Zakochana służąca

Marta Skowronek już jako mała dziewczynka została oddana do pracy jako służąca we dworze. Od kilku lat jest najbardziej oddaną i wierną ochmistrzynią u Księżnej Sary Leokadii Reszko. Kobieta nie tylko dla niej
pracuje ale wielokrotnie służy jej wsparciem oraz dobrym słowem. Jako trzydziestodwuletnia kobieta czuje się jak stara panna nie licząc na to że znajdzie na swojej drodze miłość, poświęca całą swoją uwagę i energię Księżnej. Aż pewnego dnia na jej drodze staje przystojny pocztylion Waldemar Promyk. Początkowa złość na niego przeradza się w nieznane jej dotąd uczucie. Mara jest nim zafascynowana i musi sama przed sobą przyznać że podoba jej się Waldemar oczywiście z wzajemnością.
Niestety pewnego dnia dostaje niepokojący list z domu rodzinnego z prośbą o natychmiastowe przybycie. Marta jest przerażona I spodziewa się najgorszego. Wizja rozstania z Księżną oraz z Waldemar bardzo ją smuci, jednak udaje się do rodziców aby sprawdzić co się wydarzyło że postanowili poprosić ją o przybycie.

Co takiego wydarzyło się w rodzinnym domu Marty? Czy początkującą znajomość z Waldemarem ucierpi ze względu na te wydarzenia? Czy służąca uchodząca w społeczeństwie za starą pannę ma szansę na miłość?

Napewno każdy z Was ma swoją autorkę bądź autora, którego książki bierze w ciemno i z wielką przyjemnością. No więc ja mam tak z książkami Pani Wioletty. Zasiadając do nich wiem że spędzę bardzo miło czas. I tak też było tym razem. ,,Zakochana służąca" jest to niezwykła książka, pełna uczuć. Miłości, przyjaźni oraz walki kobiet o swoje szczęście w jakże trudnych dla nich czasach. Autorka pokazuje nam jak ciężko żyło się kobietom, które nie mogły decydować same o własnym losie i przyszłości. A jeżeli już miały odwagę aby to robić były potępiane przez społeczeństwo a nawet przez najbliższą rodzinę.
Wątkiem, który najbardziej przypadł mi do gustu w książce była przyjaźń Księżnej ze służąca. Sara nie zważała na konwenanse i słuchała własnego serca, zyskując zarówno wierną ochmistrzynią jak i przyjaciółkę. Pani Wioletto kocham Pani książki i na każdą premierę czekam z niecierpliwością.

"Marzenia mają to do siebie, że pozwalają i biednym, i bogatym pieścić nadzieję o ich spełnieniu. Są piękne same w sobie, nawet wtedy, gdy się nigdy nie zmaterializują."

Trzymając w dłoniach depeszę z rodzinnych stron wzywajacą do szybkiego powrotu Marta czuje, że wydarzyło się coś strasznego. Oddana na służbę na dworze w młodym wieku, długo nie miała kontaktu z rodziną. Wracając do Sęp myśli nie tylko o przyczynach wezwania, ale i o nowym pocztylionie, którego wesołe spojrzenie obudziło nieznane dotąd uczucia. Jakie wieści czekają na nią miejscu? Jak bardzo wpłyną na obecne życie? A przede wszystkim czy znajdzie w sobie odwagę, by zawalczyć o swoje szczęście?

Przyznam, że zawsze wypatruję kolejnych powieści Wioletty Piaseckiej, a na kontynuację Domu tajemnic czekałam w szczególności. Do dziś pamiętam ogromne emocje, które we mnie wywołała historia młodej szlachcianki Sary, marzącej o wydaniu własnej powieści. Jednak wiek, w którym przyszło jej żyć, nie jest dobrym czasem dla kobiet, a tym bardziej dla tych, które mają własne ambicje. W zakochanej służącej autorka przybliża nam postać Marty Skowronek, obecnie będącej ochmistrzynią, a zarazem powierniczką księżnej. Zawsze służacej pomocą i dobrym słowem, pracowitej i sumiennie wykonującej wszystkie obowiązki. Równocześnie będącą bardzo krytyczną względem siebie. Ujęła mnie swoją osobowością, oddaniem, dobrocią, a także niezłomnym charakterem.

