Akustycznie (vinyl) - Dżem

Opis produktu:

To był okres rozkwitu mody na grę akustyczną... Mimo wszystko w planach Dżemu jeszcze w kwietniu 1993 nie figurowało żadne przedsięwzięcie typu unplugged. Dlatego propozycja udziału w koncercie `Bez prądu` w Łodzi - koncercie bezpośrednio transmitowanym przez telewizję! - trochę muzyków zaskoczyła. Krótki, majowy termin uniemożliwiał przearanżowanie utworów. Jednak właśnie wtedy zakiełkował pomysł. Po pierwsze - nagrania płyty akustycznej. Po drugie - wypełnienia jej piosenkami już w wersjach odmiennych, czasem znacznie odmiennych od tych, które fani znali na pamięć. Po trzecie - zespół miał bite pół roku na przygotowania. Nie marnował tego czasu. Śmiało i efektownie naruszył pierwotny kształt większości nagranych na `Akustycznie` kompozycji, niekiedy z oryginału zostawiając tylko... teksty.

`Wehikuł czasu` stracił wiodący riff, `Mała Aleja Róż` zmieniła się w swingującą balladę, `Detox` rozrósł się - nieoczekiwanie również dla samych muzyków - w bardzo długie Dżem-session. Ale to przecież niespodzianek nie koniec. Zespół stał się bowiem nie tylko śmiały, lecz i ... bardzo gościnny. Gościnny jeśli chodzi o zaproszenie całej - nomen omen - gromady artystów towarzyszących, i gościnny jeśli chodzi o zapewnienie im dużej swobody. Właśnie ci artyści wzbogacili kolorystykę nagrań, dodatkowo podkreślając różnicę między akustycznymi odpowiednikami elektrycznych pierwowzorów - zwłaszcza tych utworów w których gorset został rozluźniony mniej (`Autsajder`, `Złoty paw`).

I jeszcze jedno - `Akustycznie` jest zapisem ostatniej sesji w życiu Ryśka Riedla. Artysty już bardzo chorego, zmęczonego życiem (co słychać zwłaszcza w `Jesionach`), ale mimo tego potrafiącego znaleźć siły - fizyczne i psychiczne - nawet na żarty (`Czerwony jak cegła`).
Mody, jak ta na grę bez prądu, mijają. Wielka muzyka, jak ta na płycie `Akustycznie`, zostaje. (Jan Skaradziński)