić do codzienności. Chcą Ci pomóc odzyskać pamięć wspominając zdarzenia z Tobą związane, podsuwając zdjęcia, na których jesteś i nie pozwalają zostać samej. Ewelina Dobrzycka właśnie znalazła się w takiej sytuacji... Skąd ma wiedzieć kto mówi prawdę, a kto chce jeszcze bardziej namieszać w jej głowie? Czy na pewno może wszystkim ufać? Czy może ufać samej sobie? W końcu z mgły zaczynają wychodzić potwory... Widzisz je?
Autorka porwała mnie w wir wydarzeń, które już od początku wywołały ciarki na moim ciele. Moja ciekawość rosła z każdą kolejną stroną, a nieustające podsycanie atmosfery przez pisarkę nie pozwoliło mi odłożyć książki do momentu, aż nie poznałam zakończenia. Kreacja bohaterów bardzo przypadła mi do gustu; żaden z nich nie był jak otwarta książka, z której można wyczytać wszystko na co mamy ochotę. Od każdego z nich czuło się chłód i fałsz. A intecje jakimi się kierowali nie były do końca oczywiste. Uważam, że tytuł oddaje idealnie klimat całej historii pod nim ukrytej, a uwierzcie mi, że warto się w nią zagłębić.
Polecam!

Mgła to doskonały thriller psychologiczny. Historia całkowicie nieprzewidywalna. Książkę czyta się niezwykle szybko, za sprawą ciekawie poprowadzonej narracji, jak i intrygującej fabuły. Już sam prolog wciąga i daje obietnicę mocnej lektury. Powieść jest utkana z tajemnic i sekretów, a ich odkrycie będzie szokujące. Cały czas jest utrzymywane napięcie, a czytelnik zostaje z mnóstwem domysłów. Powieść jest podzielona na czas obecny i krótkie rozdziały zatytułowane "wspomnienie", z którego dowiadujemy się jakie skrawki wspomnień powracają do kobiety, ale i nie tylko.

Początkowo obserwujemy jak Ewelina chodzi na wizyty do psychologa i stara się odzyskać wspomnienia. Karol gra troskliwego męża, jednak od samego początku czuć było, że coś ukrywa. Powoduje to dezorientację i niepewność. Rodzina ze strony męża, też nie pała sympatią do Eweliny. Każdy z bohaterów gra w swoją grę i bardzo im to na rękę, by kobieta nie pamiętała pewnych wydarzeń.

Potem następuje plot twist, który zmienia całkowicie sytuację i perspektywę powieści. Sekrety ukrywane przez najbliższych potrafią frustrować, tłamsić i niszczyć rodzinę, a kiedy wyjdą na jaw robi się nieprzyjemnie.

Kolejny świetny thriller autorki. Spędziłam z tą lekturą bez mała jeden dzień, tak mnie pochłonęła ta historia. Autorka stworzyła wciągającą fabułę i co rusz byłam zwodzona za nos, a zakończenie niespodziewane. "Mgła" pełna sekretów i dusznej atmosfery. Polecam!

Nawet nie potrafię sobie wyobrazić, jak bardzo zagubieni muszą czuć się ludzie dotknięci niepamięcią. Chwilowa amnezja, fuga dysocjacyjna, Alzheimer to tylko ułamek przerażających rzeczy, do których zdolny jest nasz umysł ? wciąż nieodkryty, a przez to niezwykle fascynujący. Dlatego motyw utraty pamięci należy do moich ulubionych motywów w literaturze. Wraz z gło?wna? bohaterka? mogę krok po kroku odkrywać jej przeszłość, ale obok jest ktoś, kto wolałby, by pewne kwestie odeszły w niepamięć. Rozgrywające się wydarzenia budza? uzasadnione obawy, zwłaszcza że kobieta miewa przebłyski wspomnień, które wskazują, że coś jest bardzo nie w porządku.

Nie musiałam długo czekać na zwrot akcji, który jest tak nieprawdopodobny, że ociera się o absurd. Panuje tu dziwna i niepokojąca atmosfera, która zagęszcza się wraz z rozwojem sytuacji. Czytelnik nie wie, czy Ruda to Ewelina, więc zaczyna snuć domysły i przypuszczenia. Czy to jakiś przebiegły plan, czy rzeczywista utrata pamięci? Wydaje się, że wszyscy kłamią, tylko czy robią to, by uchronić Ewelinę przed okrutną prawdą, czy może każdy ma w tym swój interes? Już sama intryga oraz ge?sty, lekko psychodeliczny klimat, który ją poprzedza, zasługują na najwyższe uznanie.

"Mgła" to już czwarty thriller psychologiczny Kamily Bryksy, a ja zdecydowanie chcę więcej!

????????????RECENZJA ????????????

