Burzowa góra

Liza Marklund, znana autorka szwedzkich kryminałów, w "Burzowej górze" zamyka swoją trylogię o Stenträsk w północnej Szwecji. W tej części ponownie spotykamy się z szefem policji, Wikingiem Strombergiem, którego życie ponownie zostaje wywrócone do góry nogami podczas śledztwa, które prowadzi go w głąb mrocznej rodzinnej historii.

Podczas obchodów przesilenia letniego w Stenträsk na powierzchni bagna pojawia się ciało. Początkowo przypuszcza się, że jest to zaginiona żona Wikinga Stromberga, ale wkrótce okazuje się, że to ciało mężczyzny, który nie zginął przez utonięcie. Ktoś wbił mu kołek w serce i przybił ciało na dnie bagna. Dla Wikinga to odkrycie oznacza zawrotną podróż w głąb rodzinnej historii, która sprawia, że nie może być pewien, co jest prawdą, a co kłamstwem, ani kim naprawdę jest.

"Burzowa góra" charakteryzuje się doskonale wyważonym tempem, które nie jest ani za szybkie, ani za wolne. Początek może wydawać się spokojny, niemalże mylący, jak na kryminał, ale to tylko wprowadzenie do coraz bardziej zagęszczającej się atmosfery. Im dalej w fabułę, tym więcej niewiadomych i tajemnic, co sprawia, że czytelnik nie może się oderwać od książki.

Liza Marklund z dużą starannością kreuje swoje postacie. Wiking Stromberg, główny bohater, jest postacią wielowymiarową, pełną sprzeczności, co czyni go fascynującym i autentycznym. Jego podróż w głąb rodzinnej historii jest pełna emocji, co pozwala czytelnikowi przeżywać razem z nim każdą odkrywaną tajemnicę i sekret.

Atmosfera w książce jest jedną z jej największych zalet. Mroczna, zagęszczająca się aura Stenträsk i bagna jest niemalże namacalna. Autorka doskonale oddaje klimat szwedzkiej prowincji, co sprawia, że czytelnik czuje się, jakby był częścią tej historii.

Książka stopniowo odkrywa przed czytelnikiem kolejne sekrety i tajemnice, co buduje napięcie i intryguje. Każdy nowy fakt zmienia perspektywę i dodaje kolejny element do skomplikowanej układanki.

Czy książkę polecam? Burzowa góra" to doskonałe zwieńczenie trylogii kamiennego bagna. Liza Marklund mistrzowsko prowadzi czytelnika przez mroczne zakamarki ludzkiej psychiki i rodzinnych tajemnic. Książka zapewnia odpowiednią dawkę emocji, napięcia i mrocznego klimatu, który w pełni trafia w gusta miłośników skandynawskich kryminałów.

"[...] Lu­dzie umie­rają, miej­sca zni­kają, ale dopó­ki je pamię­tamy, to one na­dal żyją. [...]"

Czy lubicie czytać kryminały Szwedzkich pisarzy? Ja od czasu do czasu lubię sięgać po ich książki. Tym razem padło na trzeci i ostatni tom cyklu "Trylogia Kamiennego Bagna" o nazwie "Burzowa Góra". Jego autorką jest szwedzka dziennikarka i pisarka Liza Marklund. Było to moje drugie spotkanie z jej twórczością. Jest to lepsza i bardziej interesująca część od poprzedniej. Jak to mówią ostatni, będą pierwszymi.
Poznajemy tutaj między innymi dalszą historię Wikinga Stormberga. A dokładniej poznajemy jego życie w obecnym czasie, jak i w jego przeszłości. Jego historia życia może zdziwić i zaszokować czytelnika. Nawet sam główny bohater był w szoku i niestety nie wiedział, co jest prawdą, a co kłamstwem. Autorka idealnie zaplątała jego życie, między innymi dokładając mu na barki śmiertelną chorobę. Czy tym razem wygra tę nierówną walkę? Niedawno spotkała go rodzinna tragedia, po której zaczął interesować się swoją przeszłością.
Czy szczątki, które wypłynęły z bagna okażą się być jego zaginioną przed trzydziestu laty żoną Heleną? Czy raczej są to szczątki zupełnie innej osoby? Możecie się głęboko zdziwić.
Jeżeli lubicie klimat Szwedzkiej Północy, to idealnie trafiliście. Tutaj doskonale się ze sobą przeplatają wątki obyczajowe z wątkami kryminalnymi.
Czy lubicie odkrywać rodzinne kryminalne tajemnice i sekreciki?
Oprócz głównego bohatera poznacie również inne postacie. Widać, że autorka włożyła całe swoje serce w ich powstanie. Niektórych polubicie, innych znienawidzicie. Jest w nich dużo autentyczności. Poznając ich historie, możecie się w nie wczuć i poczuć ich lęk, ból, strach, łzy, a także radość i śmiech.
Jeżeli liczycie na krwawą historię, to się możecie przeliczyć. Tutaj otrzymacie ciekawą opowieść, która pochłonie was od samego początku i poruszy wasze serca.
Poruszamy się w dwóch ramach czasowych: 1958-1987 i w 2021 roku, które się ze sobą przeplatają. Czy lubicie takie czasowe przeskoki? Powiem wam szczerze, że w tej powieści mi to absolutnie nie przeszkadzało. Dzięki temu poznałam całą historię głównego bohatera.
Cieszę się, że na końcu książki autorka nie zapomniała o swoich czytelnikach.
A tak na marginesie, chciałabym poznać dalszą historię życia pewnej bohaterki. O kim piszę? Po przeczytaniu "Burzowej Góry" będziecie znali odpowiedź na to pytanie.
Idealna historia na wakacje.