Wiara, miłość, śmierć

"Wiara, miłość, śmierć. Kroniki Martina Bauera" to wciągający, dopieszczony niebanalną, mroczną atmosferą kryminał, od którego nie sposób się oderwać. Gwarantuję, że misternie skonstruowana intryga, dopełniona wartką, zaskakującą akcją, pochłonie was bez pamięci i zafunduje solidną dawkę mocnych wrażeń. Jeśli kochacie wielowątkowe powieści, owiane nutką tajemnicy, gdzie z każdą stroną wzrasta napięcie i zaciekawienie, będziecie zachwyceni, zwłaszcza, że unikatowi bohaterowie błyskawicznie zawładną waszym sercem. Polecam gorąco!

?Wiara, miłość, śmierć? jest pierwszą częścią cyklu Kroniki Martina Bauera. Książka według mnie jest bardzo dobra. Coś czuję że to będzie

niezła seria. Książka od razu mnie pochłonęła. Jako, że mam aktualnie bardzo, bardzo mało czasu na czytanie książki musiałam sobie

dawkować książkę przez co wielokrotnie musiałam od niej odejść.

Od samego początku coś mi ?śmierdziało?. Czułam, że śmierć gliniarza nie jest samobójstwem. Na początku chciał on skoczyć z mostu, jednak

Martin Bauer zrobił przemyślany krok, który uratował mu życie. Myślał, że policjant przeżyje. Jednak kilka godzin po incydencie dowiaduje się on,

że ten sam policjant skoczył z dachu garażu i nie przeżył upadku. Już w tym momencie nasuwa się myśl: ?Ale zaraz, zaraz? Ale jak to? Dlaczego

to zrobił??. Okej chciał skoczyć z mostu ale zamiast tego skoczył do wody za duchownym by go ratować. Od razu poczułam, że cos tu nie gra.

Musi być coś grubszego na rzeczy. Albo zabił się on bo mu grożono albo ktoś go zabił. Poczułam przypływ adrenaliny w całym moim ciele.

Chciałam koniecznie się dowiedzieć o co w tym wszystkim chodzi.

Ale o tym może za chwile. Cofnę się może do postaci Marina Bauera? Kim w ogóle jest?

Bardzo spodobała mi się postać Martina Bauera. Jakoś od początku mnie intrygował. Zdawał mi się być postacią wykreowaną na bazie

prawdziwego człowieka. Ale to tylko takie moje przemyślenia. Bauer to silna postać, mimo rudności losu potrafi je przezwyciężyć. Nawet wtedy

kiedy zostaje wywalony z kościoła, gdyż nie zachowywał się tak jakby sobie tego życzyli. Nie stracił jednak wiary. Pozostała w nim. I tak jak na

duchownego przystało Bauer wyraża chęć niesienia pomocy innym, nawet jeśli przy tym wpada on w kłopoty. Tak jak jest i teraz z tym

policjantem.

Inni drugoplanowi bohaterowie nieco mnie irytowali. Ale ostatnio tak mam, że wielu książkowych bohaterów nie przypada mi do gustu. Po

przeczytaniu ucieszyłam się, że nie była to krwawy kryminał. Ostatnio mam dużo na głowie i chciałam przeczytać coś obyczajowego ale

jednocześnie z taką lekko nutką kryminału.

?Wiara, miłość, śmierć? to wyjątkowa książka. Wszystko moim zdaniem jest idealnie dopasowane. Każdy szczegół ma jakieś znaczenie. Nie ma

nic niezbędnego. Akcja książki rozwija się stopniowo(podobnie jak w książce ?Wychodząc z ukrycia? Ewy Olchowej). Czasami akcja jest mega

napięta, co wprowadza urozmaicenie spokojnej akcji. Z niecierpliwością czekam na kolejną część.

Z czystym sumieniem mogę Wam ją polecać oraz znajomym. Już się przyzwyczaiłam, że wydawnictwo Initium wydaje super książki.

Mroczny kryminał, po trosze z rodzaju skandynawskich, a po trosze noir, który wyszedł spod piór duetu Gallert- Reiter wciąga czytelnika już od pierwszych zdań w historię, w jakiej nic nie jest oczywiste, a poznanie prawdy nie wszystkim przynosi ulgę. Nie jest to kolejna opowieść o dobrotliwym duszpasterzu, który pod bokiem policjantów prowadzi własne śledztwo i czyni prawie bezproblemowo. Główny bohater ma w sobie rasowego stróża prawa, a jego praca pozwala mu obserwować kolegów, nie zostawia ich samych sobie kiedy mają problemy, niekiedy robi to nawet nieproszony. Autorzy doskonale stworzyli postać, która pomimo ograniczeń nałożonych przez ramy funkcji zawodowych, stara się pogodzić swoje powołanie z rzeczywistością w jakiej się obraca oraz rodziną. Każde słowo z tytułu ?Wiara, miłość, śmierć? ma swoje odzwierciedlenie w fabule, w jakiej główną rolę odgrywa realistycznie oddane dochodzenie, w żadnym razie amatorskie, prowadzone z determinacją i za wszelką cenę. Nietypowy duet śledczy ?drąży? sprawę, kieruje się doświadczeniem i nie zadowala się niekompletnymi odpowiedziami. Czytelnik czuje czym się kierują, widzi rozterki oraz dlaczego podejmują właśnie takie, a nie inne decyzje. Peter Gallert i Jorg Reiter umieścili akcję swojej książki w rzeczywistym krajobrazie oraz sytuacji społecznej, suspens ma swoje źródło problemach, często trafiających do nagłówków gazet i środków masowego przekazu i o jakich aż nazbyt wielu chciałoby się odciąć lub po prostu odwraca głowę.