Biuro do spraw tajemnych

Dziewiętnastowieczny Paryż, usiłujący otrząsnąć się z szoku rewolucji lipcowej, a w jego centrum inspirowany postępem nauki nowy rodzaj przestępczości, której tropem podąża nieustępliwy inspektor Valentin Verne. Młody, bardzo ambitny i inteligentny mężczyzna o zamiłowaniu do tego, co irracjonalne i nieprzeniknione musi rozwiązać serię zagadek związanymi z dziwnymi zgonami. Przy okazji chce udowodnić swoje niezwykłe umiejętności, ale przede wszystkim dopaść seryjnego mordercę nazywającego się ?Wikarym??

?Biuro do spraw tajemnych? to książka zupełnie odmienna od tych, które do tej pory czytywałem. Autor zaproponował mi podróż do nieznanego wcześniej miejsca, ukazując w najdrobniejszych detalach jego mankamenty i walory. Prowadzony niczym ciekawskie świata dziecko za rękę przez swojego rodzica odwiedzałem przybytki arystokratycznych spotkań, zaglądałem do obskurnych domostw i przechadzałem się brudnymi ulicami by być wielokrotnie naocznym świadkiem czynów ludzi złych, zdeprawowanych, chciwych i nieczystych. Wszystko to w otoczce mrocznego klimatu, czającego się w dusznych i śmierdzących stęchlizną zakamarków oraz strzępków ludzkiego życia.

Éric Fouassier napisał nietuzinkowy thriller okraszając go wyjątkowym językiem, czyniącym tę historię czymś więcej, aniżeli tylko kolejną historią o seryjnym mordercy, ściganym przez nieustępliwego stróża prawa. Warto dodać, że autor wkomponował w fikcję literacką kilka historycznych faktów, dodających jej realności. Finalnie ?Biuro do spraw tajemnych? okazała się przejmującą historią pisaną ponurymi barwami ludzkiego życia, na które składało się wiele zła. Zbyt wiele. Świetna lektura, dająca nadzieję na kontynuowanie tej przygody niebawem, na co szczerze liczę?.

Ciemne labirynty licznych zaułków Paryża w 1830 roku nie uwodziły urokiem jak obecnie. Różnica była diametralna. Zdecydowanie nie chciałabym znaleźć się w tych mglistych uliczkach tuż po zmroku. Ryzyko utraty portfela, bądź nabycie guza było wysoko prawdopodobne, szczęściem byłoby spotkanie na swej drodze jedynie wychudzonych żebraków, bądź nachalnych prostytutek. Mimo wszystko XIX wieczne miasto świateł potrafiło ująć niepowtarzalną atmosferą, gęstym i mrocznym klimatem, który w powieści "Biuro do spraw tajemnych" otula Czytelnika niczym niekoniecznie przyjemny w dotyku, ciężki koc. Nie były to łatwe czasy, lecz niesamowicie intrygujące i przełomowe, jeśli chodzi o rozwój nauki. Gorzej, że ten prężny rozwój nauki w połączeniu z ezoteryzmem staje się natchnieniem do popełnienia zbrodni...

Dawno nie czytałam żadnego retro kryminału i muszę przyznać, że stęskniłam się za tym gatunkiem. Uwielbiam takie podróże w czasie, tym bardziej do dziejów tak skrajnie odległych od teraźniejszości. Do tego malowniczy Paryż, który współcześnie uchodzi za romantyczne i piękną stolicę Francji, a niegdyś był miejscem, które mogłoby budzić wyłącznie strach i wstręt (zwłaszcza w przedstawionej historii).

Groteskowa i tajemnicza zbrodnia okazuje się frapującym wstępem do emocjonujących wydarzeń od których niejednokrotnie włos jeżył się na mojej głowie. Mroczna atmosfera skutecznie uwypukla narastający niepokój, potęgując się w trakcie lektury. Główna fabuła przeplata się ze wstrząsającymi wspomnieniami niejakiego Damiena. To, co spotkało tego biednego chłopca, nie śniło nam się nawet w najgorszych koszmarach...

