Bad Boys go to Hell

Po latach, zupełnie przez przypadek spotykają się ponownie, całe dzieciństwo dokuczali sobie nawzajem w bardzo wymyślny i nie zbyt przyjemny sposób. Wręcz prześcigali się w pomysłowości robionych psikusów ? nie było to miłe. Olivia i Mike od zawsze się nienawidzili, teraz przez splot różnych wydarzeń zmuszeni są ze sobą zamieszkać. On wyrósł na przystojnego, seksownego, nie do końca grzecznego faceta, ona śliczna, zadziorna z niewyparzonym językiem. Są jak wybuchowa mieszanka, kwestia czasu kiedy iskra zapłonie i co z tego wyniknie. Zapewniam będzie się działo, mocno, zaskakująco, pikantnie, gwałtownie i z temperamentem :)

Powieść niesie ogromne, przeróżne emocje. Cały czas się coś dzieje, akcja jest bardzo dynamiczna, fabuła krąży wokół pokomplikowanych relacji naszej dwójki i ich znajomych. Nie sposób nie dostrzec, że ta dwójka pała do siebie dużą niechęcią i jednocześnie, coś ich do siebie ogromnie przyciąga. Jak pogodzić niechęć i pożądanie? Autorka ma bardzo przyjemny i lekki styl. Jest zabawnie, szczerze, płomiennie, trudno się oderwać. Rewelacyjne dialogi, cięte riposty ? tutaj prym wiedzie Olivia i jej niewyparzony język. Nie raz zdarzyło mi się wybuchnąć głośnym śmiechem. Bardzo ciekawie, realnie ukazani bohaterowie, postacie charakterne, silne, z ogromnym apetytem na życie. Sympatię poczułam do Mike?a, chłopak ma swoje za uszami, ale nie sposób go nie lubić. Jeżeli chodzi o Olivię, były momenty, że jej zachowanie bardzo mnie irytowało. Jej niezdecydowanie i lekkomyślność wzbudzały we mnie raczej negatywne odczucia.

Autorce udało się stworzyć opowieść pełną pozytywnej energii z niesłabnącym poczuciem humoru. Młodzież i jej zmaganie z problemami wkraczania w dorosłość. Trudne wybory, ich konsekwencje, pierwsze miłości, seks, zabawa, nauka. Miłość, nienawiść, przyjaźń. Młodzi chcą być traktowani jak dorośli, a zachowują się bardzo dziecinnie, nieodpowiedzialnie, irytująco, ale cóż, takie jest prawo młodości.

Lekka, romantyczna, wciągająca historia, udany debiut. Idealna pozycja na chwilę relaksu, oderwania od rzeczywistości. Nie od dziś wiadomo, że przeciwności się przyciągają. Polecam :)

"Bad boys go to hell" zdecydowanie najbardziej polubiłam za humor, jaki w tej książce panował. Praktycznie od pierwszych stron na mojej twarzy gościł uśmiech. Co prawda niektóre sceny i zachowanie bohaterów były przekomiczne, ale większość była po prostu zabawna.

Jeśli chodzi o bohaterów to na początku o wiele bardziej polubiłam tych drugoplanowych, niż Mikea i Oliwię. Mike po prostu doprowadzał mnie do szału swoim chamskim, nieco agresywnym i aroganckim zachowaniem w stosunku do Oliwii, przez co już na wstępie dostał ode mnie ogromnego minusa. Potem na szczęście zmienił swoje zachowanie i z każdą kolejną stroną lubiłam go coraz bardziej. Oliwia natomiast irytowała mnie swoim niezdecydowaniem i hipokryzją, natomiast lubiłam ją za poczucie humoru i cięte riposty.

Generalnie książka bardzo mi się podobała, mimo nieidealnych głównych bohaterów czytało się ją naprawdę dobrze.

Jedyne co mnie w tej książce rozczarowało to zakończenie. To znaczy, nie zrozumcie mnie źle, ono było okej, natomiast moim zdaniem nie pasowało do tej książki. Bad boys go to hell jest moim zdaniem naprawdę udanym, ciekawym debiutem, a to zakończenie było takie trochę niedopracowane i mdłe w porównaniu do całości.

Autorka totalnie kupiła mnie swoim lekkim piórem i poczuciem humoru, dlatego jestem pierwsza w kolejce po jej kolejne książki, które mam nadzieję niebawem się ukażą.

Nie jest to co prawda książka z jakąś głęboką fabułą, skłaniającą do refleksji czy prawiąca morały. Zdecydowanie jest to książka czysto rozrywkowa, zabawna, lekka, idealna na jeden, góra dwa wieczory, niemniej jednak uważam, że i takie książki są od czasu do czasu potrzebne. Zwłaszcza, gdy są napisane tak dobrze. Ja osobiście ubawiłam się przy tej książce po pachy i bardzo Wam ją polecam.
...

"Czułam jak przechodzi mnie dreszcz, gdy zbliżył się do mnie na tyle, że całkiem zlikwidował przestrzeń, jaka pozostała między nami"
~
Bardzo ciężko będzie mi się wypowiedzieć o tej książce. "Bad boys go to hell" reklamowane było jako hit, porównywane do wielu kultowych książek, jednak szczerze od kiedy zobaczyłam frazę "(...) na Wattpadzie" już zaczęłam mieć mieszane uczucia. Książka przedstawia historię Olivii i Michaela, którzy już od dzieciństwa się nienawidzili. Ich relacja polegała na wzajemnym dokuczaniu sobie i robieniu problemów. Ciągłe kłótnie i niezbyt zabawne psikusy sprawiały że każdy wróżył im darcie kotów już do końca. Jednak doszło do rozłamu. Ich kontakt się urwał, gdy Olivia wyjechała do szkoły z internatem. Jednak po kilku latach wróciła, a Mike niespodziewanie trafia na nią na ulicy. Od tego czasu ponownie niebo zachodzi ciemnymi chmurami, bo odwieczni wrogowie ponownie się spotkali. Ciężko mi się wypowiedzieć. Nie potrafiłam w ogóle przebrnąć przez pierwsze strony, głównie dlatego że fabuła była bardzo absurdalna. Spodziewałam się tego jednak nie aż tak. Z czasem chyba zaczęłam się przyzwyczajać do sposobu w jaki jest ona przedstawiona, języka jakim operują bohaterowie i ogólnego klimatu powieści. W połowie już myślałam, że będzie dobrze i w sumie do końca takie zdanie mi się utrzymywało, jednak pojedyncze sytuacje, które w międzyczasie zostały opisane, zadecydowały, że jednak ocena nie będzie wysoka. Zdaje sobie sprawę, że to debiut autorki, dlatego wybaczam tego typu rzeczy. Niemniej jednak uważam, że opowieść jest bardzo w stylu wattpada i tam na pewno przyjmie się lepiej. Tak samo jestem zdania, że przypadnie młodszym czytelnikom. Nie jest to wymagająca lektura, całkiem lekka, a język i styl jest idealny dla młodzieży. Mnie niestety nie porwała, a spodziewałam się czegoś co to zrobi. Autorce życzę mimo wszystko ,aby robiła dalej to co kocha. Widać, że książka to jej mały sukces i bardzo dobrze, bo najważniejsze jest to, że pani Małgorzata czerpie z tego radość! Oby tak dalej.