Sen o Kilimandżaro

Książka jest napisana bardzo spokojnym stylem. Coś jakby wspomnienia, które komuś utkwiła w głowie i bardzo chciał o nich opowiedzieć. Przedstawia losy młodej dziewczyny i jej rodziny. Wiemy jak rodzeństwo ją traktowało i jak drobne uważanie miała u mamy. Już jako młoda panienka była bardzo bystra i odważna. Wiedziała jak się targować by jak najwięcej zyskać. Jej postać jest ukazana jako dobra dusza, która nie zawsze miała w życiu łatwo, a domownicy nie zawsze patrzyli na nią dobrym okiem. Autorka opisuje nie tylko ich dorastanie, ale i cudowny krajobraz, który nie tylko ma wygląd, ale i zapach. Nawet zwyczajne pranie było opisane tak jakbym stała obok i czuła woń wpierw brudu, a później tej czystości. To również dość smutne czasy dla kobiet, które nie miały możliwości wybrania sobie męża. Tam albo rodzina lub przyszły partner decydował o tym z kim się ożeni, a ona musiała być mu całkowicie podległa. Nasza postać w momencie poznania dużo starszego mężczyzny pomyślała, że dobrze trafiła. Sugerowała się kilkoma rzeczami, które w późniejszym czasie rozmyły się niczym bańka mydlana. Jak wiadomo, nawet lis potrafi udawać dźwięk kury. Jak zatem zakończyła się ta opowieść? Czy możliwe jest tu szczęśliwe zakończenie?
To pozycja o dawniejszych czasach, więc trudno powiedzieć czy ma jakieś przesłanie. Czasy mocno się zmieniły, a jedyne co pozostało to samo, to naiwność dziewczyn. Może to dziwnie zabrzmi, ale im bardziej ktoś jest dla nas doskonały, tym bardziej powinniśmy mu się przyglądać. Historia przedstawia nostalgię, marzenia i smutek. Napisana w stonowanym rytmie, bez głośnych emocji, coś jakby cierpienie w ciszy. Jest bardziej opowiedziana, nie ma wiele dialogów. Jeśli już występują, to mają na celu zwrócenie naszej uwagi na dany moment. Myślę, że fanom literatury obyczajowej się spodoba. Pod koniec może nadejść u nas fala pewnych wspomnień z dzieciństwa, u każdego będą to sfery marzeń i dziecięcych planów, które zrównamy z tym, co posiadamy obecnie. Jest dobra na moment zatrzymania. Przeczytajcie:-)

Jeśli masz dosyć odwagi żeby marzyć wszystko jest możliwe- Jared Leto

Sen o Kilimandżaro jest niesamowicie klimatyczną , pełną barwnych opisów opowieścią o pogoni za marzeniami, miłością i szczęściem.
To właśnie wiara we własne możliwości i upór cechują Charlotte, główną bohaterką książki Anne Jacobs.
Gdy ją poznajemy Lottie jest dziesięcioletnią dziewczynką, której rodzice wraz z młodszą ze swych pociech- Jonnnym - wyruszyli w daleką wyprawę do Indii.
Niestety ich rejs zakończył się tragicznie. Wychowywana przez dziadków Charlotte zaś od zawsze zafascynowana była egzotycznymi przedmiotami czy zwierzętami.
Z biegiem czasu zaś pragnienie poznania dalekiego świata nasila się.
Młoda kobieta nie zamierzała ustatkować się zbyt szybko,lecz na jej drodze nieoczekiwanie stanął znacznie starszy właściciel sklepu z przyprawami i tytoniem.
Christian szybko roztoczył przed marzycielką wizję będącą spełnieniem jej snów, co zaowocowało zawarciem brzemiennego w skutki związku małżeńskiego.
Konwenanse, złota klatka i kłamstwa. To wszystko sprawia, że bohaterka przechodzi ogromną przemianę.
Jedynym wyjściem i alternatywą na przyszłość wydaje się wyjazd.. jak najdalej od rodzinnych Niemiec..
Czy rodzinie uda się zrealizować plan a Charlotte ujrzy ukochaną Afrykę?