Tym, co wyróżnia "Biuro do spraw tajemnych" na tle innych kryminałów w podobnym klimacie niewątpliwie jest oryginalny główny bohater. Młody inspektor Valentin Verne z tajemniczą przeszłością wzbudza podziw dzięki swojej niebywałej inteligencji i przenikliwości. Mógł zostać cenionym naukowcem, a jednak wybrał karierę policyjną. Co go do tego skłoniło? Ja już wiem i poznanie prawdy nie spowodowało, że moja fascynacja młodym inspektorem rozwiała się - wręcz przeciwnie, nadal jestem nim oczarowana (i nie chodzi wcale o jego anielską aparycję!). Cieszę się, że ta książka to zaledwie początek serii, gdyż to świetny wstęp do dalszych przygód Valentina, zwiastujący rozrywkę na najwyższym poziomie!

?Kiedy nauka inspiruje zbrodnie...?

?Biuro do spraw tajemnych? autorstwa Erica Fouassier?a to kolejna historia, co do której nie miałam żadnych oczekiwań - nie miałam bladego pojęcia, czego powinnam się po tej książce spodziewać. Historia osadzona na ulicach dziewiętnastowiecznego Paryża była dla mnie pewnego rodzaju eksperymentem czytelniczym. Nieczęsto bowiem zagłębiam się w kryminały, których akcja rozgrywa się w tak dalekiej przeszłości i w tak charakterystycznym miejscu. Jednak już po pierwszych stronach odkryłam, że ta powieść to coś zupełnie innego, coś, co wciągnęło mnie zupełnie nieoczekiwanie.

Jesień 1830 roku. Ciemne zaułki Paryża, który usiłuje otrząsnąć się z szoku rewolucji lipcowej.
Postęp nauki, w połączeniu z szalenie modnym ezoteryzmem, inspiruje nowy rodzaj przestępczości. Valentin Verne, młody inspektor, ale i zapalony student chemii i medycyny, z zamiłowaniem do tego, co nieprzeniknione i irracjonalne, musi rozwiązać serię zagadek związanych z dziwnymi zgonami. Mianowany przez prefekta na szefa ?Biura do spraw tajemnych?, specjalnego wydziału, którego zadaniem jest tropienie tajemniczych przestępców, korzystających z dobrodziejstw dynamicznie rozwijającej się dziedziny wiedzy, ma zamiar udowodnić swoje niezwykłe umiejętności.
Ale kim tak naprawdę jest ten samotny policjant, którego obsesją jest schwytanie seryjnego mordercy znanego pod pseudonimem Wikary?
Kto kryje się za anielską twarzą, która tylko czasami ujawnia niepokojącą dzikość?
Kto jest łowcą, a kto ściganym?
Co odnaleźć można w splątanym labiryncie luster?

Przyznam, że Fouassier należy do nielicznych autorów, którego styl pisania trudno jest mi jednoznacznie zdefiniować. Eric posługuje się bardzo lirycznym (jeśli tak można to nazwać) oraz zupełnie ?innym? językiem - sposób opisania całej historii różni się zupełnie od tych kryminałów, które czytam na co dzień. Zamiast szybkiej akcji dostajemy historię, w której nie brakuje subtelnej gry słów oraz przeżyć bohaterów.

?Biuro do spraw tajemnych? nie jest pozycją, w której akcja pędzi na łeb na szyję - rozgrywa się ona bardzo powoli, co umożliwia czytelnikowi zanurzenie się w klimat ulic Paryża sprzed kilku wieków. Fouassier wyraźnie maluje obraz miasta, jego zakamarków i tajemnic, czyniąc je niemalże żywym.

Na stronach tej powieści czekana na Was wiele tajemniczych postaci, których charaktery są trudne do rozgryzienia, co sprawia, że czytelnik nieustannie zastanawia się nad ich prawdziwymi intencjami. Główna sprawa, która stanowi osnowę fabuły, rozwija się powoli, a ciekawość czytelnika jest sprytnie prowadzona do samego końca.

Czy książkę polecam? ?Biuro do spraw tajemnych? to przede wszystkim kryminał dla tych, którzy cenią sobie klimat oraz charakterystycznych bohaterów, bardziej niż szybką akcję i łatwe rozwiązania. Polecam ten tytuł przede wszystkim osobom, które szukają czegoś więcej niż tylko kolejnego kryminału, który szybko zapomną - ta pozycja może okazać się prawdziwą perełką!