Dziewczyna z kamerki - Audiobook mp3

Lisa Vild Dziewczyna z kamerki - opowiadanie erotyczne Lust Dziewczynazkamerki-opowiadanieerotyczne Przełożył Emil Chłabko Tytuł originału Camgirl Copyright (C) 2017, 2019 Lisa Vild i LUST Wszystkie prawa zastrzeżone ISBN: 9788726226768 1. Wydanie w formie e-booka, 2019 Format: EPUB Ta książka jest chroniona prawem autorskim. Kopiowanie do celów innych niż do użytku własnego jest dozwolone wyłącznie za zgodą LUST oraz autora. Dziewczyna z kamery Wiele osób, głównie rodzina i bliscy znajomi, opisywało Ellę jako mądrą, porządną i dojrzałą dziewczynę. Ona też chciała wierzyć, że to prawda, i nigdy nie dawała powodu, by w to wątpić - nikomu poza sobą. Bowiem porządna i dojrzała osoba z dużym wyprzedzeniem zorganizowałaby sobie pracę na wakacje. Mądra osoba nie znalazłaby się w sytuacji Elli. Był koniec maja, a ona, jako bezrobotna studentka z połową kredytu studenckiego na koncie tuż przed rozpoczęciem lata, bardzo potrzebowała pieniędzy. - Idziesz z nami na lunch? Musimy to przecież uczcić! - Josefin uśmiecha się do niej tak szeroko, że doskonale widać jej przednie zęby spomiędzy pełnych warg. To ostatni dzień zajęć w semestrze, sala uniwersytetu szybko pustoszeje. Studenci spieszą na zewnątrz, by cieszyć się ciepłem wczesnego lata, z poczuciem ulgi, że w końcu mają wolne. Ella zbiera powoli wszystkie luźne kartki i długopisy, które leżą porozrzucane na stoliku. Niczego nie chce bardziej, niż iść na lunch z Josefin i resztą paczki. Albo na kawę. Albo do pubu. Chce iść z nimi i przestać się zamartwiać. Z drugiej strony właśnie to uczucie ją powstrzymuje. Jest ewidentnie uzasadnione. Nie stać jej na żadne wyjście, bo nie ma nawet za co zapłacić czynszu za następny miesiąc. - Nieee, dziś też niestety nie mogę - odpowiada. - Ale ostatnio nigdy nie możesz - stwierdza Josefin z kwaśną miną i wydętymi wargami, ale z błyskiem w oku. Mimo to Ellę zabolało, gdy usłyszała te słowa. Nie, nie może się już udzielać towarzysko, jeśli w grę wchodzi wydawanie pieniędzy. Ale jak to powiedzieć, nie niszcząc swojego wizerunku? - Niestety, - zaczyna Ella, ale Josefin już jej nie słucha - ... coś do zrobienia. Widzi, jak wychodzą z sali, po czym zostaje sama. Mija kilka sekund i wydaje się, że jest zupełnie cicho. Zamierają rozproszone śmiechy i głosy, a ona nagle czuje się bardziej samotna niż kiedykolwiek wcześniej. Szybko wpycha teraz już pogniecione kartki do plecaka K?nken w kolorze wojskowej zieleni. - Czekajcie! - otwiera gwałtownie drzwi na oścież i zbiega po ciemnych marmurowych schodach. Dźwięk jej płaskich butów rozlega się głośnym echem, gdy pędzi jedno okrążenie za drugim po szerokiej spirali prowadzącej w dół. U podnóża schodów Josefin, Anna, Joel i Maria odwracają się ze zdziwieniem, ale gdy widzą, że to Ella, uśmiechają się do niej przyjaźnie. - Idę z wami, pranie może poczekać. Po powrocie do domu późnym wieczorem siada i płacze w swojej ciasnej jedynce. Opanowuje ją tępy strach, gdy myśli o wszystkich pieniądzach, których się dziś pozbyła, o pieniądzach, których właściwie nie ma. W kieszeni zaczyna jej wibrować telefon, i dopiero gdy cichnie, dziewczyna patrzy na ekran i widzi kolejne nieodebrane połączenie od mamy. Już trzecie dzisiaj. Oczy znowu wypełniają się łzami. Jutro będzie musiała zadzwonić i wyjaśnić, że nie dostała pracy. Że jej oszczędności się skończyły i nie stać jej już na mieszkanie. Będzie musiała przeprowadzić się do domu i pasożytować na rodzicach - będzie tą z rodziny, której się nie powiodło. Uczucie beznadziei przechodzi w czysty gniew. Ella rzuca się na skrzypiące łóżko, sięga po laptopa i otwiera przeglądarkę. Wściekła wpisuje do wyszukiwarki Google: ,,Jak szybko zarobić pieniądze". Przez godzinę przegląda różne strony i czyta kilka artykułów, ale żadna ze wskazówek nie daje