To była niesamowita podróż. Piękny, niezwykle emocjonalny język przenosi w świat zapachów i uczuć towarzyszących bohaterom..
Choć akcja rozwija się bardzo wolno, a momentami nuży, całość jest naprawdę piękna.
Polecam tym którzy lubią delektować się lekturą.??

Niemcy, końcówka XIX wieku. Charlotte już jako dziecko wyróżniała się inteligencją, ciekawością świata i zamiłowaniem do przygód. Teraz jako dorosła już kobieta i mężatka właściciela dobrze prosperującego sklepu nadal marzy o dalekich podróżach i odkrywaniu nieznanych zakątków. Znudzona monotonią dnia codziennego i niechętna poddaniu się tradycyjnej roli posłusznej żony i matki już niebawem będzie miała szansę na zmianę swojego życia. Dokąd zawędruje Charlotte i czy odnajdzie tam to, czego szuka? do lektury lutowej premiery od skarpawarszawska.

Nie mogę powiedzieć, że powieść mnie urzekła i wciągnęła już od pierwszych stron. Zdecydowanie tak nie było. Potrzebowałam czasu i kilku rozdziałów, aby móc w pełni zaangażować się emocjonalnie w losy Charlotte. Było warto. Jeśli jednak szukacie dramatycznych zwrotów akcji i to tu ich nie znajdziecie. Akcja toczy się wolno, nieco monotonnie, zupełnie jak życie naszej bohaterki.
.
Książka pozostawiła mnie z nostalgią i mnóstwem pytań. Charlotte to silna i odważna kobieta. Nie boi się przeciwstawić powszechnie panującym przekonaniom o miejscu i roli kobiety. Co jej wolno, a czego nie wolno, kim powinna być a kim absolutnie być nie może. Bo czy porządna niemiecka kobieta ma prawo marzyć o dalekich podróżach i o traktowaniu jej na równi z mężczyznami? Nie w ówczesnych czasach i nie do końca jeszcze w obecnych czasach. Książka przybliża nam również problem kolonializmu i niewolnictwa, który do dziś jest wstydliwą częścią historii Europy. I choć na początku kobieta zdecydowanie sprzeciwiała się traktowaniu ludzi jako okazów i eksponatów tak już szybko zmienia zdanie, gdy zauważa jakie korzyści może przynieść posiadanie własnego, osobistego niewolnika. Kobieta chorągiewka czy może wojowniczka i obrończyni praw kobiet? Przeczytajcie i oceńcie sami, zdecydowanie warto.

Sen o Kilimandżaro to historia o Charlottcie. Poznajemy ją gdy była jeszcze dzieckiem i obserwujemy jak dorasta. Gdy miała 10 lat straciła rodziców. Zawsze była dobrym dzieckiem, a później miłą kobietą. Chociaż czasami potrafiła być buntowniczką. Jej marzeniem było podróżowanie w egzotyczne miejsce takie jak Afryka. Kocha również grę na fortepianie. Nigdy nie planowała wyjść za mąż. Do czasu aż oświadcza się jej nieco starszy od niej Christian.
Sen o Kilimandżaro to piękna historia osadzona pod koniec XIX wieku. Autorka wspaniale oddała czasy, w których ?Murzyn? nie było słowem obraźliwym. Czasy, w których istniało niewolnictwo. Anne Jacobs idealnie oddała realia społeczne panujące w tamtym czasie oraz stosunki polityczne. Posiada również lekki i ciekawy styl pisania co sprawia, że książkę czytało mi się bardzo przyjemnie.
Chociaż uwielbiam książki, których akcja dzieje w XIX wieku, które poruszają trudne tematy i dostarczają wielu emocji, to Sen o Kilimandżaro ma jedną dużą wadę. Akcja tutaj nie jest dynamiczna. Są momenty, które mam wrażania, że stoi w miejscu i nic się nie dzieje. Do tego znalazłam w książce parę literówek. Nie wpłynęły one jednak jakoś bardzo na całkowity odbiór powieści.

