Humbug

Powroty do kryminałów autorów, których twórczość zdążyło, się polubić są miłe.

Wojciech Kulawski potrafi zaciekawić tym, że za każdym razem tworzy nowe historie, które przykuwają uwagę doskonałą znajomością psychologii dającej o sobie znać w każdej niespodziewanej sytuacji dającej mocny zastrzyk adrenaliny połączony z nieprzewidywalnym zakończeniem. Należy mieć stalowe nerwy, aby przetrwać w ich zmieniającym się non stop przebiegu akcji.

Dla mnie w odbiorze całościowym kryminalnym liczy się najbardziej to, że trzeba być mocnym, pomysłowym, wytrwałym w dążeniu do celu, aby do samego końca przenieść się w świat, w którym będzie się dzielnie kibicować głównym bohaterom w ich dotychczasowym działaniu wymagającym ogromnego skupienia i obserwacji, kiedy wokół nich dzieje im się niesprawiedliwa krzywda lub osobom, które nagle utraciły życie. Z nieznajomych do tej pory przyczyn należy wykazać się zawodowcem i sprawdzić kto odpowiada za śmierć i z jakich powodów to wykonał, wiedząc o tym, że nie da się cofnąć czasu pozostawiającego po sobie wiele niedopowiedzianych wyjaśnienia nie zawsze pasujących do sytuacji, które nie powinny się wydarzyć.

Czytając ten kryminał pt. Humbug autorstwa Wojciecha Kulawskiego poznawałam, z największą przyjemnością co tak naprawdę ukrywa się pod maską sympatycznych występujących w nim głównych bohaterek, jakie są one prywatnie, zawodowo, czy nawiązują chętnie kontakty, co jest dla nich ważne w pracy w kształtowaniu charakteru, który wymaga skupienia się i bycia czujnym, aby nie stracić kontroli, że podczas wymarzonego wypoczynku należy być ostrożnym, bo nie wiadomo, kto czai się za zasłoną dobra, czy to wystarczy do wybronienia się z kręgu koła podejrzeń, które na pozór prezentują iluzję do przyciągania osób będących tworzyć pozytywną aurę wokół siebie. Czy można zaufać ponownie przyjaciołom, czy chcą pokazać, że na pozór są cudowni, a w rzeczywistości chcą dokonać zemsty za trudną niezapomnianą kiedyś przeszłość, która znaczy dla nich wiele lub nic w ogóle nie znaczy?

Szczerze powiedziawszy, kryminał pt. Humbug spowodował, że niespodziewana historia, w którą została, wplątana policjantka Marzena Gibała przyczynia się do tego, aby być zawsze przygotowanym, że wydarzy się coś, co nie pozwoli nam zasnąć, a będziemy myśleć o tym zamiast o odpoczynku, który powinien być dla nas azylem spokoju, a nie zadręczaniem się, że przyczyniliśmy się do utraty życia pod wpływem przeżyć dobrej niezaplanowanej zabawy wyzwalającej pokazującej nasze prawdziwe oblicze, kiedy znajdujemy się w miejscu zaplanowanego wypoczynku od pracy, a jesteśmy świadkami zdarzeń, które nie powinny wpływać na dalszy jego rozwój z naszym udziałem.

Wojciech Kulawski udowodnił to, że nie tylko główny bohater występuje na pierwszym planie. Bohaterowie drugoplanowi odsłaniający się przed tym, co bywa dla nich trudne i bardzo ryzykowne, działają pod wpływem chęci bycia zauważalnym, chcą pokazać, że są coś warci dzięki odnalezieniu się w nowej roli, która jest dla nich mocnym wyzwaniem, a może jedynie grą przed ucieczką z przeszłości.

Warte jest zauważenia, że dzięki znakomicie skonstruowanym tekstom dialogowym, poczuciu humoru można wyrobić sobie zdanie o każdym z bohaterów.

