Wina wina

Wina, wina, wina dajcie? To powinno być czytelnicze zawołanie nim zabierze się za lekturę. W towarzystwie alkoholu z pewnością łatwiej będzie zrozumieć zawiłości fabuły a żarty staną się jeszcze śmieszniejsze. Bez trunku jest smutniej. Trudniej. Zawiść przez czytelnika przemawia. I zmysł czepialstwa się uruchamia. Od razu widać wszelkie niedociągnięcia akcji oraz próby naginania rzeczywistości, żeby pasowała do pomysłów autorki. Również dowcip zaczyna być taki bardziej slapstickowy, sztuczny i wymuszony. Zatem jeśli poszukujecie miłej lektury do lampki (albo kilku lampek) wina ? powinniście być usatysfakcjonowani, chociaż osobiście wybieram w takim przypadku kryminały p. Iwony Banach. Jeśli poszukujecie kryminału z dreszczykiem ? trzymajcie się od tej książki z daleka.

RECENZJA
Cześć Kochani. Czy u Was tez tak szaro, buro i ponuro? U mnie od rana mży. Pogoda zachęca tylko do spania. Pomimo wielkiej chęci wskoczenia pod koc, zmobilizowałam się i napisałam dla Was recenzje. Tym razem będzie to opinia książki Małgorzaty Starosty ?Wina wina". Książkę otrzymałam dzięki uprzejmości autorki oraz wydawnictwa W.A.B. za co bardzo serdecznie dziękuje.
?Wina wina? to historia znanej, ale niezbyt lubianej restauratorki i celebrytki Agaty Śródki. Postanawia ona założyć restaurację w gościnickim pałacu. Niestety cała ta przygoda prowadzi ją w sam środek morderczej intrygi, której ofiarami zostają trzy osoby z otoczenia Śródki. Skrywane przez lata sekrety wylewają się wraz ze strumieniami znakomitego wina, nie każdy okazuje się tym, za kogo się podaje, a prowadzący śledztwo gubią się w gąszczu tajemnic i kłamstw. Legenda cysterskiego zakonu odżywa i niespodziewanie ujawnia prawdziwe pragnienie winiarza, pomagając w zdemaskowaniu mordercy, choć wszystko to i tak wina wina. Czy w końcu odnajdzie się morderca? Czy zagadka zostanie rozwiązana? Tego musicie dowiedzieć się sami.
Swoją przygodę z twórczością Małgorzaty Starosty rozpoczęłam od książki ?Szczęśliwi Los". No i przepadłam. Zakochałam się w twórczości Pani Małgosi. Teraz nie odpuszczę ani jednej jej książki. Kiedy dostałam maila od wydawnictwa w sprawie recenzji najnowszej powieści ?Wina wina? nie wahałam się ani chwili. Tym razem autorka zaserwowała nam nie jednego trupa, ale aż trzy!! Kryminał przedstawiony w przezabawny sposób. Lekkie pióro autorki, wartka akcja, zagadki i tajemnice ? to wszystko łączy się w jedną spójna i logiczną całość. Co prawda nie zaśmiewałam się w głos jak przy Szczęśliwym losie ale i tak zabawa była przednia. Książka pełna czarnego humoru i ciętych ripost. Świetnie wykreowani bohaterowie i dobrze dopracowana fabuła. Czasami miałam wrażenie, że jestem gdzieś tam obok bohaterów i wszystkiemu przyglądam się z bliska. Pani Małgosia i tym razem mnie nie zawiodła. Jeśli lubicie komedie kryminalne to ta historia jest dla Was. A tymczasem, borem lasem ja zabieram się za kolejną książkę Pani Małgosi. Do miłego :)

Anna Śródka jest sławną celebrytką, która zapragnęła mieć swoją winnicę w pałacu, który restauruje. W tym celu udaje się do konkurencji, by poznać tajniki tego trunku. Na miejscu wraz z grupą innych ludzi bawi się w najlepsze, aż do czasu morderstwa. Ktoś przyczynił się do śmierci jej męża i jest to ktoś, kto znajduję się wśród nich. Trwa śledztwo i nikt nie może opuścić posesji.

Lubię komedie kryminalne, choć napisanie tego typu książki wcale nie jest łatwe. Musi ona bawić, ale jednocześnie występująca w niej intryga, powinna być dobrze skonstruowana. Małgorzata Starosta poradziła sobie łącząc obie te kwestie. Należy także pamiętać, że zdarzenia nie muszą być sensowne oraz rzeczywiste, mogą być przerysowane oraz niedorzeczne, w końcu jest to komedia. ?Wina wina? jest właśnie takim ?cyrkiem na kółkach?, w którym bohaterowie zachowują się jakby byli niespełna rozumu.