Góry od dawna mnie pasjonuję i o takich szczytach mogę jedynie pomarzyć. Już sam tytuł bardzo mnie zaintrygował. Oczywiście wiedziałem, że nie będzie to żadna książka o tematyce górskiej, ale... no właśnie, o czym tak właściwie jest Sen o Kilimandżaro?

Autorką powieści jest Anne Jakobs, która pierwsze swoje wydanie tej książki napisała pod pseudonimem Leah Bach. Autorka wydaje swoje powieści, inspirowana miejscem, w którym mieszka. Jest to niewysokie pasmo górskie położone w środkowych Niemczech. Zwie się Taunus. To właśnie tam, w małym miasteczku, powstawały jej wspaniałe sagi rodzinne, czy powieści historyczne. Dla mnie to debiut z powieściami tej pisarki. Myślę, że bardzo udany.

Tak jak pisałem, tytuł mnie zauroczył, ale też okładka od razu przyciąga uwagę. Mamy zaśnieżony najwyższy szczyt Afryki, Kilimandżaro, położony w Tanzanii, tuż przy granicy z Kenią. To jedyne miejsce na afrykańskim kontynencie, gdzie śnieg lezy przez 365 dni. Marzenie wszystkich zdobywających Koronę Ziemi. Jest jeszcze na okładce kobieta, odwrócona tyłem, która na pewno wpatruje się w magiczną górę. To, jak się później okaże, główna bohaterka powieści, Charlotte.

Niemcy. Zbliża się ku końcowy XIX wiek. Przenieśmy się do niewielkiego miasteczka o nazwie Leer położonym w północno-zachodniej części kraju, nazywanym potocznie Bramą Fryzji Wschodniej, w Dolnej Saksonii. Tam Charlotte, dziewięciolatka, budzi się rano. Jeszcze nie wie, że ten dzień zmieni wiele w jej jakże krótkim życiu. Dziewczynka mieszka u dziadków, ponieważ jej rodzice i młodszy brat wyruszyli jakiś czas wcześniej w podróż trójmasztowcem do Indii. Niestety żaglowiec rozbija się w niewyjaśnionych okolicznościach i Charlotte zmuszona jest zamieszkać z dziadkami.

Od młodych lat Charlotte marzy o podróżach i ciągle ma żal, że rodzice nie zabrali jej w podróż zamiast brata, który nie palił się do wyjazdu. Poznaje starszego od siebie Christiana, który prowadzi egzotyczny sklep. W nim pachnie przyprawami, o których nie miała zbytnio pojęcia. Tam też kupuje tytoń dla swojego dziadka. Dziewczyna wpada w oko sklepikarzowi, który z biegiem lat zaczyna ubiegać się o rękę Charlotte. Czy to była decyzja życia? Czy o tym marzyła młoda kobieta? Czy starszy człowiek powiedział jej całą prawdę? I jaki będzie miało to związek kontynentem afrykańskim?

Pięknie skrojona powieść na tle historii Niemiec i Afryki. Na tle niewolnictwa, gdzie słowo Murzyn czy czarnoskóry, nie było czymś obraźliwym. Autorka porusza trudne tematy, ale wtedy tak wyglądała rzeczywistość. Opisuje to wszystko pięknym językiem, to uczta dla duszy, śmiało mogę tak rzec. Na pewno to moja subiektywna ocena, co do całości. Jedynie na minus, wszystko jest zbyt monotonne, w jednym tempie. Jednak chyba tak musi być.

Choć mamy trochę (jak nigdy) literówek. Na przykład: strona 177 w liście Georga do Charlotte, gdy raz George zwraca się do dziewczyny, jako kobieta: początkowo bałem się, że dokonałam złego wyboru.

Z niecierpliwością czekam na kontynuację powieści, bo z okładki wynika, że wkrótce będziemy mieli możliwość przeczytać drugą część: Niebo nad Kilimandżaro.