Uprawa roślin południowych metodą Miczurina

Debiutancki zbiór prozy Weroniki Murek nie jest dla każdego. To nie utwory bazujące na przemyślnie skonstruowanej fabule, a raczej literacka wariacja na jej temat. Abstrakcyjne historie, ogołocone z przyczyn i skutków, rozwijające (i zwijające) się bez logicznego planu, bardziej pod wpływem widzimisię autorki, nie prowadzą nas dokądś, częściej bowiem sprowadzają na manowce i zmuszają do zajęcia stanowiska: poddaję się zabawie bądź pasuję. Na nic nasze wysiłki: gdy już wydaje się, że znaleźliśmy drogę, ścieżkę chociaż, nie prowadzi ona wcale do rozwiązania. Bo też i nie o rozwiązanie historii idzie. "Uprawa roślin południowych metodą Miczurina" to zbiór-zabawa, literacki "żart" burzący skostniałe schematy. Nie dla każdego, ale dodam - również nie dla mnie. Zabawa nie porwała mnie, nie zaiskrzyło, nie czułam chęci ani spełnienia, chociaż na "inne" jestem otwarta. Niestety, to "inne" - w moim przypadku - nie chwyciło:-)