A jeśli już jesteśmy przy postaciach, to występuję ich tu cała plejada. Mamy między innymi restauratorkę, jej byłego męża z nową żoną, pisarkę, księdza, seniorkę oraz właściciela winnicy. Każdy z nich jest oryginalny. Początkowo ciężko mi było się połapać w tych wszystkich nazwiskach, ale w końcu dałam radę zapamiętać, kto jest kim. Wszyscy wydają się podejrzani, w pewnym momencie zaczęłam typować wszystkich po kolei. Okazało się, że mój początkowy trop był dobry, ale do samego końca nie miałam pewności, co jest plusem, ponieważ lubię, gdy autor potrafi mnie zaskoczyć.

Największą zaletą jest klimat występujący w tej powieści: garstka ludzi, morze wina, historie snute przez starszą panią, a w tym wszystkim morderca, który może zaatakować ponownie. Nie ma czasu na nudę, Małgorzata Starosta zadbała o to, żeby cały czas coś się działo. Nie można też nie wspomnieć o uroku osobistym Agaty Śródki, która napędza cały ten humorystyczny spektakl. Właściwie wszystko kręci się wokół niej, a on zdaje się być zupełnie tego nie świadoma.

Właśnie takiej historii mi teraz było potrzeba. Mój zastój czytelniczy ruszył z kopyta, gdy wciągnęłam się w ?Winę wina?. Niegdyś czytałam wiele komedii kryminalnych lecz w pewnym momencie przestałam, ponieważ żadna nie potrafiła mnie zaciekawić. Tym razem jednak bawiłam się wyśmienicie i jestem pewna, że Wy również będziecie! Komu polecałabym lekturę tej książki? W zasadzie każdemu, zarówno miłośnikom kryminałów, jak i lekkich pozycji obyczajowych. Myślę że humor w niej zawarty, będzie dla Was dobrą rozrywką na kilka długich wieczorów.

Powiem Wam, że ubawiłam się przednio, a to wszystko ?Wina wina? Małgorzaty Starosty. Czułam się jakbym była na wybornej komedii kryminalnej w teatrze lub w kinie :D Mała miejscowość, rodzinne koligacje, charakterne osobliwości, francuski akcent, wyborne jedzenie, a pomiędzy tym wszystkim wino i morderstwa.

Restauratorka i celebrytka, Agata Śródka, chcąc założyć własną winnicę udaje się do Gościnnej Doliny na weekendową degustację połączoną ze zwiedzaniem winnicy. A przy okazji, jakżeby inaczej, co nieco podpatrzeć i się przyuczyć. Tym oto sposobem trafia w sam środek morderczej intrygi, a co gorsza, wiele wskazuje na to, że to ona jest celem.

Małgorzata Starosta serwuje nam tu doskonały humor połączony z lekkim kryminałem. Spodziewałam się przebojowych, zaskakujących postaci i nie zawiodłam się. Język, którym posługuje się autorka jest tak przyjemny w odbiorze, że czytanie tej książki to była prawdziwa uczta. Ubawiłam się, naśmiałam i mogłam też próbować rozwiązać zagadkę tajemniczych morderstw. Takiego rozwikłania sprawy w ogóle się nie spodziewałam, a nawet uroniłam jedną łezkę.

Autorce gratuluję pomysłu i wykonania. Mam ogromną nadzieję, że ta książka zostanie zekranizowana.

"Wina wina" to moje drugie spotkanie z autorką i nie mam najmniejszych wątpliwości, że kolejne książki autorki biorę w ciemno. Koniecznie muszę nadrobić jej serię ?Pruskie baby?, bo obawiam się, że ominęła mnie niezła zabawa :D

Agata Śródka jest znaną restauratorką, która wpadła na pomysł poprowadzenia hotelu w zabytkowym pałacu, którego właśnie stała się szczęśliwą posiadaczką. Celebrytka postanowiła hucznie uczcić otwarcie hotelu i przygotować wytworną kolację w Halloween, a punktem kulminacyjnym ma być jej duma ? czyli tort dyniowy.

Niestety nikt nie spodziewał się, że ten wieczór zakończy się tak? brutalnie :) A to jest dopiero początek intrygi, która pochłonie niejedną ofiarę.

