Ebook Dandelion. Dearest. Tom 2 mobi,epub

�enie Nicka, że powinienem być wcześniej. Dlaczego trening odbywa się w środku dnia? Najlepiej ćwiczy mi się z samego rana. Od wczorajszego wieczoru mam zły humor. Natasha i ja nie mogliśmy wpaść w nasz zwykły rytm. Tak, oboje doszliśmy, ale musiałem się napracować. Natasha to rosyjska modelka, która ma prawie metr osiemdziesiąt wzrostu i zazwyczaj wie, co lubię. Znamy się od roku. Nasz układ się sprawdza. Spotykamy się, pijemy drinka lub dwa, trochę się pośmiejemy, pieprzymy się i idziemy każde w swoją stronę. Nie jest wylewna i jest bogata, więc mam pewność, że nie leci na mój fundusz powierniczy. Nie mam pojęcia, dlaczego jestem teraz taki skwaszony. Mój nastrój jeszcze się pogarsza, gdy nasila się odgłos siorbania. Spoglądam w dół i staram się poskromić gniew. - Laleczko? Musimy kończyć. - Nie mam pamięci do imion. ,,Laleczka" wiele upraszcza. Pasuje do każdej. Tara, Tammy czy może Tamara podnosi wzrok i próbuje się uśmiechnąć z ustami pełnymi mnie. Boże, jestem dupkiem. Wyjmuję kutasa z jej ust, uważając na rząd błyszczących zębów, i chowam go w dżinsach. - Przepraszam, Jax. - Ucieka oczami w bok. Kładę ręce na jej ramionach i pomagam jej wstać. Nie każda dziewczyna potrafi robić laskę, choć jest to coś, czego powinni uczyć w szkołach obok smażenia naleśników. Dwie bardzo ważne umiejętności. - Nie przejmuj się. Nie wiedziałem, że jest tak późno. Może udałoby nam się spotkać innym razem. - A może nie. Aż zaświeciły jej się oczy. Zmuszam się, żeby się uśmiechnąć i ją przytulić, po czym biorę kluczyki ze stolika. Podchodzę do drzwi i dostrzegam to w jej oczach. Chce, żebym ją pocałował. Nie ma mowy. To nie ma nic wspólnego z tym, jak robiła mi laskę, i ma wiele wspólnego z tym, jak śliniła się na widok mojego bmw M-5 Hurricane. Niemal widzę symbole dolara w jej oczach. Nie potrzebuję takich komplikacji. Co prawda dopiero zaczynam studia prawnicze, ale mogę się doktoryzować z unikania dziuń napalonych na kasę. Pochylam się, żeby musnąć ustami jej policzek, i dziękuję moim pierdolonym szczęśliwym gwiazdom, że jesteśmy u niej w mieszkaniu, po czym salwuję się ucieczką. Gdy tylko docieram do mojej oazy samotności, włączam muzykę i ruszam z piskiem opon. Silnik mruczy, a ja rozkoszuję się tym dźwiękiem. Trzysta tysięcy, które za niego dałem, to była okazja. Matka miała odmienne zdanie, ale kogo to obchodzi? Ma u mnie dług, którego nigdy nie zdoła spłacić. Moje cacko w okamgnieniu rozpędza się do trzystu pięćdziesięciu kilometrów na godzinę. Jadąc po Chestnut Hill, nie jestem w stanie rozwinąć jego możliwości, ale i tak docieram na teren kampusu w rekordowym czasie. Boston College znajduje się zaledwie trzy kilometry od mojego domu, ale leży w samym środku podmiejskiego piekła. Spokojne uliczki. Wymanikiurowane trawniki. Zadbane mamuśki. Spacerowicze i inne gówno. Dlaczego uczelnia nie może stać w pobliżu Fenway, jak uniwerek mojej siostry? Żałuję, że nie wziąłem prysznica na boisku piłkarskim. W tym upale niedobrze mi się robi od zapachu damskich perfum na mojej skórze. Trener Patterson stoi przed trybunami, na których zasiada reszta mojej drużyny, trzyma ręce skrzyżowane na piersi, jakby był naszym właścicielem. I chyba nim jest, przynajmniej przez kilka kolejnych miesięcy. Do tej pory drużynę prowadził stary asystent trenera, ten tutaj podpisał umowę w zeszłym tygodniu. - Jax Avery, miło widzieć, że wreszcie do nas dołączyłeś. Jestem na czas, więc, do cholery, nie wiem, w czym problem. - Masz być dziesięć minut przed rozpoczęciem treningu, w przeciwnym razie jesteś spóźniony - warczy, jakby czytał w moich myślach. Staram się nie wywracać oczami i siadam obok Nicka, który szyderczo się uśmiecha. - Mówiłem ci, żebyś był wcześniej - szepcze. - Musiałem jeszcze zaliczyć obciąganko. To źródło mojej nadludzkiej siły. - Podnoszę rękę i napinam mięśnie, kiedy rozlega się gwizdek trenera. - Słuchajcie. Nie jest tajemnicą, dlaczego zostałem zatrudniony przez tę szkołę. W zeszłym roku byliście o włos od zwycięstwa w mistrzostwach. I co się stało? Połowa z was schlała się na wieczór przed meczem. Ja nie. Nie piłem. Nie jestem idiotą. - A druga połowa została przyłapana z laskami w ich akademiku o drugiej w nocy. Większość z tych miłych pań została zawieszona. Okej, przyznaję się do winy. Kto mógł wiedzieć, że w akademiku dziewczyn obowiązują tak restrykcyjne reguły? - Proponuję, żebyście przestali myśleć tym, co macie pomiędzy nogami, i liczyli się z ludźmi, na których macie wpływ. Należy zrobić krok do przodu i sięgnąć po pierwszą lokatę. Kiedy w maju przyszłego roku ukończycie studia, mam nadzieję, że ujrzę w was mężczyzn, a nie małych chłopców, którzy za bardzo skupiają się na sobie, żeby