Wygnanie z Raju (vinyl) - Leszek Żądło Quartet

Opis produktu:

Czy rzeczywiście nadchodzi epoka maszyn do rządzenia decydujących o tym, czego człowiekowi potrzeba do szczęścia, a nawet o czym powinien myśleć dziś i co robić jutro? Czy istotnie pozostanie mu tylko prawo wyboru jednego z nielicznych `wariantów` postępowania, określanych programem `mózgu elektronowego`? Już w roku 1969 uznany autor piosenek Andrzej Tylczyński oraz Krzysztof Boruń, jeden z najważniejszych pisarzy fantastyczno-naukowych w Polsce, przewidzieli ten szalony rozwój informatyzacji społeczeństw i zamknęli swoje idee w formie - nieco prześmiewczego - libretta musicalu `Wygnanie z Raju`, którego akcja toczy się na planecie Raj oraz na Ziemi, w pierwszym dniu pobytu na niej człowieka. Piosenki do musicalu skomponował Jerzy Abratowski, zaś napisanie muzyki baletowej powierzono Krzysztofowi Komedzie. Widzowie mogli obejrzeć musical - niestety - już po śmierci kompozytora, premiera odbyła się 13 lipca 1969 roku w Teatrze Muzycznym w Gdyni. Musical nie został jednak zarejestrowany w żadnej formie. Co więcej, do niedawana wydawało się, że muzyka Komedy bezpowrotnie przepadła. Pełny zapis nutowy musicalu odnalazł szczęśliwie Piotr Tylczyński, porządkując archiwum ojca.

Na podstawie tego materiału źródłowego, nie zmieniając dramaturgii muzycznej Komedy, autorską suitę stworzył Leszek Żądło. Przy współpracy Matthiasa Preißingera, przetworzył aranże na orkiestrę do składu kwartetu jazzowego, uwalniając przestrzeń dla indywidualnych improwizacji na tematy źródłowe Komedy. Suita w całości została wydana na CD przez oficynę For Tune w marcu br. - jest to album Leszek Żądło Quartet `Komeda. Wygnanie z Raju`. Niniejszy winyl, wydany na okoliczność 50 rocznicy śmierci Krzysztofa Komedy, zawiera wybrane jej fragmenty. Saksofoniście partnerują wybitni muzycy polskiej sceny jazzowej - Leszek Kułakowski, Piotr Kułakowski oraz Jacek Pelc. W powstałych na początku lat sześćdziesiątych utworach Komedy wyraźnie słychać muzyczny nastrój tamtych lat, prawdziwie urzekające balladowe klimaty. Muzycy nadali im nową, znakomitą jakość... odchodząc momentami w obszary późnego Coltraneowskiego jazzu - i są to najwspanialsze chwile suity.