Mimo, że na samym początku występuje duża ilość bohaterów, za czym nie przepadam to przyznam, że ten fakt szybko został zepchnięty na dalszy plan. Fabuła i rozwój akcji był tak ciekawy i intrygujący że dałam się od razu wciągnąć. Główna bohaterka jest bardzo wyrazistą postacią, sarkastyczną i rozbrajającą szczerą. No kupiła mnie tym swoim charakterkiem.

To książka, przy której się zrelaksujecie i wprawicie w genialny humor. Nawet bez wina! Chodź nadal jestem pod wrażeniem ile się go tam przelało. Ja bym po takiej ilości dochodziła chyba z dwa tygodnie do siebie J Ale nie pogardziłabym takim weekendem w winnicy :D Tylko może bez tych dodatkowych atrakcji w postaci kolejnych trupów :)

Zdecydowanie polecam i namawiam każdego, kto jeszcze nie zna pióra autorki niech szybko sięga i czyta. Ja sama mam co nadrabiać :)

Dzisiaj zapraszamy was do naszej oceny książki, którą porównać możemy do książek o przygodach Agaty Raisin, jednej z naszych uluionych serii kryminalnych, książki, która sprawiła, że mocno odpoczęłyśmy i zapewniła niezapomniane godziny czytania. A mowa o książce ?Wina wina? od Małgorzaty Starosty i wydawnictwa WAB.
?Piękny niczym męska wersja Heleny Trojanowskiej Błażej Omkły odczekał stosownie długą chwilę, zanim rozpoczął opowieść mającą stanowić rekonstrukcję wydarzeń minionego weekendu?
Musiałyśmy wam przytoczyć ten cytat, gdyż bardzo nas rozbawił i spodobał nam się, jest to jeden ze śmiesznych cytatów, tej komedii kryminalnej, która jest przezabawna.
Kiedy Agata Śródka (celebrytka zajmująca się gotowaniem oraz znana restauratorka ) zostaje zdradzona przez swojego męża, postanawia zacząć swoje życie od nowa. Kupuje barokowy pałacyk i wyjeżdża do miejscowości Gościniec, w celu zamieszkania tam i otwarcia własnego hotelu. Agata planuje tam również otworzyć własną winiarnię, jednak ciężko jej jest to zrobić gdyż nie zna się kompletnie na tym. Dlatego kiedy zostaje zaproszona do Barnaby Miszczuka, właściciela innej winiarni, na zwiedzanie jego posiadłości i winiarni, postanawia skorzystać i dowiedzieć się wszystkiego o uprawie winorośli. Niestety nie wie, że owo zaproszenie stanowi wplątanie ją w wielkie kłopoty.
Powiemy wam, że gdy zaczęłyśmy czytać książka od razu przypadła nam do gustu, jak już wcześniej wspomniałyśmy bardzo przypomina nam serię książek M. C. Beaton, nawet imię takie same, więc już na wstępie zachęcała do zaglądnięcia. Niedawno czytałyśmy ?Szczęśliwy los?, czyli poprzednią książkę autorki i powiemy wam, że chociaż jedno i drugie to książki kryminalne to są zupełnie inne, oj różnią się bardzo od siebie, czuć, że autorka diametralnie zmieniła swój charakter pisania. Jak dla nas są to dwie odrębne komedie warte przeczytania, także polecamy jedną i drugą.
?Wina wina?, to powieść skierowana do wszystkich fanów książek kryminalnych, którzy uwielbiają ten klimat, humor, chociaż w przypadku tej książki jakoś się za bardzo nie uśmiałyśmy, to i tak nie mogłyśmy się od niej oderwać, bo przyciągała nas swoją prostotą i lekkością, ale to o tym później. Każdy zwykły czytelnik, który chociaż na chwilę chciałby przeczytać coś swobodnego oraz niepozornego, ale kładącego na łopatki powinien sięgnąć po tę książkę.
Fabuła nie jest dla nas jakoś mocno zaskakująca i po pewnym czasie domyśliłyśmy się o co może chodzić, jednak takie książki czyta się dla relaksu i zabawy, a w tej opowieści nie brakuje tego, by bawiłyśmy się wyśmienicie. Akcja jest dosyć szybka, dzieje się co chwilę coś oczywiście wszystko z winem w tle, dlatego nam to tempo bardzo odpowiadało. Zabrakło nam jedynie, jakiegoś takiego większego wątku i trochę zaskoczenia, które wywołało by na naszym ustach efekt ?wow?. Ale jest to tylko nasza opinia, chyba jesteśmy trochę wybredne, wy możecie uważać inaczej.
Jak na Agatę przystało ( porównując znowu do innej Agaty ) bohaterka książki jest bardzo upartą, ale bardzo ambitną kobietą, która nie boi się ryzyka i zawsze stawia na swoim. To właśnie charakter głównej bohaterki skłonił nas do tego porównania, a że my tamtą Agatę pokochałyśmy, to ta przypadła nam ogromnie do gustu. Reszta bohaterów również posiada ciekawie i fajnie przedstawione cechy.
Klimat książki jak na komedię kryminalną przystało musi się opierać wokół morderstwa, a połączcie to sobie razem z winem i daje nam to istny harmider i zgiełk, który prowadzi w mroczne, ale zabawne połączenie. I chociaż zabójstwa powinny stanowić numer jeden w tej historii, to jednak lepsze były reakcje osób żyjących, co potwierdza, że jest to komedia kryminalna.
Powyżej stwierdziłyśmy, że książkę czytało nam się prosto i lekko, połknęłyśmy ją w zaledwie jeden dzień i wołamy do autorki o więcej takich książek, albo o kontynuację tej, bo zżyłyśmy się z główną bohaterką.
Jeżeli zatem jesteście fanami tego rodzaju książek i chcecie przeczytać coś co was zachwyci i zrelaksuje oraz zapomnicie o bożym świecie to polecamy wam ją serdecznie. My czekamy na więcej.

