Opactwo Northanger (twarda)

Powrót po latach do doskonałej lektury. W takim przypadku zawsze jestem ciekawa, jak po x lat odbiorę daną książkę. Nie inaczej było w przypadku Opactwa Northanger.
Powieść Jane Austen nic nie straciła w moich oczach. To ponadczasowa powieść o życiu, o ludziach, ich marzeniach, czynach. To książka, która niezależnie do tego kto i kiedy ją czyta, podbija serca. Autorka i jej bohaterowie ponownie mnie zachwycili.
Książka jest genialną parodią popularnych pod koniec XVIII i na początku XIX wieku powieści gotyckich, ale nie tylko to. To także zupełnie inna książka niż np. Duma i uprzedzenie, choć równie doskonała, mistrzowsko napisana.
Tym, co zasługuje na największa uwagę są bohaterowie. W każdej książce Jane Austen postaci są najważniejsze, w każdej an zawsze zapadają w pamięć.
W Opactwie Northanger główną bohaterką jest młodziutka, trochę infantylna i bardzo naiwna Katarzyna. Autorka skonstruowała ją tak żeby byłą zaprzeczeniem wszystkiego, co wtedy ceniono, wręcz uwielbiano. Na kartach książki, w trakcie rozwoju wydarzeń bohaterka przechodzi ogromną przemianę. Wszystko zaczyna się w momencie, gdy bohaterka na zaproszenie zaprzyjaźnionego małżeństwa wyjeżdża do modnego i bardzo prestiżowego wówczas uzdrowiska Bath.
17-letnia panna z dobrego choć zubożałego domu w skutek zaskakujących wydarzeń przeobraża się w...a tego to nie zdradzę. Zachęcam za to do lektury tej naprawdę mistrzowsko napisanej książki.
Mimo, iż książka zdecydowanie różni się od pozostałych dzieł autorki, to jest równie doskonała. Miała ona na celu ukazanie pewnych cech charakteru współczesnych autorce rodaków i ośmieszenie ich, np. uwielbienie do gotyckich powieści, wszystkiego co przeraża, sztywność konwenansów i wiele innych. Swój cel Austen osiągnęła.
Książka kpi, wyśmiewa, bezlitośnie obnaża. Czyni to w sposób bezkompromisowy, a celność opisów świadczy o inteligencji i spostrzegawczym oku pisarki.
Opactwo Northanger to genialna, niezwykle inteligentna książka. Każda postać, nie tylko Katarzyna, jest świetnie nakreślona, żywa, pełna wad i odrobiny zalet. Każdy bohater wywołuje skrajne emocje, każdego na długo zapamiętamy. Nie ma bohaterów miałkich, nijakich. Nie ma też beznadziejnych czy przegadanych scen. Wszystkiego jest w sam raz. Polecam, bardzo polecam.

Nie wiem jak wy ale ja mogłabym mieszkać w tamtych czasach o których mowa w książce "Opactwo Northanger? a to za sprawą tych wszystkich sukien, konwenansów, zalotów, bujnej wyobraźni jaką miały młode dziewczyny które o mężczyznach wiedziały tylko co same przeczytały tzn. wyobrażały sobie że tacy kawalerowie naprawdę istnieją. Według mnie to jedna z najpiękniejszych powieści Jane Austen, która z pewnością przypadnie do gustu miłośnikom klasycznej literatury. Jane oferuje nam wciągającą historię o Catherine Morland, młodej dziewczynie, która trafia na wyjazd do Northanger, pięknego opactwa zamieszkałego przez bogatą arystokrację.
Będę szczera ta powieść zaskakuje swoją doskonałą konstrukcją, wciągającą narracją i wspaniałymi opisami, które pozwalają czytelnikowi przenieść się w świat zamożnej arystokracji z XVIII wieku. Jane Austen przedstawia w tej książce bardzo interesujące postaci, a przede wszystkim wspaniałą bohaterkę - Catherine, która wyróżnia się swoim dobrym sercem, inteligencją oraz poczuciem humoru. Momentami zbytnio naiwna co spowodowały małe zgrzyty, ale czy wyszła na tym dobrze to już zostawiam do własnego przeczytania.
"Opactwo Northanger" to nie tylko powieść o miłości, ale także o ludzkich relacjach, młodzieńczych marzeniach i odkrywaniu siebie samego. Jane Austen doskonale ukazuje w tej książce trudne sytuacje, z jakimi muszą zmagać się jej bohaterowie, jednocześnie pokazując, że dzięki miłości i wierze w siebie można pokonać każde przeciwności losu. Podczas czytania miałam wiele pozytywnych takich młodzieńczych emocji, ale także pobudza do refleksji nad własnym życiem. Polecam ją wszystkim, którzy cenią sobie klasyczne dzieła literackie, a także tym, którzy chcą odkryć piękno prozy Jane Austen.

?Marzyła, by przeżyć straszną jaką przygodę...?

W ?Opactwie Northanger? warstwa romantyczna nie uwodzi, chociaż poprowadzona z wyczuciem, uroczą delikatnością, młodzieńczym rumieńcem. Natomiast chętnie zagląda się do minionej epoki, starych społecznych konwenansów, zabaw w uzdrowiskowej miejscowości, opinii o literaturze, czy modowych trendów. Jane Austen barwnie wszystko opisuje, cudownie zestawia naiwność, nieśmiałość i drżące wyczekiwanie głównej bohaterki z różnorodnymi odcieniami ludzkiej natury, także tymi zaprzyjaźnionymi z obłudą, kłamstwem i manipulacją. Obyczajowa otoczka uwzględnia szczyptę humoru, nieco ironicznego spojrzenia, garść moralnych odniesień. Szaleńcze nieporozumienia i zawirowania, wynikające z braku doświadczenia bywania na salonach, znajomości ludzkich dusz, czy niemal idealistycznego wychowania. Panna z dobrego domu, duszpasterskiej rodziny, wyjeżdża do Bath na wprowadzenie w świat, pod okiem sąsiadów i przyjaciół rodziców.

Katarzyna Morland wiele musi się nauczyć o sobie i innych. Zdarzają się jej niezamierzone towarzyskie wpadki i potknięcia, jednak wykazuje się hartem ducha i mocnym charakterem. Los uśmiecha się do siedemnastolatki, funduje życiowy scenariusz zdarzeń niczym z jej ukochanych powieści. Szczególne wrażenia wywołuje część powieści sugestywnie wypełniona akcentami zatrważającej tajemnicy, niepokojącymi cieniami, echami przeszłości naznaczonymi grozą i wybrzmiewającymi w murach starego opactwa otoczonego dębowymi lasami. Młoda kobieta przekonuje się, że prawdziwe życie znacznie odbiega od przedstawionego na łamach książki. Jej wyjątkowo rozbudowana wyobraźnia dostaje bolesną nauczkę. Czy Katarzynie sprzyjają przyjaciele, fortuna, okoliczności i przeznaczenie? Przyjemna propozycja czytelnicza, na spokojne delektowanie się pięknym piórem, atrakcyjną historią, klimatem minionych zwyczajów kulturowych i społecznych, ale niezmienną odsłoną ludzkiej natury. Bookendorfina