Izmir Miasto giaurów

Kolejna przeczytana książka z Wydawnictwa Czarne. Kolejny strzał w dziesiątkę. Wspaniała książka. Taki reportaż, podczas lektury którego trudno się nudzić. Można stwierdzić, że to nieuporządkowany miszmasz, lecz byłoby to zdecydowanie niesprawiedliwe. Autorka pokazała Izmir. Z całą jego różnorodnością, odrębnością. Rzucając mimochodem różne uwagi z dziedziny historii, socjologii, religii czy ekonomii, nauczyła czytelnika, dlaczego to miasto jest inne. I jak wygląda współczesna Turcja. Historie są bardzo różnorodne. Od kostiumowych filmów historycznych, przez wróżenie z fusów kawy i rozwody, po feminizm i Rowerową Wycieczkę Wystrojonych Kobiet. Każdy rozdział to niespodzianka. Pouczająca. W ciekawy, czasami zabawny sposób ukazuje perłę Lewantu. A w szerszym spektrum również Turcję. Politykę tego kraju. Historię. I to od czasów założycieli dynastii Ottomanów. Trudne relacje z Grekami i Kurdami. Napięcia na tle religijnym. A to wszystko opisane w wyjątkowo lekki sposób. Polecam

Podróże w głąb ciekawych miejsc są bardzo interesujące, ale nie zawsze mamy okazji zobaczyć ich z bliska. Widzimy, je dzięki obejrzany w telewizji filmom bądź ciekawie zrealizowanym tematycznie reportażach przedstawiających, jak wygląda codzienne życie ludzi tam przebywających.

Mamy dzięki autorce książki pt. Izmir. Miasto giaurów Pani Marcelinie Szumer-Brysz możliwość na moment uruchomić wyobraźnię i przenieść się w te miejsca, które są opisywane w historie ludzi, którzy zmagają się z trudnościami zdobycia pracy, aby móc przetrwać każdy dzień.

Gdy się czyta, każdy rozdział zamieszczony w tej oto książce napisanej w formie reportażu to można zaobserwować z łatwością, że autorka ma bardzo dobry kontakt ze swoimi rozmówcami i lubi korzystać ze sprawdzonych źródeł wiedzy na temat miejsc, które chce sprawdzić, czy są i jak ludzie w nich żyją?

Spodobała mi się na samym początku zamieszczona mapka prezentująca Zatokę Izmirską.

Ujmujące są dla mnie opowieści profesora o zdobywaniu wiedzy z przedmiotu nie bardzo lubianego przez uczniów. Tym przedmiotem jest matematyka królowa nauk, ale nie dla wszystkich jest ona nią.

Wiele informacji nie wiemy na temat o tym, jak wygląda historia Izmiru od strony religii, szkolnictwa, czym się pasjonują mieszkańcy, co lubią robić, co im daje radość, czy czują, się tak naprawdę szczęśliwi żyjąc we własnym otoczeniu, bliskich bądź też znajomych?

Przemierzając, tę niezwykłą wędrówkę w głąb miasta Izmiru czuje się poniekąd strach, ale i momentami wieje takim małym szczęściem nie z powodu, że widzi się tych ludzi z bliska, ale mamy okazję widzieć to oczami autorki oraz odpowiednio dobranych osób przewodników, którzy miasto znają i wiedzą, o tym, czego my nie wiemy, o nim począwszy od zwyczajów po historie z nim związane.

Najbardziej podoba mi się w tej książce, że mogę do niej ponownie wrócić, bo nie czyta się jej szybko, lecz powoli, aby zrozumieć sens przekazu płynącego od autorki.

Polecam przeczytać.