Komedia kryminalna to gatunek, w którym wiele rzeczy może pójść nie tak: humor może być ciężki i nieśmieszny, postacie przerysowane, a zagadka kryminalna potraktowana po macoszemu, żeby tylko wcisnąć więcej kiepskich gagów. Ale tam, gdzie wkracza Małgorzata Starosta, cała na różowo, można bez obaw przygotować się na literacką ucztę - tym razem zakrapianą dużą ilością wina.

Bohaterką piątej powieści autorki jest Agata Śródka - restauratorka, celebrytka i świeżo upieczona właścicielka pałacu w Gościńcu, przy którym planuje założyć winnicę. Kiedy znany w okolicy winiarz zaprasza ją na weekendowe przyjęcie w swoim przybytku, Śródka skrzętnie korzysta z możliwości szpie? zdobycia cennych informacji. Nic jednak nie psuje atmosfery tak skutecznie jak trup.

Jeśli kiedyś zastanawialiście się, jak mogłoby wyglądać wspólne literackie dziecko Agathy Christie i Joanny Chmielewskiej, to mam dla was odpowiedź: właśnie tak jak ?Wina wina?. Fabuła powieści przypomina klasyczne kryminały Christie - różnorodne grono bohaterów spotyka się przy okazji jakiegoś towarzyskiego zgromadzenia, po czym dochodzi do morderstwa, którego musiało dokonać jedno z nich - ale za sprawą dużej dawki humoru i świetnej kreacji postaci, atmosfera kojarzy się bardziej z twórczością drugiej z autorek. Muszę przyznać, że to wyjątkowo udane połączenie, bo zapewnia zarówno ciekawą intrygę, jak i mnóstwo rozrywki.

Powieść wciąga i bawi już od samego początku, kiedy bez zbędnych wstępów zostajemy wrzuceni w sam środek akcji i poznajemy większość bohaterów. Początkowo ten natłok nazwisk trochę mnie przytłoczył, ale kiedy już udało mi się zapamiętać kto jest kim i nie musiałam gorączkowo cofać się do pierwszych stron, nic już nie zakłócało mi dalszej lektury i przeczytałam całość w jeden wieczór. A te postacie wahto znać! Agata Śródka może i jest mikrej postury, ale za to jej charakterkiem można by obdzielić kilka osób. Z bycia irytującą uczyniła sztukę, ale przy tym, jak powiedział o niej któryś z bohaterów, nie da się jej nie lubić. Michel, jej pół-francuska prawa ręka, tak bardzo przypominał mi swojego imiennika z Gilmore Girls, że nie byłam w stanie wyobrazić go sobie z inną twarzą i głosem. Dołóżmy do tego jeszcze byłego męża Agaty, do kompletu z nową żoną, ciotkę Leokadię, w której żyłach zamiast krwi płyną sarkazm i ironia, przystojnego księdza, który do stanu duchownego nadaje się jak świnia do baletu, występującą pod pseudonimem autorkę powieści erotycznych, oraz komendanta miejscowej policji i podlejmy to wszystko winem, a powstanie prawdziwa mieszanka wybuchowa.

