Małomiasteczkowy

Małomiasteczkowy - Tomasz Duszyński
"- On naprawę balansuje na krawędzi. Traktuję to jak zabawę.
- To nie jest zabawa. Masz rację, balansuję na krawędzi, w dodatku improwizuję. Zgadzam się, że popełni błąd lub już popełnił błąd. Zastanawia mnie tylko, dlatego sobie na to pozwala? "
~ Fragment z książki ~
To jest moje pierwsze spotkanie z tym autorem i nie pożałowałam ryzyka jakie podjęłam biorąc się za przeczytanie oraz zrecenzowanie tej książki.

Naprawdę nie dziwię się,że ten pisarz zdobył tyle nagród.
Kryminał mnie naprawdę wciągnął jak mało który do tej pory. Dostajemy tu taką akcję, że można było mieć w głowie totalny zamęt,tak wiele różnych teorii. Im dalej zagłębiamy się w tej historii, tym więcej się wyjaśnia. Jak czytałam to dopiero tak w połowie książki odgadłam jaki był motyw. Niestety,ale jest to dość częsty temat spraw kryminalnych.
Na plus była tu dla mnie przedstawiona postać prokuratora. Niezwykle rzadko jest on przedstawiany w kryminałach właśnie w ten sposób. Mamy tutaj interakcje z tą postacią. Ogółem przedstawione tu postacie są stonowane i nic u nich nie dzieje się za szybko, wszystko idzie w swoim czasie.
Moja ocena 10/10

"Przyszło jej do głowy, że w takich małych miasteczkach nawet czas biegnie inaczej."
Podjeżdżając pod kamienicę, w której się wychował i spędził najmłodsze lata komisarz Konrad Cichecki ma mieszane uczucia. Przez ostatnie dwadzieścia lat nie utrzymywał relacji z ojcem. Z każdym rokiem wzrastał pomiędzy nimi mur tworzony przez żal, bunt i niewypowiedziane słowa. Konfrontacja z przeszłością nigdy nie jest prosta, powracają niechciane wspomnienia, urazy. Także echa sprawy zaginięcia dziewczyny, którą przed laty żyli mieszkańcy miasteczka. Wydarzeń, tak mu bliskich, gdyż jako jeden z ostatnich widział ją żywą...
Zawsze przyciągał mnie motyw niewyjaśnionych zbrodni, skrytych w zakurzonych aktach, spowitych aurą gęstej tajemnicy. Tajemnic, które po latach wypływają i mają istotny wpływ na życie bohaterów. "Małomiasteczkowy" pod tym względem wpasowuje się idealnie. Tutaj nic nie jest oczywiste, a liczne wątki i powiązania tylko podsycają zainteresowanie. Niewątpliwie największą zaletą jest klimat, mroczny wręcz klaustrofobiczny, w którym poruszamy się po omacku, wypatrując wskazówek. Również wąskie grono podejrzanych, niepowtarzalna atmosfera małego miasteczka oraz napięte stosunki w nim panujące.
Postacie nakreślone realistycznie ze wszystkimi niedoskonałościami i słabościami. Szczególnie Chichy, który musi uporać się nie tylko z prowadzonym śledztwem, ale i z własnymi emocjami.
To historia utkana ze skrywanych tajemnic, bezgłośnego cierpienia i zawiłych relacji międzyludzkich.
Polecam miłośnikom gatunku.