Ebook Podróż do Grecji pdf

panią do środka. Ella wstała, skrywając zdenerwowanie pod pozornym spokojem. Powoli zaczynała tracić wiarę w to, że jej rodzina dojdzie wreszcie do wniosku, że zapłaciła dostatecznie wysoką cenę za swój czyn sprzed siedmiu lat. Pan Barnes, wysoki i chudy mężczyzna po czterdziestce, był prawnikiem, z którym spotkała się na pierwszej konsultacji mniej więcej dwa tygodnie wcześniej. Zgłosiła się do niego, ponieważ powszechnie uważano go za jednego z najlepszych specjalistów w dziedzinie prawa cywilnego. - Pozwoliłem sobie porozmawiać o pani sprawie z innymi adwokatami i obawiam się, że nie mam krzepiących wieści - zaczął Barnes po krótkim powitaniu. - Przekazując siostrze swoje komórki jajowe, podpisała pani stosowny dokument, w którym zrzekła się pani wszelkich roszczeń rodzicielskich do dziecka lub dzieci urodzonych z podarowanych komórek. - To prawda - przytaknęła. - Ale po śmierci mojej siostry i szwagra sytuacja zmieniła się diametralnie, prawda? - Owszem, lecz niekoniecznie na pani korzyść - odparł z powagą Simon Barnes. - Jak już panią informowałem, kobieta, która nosi dziecko aż do porodu, zgodnie z prawem jest uznawana za jego matkę. Chociaż jest pani matką biologiczną, nie ma pani podstaw prawnych do objęcia małoletniej władzą rodzicielską. Ponadto nie utrzymywała pani żadnych kontaktów z dziewczynką, co jest argumentem przemawiającym na pani niekorzyść. - Tak, wiem - westchnęła Ella. Nadal nie potrafiła pogodzić się z faktem, że jej siostra Susie praktycznie zerwała z nią kontakt, gdy tylko dziecko przyszło na świat. Ella nie dostała nawet zdjęcia małej, nie wspominając już o możliwości osobistego spotkania. - Niemniej prawnie jestem ciotką Callie. - Zgadza się, lecz ma to niewielkie znaczenie, ponieważ w sporządzonym testamencie siostra i szwagier nie wyznaczyli pani roli prawnej opiekunki córki - zauważył Barnes. - Ich radca prawny zezna, że jedyną osobą wskazaną przez zmarłych rodziców Callie jest Aristandros Xenakis. Proszę nie zapominać, że jego również łączą z dzieckiem więzy krwi. - Na litość boską, przecież Aristandros to tylko kuzyn ojca Callie, nawet nie stryj! - zaprotestowała gorączkowo. - Nie tylko kuzyn, lecz również wieloletni przyjaciel, który najprawdopodobniej wziął na siebie ciężar odpowiedzialności za opiekę nad dzieckiem na długo przed wypadkiem. Wygląda na to, że istnieje pisemne potwierdzenie tego faktu. Chyba nie muszę dodawać, że podważenie praw opiekuńczych tego człowieka jest praktycznie wykluczone. To bardzo zamożny i wpływowy biznesmen, a poza tym dziecko jest obywatelem Grecji, podobnie jak on. - Przecież to samotny mężczyzna o fatalnej reputacji! - Ella nie zamierzała ustąpić. - Taki hulaka i playboy jest nieodpowiednim wzorem dla dziewczynki! - Ten argument wprowadza panią na niebezpieczne wody, pani doktor. Pani również jest osobą samotną, a sąd nie omieszka spytać, dlaczego rodzina nie zamierza poprzeć pani wniosku o przyznanie opieki nad dzieckiem. Ella poczerwieniała z zakłopotania. - Rzeczywiście, moi krewni nie zrobią nic, czym mogliby się narazić Aristandrosowi Xenakisowi - przyznała. - Moi dwaj bracia przyrodni oraz ojczym utrzymują z nim ścisłe związki handlowe. Prawnik westchnął, jakby nie miał nic więcej do powiedzenia, lecz po chwili dodał: - W związku z powyższym radziłbym pani pogodzić się z faktem, że drogą sądową nie uzyska pani bliższego dostępu do dziecka, a wszelkie próby podważenia obecnej sytuacji prawnej dziewczynki uniemożliwią pani jakiekolwiek porozumienie ze stronami sporu. Ella miała ochotę wybuchnąć płaczem. - To znaczy, że nic nie mogę zrobić? - wykrzyknęła z rozpaczą. - Moim zdaniem, w zaistniałych okolicznościach powinna pani osobiście skontaktować się z Aristandrosem Xenakisem, opisać mu zaistniałą sytuację i spytać, czy zechciałby wyrazić zgodę na pani kontakty z dzieckiem - poradził Simon Barnes. Ella zadrżała, jakby nagle przeniknął ją przykry chłód. Aristandros, który tak nią gardził, miał Callie. - Kiedyś za to zapłacisz - zapowiedział groźnie siedem lat temu, gdy liczyła sobie zaledwie dwadzieścia jeden lat i studiowała medycynę. - Postaraj się zrozumieć - zaapelowała do niego z bólem w głosie. - Nie, to ty zrozum, co mi zrobiłaś. - Wpatrywał się w nią czarnymi jak węgiel oczami. - Traktowałem cię z szacunkiem, a ty upokorzyłaś mnie oraz całą moją rodzinę. Rozdygotana Ella wyszła z biura Barnesa i wróciła do przestronnego loftu. Należał on do niej oraz do jej przyjaciółki Lily, również lekarki, która właśnie robiła specjalizację w dziedzinie chirurgii. Poznały się w akademii medycznej i bardzo się ze sobą zżyły. Poza mieszkaniem kupiły wspólnie także samochód, a do tego nie miały przed sobą żadnych tajemnic. Ella postanowiła nie zasypia