Rewelacyjnie nakreślony obraz społeczeństwa, życia i mentalności minionej epoki, a także pięknej przyjaźni, opartej na lojalności i szacunku ponad podziałami społecznymi. Również obraz ludzkiej zawiści podszytej zazdrością i wrodzonymi uprzedzeniami. "W kręgach arystokracji bratanie się ze służbą uważano niemal za świętokradztwo." To piękna, pełna ciepła, wielu wzruszeń, i emocji opowieść o potrzebie miłości i marzeniach. Warto zacząć od pierwszego tomu, by w pełni zrozumieć wszystkie wątki i poznać całość historii.

?Zakochana służąca? to książka, którą czyta się bardzo lekko i przyjemnie. Autorka skupia się tutaj na życiu Marty Skowronek, która jako mała dziewczynka została oddana na służbę na dwór. Od dziecka ona i księżna Sara Reszko były sobie bliskie.
Marta ma już 32 lata i jeszcze nigdy nie zaznała prawdziwej miłości. Całe swoje życie poświęciła Sarze. Do czasu, aż na jej drodze staje przystojny pocztylion Waldemar Promyk. Oboje ewidentnie zaczynają coś do siebie czuć. Niespodziewanie Marta dostaje depesze z rodzinnych stron. Postanawia wyruszyć do swoich rodziców myśląc, że już nie żyją. Na miejscu okazuje się jednak, że jej siostra trochę narozrabiała.
Na drodze Waldemara pewnego dnia staje inna zalotna dziewczyna. Czy oprze się jej wdziękom? Co z miłością do Marty? Przekonacie się sami.
Uwielbiam styl pisania Pani Wioletty. Potrafi tak wykreować swoich bohaterów i realia w których przyszło im żyć, że ciężko oderwać się od lektury. Często się zdarza, że pierwszy tom zachwyci i jestem ciekawa jak wypadnie drugi. Lepiej, gorzej? I muszę przyznać, że oba tomy są na równym poziomie. Wciągają od pierwszej strony, a opisana historia potrafi dostarczyć wiele emocji. Bardzo polubiłam Martę. Kobieta jest zarówno delikatna jak i silna. Za to jest o wiele młodsza siostra potrafi irytować, ale to jej los w tym tomie bardzo mnie intrygował.
Historia ta ukazuje również jak bardzo życie kobiet się zmieniło. Dzisiaj nikt nie patrzy aż tak na to co nam wypada, a co nie. Mamy również wiele pięknie piszących autorek. I czytając ?Zakochaną służącą? nie jeden raz zastanawiałam się jak to by było cofnąć się w czasie i przeżyć jeden dzień z życia Sary czy Marty i jej siostry.
Jeśli szukacie ciekawej, lekkiej i wciągającej lektury na wieczór po ciężkim dniu, to bardzo polecam ?Zakochaną służącą?. Polecam również sięgnąć po pierwszy tom ?Dom pełen tajemnic?.

Zakochana służąca to kontynuacja powieści Dom pełen tajemnic. Kto nie czytał pierwszej, powinien zdecydowanie w pierwszej kolejności ją przeczytać. Tam bowiem poznacie losy szlachcianki, młodej, dwudziestodwuletniej Sary Leokadii Wolskiej, która została wydana za mąż za Hipolita Teofila Reszko. Książę to majętny człowiek, wdowiec, pragnie szybko poślubić młodą kobietę.
Czy Sara była szczęśliwa z tego powodu? Przeczytajcie sami... Ja zaś skupię się na drugiej części.

To drugie spotkanie z powieściami pani Wioletty Piaseckiej. Dom pełen tajemnic pochłonął mnie bez reszty, choć nie jestem fanem romansów historycznych, czy powieści obyczajowych. Autorka swoim kunsztem literackim trafia nie tylko do kobiet ze swym pisarstwem, ale i do mężczyzn. Za to bardzo jej dziękuję. Jej powieści momentalnie stają się bestsellerami na rynku wydawniczym. Pani Wioletta jest Absolwentką filologii polskiej na Uniwersytecie Gdańskim i ekonomii na Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim.