W centrum handlowym ochroniarz zauważył samotnie siedzącą kobietę na ławce. Była to Ewelina Dobrzycka. Kobieta nie ma pojęcia kim jest oraz jak się tam znalazła. Przy pomocy ochroniarza udaje im się dotrzeć do samochodu gdzie zostawiła telefon, który w tym samym momencie się rozdzwonił. Był to mąż Eweliny zaniepokojony jej nieobecnością. Mężczyzna przyjeżdża na miejsce jednak Ewelina jego również nie poznaje. Karol zaniepokojony stanem żony zabiera ją do szpitala gdzie wykonano jej masę badań. Diagnoza jest jednoznaczna. Ewelina doznała amnezji. Nie pamięta kilku ostatnich lat swojego życia. Karol próbuje pomóc jej w odzyskaniu pamięci, natomiast jego rodzina jest przekonana że Ewelina wszystkich oszukuje.

Co było przyczyną utraty pamięci? Czy Ewelina odzyska pamięć? Czy może rodzina Karola ma rację i kobieta symuluje?

,,Mgła" jest to moja pierwsza książka autorki. Czytało mi się ją naprawdę dobrze a kartki bardzo szybko uciekały. Jest to dobry i trzymający w napięciu thriller. Nie mogłam wyjść z szoku jak potoczyła się cała akcja książki. W pewnym momencie miałam ochotę krzyknąć,,Co tu się odwaliło" ???
Ciekawym pomysłem było wplątanie między obecne wydarzenia, wspomnień które pozwalają nam na lepsze rozeznanie w sytuacji. Zwroty akcji są tak nieprzewidywalne że aż nieprawdopodobne. A to jak potoczyła się akcja od połowy książki to jakiś kosmos. W życiu nie spodziewałabym takiego obrotu sprawy. Totalny majstersztyk.

Czy są wspomnienia, które chcielibyście wymazać z pamięci? A co jakby stracić całkowicie pamięć i uczyć się życia od nowa?

Ewelina Dobrzycka znalazła się w centrum handlowym. Nie wie, gdzie jest, jak się tu znalazła. Nie wie nawet, kim jest.
Nie wie, czy może ufać mężowi. Czy życie, o którym opowiada jej rodzina, było naprawdę jej udziałem? Czy wszyscy mówią prawdę? A może ktoś manipuluje jej wspomnieniami.
Co spowodowało u Eweliny nagłą utratę pamięci?

"Mgła" to wciągająca opowieść o manipulacjach i tajemnicach. Fabuła jest świetnie poprowadzona. Nic nie jest takie, jak się wydaje, a rodzina Dobrzyckich sekretami mogłaby obdzielić pół miasta. Od początku czytelnik nie ma pewności, kto tu jest tym dobrym, a kto złym. Kto mówi prawdę, a komu prawda nie przejdzie przez usta.

Bieżącą akcję, przerywają wspomnienia, które powracają do Eweliny. Dzięki temu czytelnik powoli odkrywa, co doprowadziło do obecnej sytuacji. Atmosfera jest duszna i pełna napięcia. Kamila Bryksy stworzyła świetny klimat i ciekawych bohaterów. Takie książki chcę czytać jak najczęściej.

"Jedna zła de­cy­zja za­wsze po­cią­ga za sobą na­stęp­ne."

Wyglądała na zagubioną. Jej twarz wyrażała dezorientację, a w oczach czaił się strach. Nerwowe zerknięcia tylko potwierdzały niepokój kobiety. Nie wie, kim jest ani jak znalazła się w zamkniętym centrum handlowym. Nie zna mężczyzny, który twierdzi, że jest jej mężem. Ewelina Dobrzycka straciła pamięć i stopniowo stara się odnaleźć w nowej rzeczywistości. Nie jest to łatwe, bo jedyne informacje, które uzyskuje na swój temat to słowa męża i jego rodziny. Podświadomnie jednak czuje, że nikt nie jest z nią do końca szczery, więc nikomu nie może ufać. A może komuś zależy, by niczego nie pamiętała?

Już pierwsze strony skupiają całą naszą uwagę i wciągają w perfekcyjnie uknutą intrygę.

Mgła to thriller psychologiczny pełen manipulacji, kłamstw i bolesnych emocji, który sprawi, że sami zaczniecie się zastanawiać, co jest prawdą i komu można wierzyć. Nic nie jest takie, jak się początkowo wydawało. Zręcznie prowadzona fabuła z każdym rozdziałem nabiera coraz większego tempa i staje się coraz bardziej złożona, gęsta i coraz mniej przewidywalna. Pytań przybywa, a myśli buzują od domysłów. Cały czas zastanawiam się, w którym kierunku podąży Autorka i czym mnie jeszcze zaskoczy.

"Wie­lo­krot­nie prze­ko­na­ła się już, że lu­dzie nie chcą słyszeć prawdy."

Doskonała kreacja postaci. Dosłownie każdy z nich wzbudza emocje i chociaż w większości to odczucia negatywne to wywołanie ich nie jest przecież łatwą sztuką. Oczywiście większość uwagi skupiamy na Ewelinie, która stara się odkryć swoją utraconą tożsamość. Odczuwamy jej emocje, dezorientację i determinację w działaniu.
Towarzyszące nam napięcie pogłębiane jest wstawkami wspomnień, które niczym poszczególne elementy układanki tworzą spójny, niepokojący obraz. Mroczny, zasnuty mgłą, skrywający wiele błędnych decyzji oraz problemów zakorzenionych w głębokiej przeszłości. Żalu, który dojrzewając przez lata destrukcyjnie wpływa na obecne życie.

Szczerze polecam.