Małgorzata Starosta jak zwykle stworzyła zmyślną intrygę, w której tożsamość mordercy pozostaje tajemnicą prawie do samego końca. Jest w tym wszystkim tylko jedna rzecz, której nie jestem w stanie zrozumieć: czemu, do stu tysięcy fur beczek, opis z tyłu książki zawiera tyle spoilerów?! Kiedy sięgam po kryminał, w którym pojawia się więcej niż jedno morderstwo, wolałabym raczej nie mieć od razu podanej na tacy schludnej kolejeczki następnych trupów. Cały efekt zaskoczenia diabli wzięli, a szkoda, bo trochę to jednak psuje odbiór powieści. Poza tą jedną sprawą nie mam się właściwie do czego przyczepić. Językowo jak zwykle jestem zachwycona, poczucie humoru autorki idealnie do mnie trafia, więc bawiłam się świetnie i już z niecierpliwością czekam na kolejną książkę Starosty, bo jestem pewna, że się nie zawiodę.

Małgorzata Starosta sprawi, że zakręci Wam się w głowie bez sięgania po lampkę wina. Zwariowana, szalona, nieobliczalna! Ta książka to prawdziwe tornado!

Czyja to wina, że zarwałam noc... Na pewno nie wina Ta książka jest nieodkładalna! Ubawiłam się przy lekturze. Gosia Starosta stała się królową komedii kryminalnej, najwyższy czas to ogłosić!!! Plejada barwnych postaci, dynamiczna akcja i zabawne dialogi, nagłe zwroty i niespodzianki powodują, że książkę czyta się w moment i jest to doskonały reset od obowiązków, smutków i szarości. Ona po prostu porywa i przenosi w inny świat! W towarzystwie bohaterów ?Winy wina? nie da się nudzić, co oni tam wyprawiają, to się w głowie nie mieści. Charakterne są to postaci, wyraziste, temperamentne i czarujące, zwłaszcza mój ukochany Michelinek ze swoim cudownym, francuskim ?r? brzmiącym jak ?h?. Uwielbiam go bezghanicznie.

Towarzyskie spotkanie ?na szczycie? z misją szpiegowską w tle ? brzmi ciekawie? To jeszcze nic ? nie wszyscy będą mogli ucztować do końca, bo ktoś w końcu trupem paść musi. I nie chodzi wyłącznie o zgon spowodowany nadmiarem wina. Historie rodzinne, legendy, przeszłość znamienitych gości będą wypływać wraz z ubywaniem trunku z zapasów winnicy. Smaki, zapachy, pyszności do jedzenia i picia będą kusić i drażnić kubki smakowe, więc lepiej nie zasiadajcie do lektury głodni.

Polecam gorąco, przyłączajcie się do tej zabójczej imprezy. Tylko uważajcie na siebie

"Wina wina" wypiłam jednym duszkiem! Ależ to była świetna lektura. Dawno się tak nie ubawiłam :D
Jednak ostrzegam, do tej książki potrzebne jest sporo dystansu i dobra tolerancja czarnego humoru, bo jednak nie każdego bawią żarty nad denatem ???? I wino ????

Główna bohaterka, Agata Śródka, to panna z odzysku, pałająca do swojego zdradzieckiego męża wieprzka, nieskrywaną nienawiścią. By uniknąć przykrych kontaktów z ex, postanawia założyć pensjonat z najlepszą kuchnią w Polsce, a w przyszłości i własną winnice. Dla pewności daleko od przeszłości. W Gościńcu wszystko układa się świetnie i nic nie zwiastuje rychłej katastrofy, dlatego, kiedy Agata otrzymuje zaproszenie na eleganckie spotkanie w znanej winnicy, nie spodziewa znaleźć się w centrum tragicznych wydarzeń. Kto stoi za serią zbrodni? I dlaczego to wszystko wina wina?
Ja nic nie zdradzam! Żeby dowiedzieć się kto i dlaczego, posunął się do morderstwa, musicie sami zanurzyć się w tej doskonałej historii inspirowanej kryminałami Agathy Christie. Zapewniam Was, że warto! Autorka po raz kolejny udowadnia, że potrafi bawić się stereotypami z dużą gracją, tworząc postacie niebanalne, jednocześnie nie przekraczając granic dobrego smaku. Jest absolutną mistrzynią w pisaniu dialogów, chciałabym być tak błyskotliwa i rzucać ripostami jak Agata!
Humoru i zgryźliwości między bohaterami jest sporo, jednak historia kryminalna nie schodzi na drugi plan ani przez chwilę. Autorka nie zdradza rozwiązania aż do końca, dorzucając do puli spekulacji co rusz nowe wątki. W kwestii rozwiązania zagadki, a właściwie rozegrania całego finału, autorka powtórzyła schemat ze "Szczęśliwego Losu" jednak zupełnie mi to nie przeszkadza. Historia jest na tyle oryginalna, że broni się sama.