Okładka książki od razu przenosi nas do czasu, gdy Warszawy i Polski nie było na mapach Europy i świata. Tak jak na pierwszej książce, tak i na drugiej mamy postać kobiety i mam wrażenie, że jest to ta sama osoba. Tym razem kobieta jest pewna tego, co ma uczynić, jak pokierować swoim losem.

Tym razem losy księżnej Sary schodzą na drugi plan, choć jak najbardziej jest jedną z najważniejszych postaci powieści. Główną bohaterką jest Marta Skowronek, która jako dziecko, została oddana na służbę we dworze. Trafiła idealnie, bo Sara Leokadia Reszko jako księżna, jest wymagająca, ale przede wszystkim ludzka. Nie traktuje służby wyniośle czy pogardliwie. Dzięki temu Marta może zwierzyć się jej ze swoich problemów, a i Sara zawsze ma wsparcie u swojej poddanej. Dziewczyna ma trzydzieści dwa lata, ale nigdy nie myślała o miłości. Ten moment jednak następuje. Przed kamienicą księżnej staje pocztylion Waldemar Promyk. I to jest właśnie ten moment. Moment, który spowoduje, że Marta i Waldemar będą mieć ku sobie.

Jest jednak wiele przeciwności losu, o których dowiecie się z powieści. Poznacie zwyczaje, jakie towarzyszyły w pałacach, jak i pospolitych domach. Jakie różnice z tego wynikały, co wypadało, a co nie i jednym i drugim. Do tego niewyobrażalna dawka wzruszeń i emocji. Nawet i mnie zakręciła się łezka w oku.

Mam ogromną nadzieję, że cykl o Sarze Leokadii Reszko nie skończy się na drugim tomie i że będziemy mogli cieszyć się, wzruszać i kibicować bohaterom wykreowanym przez Wiolettę Piasecką.

"Zakochana służąca" jest kontynuacją "Domu pełnego tajemnic", gdzie poznajemy dalsze losy księżnej Sary Leokadii Reszko oraz jej służącej Marty. Książkę w zasadzie można czytać niezależnie od pierwszego tomu, gdyż autorka umiejętnie przytacza co ważniejsze wydarzenia.

Wioletta Piasecka ponownie przeniosła mnie do czasów, kiedy wyraźnie zaznaczone były podziały klasowe. Trzeba przyznać, że bardzo dobrze odmalowała tło historyczno-społeczne, oddając wyjątkowy klimat tamtego okresu. Doskonale ukazała jak niegdyś żyło się ludziom. Realia te odzwierciedlają opisy domostwa, obrzędów, tradycji czy codziennego życia.

Na szczególną uwagę zasługuje wątek roli kobiety. Kiedyś kobieta była "cieniem" mężczyzny, uważano, że jej miejsce jest w kuchni. Księżna Reszko walczy z tym stanem rzeczy, zmieniając pozycję kobiety na wielu płaszczyznach życia. Powoli zmienia się jej rola w domu, rodzinie czy pracy. Księżna czy służąca - tu nigdy nie powinno być tak, że któraś jest lepsza, ma większe przywileje. Wolność, możliwość decydowania o sobie i miłość to wartości, które powinny być oczywiste. Pochodzenie i to, gdzie się urodziliśmy nie ma znaczenia.

Bohaterów nie ominą dramaty, cierpienie, ból, smutek, ale i będziemy towarzyszyć im również w radościach. Wspaniale zostały zachowane te proporcje. Natomiast im lepiej poznajemy Martę, tym jeszcze bardziej ją lubimy. Kobieta wysoko ceni sobie lojalność, oddanie, przyjaźń i pracowitość. Ale z racji tego, że jest ochmistrzynią (a służące na ogół pozostawały we dworach), nie wierzy, że spotka ją miłość. Czy znajomość z pocztylionem Waldemarem coś w tej materii zmieni?

"Zakochana służąca" to przepełniona emocjami historia o miłości, wyjątkowej przyjaźni i lojalności. To powieść, która porywa, kradnie serca i niesie wiele życiowych mądrości. Czy Sarze i Marcie pisane jest szczęście? Czy intrygi, pomówienia i plotki innych nie staną im na przeszkodzie? Sprawdźcie koniecznie!