widoków na zapłacenie czynszu w najbliższej przyszłości. Przeklikuje się przez coraz dalsze wyniki, ale niczego nie znajduje. Już ma się poddać, wyciągnąć telefon i zadzwonić do mamy, gdy widzi, jak coś się porusza na marginesie ostatnio odwiedzonej strony. To ogłoszenie, w którym młoda, ładna kobieta zdejmuje ubrania i pieści samą siebie, a słowa ,,Kup prywatny pokaz" pulsują nad zdjęciem. Ella przygląda się ogłoszeniu ze zmarszczonym czołem. I wtedy ją trafia. Zamyka wszystkie zakładki i zaczyna od nowa. Wyszukuje ,,Jak zostać żetoniarą" i od razu dostaje mnóstwo wątków na forum, gdzie się dyskutuje o tym zjawisku. W końcu znajduje wątek na Flashbacku, gdzie jakaś kobieta twierdzi, że zarobiła tysiące koron właśnie jako żetoniara. Wątek jest długi i pełen trolli, ale mimo to Ella trzyma się opowiadania kobiety. Czyta wszystkie posty i pochłania informacje. Po kolejnej godzinie podnosi wzrok i wygląda przez okno na zmęczone studenckie miasto, które wydaje się bardziej opustoszałe niż kiedykolwiek wcześniej. Większość koleżanek ze studiów pojechała już na wakacje do domu. Niektóre pracują, a inne mieszkają u rodziców, gdzie wypoczywają przed następnym semestrem. Miasto jakby odwzajemnia jej spojrzenie, a ona próbuje sobie wyobrazić, co w niej widzi. Beznadzieję? Porażkę? To w każdym razie ona widzi w sobie. Opuszcza wzrok i jeszcze raz czyta posty kobiety. Gdy o tym opowiada, wydaje się to tak proste. ,,Jest naprawdę fajnie! Mogę mieć orgazm i dostawać za to pieniądze. To jak łączyć przyjemne z pożytecznym. A czasami nie muszę się nawet rozbierać, wiele osób chce mieć tylko jakieś towarzystwo i są gotowe za to zapłacić. Do dzieła, dziewczyny! Nie będziecie żałować". Ella gapi się tępo przed siebie i próbuje sobie przypomnieć, kiedy ostatni raz miała orgazm. Nie pamięta, czy kiedykolwiek w ogóle była blisko albo czy chociaż próbowała sprawić sobie przyjemność sama. Masturbacja dla Elli nie istnieje, nigdy nie miała na nią ochoty. Jej ciało jest niezbadanym terenem i pozostałoby takie, gdyby to zależało od Elli. Próbuje sobie wyobrazić, jak by to było rozbierać się przed obcymi ludźmi, i wzdryga się na tę myśl. Po prostu nie uważa siebie ani swojego ciała za seksowne czy za źródło rozkoszy. Kobieta z komputera podesłała linki do różnych stron z czatami, na których pracowała. Ella przesuwa kursor na jeden z nich i zatrzymuje się. Czytała to wszystko jako ciekawostkę, ale właśnie dociera do niej, że właściwie nie ma wyboru. Albo przyczołga się do domu rodziców z podkulonym ogonem, albo zacznie działać. Wszystko, co musi zrobić, to włączyć starego, zużytego macbooka, zalogować się na czat i przez kilka dni w tygodniu zdejmować z siebie jedną rzecz po drugiej przed wygłodniałymi oczami facetów. To może nie tak, że się w końcu nie zdejmuje ubrań, ale ona przecież nie jest znowu takim niewiniątkiem. Ta myśl sprawia, że policzki jej płoną. Zwilża wargi i z trudem przełyka ślinę. Minęły trzy miesiące, odkąd Victor zerwał z nią po sześciu latach bycia razem. Był jej pierwszym i jak dotąd jedynym partnerem seksualnym. Była pewna, że ich dwoje będzie razem całą wieczność, i ta myśl była bezpieczna i kojąca. Dlatego przeżyła szok, gdy pewnego wieczoru oznajmił, że spotkał kogoś innego. Spytała dlaczego, a on odrzekł, że nie czuł się kochany, że nie czuł się seksowny i że nie był zaspokajany, że prawie nigdy nie chciała uprawiać z nim seksu. Gdy usiłowała go przekonać, by został, pokręcił tylko głową i odpowiedział: - Wiesz, kiedy ostatni raz ze sobą spaliśmy? Albo kiedy ostatni raz mnie dotknęłaś? To nie działa, Ella. Miał całkowitą rację, to nie działało. Ona nawet nie myślała o seksie. Za każdym razem, gdy w ostatnim czasie jej dotykał czy próbował pocałować, szybko się uwalniała i wykręcała bólem głowy albo zmęczeniem. Seks jej nie interesował.