Bawiłam się doskonałe i serdecznie Wam polecam.

Agata Środka jest znaną restauratorką, która postanawia założyć własną winnicę. Zostaje zaproszona do Gościńca, gdzie pada ofiarą morderczej intrygi.

Jest to moje drugie spotkanie z Małgorzatą i równie udane, o ile nawet nie lepsze.
Jest tu śmiechu co niemiara, choć temat jest całkowicie poważny. W dziwnych okolicznościach giną po kolei 3 osoby, a wszystko wskazuje na to, że ofiarą miała zostać główna bohaterka Agata. Byłam zaintrygowana akcją i ciekawa jak się ona rozwiąże, nie miałam żadnych podejrzeń co do tego kto jest mordercą i był efekt zaskoczenia, udało się autorce zrobić mnie w bambuko.
Autorka całe śledztwo prowadzi w ironiczny i zabawny sposób. Nie zabraknie ciętych ripost, głupkowatych bohaterów oraz sarkastycznych wypowiedzi oraz sytuacji. Książka wciąga i bawi już od pierwszej strony do samego końca, momentami jest przerażająco, ale dzięki nietuzinkowemu językowi Małgorzaty nie da się tu tego wszystkiego traktować na poważnie, nawet jakby się chciało. Żaden z bohaterów nie przejmuje się, że wśród nich ktoś jest mordercą i może zostać kolejną ofiarą, robią sobie z trupów niezłe jaja.
Wino się leje cały czas i tak naprawdę to ono jest to wszystkiemu winne. Wina wina! Nie zabraknie również wielkiej uczty, a na koniec książki autorka podaje nam przepisy serwowanych dań. Polecam

?(?), gardło przecież zwilżyć trzeba, najlepiej dobrym winem?.
Nie zależnie od tego kto jakie lubi: białe, różowe, czy czerwone; wytrawne, półwytrawne, półsłodkie, czy słodkie ? wiele życiowych sytuacji, to po prostu JEGO wina, wina wina.

Agata jest niemal pięćdziesięcioletnią letnią kobietą sukcesu, ?celebrytką wśród kucharzy?. Przedsiębiorczą, wściekle zdolną babką z klasą. Choć ma zaledwie nie całe 150 cm wzrostu, ?waży tyle co dorodny kogut?, potrafi wrzasnąć jak ?wściekły indyk? i właściwie jest ?panną z odzysku? ? nie boi się żyć pełną piersią. Choć wiele decyzji podejmuje niezwłocznie po pojawieniu się pomysłu w swojej głowie, z reguły ma nosa do interesów.
Po ponad dwudziestu pięciu latach małżeństwa, z dorobkiem dwójki dzieci i pięciorga wnucząt, porzuciwszy niewiernego małżonka ? Agata postanowiła zweryfikować swoje plany na szczęśliwe i spokojne życie. Jako kobieta z ikrą kupiła późnobarokowy pałacyk w malowniczej wielkopolskiej wsi i zajęła się adaptowaniem go na nie lada hotel. W planach miała również założenie tu winnicy, choć o winach póki co wiedziała tylko, że najbardziej lubi słodkie.
Jej przepis na sukces został niestety nieco zaburzony, gdyż kobieta, mimo że odporna na kuksańce od losu, trafiła do miejsca, gdzie wino niekoniecznie łagodzi obyczaje, a wręcz wzmaga mordercze instynkty. Szybko okazało się, że każdy w tej małej wsi, którą wybrała na swój raj na ziemi, ma coś za uszami. A ktoś popełnił zbrodnie...
Rozpoczyna się zatem śledztwo w sprawie morderstwa. A podejrzanych jest wielu...
Czy to rzeczywiście była wina wina?
?Wina wina? to zabawna, inteligentna i nietuzinkowa komedia kryminalna. Małgorzata Starosta funduje nam nie lada gratkę.
Miło było przy lampce ulubionego wina delektować się tym charakternym kryminałem na wesoło, móc poznać i polubić zwariowaną Agatę i jej wysokoprocentowe podejście do życia.
Premiera już 1 września!
Polecam.