Podobał mi się również wątek, który był początkiem małej namiastki o tajemniczym pisarzu mogącym opisać świat mafijny z punktu widzenia osób mających z nim bezpośrednio styczność.

Polecam przeczytać ten kryminał.

Policjantka Marzena razem z koleżanką z czasów szkolnych Jadwigą wybiera się na urlop malownicze Baleary. Nie przypuszczają jednak, że pięknie zapowiadający się wypoczynek zmieni się w ciąg nieprawdopodobnych zdarzeń, a one same trafią sam środek mafijnych porachunków.

Na sam początek wyjaśnimy sobie może znaczenie tytułu. Słowo "humbug" z angielskiego tłumaczone jest jako osoba zachowująca się w zwodnicy, nieuczciwy sposób lub jako mistyfikacja. Moim zdaniem pasuje on idealnie do tej pozycji, gdyż często spotykamy tu właśnie takie działania.

Akcja płynie dość szybkim tempem, a dzieje się w niej naprawdę dużo. Początkowo wywołuje lekkie wrażenie chaosu, ale w końcowym rozrachunku wszystko łączy się ze sobą idealnie. Niektórym mogą przeszkadzać skoki czasowe, ale tak naprawdę nie utrudniają one absolutnie odbioru lektury, a wręcz pozwalają rozplątać zawiłości czy motywy postępowania bohaterów. Styl autora jest prosty, a zarazem obrazowy, co widać doskonale w opisach np. krajobrazów.

Tym, co zasługuje na pochwałę, okazały się dla mnie gangsterskie porachunki, walka o wpływy czy pieniądze przedstawione za pomocą ciekawych metod. Pisarzowi świetnie udało się uchwycić narkotykowy półświatek pełen intryg lub podstępów. Gdy do tego dodamy wątek romansowy i kryminalny dostaniemy naprawdę niezłą książkę.

Pan Wojtek urzekł mnie w tej pozycji także poczuciem humoru i dystansem do samego siebie, jaki wyłania się ze stron tej powieści. Gratuluję serdecznie takiego podejścia, a przede wszystkim kreatywności.

Mam jednak nieodparte wrażenie, iż w kilku rozdziałach imiona bohaterów zostały zamienione, co wprowadza mały rozdźwięk oraz dezorientację. Aczkolwiek później można połączyć ze sobą wszystkie kropki i ułożyć sobie na spokojnie fabułę w głowie.

To pozycja dla tych, którzy szukają czegoś nowego, świeżego na naszym rodzinnym rynku kryminalistycznym. Myślę, że ta nietuzinkowość zaprezentowana w "Humbugu" przypadnie czytelnikom do gustu.

Dwie przyjaciółki ? policjantka Marzena Gibała oraz Jagoda Zając spędzają beztrosko urlop na wyspach Baleary. Na plaży Marzena spotyka starą koleżankę Iwonę Strychalską, której towarzyszy przystojny i tajemniczy Hiszpan Benito Carrillo. Bohaterowie rozpoczynają świetną zabawę testując w klubach wszystkie dostępne drinki.
Problemy zaczynają się gdy cała czwórka płynie jachtem na wyspę Minorkę. Najpierw ratują przed utonięciem i rekinami dwójkę podejrzanych rozbitków a następnego dnia Marzena budzi się sama w kajucie z pistoletem w ręku i bolącą głową. Gdzie są wszyscy? Co się tak naprawdę wydarzyło? Pokład cały pokryty jest krwią. Policjantka musi uciekać i to nie tylko przed policją ale i dwoma walczącymi gangami narkotykowymi.
Znika również Jagoda. Przed jakimi problemami w Polsce uciekła?
Trwa wojna gangów. Kto jest kim? Kto pomoże Marzenie w ujęciu najgroźniejszych przestępców?

Książka wciąga od pierwszych stron!
Czy zakończenie was zaskoczy?
Polecam sięgnąć po lekturę!