Wenus na wygnaniu

Historia jest rozmową w pociągu. Podróż prowadzi dalej przez miejsca i spotkania zaginające ład pomiędzy rzeczywistością, a snem. Opowiada kobieta. Poznajemy jej zaplątania wewnętrzne i zewnętrzne, w jej rodzinie i kulturze, w spokoju i chaosie. Te doświadczenia to wielowarstwowe symbole zbiorowej świadomości, które każdy człowiek nosi w sobie. Miejsca, które bohaterka ?Wenus na Wygnaniu? Jo odwiedza można poczuć na własnej skórze- czasem przez pragnienia i tęsknoty, a czasem niewygodne obnażenia i obrzydzenia. Sprzeczności przewijają się przez całą powieść, a dopiero rozpoznając je w sobie- może wyniknąć z nich jedność i nierozłączność.
Wnikliwe rozumienie zachowania i wyborów ludzkich to specjalność autora. Piotr Paluch demaskuje zjawiska iluzji, rzeczywistości, realności i tego, co przeplata się pomiędzy nimi. Autor kwestionuje wyobrażenia za pomocą wszystkich zmysłów. Czytanie jego słów jest indywidualnym doświadczeniem, swoistym procesem terapeutycznym, ponieważ przypomina to, co zapomniane.
Można tą książkę czytać powoli, odchodząc i wracając, a wątki i tak wplatają się w życie czytelnika i pozostają z nim nawet po odejściu od jej stron. A może to właśnie życie czytelnika stwarza jej treść? Życie ludzkie to algorytm psychiki od którego nie da się uciec albo unieważnić swojego udziału. Każdy zrozumie powieść na swój sposób, znajdzie w niej to, czego potrzebuje w danym momencie. Nie zobaczy też tego, na co nie jest gotowy. Bez względu na punkt odniesienia osoby czytającej, na pewno wywoła u niej mocne emocje i przemyślenia.
Do tej powieści można wracać w różnych etapach życia, a nigdy nie będzie ona taka sama. Można zobaczyć w niej siebie kiedyś, bliżej poznać siebie teraz, może też podpowiedzieć drogę do wersji siebie w przyszłości. Można znaleźć w niej swoich bliskich. Może spowodować, że Ci dalsi- zbliżą się, ale też, że Ci bliżsi - oddalą. Ukłuje prawdą, wytknie fałsz jednocześnie łagodząc życie. To normalizuje bycie człowiekiem i wszystkie cierpienia, jak i uniesienia, które towarzyszą temu doświadczeniu. Ujawniając dualizmy panujące w naszych ludzkich głowach, łagodzi je i cieniuje pomiędzy nimi granice. Powieść ta jest o każdym z nas, o tym co nieświadomie tym wszystkim kieruje. I dla wnikliwych, może być mapą do chociaż lekkiego rozplątania tego, co zaplątane.